α:

Στις σύγχρονες οικονομίες, ορισμένα άτομα κερδίζουν περισσότερα χρήματα από αυτά που χρειάζονται για να ξοδέψουν τα υπάρχοντα αγαθά. Υπάρχουν και άλλα άτομα που έχουν την επιθυμία για περισσότερα χρήματα από αυτά που μπορούν να έχουν πρόσβαση σήμερα. Υπάρχει φυσική αγορά μεταξύ εκείνων που έχουν πλεόνασμα σημερινών κεφαλαίων (αποταμιευτές) και εκείνων που έχουν έλλειμμα των σημερινών κεφαλαίων (δανειοληπτών). Οι αποταμιευτές, οι επενδυτές και οι δανειστές είναι πρόθυμοι να συμμετάσχουν μόνο με χρήματα σήμερα, επειδή υποσχέθηκαν περισσότερα χρήματα στο μέλλον. είναι το επιτόκιο που καθορίζει πόσα περισσότερα.

Προμήθεια και ζήτηση δανειακών κεφαλαίων

Το επιτόκιο περιγράφει πόσα δανειολήπτες πρέπει να πληρώσουν για τα δάνεια και την ανταμοιβή που λαμβάνουν οι δανειστές για τις αποταμιεύσεις τους. Όπως κάθε άλλη αγορά, η αγορά χρημάτων συντονίζεται μέσω προσφοράς και ζήτησης. Όταν αυξάνεται η σχετική ζήτηση για δανειακά κεφάλαια, το επιτόκιο αυξάνεται. Όταν αυξάνεται η σχετική προσφορά δανειακών κεφαλαίων, το επιτόκιο μειώνεται.

Η ζήτηση δανειακών κεφαλαίων είναι πτωτική και η προσφορά της είναι ανοδική. Το φυσικό επιτόκιο μιας οικονομίας εξισορροπεί αυτή την προσφορά και ζήτηση. Αυτός ο μηχανισμός στέλνει ένα μήνυμα στους αποταμιευτές για το πόσο πολύτιμο θα μπορούσαν να είναι τα χρήματά τους. Παρομοίως, ενημερώνει τους πιθανούς δανειολήπτες για το πόσο πολύτιμη είναι η τρέχουσα χρήση των δανεισμένων χρημάτων για να δικαιολογήσουν το κόστος.

Το φυσικό ποσοστό ενδιαφέροντος είναι ως επί το πλείστον θεωρητικό κατασκεύασμα στις σύγχρονες οικονομίες. Οι κεντρικές τράπεζες, όπως η Federal Reserve, χειραγωγούν τα επιτόκια για να επηρεάσουν τη νομισματική πολιτική. Για παράδειγμα, μια κεντρική τράπεζα μπορεί να κάνει πιο φθηνό το δανεισμό και λιγότερο χρήσιμο για εξοικονόμηση, μειώνοντας τα επιτόκια στην οικονομία. Οι ενέργειες αυτές αλλάζουν τα διαχρονικά κίνητρα που αντιμετωπίζουν οι οικονομικοί παράγοντες.

Ποσοστά επιτοκίων, δομή κεφαλαίου και οικονομία

Ας υποθέσουμε ότι ένας επιχειρηματίας θέλει να ξεκινήσει μια νέα κατασκευαστική εταιρεία. Ο επιχειρηματίας δεν μπορεί να ξεκινήσει να κερδίζει έσοδα από πωλήσεις μέχρις ότου οι συντελεστές παραγωγής, όπως τα εργοστάσια και οι μηχανές, λειτουργούν και λειτουργούν. Αυτό το πλαίσιο παραγωγής αναφέρεται μερικές φορές ως δομή επιχειρηματικού κεφαλαίου.

Οι περισσότεροι επιχειρηματίες δεν έχουν αρκετά χρήματα για να αγοράσουν ή να κατασκευάσουν εργοστάσια και μηχανές. Συνήθως πρέπει να δανειστούν τα χρήματα εκκίνησης. Είναι πολύ πιο εύκολο να δανειστείτε εάν το επιτόκιο του δανείου είναι χαμηλό, γιατί θα κοστίσει λιγότερο για να το πληρώσει. Εάν το επιτόκιο είναι τόσο υψηλό που ο επιχειρηματίας δεν είναι πεπεισμένος ότι μπορεί να κερδίσει αρκετά ώστε να το πληρώσει, η επιχείρηση δεν μπορεί ποτέ να αποχωρήσει από το έδαφος.

Με τον τρόπο αυτό το επιτόκιο συμβάλλει στον προσδιορισμό της συνολικής κεφαλαιακής διάρθρωσης της οικονομίας. Πρέπει να υπάρχουν αρκετές εξοικονομήσεις για όλα τα σπίτια, τα εργοστάσια, τα μηχανήματα και τον άλλο εξοπλισμό κεφαλαίου.Επιπλέον, η μεταγενέστερη κεφαλαιακή διάρθρωση πρέπει να είναι αρκετά κερδοφόρα ώστε να αποπληρώσει τους δανειστές. Όταν αυτή η διαδικασία συντονισμού δυσλειτουργεί, μπορεί να δημιουργηθούν φυσαλίδες περιουσιακών στοιχείων και να διακυβευτούν ολόκληροι τομείς.

Προτίμηση ρευστότητας Vs. Προτίμηση χρόνου

Οι οικονομολόγοι διαφωνούν σχετικά με την ακριβή φύση των επιτοκίων. Τα επιτόκια πρέπει να συντονίζουν την κατανάλωση στο παρελθόν και στο μέλλον και θέτουν ένα ασφάλιστρο για τον κίνδυνο και την ασφάλεια της ρευστότητας. Αυτή είναι ουσιαστικά η διαφορά μεταξύ της προτίμησης ρευστότητας και της χρονικής προτίμησης.