α:

Τα προπληρωμένα έξοδα γενικά αυξάνουν την αξία των δεικτών ρευστότητας επειδή ένα προπληρωμένο έξοδο κατηγοριοποιείται ως ένα κυκλοφορούν ενεργητικό στον ισολογισμό μιας εταιρείας και όλοι οι δείκτες ρευστότητας έχουν περιουσιακά στοιχεία για αριθμητές.

Ένα προπληρωμένο έξοδο εμφανίζεται όταν μια εταιρεία πληρώνει ένα έξοδο που θα αναγνωριστεί σε μια μελλοντική λογιστική περίοδο. Η πιο συνηθισμένη μορφή προπληρωμένου τέλους είναι το προπληρωμένο μίσθωμα, όταν μια εταιρεία πληρώνει για πολλαπλούς μήνες μίσθωσης σε μια περίοδο. Έτσι, αν το ενοίκιο μιας εταιρείας είναι $ 100 το μήνα και πληρώνει εκ των προτέρων για έξι μήνες, αναγνωρίζει έναν λογαριασμό προπληρωμένου ενοικίου ύψους $ 600 στον ισολογισμό του ως τρέχον ενεργητικό. Καθώς καθίσταται απαιτητό το ενοίκιο κάθε μήνα, το προπληρωμένο περιουσιακό στοιχείο ενοικίου μειώνεται κατά $ 100 έως ότου αναγνωριστούν οι έξι μήνες του μισθώματος.

Όσον αφορά τους δείκτες ρευστότητας, οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες είναι ο γρήγορος λόγος, ο λόγος ρεύματος και ο λόγος δοκιμής οξέος. Και οι τρεις έχουν είτε μετρητά και ισοδύναμα μετρητών στον αριθμητή, είτε όλα τα κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία στον αριθμητή.

Έτσι, χρησιμοποιώντας το παραπάνω παράδειγμα, εάν μια εταιρεία προπληρώσει το έξοδο ενοικίου κατά έξι μήνες, ή $ 600, αυξάνει τα τρέχοντα περιουσιακά στοιχεία κατά το ποσό αυτό. Εάν πριν από την προπληρωμή του μισθώματος της εταιρείας είχε τρέχουσα αναλογία 1, θα σήμαινε ότι είχε ίσο αριθμό κυκλοφορούντων περιουσιακών στοιχείων και βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων, λόγω της ακόλουθης εξίσωσης:

(Τρέχουσες απαιτήσεις) / (τρέχουσες υποχρεώσεις)

Όταν η εταιρεία προπληρώνει το ενοίκιο της, αυξάνει τα τρέχοντα περιουσιακά στοιχεία της κατά $ 600 και αυξάνει την τρέχουσα αναλογία της σε τιμή μεγαλύτερη του 1.