α:

Η νομισματική πολιτική επηρεάζει τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια και το κόστος του χρέους ορίζεται ως το πραγματικό επιτόκιο που καταβάλλεται για το χρέος. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) μπορεί να εφαρμόσει τη νομισματική πολιτική μέσω πράξεων ανοικτής αγοράς, καθορίζοντας το προεξοφλητικό επιτόκιο και καθορίζοντας τις ελάχιστες απαιτήσεις.

Η Fed συνήθως εφαρμόζει τη νομισματική πολιτική συμμετέχοντας σε πράξεις ανοικτής αγοράς, οι οποίες συνεπάγονται την αγορά ή πώληση κρατικών τίτλων του Ηνωμένου Βασιλείου στην ανοικτή αγορά. Το επιτόκιο στο οποίο οι τράπεζες δανείζονται αποθεματικά το ένα από το άλλο, που ονομάζεται ποσοστό των ομοσπονδιακών κεφαλαίων, καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από την προσφορά κρατικών τίτλων. Το επιτόκιο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων επηρεάζει άμεσα τα επιτόκια στα οποία οι επιχειρήσεις μπορούν να λάβουν χρηματοδότηση μέσω χρέους.

Εάν η Fed επιθυμεί να ενθαρρύνει τις επιχειρήσεις να επενδύσουν σε μακροπρόθεσμα περιουσιακά στοιχεία, η κεντρική τράπεζα αγοράζει κρατικούς τίτλους. Αυτό αυξάνει την προσφορά χρημάτων στην οικονομία, μειώνει τα επιτόκια και προκαλεί μείωση του κόστους του νέου χρέους για τις επιχειρήσεις. Αντίστροφα, η πώληση κρατικών τίτλων από την Fed μειώνει την προσφορά χρήματος σε ολόκληρη την οικονομία, οδηγώντας σε υψηλότερα επιτόκια και αυξάνοντας το κόστος του χρέους.

Η νομισματική πολιτική επηρεάζει επίσης το κόστος του χρέους όταν οι κεντρικές τράπεζες χρησιμοποιούν άλλα εργαλεία στη διάθεσή τους. Εάν η Fed αλλάξει το προεξοφλητικό επιτόκιο, οδηγεί τις τράπεζες να αυξήσουν ή να μειώσουν τα επιτόκια στα οποία οι επιχειρήσεις μπορούν να αποκτήσουν χρέος. Ένα υψηλότερο προεξοφλητικό επιτόκιο οδηγεί σε υψηλότερο κόστος χρέους. Εάν η Fed αλλάξει τις ελάχιστες απαιτήσεις, αλλάζει την προσφορά χρήματος στην οικονομία. Εάν αυξηθούν οι ελάχιστες απαιτήσεις, θα διατεθούν λιγότερα χρήματα σε κυκλοφορία, αυξάνοντας τα επιτόκια και το κόστος του χρέους.