Όταν πρόκειται για χρήματα και επενδύσεις, δεν είμαστε πάντα τόσο λογικοί όσο νομίζουμε ότι είμαστε - γι 'αυτό υπάρχει ένα ολόκληρο πεδίο μελέτης που εξηγεί τη μερικές φορές περίεργη συμπεριφορά μας. Πού, ως επενδυτής, ταιριάζει; Η διορατικότητα στη θεωρία και τα ευρήματα της συμπεριφοράς μπορεί να σας βοηθήσει να απαντήσετε σε αυτή την ερώτηση.

Οικονομία Συμπεριφοράς: Ερώτηση για την Θεμελιώδη Θεωρία

Πολλή οικονομική θεωρία βασίζεται στην πεποίθηση ότι τα άτομα συμπεριφέρονται με λογικό τρόπο και ότι όλες οι υπάρχουσες πληροφορίες ενσωματώνονται στην επενδυτική διαδικασία. Αυτή η υπόθεση είναι το βασικό στοιχείο της αποτελεσματικής αγοράς.

Αλλά οι ερευνητές που αμφισβητούν αυτήν την υπόθεση έχουν αποκαλύψει στοιχεία ότι η ορθολογική συμπεριφορά δεν είναι πάντα τόσο διαδεδομένη όσο μπορούμε να πιστέψουμε. Η συμπεριφορική χρηματοδότηση επιχειρεί να κατανοήσει και να εξηγήσει πώς τα ανθρώπινα συναισθήματα επηρεάζουν τους επενδυτές στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Θα εκπλαγείτε με αυτό που έχουν βρει.

Τα γεγονότα

Το 2001, η Dalbar, μια εταιρεία έρευνας για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, δημοσίευσε μια μελέτη με τίτλο "Ποσοτική ανάλυση της συμπεριφοράς των επενδυτών", η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι μέσοι επενδυτές αποτυγχάνουν να επιτύχουν απόδοση του δείκτη αγορών. Διαπίστωσε ότι κατά την περίοδο των 17 ετών έως το Δεκέμβριο του 2000, το S & P 500 επέστρεψε κατά μέσο όρο 16% 29% ετησίως, ενώ ο τυπικός ιδιώτης επενδυτής πέτυχε μόλις 5,32% για την ίδια περίοδο - μια εκπληκτική διαφορά 9%!

Επίσης, διαπιστώθηκε ότι κατά την ίδια περίοδο, ο μέσος επενδυτής σταθερού εισοδήματος κέρδισε μόνο 6,08% απόδοση ετησίως, ενώ ο δείκτης μακροπρόθεσμων κρατικών ομολόγων συγκέντρωσε 11,83%.

Στην έκδοση 2015 της ίδιας έκδοσης, η Dalbar κατέληξε και πάλι στο συμπέρασμα ότι οι μέσοι επενδυτές αποτυγχάνουν να επιτύχουν απόδοση του δείκτη αγοράς. Διαπιστώθηκε ότι "ο μέσος επενδυτής σε αμοιβαία κεφάλαια μετοχών εμφάνισε χαμηλότερη απόδοση από το S & P 500 κατά ένα ευρύ περιθώριο 8,19% .Η ευρύτερη απόδοση της αγοράς ήταν περισσότερο από το διπλάσιο του μέσου όρου της απόδοσης του επενδυτή του αμοιβαίου κεφαλαίου (13,6% έναντι 5,50% ) "

Οι μέσοι επενδυτές αμοιβαίων κεφαλαίων σταθερού εισοδήματος επίσης υποεκτίμησαν - στο 4,18% στην αγορά ομολόγων.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Ακολουθούν μερικές πιθανές εξηγήσεις.

Θεωρία δυσαρέσκειας

Ο φόβος της λύπης, ή απλά η λύπη θεωρίας ασχολείται με τη συναισθηματική αντίδραση των ανθρώπων εμπειρία αφού συνειδητοποιούν ότι έχουν κάνει ένα λάθος στην κρίση. Αντιμέτωποι με την προοπτική πώλησης μετοχών, οι επενδυτές επηρεάζονται συναισθηματικά από την τιμή στην οποία αγόρασαν το απόθεμα.

Επομένως, αποφεύγουν να το πωλούν ως τρόπο αποφυγής της λύπης για την ύπαρξη κακής επένδυσης, καθώς και για την αμηχανία της δήλωσης ζημίας. Όλοι μας μισούμε να είμαστε λάθος, έτσι δεν είναι;

Ποιες είναι οι επενδυτές που πρέπει πραγματικά να αναρωτηθούν όταν σκέπτονται να πουλήσουν ένα απόθεμα είναι: «Ποιες είναι οι συνέπειες της επανάληψης της ίδιας αγοράς εάν αυτή η ασφάλεια είχε ήδη εκκαθαριστεί και θα το ξαναπράτωσα;"

Αν η απάντηση είναι" όχι ", ήρθε η ώρα να πουλήσετε, αλλιώς το αποτέλεσμα είναι λυπηρό για την αγορά ενός χαμένου αποθέματος

και

της λύπης του να μην πωλεί όταν έγινε σαφές ότι μια κακή επενδυτική απόφαση - και ένας φαύλος κύκλος ακολουθεί εκεί όπου η αποφυγή της λύπης οδηγεί σε περισσότερη λύπη. Η θεωρία του regret μπορεί επίσης να ισχύει για τους επενδυτές, όταν ανακαλύπτουν ότι ένα απόθεμα που είχαν μόνο αγοράσει έχει αυξηθεί σε αξία. λυπάμαι ακολουθώντας τη συμβατική σοφία και αγοράζοντας μόνο μετοχές που όλοι οι άλλοι αγοράζουν, εξορθολογώντας την απόφασή τους με "όλοι οι άλλοι το κάνουν". Πολύ περίεργο, πολλοί άνθρωποι αισθάνονται πολύ λιγότερο αμήχανοι για να χάσουν χρήματα σε ένα δημοφιλές απόθεμα ότι το ήμισυ Ο κόσμος έχει την τάση να θέτει συγκεκριμένα γεγονότα σε διανοητικά διαμερίσματα και η διαφορά μεταξύ αυτών των διαμερισμάτων ενίοτε επηρεάζει τη συμπεριφορά μας περισσότερο από ό, εκδηλώνει τον εαυτό του.

Πείτε, για παράδειγμα, ότι σκοπεύετε να πάρετε μια παράσταση στο τοπικό θέατρο και τα εισιτήρια είναι $ 20 το καθένα. Όταν φτάσετε εκεί συνειδητοποιείτε ότι έχετε χάσει ένα λογαριασμό 20 δολαρίων. Αγοράζετε ένα εισιτήριο $ 20 για την εκπομπή ούτως ή άλλως;

Η χρηματοδότηση της συμπεριφοράς έχει διαπιστώσει ότι το 88% περίπου των ανθρώπων που βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση θα το έκαναν. Τώρα, ας πούμε ότι πληρώσατε για το εισιτήριο των $ 20 εκ των προτέρων. Όταν φτάσετε στην πόρτα, συνειδητοποιείτε ότι το εισιτήριό σας είναι στο σπίτι. Θα πληρώσετε 20 δολάρια για να αγοράσετε άλλο;

Μόνο το 40% των ερωτηθέντων θα αγόραζε άλλο. Παρατηρήστε, ωστόσο, ότι και στα δύο σενάρια είστε έξω από $ 40: διαφορετικά σενάρια, ίδιο ποσό χρημάτων, διαφορετικά διανοητικά διαμερίσματα. Αρκετά ανόητο, ε;

Ένα επενδυτικό παράδειγμα νοητικής λογιστικής απεικονίζεται καλύτερα από τον δισταγμό να πωληθεί μια επένδυση που είχε κάποτε τερατώδη κέρδη και τώρα έχει ένα μέτριο κέρδος. Κατά τη διάρκεια μιας οικονομικής έκρηξης και αγοράς ταύρων, οι άνθρωποι συνηθίζουν να έχουν υγιή, αν και χαρτί, κέρδη. Όταν η διόρθωση της αγοράς αποπληθωρίζει την καθαρή θέση του επενδυτή, είναι πιο διστακτικοί να πουλήσουν στο μικρότερο περιθώριο κέρδους. Δημιουργούν διανοητικά διαμερίσματα για τα κέρδη που είχαν κάποτε, αναγκάζοντάς τα να περιμένουν την επιστροφή αυτής της αμειβόμενης περιόδου.

Θεωρία προοπτικών / απωλειών-απώλειας

Δεν παίρνει κάποιον νευροχειρουργό να γνωρίζει ότι οι άνθρωποι προτιμούν μια σίγουρη επιστροφή επένδυσης σε μια αβέβαιη - θέλουμε να πληρώσουμε για την ανάληψη οποιουδήποτε επιπλέον κινδύνου. Αυτό είναι αρκετά λογικό.

Εδώ είναι το περίεργο κομμάτι. Η θεωρία των προοπτικών υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι εκφράζουν διαφορετικό βαθμό συναισθημάτων έναντι κερδών απ 'ό, τι προς απώλειες. Τα άτομα υπογραμμίζονται περισσότερο από πιθανές απώλειες από ότι είναι ευχαριστημένοι από τα ίσα κέρδη.

Ένας σύμβουλος επενδύσεων δεν θα πλημμυρίσει απαραίτητα με κλήσεις από τον πελάτη του, όταν ανέφερε, για παράδειγμα, κέρδος $ 500, 000 στο χαρτοφυλάκιο του πελάτη. Αλλά, μπορείτε να στοιχηματίσετε ότι το τηλέφωνο θα κουδουνίζει όταν βάζει $ 500, 000 απώλεια! Μια απώλεια εμφανίζεται πάντα μεγαλύτερη από ένα κέρδος ίσου μεγέθους - όταν πηγαίνει βαθιά στις τσέπες μας, η αξία του χρήματος αλλάζει.

Η θεωρία των προοπτικών εξηγεί επίσης γιατί οι επενδυτές διατηρούν τα αποθέματα: οι άνθρωποι παίρνουν συχνά περισσότερους κινδύνους

αποτρέποντας τις απώλειες

από

πραγματοποιώντας κέρδη

.Για το λόγο αυτό, οι επενδυτές παραμένουν πρόθυμα σε μια επικίνδυνη θέση μετοχών, ελπίζοντας ότι η τιμή θα ανατραπεί. Οι παίκτες σε μια χαμένη σειρά θα συμπεριφέρονται με παρόμοιο τρόπο, διπλασιάζοντας τα στοιχήματα σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν όσα έχουν ήδη χαθεί. Έτσι, παρά την ορθολογική επιθυμία μας να επιστρέψουμε τους κινδύνους που παίρνουμε, τείνουμε να εκτιμούμε κάτι που έχουμε υψηλότερο από το τίμημα που κανονικά θα είμαστε έτοιμοι να πληρώσουμε για αυτό. Η θεωρία απωλειών απωλειών υποδεικνύει έναν άλλο λόγο για τον οποίο οι επενδυτές μπορεί να επιλέξουν να κρατήσουν τους ηττημένους και να πουλήσουν τους νικητές: μπορεί να πιστεύουν ότι οι σημερινοί χαμένοι μπορεί να ξεπεράσουν σύντομα τους σημερινούς νικητές. Οι επενδυτές συχνά κάνουν το λάθος να καταδιώκουν την αγορά μέσω επενδύσεων σε μετοχές ή κεφάλαια τα οποία συγκεντρώνουν την μεγαλύτερη προσοχή. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι ροές κεφαλαίων σε αμοιβαία κεφάλαια υψηλής απόδοσης φθάνουν ταχύτερα από ό, τι τα χρήματα ρέουν από τα κονδύλια που παρουσιάζουν χαμηλή απόδοση. Αγκύρωση Ελλείψει καλύτερων ή νέων πληροφοριών, οι επενδυτές συχνά υποθέτουν ότι η τιμή αγοράς είναι η σωστή τιμή. Οι άνθρωποι τείνουν να τοποθετούν υπερβολικά την πίστη στις πρόσφατες απόψεις της αγοράς, τις απόψεις και τα γεγονότα και να παρερμηνεύουν λανθασμένα τις πρόσφατες τάσεις που διαφέρουν από τους ιστορικούς, μακροπρόθεσμους μέσους όρους και τις πιθανότητες.

Στις αγορές του ταύρου, οι επενδυτικές αποφάσεις συχνά επηρεάζονται από τις τιμές των αγκυρώσεων, οι οποίες θεωρούνται σημαντικές λόγω της εγγύτητάς τους στις πρόσφατες τιμές. Αυτό καθιστά τις πιο απομακρυσμένες αποδόσεις του παρελθόντος άσχετες με τις αποφάσεις των επενδυτών.

Over- / Under-Reacting

Οι επενδυτές αισιόδοξοι όταν η αγορά ανεβαίνει, υποθέτοντας ότι θα συνεχίσει να το κάνει. Αντιστρόφως, οι επενδυτές γίνονται εξαιρετικά απαισιόδοξοι κατά τη διάρκεια της ύφεσης. Αποτέλεσμα της αγκυροβόλησης ή προσδίδοντας μεγάλη σημασία στα πρόσφατα γεγονότα, αγνοώντας τα ιστορικά δεδομένα, είναι μια υπερβολική ή ανεπαρκής αντίδραση στα γεγονότα της αγοράς, η οποία οδηγεί σε υπερβολική πτώση των τιμών στις κακές ειδήσεις και αύξηση των καλών ειδήσεων.

Στην αιχμή της αισιοδοξίας, η απληστία των επενδυτών μετακινεί τα αποθέματα πέρα ​​από τις εγγενείς αξίες τους. Πότε έγινε μια ορθολογική απόφαση να επενδύσουμε σε μετοχές με μηδενικά κέρδη και συνεπώς μια άπειρη αναλογία τιμών προς κέρδη (think dotcom era, γύρω στο έτος 2000);

Οι ακραίες περιπτώσεις υπερβολικής ή κακής αντίδρασης στις εκδηλώσεις της αγοράς μπορεί να οδηγήσουν σε πανικό στην αγορά και σε συντριβές.

Overconfidence

Οι άνθρωποι γενικά εκτιμούν ότι είναι πάνω από το μέσο όρο στις ικανότητές τους. Επίσης υπερεκτιμούν την ακρίβεια των γνώσεών τους και των γνώσεών τους σε σχέση με τους άλλους.

Πολλοί επενδυτές πιστεύουν ότι μπορούν να διαρκέσουν με συνέπεια την αγορά, αλλά στην πραγματικότητα υπάρχει ένα συντριπτικό ποσό αποδεικτικών στοιχείων που αποδεικνύουν διαφορετικά. Η υπερφόρτωση οδηγεί σε υπερβολικές συναλλαγές, με το κόστος συναλλαγών να εξασθενεί τα κέρδη.

Counterviews: Είναι η παρανοϊκή συμπεριφορά μια ανωμαλία;

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, οι θεωρίες χρηματοδότησης συμπεριφοράς έρχονται σε άμεση αντίθεση με τους παραδοσιακούς ακαδημαϊκούς. Κάθε στρατόπεδο προσπαθεί να εξηγήσει τη συμπεριφορά των επενδυτών και τις συνέπειες αυτής της συμπεριφοράς. Έτσι, ποιος έχει δίκιο;

Η θεωρία που αντιτίθεται περισσότερο στη συμπεριφορική χρηματοδότηση είναι η υπόθεση της αποδοτικής αγοράς (EMH), η οποία συνδέεται με τον Eugene Fama (Πανεπιστήμιο του Σικάγου) και το Ken French (MIT).Η θεωρία τους ότι οι τιμές αγοράς ενσωματώνουν αποτελεσματικά όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες εξαρτάται από την υπόθεση ότι οι επενδυτές είναι λογικοί.

Οι υποστηρικτές του EMH ισχυρίζονται ότι γεγονότα όπως αυτά που αντιμετωπίζονται στη συμπεριφορική χρηματοδότηση είναι απλώς βραχυπρόθεσμες ανωμαλίες ή τυχαία αποτελέσματα και ότι μακροπρόθεσμα αυτές οι ανωμαλίες εξαφανίζονται με την επιστροφή στην αποδοτικότητα της αγοράς.

Έτσι, ενδέχεται να μην υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να δείχνουν ότι η αποδοτικότητα της αγοράς πρέπει να εγκαταλειφθεί, δεδομένου ότι τα εμπειρικά στοιχεία δείχνουν ότι οι αγορές τείνουν να διορθώνονται μακροπρόθεσμα. Στο βιβλίο του «Κατά των Θεών: Η Αξιοσημείωτη Ιστορία του Κινδύνου» (1996), ο Peter Bernstein κάνει μια καλή παρατήρηση για το τι διακυβεύεται στη συζήτηση:

«Ενώ είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η αγορά δεν λειτουργεί κλασικά μοντέλα σκέψης - υπάρχουν πολλές αποδείξεις για την κτηνοτροφία, η έννοια συμπεριφοράς χρηματοδότησης των επενδυτών που ακολουθεί παράλογα την ίδια πορεία δράσης - αλλά δεν ξέρω τι μπορείτε να κάνετε με αυτές τις πληροφορίες για τη διαχείριση χρημάτων. "

Η κατώτατη γραμμή

Η συμπεριφορά στη χρηματοδότηση σίγουρα αντικατοπτρίζει ορισμένες από τις στάσεις που ενσωματώνονται στο επενδυτικό σύστημα. Οι συμπεριφοριστές θα υποστηρίξουν ότι οι επενδυτές συχνά συμπεριφέρονται παράλογα, δημιουργώντας αναποτελεσματικές αγορές και λανθασμένα χρεόγραφα - για να μην αναφέρουμε τις ευκαιρίες να κερδίζουμε χρήματα.

Αυτό μπορεί να ισχύει για μια στιγμή, αλλά η συνεχής ανακάλυψη αυτών των αναποτελεσματικών είναι μια πρόκληση. Ερωτήσεις παραμένουν για το αν αυτές οι θεωρίες συμπεριφοράς χρηματοδότησης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαχείριση των χρημάτων σας αποτελεσματικά και οικονομικά.

Οι επενδυτές μπορεί να είναι οι δικοί τους χειρότεροι εχθροί. Η προσπάθεια να ξεπεραστεί η αγορά δεν αποδίδει μακροπρόθεσμα. Στην πραγματικότητα, συχνά οδηγεί σε ιδιόμορφη, παράλογη συμπεριφορά, για να μην αναφέρουμε ένα βαθούλωμα στον πλούτο σας.

Εφαρμογή μιας στρατηγικής που είναι καλά μελετημένη και να κολλήσει σε αυτήν μπορεί να σας βοηθήσει να αποφύγετε πολλά από αυτά τα κοινά λάθη των επενδύσεων.