α:

Οι περισσότεροι επενδυτικοί αναλυτές συμφωνούν ότι οι ανοικτές πωλήσεις είναι ηθικές. Παρά την πεποίθηση ότι η πρακτική αντιπροσωπεύει τη δυσαρέσκεια των άλλων ή ότι υποβαθμίζει τις τιμές των μετοχών των επιτυχημένων εταιρειών, τόσο οι ακαδημαϊκές μελέτες όσο και τα πειράματα σε πραγματικό κόσμο έχουν δείξει ότι οι μικρές πωλήσεις βελτιώνουν την αποτελεσματικότητα της αγοράς.

Σε μια σύντομη πώληση, οι επενδυτές πάσχουν από την χαμηλή αγορά, πωλούν υψηλή στρατηγική, που θεωρείται ότι επενδύουν βασικά, πωλώντας μια ασφάλεια με την προσδοκία να την αγοράσει πίσω μετά από πτώση των τιμών, κερδίζοντας την απώλεια της τιμής της μετοχής. Συνήθως, ένας επενδυτής που παίρνει μια μικρή θέση δεν κατέχει τις μετοχές πριν από τη συναλλαγή, αλλά τις δανείζει από άλλο επενδυτή. Ο κίνδυνος για τον σύντομο πωλητή είναι ότι η τιμή της ασφάλειας θα μπορούσε να αυξηθεί, αντί να μειωθεί, και να προκαλέσει απώλεια όταν πρέπει να το αγοράσει πίσω με υψηλότερο κόστος.

Ενώ είναι αλήθεια ότι οι επενδυτές με μικρή θέση σε μια ασφάλεια κάνουν τα χρήματα όταν η τιμή αυτής της ασφάλειας μειώνεται, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το κέρδος για έναν σύντομο πωλητή ισούται με ζημία για όλους τους άλλους. Για παράδειγμα, εάν μια ασφάλεια είναι υπερτιμημένη από την αγορά, οι επενδυτές ενδέχεται να μην είναι διατεθειμένοι να την αγοράσουν στην τιμή της αγοράς. Ένας σύντομος πωλητής σε αυτή την περίπτωση θα επωφεληθεί από την τιμή του τίτλου που επιστρέφει στην πραγματική του αξία και οι επενδυτές που δεν επιθυμούν να πληρώσουν την διογκωμένη τιμή θα μπορούσαν τότε να αγοράσουν την ασφάλεια στη χαμηλότερη τιμή.

Οι ανοικτές πωλήσεις ενισχύουν την αγορά, εκθέτοντας τις τιμές των μετοχών που είναι υπερβολικά υψηλές. Στην αναζήτησή τους για υπερτιμημένες επιχειρήσεις, οι πωλητές σύντομων πωλήσεων μπορούν να ανακαλύψουν λογιστικές ασυνέπειες ή άλλες αμφισβητήσιμες πρακτικές πριν γίνει ευρέως η αγορά.