α:

Οι διακρίσεις ως προς τις τιμές αποτελούν μία από τις ανταγωνιστικές πρακτικές που χρησιμοποιούν οι μεγαλύτερες εγκατεστημένες επιχειρήσεις σε μια προσπάθεια να επωφεληθούν από τις διαφορές προσφοράς και ζήτησης από τους καταναλωτές. Η διακριτική τιμή είναι μια στρατηγική τιμολόγησης που συμβαίνει όταν μια επιχείρηση ή πωλητής χρεώνει μια διαφορετική τιμή σε διάφορους πελάτες για το ίδιο προϊόν ή υπηρεσία. Μια εταιρεία μπορεί να αυξήσει τα κέρδη της χρεώνοντας σε κάθε πελάτη το μέγιστο ποσό που είναι διατεθειμένο να πληρώσει, εξαλείφοντας το πλεόνασμα των καταναλωτών, αλλά είναι συχνά μια πρόκληση για να καθορίσουμε ποια είναι η ακριβής τιμή για κάθε αγοραστή. Για να πετύχουν οι διακρίσεις ως προς τις τιμές, οι επιχειρήσεις πρέπει να κατανοήσουν την πελατειακή τους βάση και τις ανάγκες τους και πρέπει να εξοικειωθούν με τους διάφορους τύπους διακρίσεων ως προς τις τιμές που χρησιμοποιούνται στα οικονομικά. Οι πιο συνηθισμένοι τύποι διακρίσεων ως προς τις τιμές είναι οι διακρίσεις πρώτου, δεύτερου και τρίτου βαθμού.

Πρώτες Τιμές Διακρίσεις Τιμών

Σε έναν ιδανικό επιχειρηματικό κόσμο, οι εταιρείες θα είναι σε θέση να εξαλείψουν όλο το πλεόνασμα των καταναλωτών μέσω της διάκρισης τιμών πρώτου βαθμού. Αυτός ο τύπος στρατηγικής τιμολόγησης λαμβάνει χώρα όταν οι επιχειρήσεις μπορούν να καθορίσουν με ακρίβεια τι είναι κάθε πελάτης πρόθυμος να πληρώσει για ένα συγκεκριμένο προϊόν ή υπηρεσία και να πουλήσει αυτό το αγαθό ή υπηρεσία για αυτή την ακριβή τιμή.

Σε ορισμένες βιομηχανίες, όπως οι μεταχειρισμένες πωλήσεις αυτοκινήτων ή φορτηγών, η προσδοκία για διαπραγμάτευση της τελικής τιμής αγοράς αποτελεί μέρος της διαδικασίας αγοράς. Η εταιρεία που πωλεί το μεταχειρισμένο αυτοκίνητο μπορεί να συγκεντρώσει πληροφορίες μέσω της εξόρυξης δεδομένων σχετικά με τις συνήθειες αγοράς, το εισόδημα, τον προϋπολογισμό και τη μέγιστη διαθέσιμη παραγωγή κάθε αγοραστή για να καθορίσει τι χρεώνει για κάθε αυτοκίνητο που πωλείται. Αυτή η στρατηγική τιμολόγησης είναι χρονοβόρα και δύσκολο να τελειοποιηθεί για τις περισσότερες επιχειρήσεις, αλλά επιτρέπει στον πωλητή να συγκεντρώνει το υψηλότερο διαθέσιμο κέρδος για κάθε πώληση.

Δευτερεύουσα Διακρίσεις λόγω Τιμών

Σε δευτεροβάθμια τιμολογιακή διάκριση, δεν υπάρχει δυνατότητα συλλογής πληροφοριών για κάθε δυνητικό αγοραστή. Αντ 'αυτού, οι τιμές των προϊόντων ή των υπηρεσιών διαφοροποιούνται ανάλογα με τις προτιμήσεις διαφόρων ομάδων καταναλωτών.

Τις περισσότερες φορές, οι επιχειρήσεις εφαρμόζουν διακρίσεις τιμών δευτέρου βαθμού μέσω ποσοτικών εκπτώσεων. οι πελάτες που αγοράζουν χύμα λαμβάνουν ειδικές προσφορές που δεν χορηγούνται σε όσους αγοράζουν ένα μόνο προϊόν. Αυτός ο τύπος στρατηγικής τιμολόγησης χρησιμοποιείται συχνότερα στους λιανοπωλητές αποθηκών, όπως το Sam's Club ή το Costco, αλλά μπορεί να δει και σε εταιρείες που προσφέρουν κάρτες πίστης ή επιβράβευσης σε συχνές πελάτες.

Η διάκριση τιμών δευτέρου βαθμού δεν εξαλείφει καθόλου το πλεόνασμα του καταναλωτή, αλλά επιτρέπει σε μια εταιρεία να αυξήσει το περιθώριο κέρδους σε ένα υποσύνολο της καταναλωτικής βάσης της.

Διακρίσεις λόγω τιμής τρίτου βαθμού

Η τιμωρία διακρίσεων τρίτου βαθμού εμφανίζεται όταν οι εταιρείες καθορίζουν διαφορετικά τα προϊόντα και τις υπηρεσίες με βάση τα μοναδικά δημογραφικά στοιχεία των υποσυνόλων της καταναλωτικής τους βάσης, όπως φοιτητές, στρατιωτικό προσωπικό ή ηλικιωμένους.

Οι εταιρείες μπορούν να κατανοήσουν ευρύτερα τα χαρακτηριστικά των καταναλωτών πιο εύκολα από τις προτιμήσεις αγορών των μεμονωμένων αγοραστών. Η διάκριση τιμών τρίτου βαθμού παρέχει έναν τρόπο μείωσης του πλεονάσματος του καταναλωτή με την κάλυψη της ελαστικότητας της ζήτησης από τις τιμές των συγκεκριμένων καταναλωτικών υποσυνόλων.

Αυτός ο τύπος στρατηγικής τιμολόγησης παρατηρείται συχνά στις πωλήσεις εισιτηρίων κινηματογράφου, στις τιμές εισόδου στα πάρκα διασκέδασης ή στις προσφορές εστιατορίων. Οι ομάδες καταναλωτών οι οποίες διαφορετικά δεν θα είναι σε θέση ή δεν επιθυμούν να αγοράσουν ένα προϊόν λόγω του χαμηλότερου εισοδήματός τους, συλλαμβάνονται από αυτή τη στρατηγική τιμολόγησης, αυξάνοντας τα κέρδη των εταιρειών.