Οι δείκτες χρηματιστηριακής αγοράς (ή οι δείκτες) χρησιμοποιούνται συνήθως ως δείκτες αναφοράς για τη σχέση μεταξύ των επιδόσεων των επενδύσεων και χρησιμεύουν ως βαρόμετρο για τη συνολική υγεία μιας οικονομίας. Σήμερα υπάρχουν διαθέσιμες χιλιάδες διάφοροι δείκτες αγοράς που αντιπροσωπεύουν περισσότερες από εβδομήντα χώρες, από τον ανεπτυγμένο κόσμο έως τις μικρές αγορές των συνόρων. Οι δείκτες αυτοί δημιουργούνται από εταιρείες επενδύσεων έρευνας και εκδόσεων όπως οι Standard & Poor's και McGraw Hill (MHFI), από χρηματιστήρια αξιών όπως το NASDAQ (NDAQ NDAQNasdaq Inc71, 97-0, 59% που δημιουργήθηκε με το Highstock 4 , Ή από επενδυτικές τράπεζες όπως η Barclays (BCS BCSBarclays9, 59 + 0, 21% που δημιουργήθηκαν με Highstock 4. 2. 6 ). (Για περισσότερες πληροφορίες: Εισαγωγή στους δείκτες χρηματιστηριακών αγορών .

AD:

Λόγω της ευρείας χρήσης και της έκκλησής τους, είναι σημαντικό να προσδιοριστούν οι προκαταλήψεις που έχουν οι δείκτες μετοχών για την καλύτερη κατανόησή τους.

Οι αποκλίσεις στον τρόπο με τον οποίο σταθμίζονται οι δείκτες

Υπάρχουν τρεις κύριοι τρόποι με τους οποίους σταθμίζονται οι συνιστώσες των χρηματιστηριακών δεικτών: σταθμισμένη τιμή, κεφαλαιοποίηση αγοράς (ή αξία) σταθμισμένη και σταθμισμένη. Κάθε μία από αυτές τις μεθόδους φέρει μαζί της τη μεροληψία της.

AD:

Η στάθμιση της κεφαλαιακής επάρκειας είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος και κατασκευάζεται προσθέτοντας στοιχεία στον δείκτη ανάλογα με την αγοραία αξία τους και συχνά προσαρμόζεται σε ελεύθερο επιτόκιο για να αντιπροσωπεύει τον πραγματικό αριθμό των εμπορεύσιμων μετοχών σε κυκλοφορία. Ορισμένα παραδείγματα σταθμισμένων δεικτών είναι ο S ​​& P 500, οι διάφοροι δείκτες Russell, ο παγκόσμιος δείκτης MSCI και ο δείκτης DAX στη Γερμανία. Επειδή οι μεγαλύτερες εταιρείες με τα μεγαλύτερα ανώτατα όρια στην αγορά κυριαρχούν σε αυτούς τους δείκτες, έχουν μια φυσική προκατάληψη έναντι των αποθεμάτων μεγάλης κεφαλαιοποίησης. Υπάρχει συνεπώς η δυνατότητα συγκέντρωσης μόνο μερικών εταιρειών που θα αντιπροσωπεύουν μεγάλο μέρος της αξίας του δείκτη - για παράδειγμα, οι 10 μεγαλύτερες μετοχές του δείκτη S & P 500 (2% των στοιχείων του) αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 20% της αξίας του . Επίσης, για τους ίδιους λόγους θα υπήρχε μια προκατάληψη για υπερτιμημένα αποθέματα. (Δείτε επίσης:

Πώς οι δείκτες S & P 500 και Russell 2000 διαφέρουν .)

AD:

Οι δείκτες με βάση την τιμή γίνονται με την αναπαράσταση μίας μετοχής από κάθε εταιρεία στον δείκτη και επομένως είναι απλές κατασκευές. Το πρόβλημα είναι ότι η τιμή της μετοχής γίνεται σχετική, γεγονός που δεν έχει καμία σχέση με την οικονομική σημασία της εταιρείας. Ως εκ τούτου, είναι προκατειλημμένες προς τις υψηλές τιμές μετοχών. Ένα πολύ γνωστό παράδειγμα αυτού του είδους του δείκτη είναι ο Dow Jones Industrial Average.

Οι ισοδύναμοι δείκτες κατασκευάζονται με την αγορά ίσου δολαρίου ποσού μετοχών κάθε συστατικού στοιχείου.Τα σύνθετα γραμμών αξίας είναι ίσα σταθμισμένα. Αυτό δίνει μικρότερα βάρη στα αποθέματα μεγάλης κεφαλαιοποίησης, αλλά είναι μεροληπτά προς τα αποθέματα μικρού κεφαλαίου που μπορεί να είναι πιο ασταθή και μη ρευστά. (

Στρατηγικές για την Εμπορία του Δείκτη Russell 2000 .) Εξαιρέσεις στην Επιλογή των Στοιχείων Δείκτη

Η κατασκευή του δείκτη μπορεί να γίνει είτε ακολουθώντας ένα σύστημα βασισμένο σε κανόνες είτε με χρησιμοποιώντας μια επιτροπή για την επιλογή των μετοχών. Ένα σύστημα βασισμένο σε κανόνες θέτει παραμέτρους για να συμπεριλάβει ένα απόθεμα για συμπερίληψη, το οποίο μπορεί να εξαρτάται από την κεφαλαιοποίησή του (μεγάλης, μεσαίας ή μικρής κεφαλαιοποίησης) και από τα θεμελιώδη στοιχεία του που καθορίζουν αν μια εταιρεία είναι αναπτυξιακή. προσανατολισμένη στην αξία, με βάση ποσοτικά κριτήρια όπως ο λόγος P / E, η απόδοση του μερίσματος, η τιμή σε βιβλίο και άλλες μετρήσεις. Άλλοι δείκτες όπως το S & P 500 χρησιμοποιούν μια επιτροπή για την επιλογή των στοιχείων. Μια επιτροπή μπορεί να επηρεαστεί από την πίεση από τους συμμαθητές και τις εξωτερικές δυνάμεις να συμπεριλάβει ή να αποκλείσει ορισμένα συστατικά και συχνά οι αποφάσεις λαμβάνονται με την υποκειμενική κρίση της ομάδας. Εξαιτίας αυτού, οι δείκτες που δημιουργούνται από την επιτροπή θα μπορούσαν να έχουν προκατάληψη με βάση το ηθικό σύνταγμα των μελών της.

Ανεξάρτητα από το πώς κατασκευάζονται τα στοιχεία ευρετηρίου, υπάρχει ακόμα μια επίμονη μεροληψία που είναι δύσκολο να αποφευχθεί. Όταν τα θεμελιώδη μεγέθη των εταιρειών πέφτουν κάτω από συγκεκριμένα όρια, χρεοκοπούνται ή οι μετοχές τους απαλείφονται για άλλους λόγους, αφαιρούνται από τον δείκτη και αντικαθίστανται από νέο συστατικό στοιχείο. Αυτό προκαλεί μεροληψία στην επιβίωση, σύμφωνα με την οποία μόνο οι εταιρείες που αποχώρησαν εκπροσωπούνται στον δείκτη και η αρνητική επιρροή των αποτυχιών αυτών μειώνεται. Η μεροληψία της επιβίωσης είναι μια ανοδική τάση, αφού τα αποθέματα που έχουν πέσει στο μηδέν δεν μεταφέρουν τον δείκτη σε είδος από τότε που αφαιρούνται. Από τις 30 μετοχές του Dow Jones Industrial Average, μόνο η General Electric (GE

GEGeneral Electric Co20, 13-0,05% που δημιουργήθηκε με Highstock 4. 2. 6 ) παραμένει από τις αρχικές εταιρείες που περιλαμβάνονται . Από τις αρχικές 500 εταιρείες του S & P 500, μόνο 80 περίπου παραμένουν στη σημερινή μορφή τους. ( ) Αποκλίσεις από το μάρκετινγκ δεικτών Για να δημιουργηθεί ένα παθητικό αμοιβαίο κεφάλαιο ή ένα ETF για την παρακολούθηση δεικτών, η εταιρεία επενδύσεων πρέπει να διαθέτει άδειες τη χρήση του δείκτη από τον δημιουργό του. Τα τέλη αδειοδότησης μπορούν να είναι μεγάλες πηγές κερδών, και οι προσπάθειες μάρκετινγκ για να έχουν περισσότερα αμοιβαία κεφάλαια δεικτών άδεια αναφοράς τους είναι συνήθως μονόπλευρη. Συχνά, οι θετικές ανακοινώσεις, όπως ένα ευρετήριο που χτυπά νέα υψηλά ή να καθορίσουν τις τιμές, χαιρετίστηκαν, ενώ αρνητικές ειδήσεις υποβαθμίζονται ή αγνοούνται από τους ίδιους εμπόρους. Επειδή ορισμένοι δείκτες, όπως το S & P 500 και ο Dow Jones Industrial Average, δημιουργούνται από τα μέσα ενημέρωσης ή τις ερευνητικές εταιρείες και όχι από τα χρηματιστήρια, δραστηριοποιούνται στην εμπορία των προϊόντων τους για κέρδη. Σύμφωνα με τη Forbes, η McGraw Hill Financial έλαβε περίπου το 10% των εσόδων της από το τμήμα των δεικτών της το 2014 και «τα τελευταία τρία χρόνια, σχεδόν το ένα τρίτο των λειτουργικών κερδών της». Το αποτέλεσμα είναι ότι οι παθητικοί επενδυτές που χρησιμοποιούν αυτούς τους δείκτες ως δείκτες αναφοράς πρέπει να είναι προσεκτικοί για τα κίνητρα που διέπουν την ύπαρξή τους.

Η κατώτατη γραμμή

Οι χρηματιστηριακοί δείκτες έρχονται σε πολλά σχήματα και μεγέθη και αποτελούν σημαντικά εργαλεία που χρησιμοποιούν οι επενδυτές σε όλο τον κόσμο. Κάθε δείκτης έχει τις δικές του προκαταλήψεις με βάση την κατασκευή του, το σύστημα βαρύτητας και τις προσπάθειες μάρκετινγκ του. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε και να κατανοούμε αυτές τις προκαταλήψεις, ώστε αυτά τα σημαντικά οικονομικά σημεία αναφοράς να μπορούν να χρησιμοποιηθούν με ακρίβεια και πιστότητα.

Χρησιμοποιώντας έρευνα σχετικά με τους δείκτες μετοχών και τη δέουσα επιμέλεια, οι επενδυτές είναι λιγότερο πιθανό να πέσουν θύματα των παγίδων που παρουσιάζουν αυτές οι προκαταλήψεις. Μπορεί επίσης να επιτρέψει στους επενδυτές να δημιουργήσουν τους δικούς τους προσαρμοσμένους δείκτες για να ταιριάξουν με το δικό τους επενδυτικό στυλ ή στόχους. (Για περισσότερες πληροφορίες:

Πώς άλλαξαν οι δείκτες χρηματιστηριακής αγοράς

.)