U. Οι επιχειρήσεις της S. αυξάνουν τα αποθέματα ταχύτερα από ό, τι οι καταναλωτές αγοράζουν τα προϊόντα τους, δημιουργώντας επιχειρήσεις για μια πρόκληση κοντά στο 2016. Σε ένα έγγραφο πολιτικής του Ιουνίου 2016 με τίτλο "The Cash Flow Mirage", οι αναλυτές μετοχών της Goldman Sachs διαπίστωσαν ότι " την αύξηση των πωλήσεων στην πλειονότητα των τομέων που παρακολουθούμε. " Το πρόβλημα ήταν πιο έντονο στους τομείς έντασης κεφαλαίου - ο ετήσιος ρυθμός αύξησης των αποθεμάτων υπερέβη τις πωλήσεις κατά μέσο όρο κατά 9,4% για τους κλάδους της αυτοκινητοβιομηχανίας, της άμυνας, της εφοδιαστικής αλυσίδας, των ημιαγωγών και της γεωργίας.

Αυτό είναι ένα ανησυχητικό σημάδι για την οικονομία. Αυτοί οι τομείς κεφαλαιουχικών αγαθών δημιούργησαν την παραγωγική τους ικανότητα τα τελευταία χρόνια και, σε πολλές περιπτώσεις, επεκτάθηκαν μέσω της φτηνής χρηματοδότησης του χρέους. Εάν η ζήτηση των καταναλωτών δεν επαρκεί για να απορροφήσει το επιπλέον απόθεμα, οι εταιρείες μπορεί να μην παράγουν αρκετά κέρδη για να αποπληρώσουν τους ομολογιούχους και παρακαλώ τους επενδυτές.

Η Goldman αναφέρει ότι πολλές εταιρείες άρχισαν ήδη να καταρτίζουν αποθέματα ή να πωλούν υπάρχον προϊόν χωρίς να την αντικαταστήσουν με νέο κατασκευασμένο προϊόν. Αυτό μπορεί να ενισχύσει τεχνητά τις τρέχουσες ταμειακές ροές και το καθαρό εισόδημα, επειδή τα χρήματα δεν φεύγουν τόσο γρήγορα μέσω της παραγωγικής διαδικασίας. Εάν η πραγματική ζήτηση παραμένει χαμηλότερη από την προβλεπόμενη, ωστόσο, οι εταιρείες μπορεί να χρειαστεί να είναι πιο δημιουργικοί για να ρευστοποιήσουν ή να καταγράψουν απογραφή και ίσως ακόμη και να μειώσουν το μέγεθος. Είναι πολύ δύσκολο να διατηρηθούν υψηλές αποτιμήσεις μετοχών όταν αναγκάζονται να επιβραδύνουν τη σημερινή παραγωγή.

Όταν οι εταιρείες προβούν σε προβλέψεις για μελλοντικές συναλλαγές, πρέπει να εξισορροπήσουν τα τρέχοντα κόστη της παραγωγικής τους διαδικασίας με τη μελλοντική αξία των τελικών αγαθών και υπηρεσιών τους. Οι μεγαλύτερες διαδικασίες παραγωγής είναι πιο επικίνδυνες, καθώς είναι πιο δύσκολο να προβάλλονται πολλά χρόνια στο μέλλον. Εάν οι εταιρείες λάβουν λάθος μήνυμα είτε για το παρόν κόστος είτε για τη μελλοντική ζήτηση, ολόκληρη η οικονομία μπορεί να υποχωρήσει. Το πρόβλημα δεν είναι αναγκαστικά υπερπαραγωγή ή υπερεπένδυση, αλλά μάλλον το λανθασμένο επίπεδο παραγωγής ή επένδυσης σε λανθασμένους τομείς (δηλ. "Malinvestment").

Οι βιομηχανίες κεφαλαιουχικών αγαθών τείνουν να είναι οι πιο έντονοι σε τέτοιους κύκλους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να αποκαλυφθούν κακές επενδύσεις για εταιρείες με μεγαλύτερες ή περισσότερο κεφαλαιουχικές διαδικασίες παραγωγής. Χάρη στα εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια από το 2009, η σχετική αξία των μελλοντικών ταμειακών ροών έγινε υπερβολική, καθώς τα βραχυπρόθεσμα επενδυτικά κόστη (δηλαδή το κόστος των κεφαλαίων) ήταν πολύ χαμηλότερα από ό, τι σε ένα περιβάλλον κανονικού επιτοκίου. Είναι πολύ πιο εύκολο να δικαιολογηθεί η οικοδόμηση ενός άλλου εργοστασίου παραγωγής αυτοκινήτων ή ημιαγωγών όταν τα κόστη δανεισμού βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.

Οι υπολογισμοί αυτοί έγιναν υποθέτοντας ότι το μελλοντικό απόθεμα θα μπορούσε να απομακρυνθεί από τα ράφια και να πωληθεί σε λογική τιμή αγοράς.Δυστυχώς, το απόθεμα ήταν ήδη αποθεματικό το 2015. Το Σεπτέμβριο του 2015, το Υπουργείο Εμπορίου του Ηνωμένου Βασιλείου ανέφερε ότι οι δείκτες αποθέματος προς πωλήσεις βρίσκονταν στο υψηλότερο επίπεδο από τους τελευταίους μήνες της Μεγάλης ύφεσης. Αν όχι για εκτεταμένες αναλήψεις αποθεμάτων, τα περιθώρια ταμειακών ροών για τη μέση αμερικανική εταιρεία θα μπορούσαν να ήταν επίπεδα το 2015.

Αυτό δεν είναι ένα βιώσιμο ρεύμα εσόδων και θα πρέπει να κάνει κάποιους ομολογιούχους και μετόχους να αισθάνονται άβολα εάν τα στοιχεία για τις πωλήσεις δεν ξανασυμβούν . Εάν η έλλειψη ευθυγράμμισης μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών είναι αρκετά σοβαρή, αναμένεται αύξηση των εταιρικών υποχρεώσεων και πτώση της πίεσης στην οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου.

Ανάλυση των ταμειακών ροών

Τα καθαρά έσοδα και οι ελεύθερες ταμειακές ροές είναι πολύ σημαντικές για τους θεμελιώδεις επενδυτές, αλλά συχνά αντιδρούν υπερβολικά ή υποβαθμίζουν τις αλλαγές στην κεφαλαιακή διάρθρωση ή τους φόρους μιας εταιρείας. Όταν οι επιχειρήσεις έχουν συνήθως πολύ υψηλά ποσοστά χρέους ή / και υψηλούς φόρους, οι επενδυτές μπορούν να χρησιμοποιήσουν την διορθωμένη από το χρέος ταμειακή ροή (DACF). Το DACF εξετάζει τις ταμειακές ροές ανεξάρτητα από τα θέματα χρηματοδότησης, γεγονός που καθιστά ευκολότερη τη σύγκριση εταιρειών με πολύ διαφορετικές δομές κεφαλαίου κίνησης. Οι επενδυτές μπορεί να θέλουν να ενσωματώσουν τη μέθοδο DACF ως έναν τρόπο να εξετάσουμε τις παρελθούσες αναλήψεις αποθεμάτων ή τις προσωρινές ανησυχίες για τη χρηματοδότηση του χρέους.