Οι περισσότεροι επενδυτές και έμποροι από αγορές νέων επιλογών προτιμούν να αγοράζουν κλήσεις και επενδύσεις λόγω του περιορισμένου κινδύνου και του απεριόριστου κέρδους τους. Η αγορά βάζει ή κλήσεις είναι συνήθως ένας τρόπος για τους επενδυτές και τους εμπόρους να κερδοσκοπούν με μόνο ένα κλάσμα του κεφαλαίου τους. Αλλά αυτοί οι ευθείες αγοραστές επιλογής χάνουν πολλά από τα καλύτερα χαρακτηριστικά των μετοχών και των επιλογών των βασικών προϊόντων - όπως η ευκαιρία να μετατραπεί η χρονική αξία της αποσύνθεσης σε δυνητικά κέρδη.

Εκμάθηση: Επιλογές Βασικά στοιχεία

Όταν δημιουργούν μια θέση, οι πωλητές επιλογών συλλέγουν ασφάλιστρα χρονικής αξίας, που καταβάλλονται από αγοραστές δικαιωμάτων προαίρεσης. Αντί να αγωνίζεται ενάντια στις καταστροφές της χρονικής αξίας, ο πωλητής δικαιωμάτων προτίμησης μπορεί να επωφεληθεί από το πέρασμα του χρόνου και η αποσύνθεση της χρονικής αξίας γίνεται χρήματα στην τράπεζα ακόμα και αν το υποκείμενο είναι ακίνητο. Για τους συγγραφείς των επιλογών (πωλητές), η αποσύνθεση της χρονικής αξίας γίνεται έτσι ένας σύμμαχος αντί ενός εχθρού. Εάν έχετε πωλήσει ποτέ καλυμμένες κλήσεις έναντι των θέσεων αποθεμάτων, μπορείτε να εκτιμήσετε την ομορφιά της αξίας του χρόνου πώλησης.

Σε αυτό το άρθρο εστιάζομαι στη σημασία της χρονικής αξίας στην εξίσωση τιμολόγησης δικαιωμάτων προαίρεσης. Αλλά προτού γυρίσετε σε μια λεπτομερή ματιά στο φαινόμενο της χρονικής αξίας και της αποσύνθεσης της χρονικής αξίας, ας ανατρέξουμε σε μερικές βασικές έννοιες επιλογών που θα σας διευκολύνουν να καταλάβετε τι εννοούμε με την αξία του χρόνου.

Επιλογές και Απεργία Τιμή
Ανάλογα με το πού η υποκείμενη τιμή είναι σε σχέση με την τιμή επιλογής επιλογής, η επιλογή μπορεί να είναι μέσα, έξω ή στα χρήματα. Ας δούμε αυτή τη σχέση διατηρώντας παράλληλα την κεντρική εστίασή μας στην αξία του χρόνου.

Όταν λέμε ότι μια επιλογή είναι στα χρήματα, εννοούμε ότι η τιμή άσκησης της επιλογής είναι ίση με την τρέχουσα τιμή του υποκείμενου μετοχικού κεφαλαίου ή του βασικού εμπορεύματος. Όταν η τιμή ενός εμπορεύματος ή ενός αποθέματος είναι ίδια με την τιμή άσκησης (γνωστή και ως τιμή άσκησης) έχει μηδενική εγγενή αξία, αλλά έχει επίσης και το μέγιστο χρονικό όριο σε σχέση με την τιμή όλων των άλλων δικαιωμάτων προαίρεσης επιλογής τον ίδιο μήνα. Το σχήμα 1 παρέχει έναν πίνακα πιθανών θέσεων του υποκείμενου σε σχέση με την τιμή απεργίας μιας επιλογής.

Σχήμα 1

Όπως φαίνεται στο Σχήμα 1 παραπάνω, όταν μια επιλογή πώλησης είναι στα χρήματα, η υποκείμενη τιμή είναι μικρότερη από την τιμή προτίμησης επιλογής. Για μια επιλογή κλήσης, "στα χρήματα" σημαίνει ότι η υποκείμενη τιμή είναι μεγαλύτερη από την τιμή επιλογής επιλογής. Για παράδειγμα, εάν έχουμε μια κλήση S & P 500 με τιμή κίνησης 1100 (ένα παράδειγμα που θα χρησιμοποιήσουμε για να δείξουμε την τιμή χρόνου παρακάτω) και εάν ο υποκείμενος δείκτης μετοχών κατά τη λήξη λήξει στις 1150, η επιλογή θα έχει λήξει 50 μονάδες στην χρήματα (1150 - 1100 = 50).

Στην περίπτωση μιας πώλησης με την ίδια τιμή προειδοποίησης 1100 και την υποκείμενη στο 1050, η επιλογή κατά τη λήξη θα ήταν επίσης 50 πόντοι στα χρήματα (1100 -1050 = 50).Για τις εξωχρηματιστηριακές επιλογές ισχύει η ακριβής αντίστροφη τιμή. Δηλαδή, για να είναι εκτός χρημάτων, η απεργία της μετοχής θα ήταν μικρότερη από την υποκείμενη τιμή και η απεργία της κλήσης θα ήταν μεγαλύτερη από την υποκείμενη τιμή. Τέλος, τόσο οι επιλογές πώλησης όσο και οι επιλογές κλήσεων θα είναι στα χρήματα όταν η τιμή άσκησης και η υποκείμενη αξία λήγουν στην ίδια ακριβώς τιμή. Παρότι αναφέρουμε εδώ τη θέση της επιλογής κατά τη λήξη της, οι ίδιοι κανόνες ισχύουν ανά πάσα στιγμή πριν λήξουν οι επιλογές.

Χρονική αξία χρημάτων

Έχοντας υπόψη αυτές τις βασικές σχέσεις, ας εξετάσουμε τώρα περισσότερο την χρονική αξία και το ρυθμό της αποσύνθεσης της χρονικής αξίας (που αντιπροσωπεύεται από το θέα από το ελληνικό αλφάβητο). Εάν παραμείνει εκτός στιγμής η μεταβλητότητα, η συνιστώσα χρονικής αξίας μιας επιλογής, γνωστή και ως εξωγενής τιμή, είναι μια συνάρτηση δύο μεταβλητών: (1) ο χρόνος που παραμένει μέχρι τη λήξη και (2) η εγγύτητα της τιμής προειδοποίησης επιλογής με την τιμή χρήματα. Όλα τα υπόλοιπα πράγματα παραμένουν ίδια (δηλαδή δεν υπάρχουν αλλαγές στα επίπεδα υποκείμενου και μεταβλητότητας), όσο μεγαλύτερη είναι η χρονική στιγμή λήξης, τόσο μεγαλύτερη είναι η τιμή που θα έχει η επιλογή με τη μορφή τιμής χρόνου. Αλλά αυτό το επίπεδο επηρεάζεται επίσης από το πόσο κοντά στα χρήματα είναι η επιλογή. Για παράδειγμα, δύο επιλογές κλήσεων με την ίδια λήξη ημερολογιακού μήνα (και οι δύο έχουν τον ίδιο χρόνο που παραμένει στη διάρκεια της σύμβασης), αλλά διαφορετικές τιμές απεργίας θα έχουν διαφορετικά επίπεδα εξωτερικής αξίας (τιμή χρόνου). Αυτό συμβαίνει επειδή κάποιος θα είναι πιο κοντά στα χρήματα από τον άλλο.

Το παρακάτω σχήμα 2 δείχνει αυτήν την έννοια, υποδεικνύοντας πότε η τιμή χρόνου θα είναι υψηλότερη ή χαμηλότερη και αν υπάρχει ή όχι εγγενής τιμή (η οποία προκύπτει όταν η επιλογή εισέρχεται στα χρήματα) στην τιμή της επιλογής. Όπως δείχνει το Σχήμα 2, οι επιλογές βαθιάς διαθεσιμότητας και οι επιλογές για τα βαθιά χρήματα έχουν ελάχιστη χρονική αξία. Η εγγενής τιμή αυξάνεται περισσότερο στα χρήματα που γίνεται η επιλογή. Και οι επιλογές "at-the-money" έχουν το μέγιστο επίπεδο χρονικής αξίας αλλά δεν έχουν εγγενή αξία. Η χρονική αξία βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο όταν μια επιλογή είναι στα χρήματα, επειδή το δυναμικό για την εγγενή αξία να αρχίσει να αυξάνεται είναι το μέγιστο δικαίωμα σε αυτό το σημείο. (

Κατανόηση της χρονικής αξίας των χρημάτων .) Εικόνα 2

Καθυστέρηση χρόνου

Στο παρακάτω σχήμα 3 προσομοιώνουμε την αποσύνθεση της χρονικής αξίας χρησιμοποιώντας τρία at-the- χρήματα S & P 500 επιλογές κλήσης, όλα έχουν τις ίδιες απεργίες αλλά διαφορετικές ημερομηνίες λήξης των συμβάσεων. Αυτό θα πρέπει να καταστήσει πιο απτές τις παραπάνω έννοιες. Μέσω αυτής της παρουσίασης, κάνουμε την υπόθεση (για απλούστευση) ότι τα επίπεδα τεκμαρτής μεταβλητότητας παραμένουν αμετάβλητα και ότι το υποκείμενο είναι ακίνητο. Αυτό μας βοηθά να απομονώσουμε τη συμπεριφορά της χρονικής αξίας. Επομένως, η σημασία της χρονικής αξίας και της αποσύνθεσης της χρονικής αξίας πρέπει να καταστεί σαφέστερη.
Λαμβάνοντας τη σειρά των επιλογών κλήσεων S & P 500, όλα με μια τιμή τιμής έκτασης 100 ευρώ, μπορούμε να προσομοιώσουμε με ποιο τρόπο η τιμή του χρόνου επηρεάζει την τιμή μιας επιλογής. Υποθέστε ότι η ημερομηνία είναι η 8η Φεβρουαρίου. Αν συγκρίνουμε τις τιμές κάθε επιλογής σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, κάθε μία με διαφορετικές ημερομηνίες λήξης (Φεβ, Μάρτιο και Απρίλιο), γίνεται φανερό το φαινόμενο της αποσύνθεσης της χρονικής αξίας.Μπορούμε να παρατηρήσουμε πως το πέρασμα του χρόνου αλλάζει την αξία των επιλογών. Το Σχήμα 3 απεικονίζει γραφικά το ασφάλιστρο για αυτές τις επιλογές κλήσεων S & P 500 σε πραγματικό χρόνο με τις ίδιες απεργίες. Με την υποκείμενη στάση, η επιλογή κλήσης Feb έχει υπόλοιπα πέντε ημέρες μέχρι τη λήξη, η επιλογή κλήσης Mar έχει 33 ημέρες και η επιλογή κλήσης Απρ έχει 68 ημέρες.

Όπως δείχνει το Σχήμα 3, το υψηλότερο ασφάλιστρο είναι στο διάστημα των 68 ημερών (θυμηθείτε τις τιμές από τις 8 Φεβρουαρίου), μειώνοντας από εκεί καθώς μεταβαίνουμε στις επιλογές που είναι πιο κοντά στην εκπνοή (33 ημέρες και πέντε ημέρες). Και πάλι, λαμβάνουμε απλώς διαφορετικές τιμές σε μια χρονική στιγμή για μια απεργία κατά την επιλογή (1100) και τη σύγκρισή τους. Οι λιγότερες μέρες που απομένουν μεταφράζονται σε λιγότερο χρόνο. Όπως βλέπετε, το ασφάλιστρο επιλογής μειώνεται από 38. 90 σε 25. 70 όταν μεταβαίνουμε από την απεργία 68 ημέρες στην απεργία που είναι μόνο 33 ημέρες έξω.

Σχήμα 3

Το επόμενο επίπεδο της πριμοδότησης, με πτώση 14,70 μονάδων σε 11, αντανακλά μόλις πέντε ημέρες πριν τη λήξη της συγκεκριμένης επιλογής. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ημερών αυτής της επιλογής, εάν παραμείνει εκτός χρήματος (ο δείκτης μετοχών S & P 500 κάτω από τα 1100 με λήξη), η τιμή του δικαιώματος επιλογής θα μειωθεί στο μηδέν και αυτό θα πραγματοποιηθεί σε μόλις πέντε ημέρες. Κάθε σημείο αξίζει $ 250 σε μια επιλογή S & P 500.

Σχήμα 4

Μια σημαντική δυναμική της αποσύνθεσης της τιμής του χρόνου είναι ότι ο ρυθμός δεν είναι σταθερός. Καθώς πλησιάζει η λήξη, αυξάνεται ο ρυθμός της αποσύνθεσης της χρονικής αξίας (theta) (δεν εμφανίζεται εδώ). Αυτό σημαίνει ότι το ποσό του χρόνου πριμοδότησης που εξαφανίζεται από την τιμή της επιλογής ανά ημέρα αυξάνεται με κάθε μέρα που περνάει.

Η ιδέα που εξετάσαμε με άλλο τρόπο στο Σχήμα 4, το ποσό των ημερών που απαιτούνται για μια μείωση του πριμοδοτήματος κατά 1 $ (1 βαθμός) στην επιλογή θα μειωθεί όσο πλησιάζει η λήξη της.

Κοιτάζοντας την έκθεση, μπορείτε να δείτε ότι στις 68 ημέρες που παραμένουν μέχρι τη λήξη, χρειάζονται 1.75 ημέρες για πτώση του ασφαλίστρου κατά ένα δολάριο. Αλλά σε μόλις 33 ημέρες που παραμένουν μέχρι τη λήξη, ο χρόνος που απαιτείται για την απώλεια ενός πριμοδοτήματος ενός δολαρίου έχει μειωθεί σε 1. 28 ημέρες. Τον τελευταίο μήνα της ζωής μιας επιλογής, η θήτα αυξάνεται δραματικά και οι ημέρες που απαιτούνται για την πτώση της πριμοδότησης κατά ένα σημείο πέφτουν πολύ γρήγορα. Σε πέντε ημέρες που παραμένουν μέχρι τη λήξη, η επιλογή χάνει ένα σημείο σε λιγότερο από μισή ημέρα (45 ημέρες). Αν κοιτάξουμε ξανά το Σχήμα 3, σε πέντε ημέρες που παραμένουν μέχρι τη λήξη, αυτή η επιλογή call-to-money S & P 500 έχει 11 πόντους σε premium. Αυτό σημαίνει ότι η πριμοδότηση θα μειωθεί κατά περίπου 2,2 μονάδες την ημέρα. Φυσικά, το επιτόκιο αυξάνεται ακόμη περισσότερο κατά την τελευταία ημέρα διαπραγμάτευσης, το οποίο δεν δείχνουμε εδώ.

Η κατώτατη γραμμή

Ενώ υπάρχουν και άλλες διαστάσεις τιμολόγησης (όπως το δέλτα, το γάμμα και η τεκμαρτή μεταβλητότητα), μια ματιά στην αποσύνθεση της χρονικής αξίας είναι ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε όταν αρχίζετε να καταλαβαίνετε τον τρόπο τιμολόγησης των επιλογών.