α:

Η σύγχρονη θεωρία χαρτοφυλακίου (MPT) και οι αρχές της έχουν ευρεία επιρροή στους σύγχρονους διαχειριστές χαρτοφυλακίων. Η θεωρία αναφέρει ότι ο κίνδυνος μεταξύ των περιουσιακών στοιχείων που κατέχονται ταυτόχρονα μπορεί να διαφοροποιηθεί μακριά, μειώνοντας τη θετική συσχέτιση μεταξύ τους. Οι διευθυντές χρησιμοποιούν στατιστική ανάλυση της ιστορικής απόδοσης διαφόρων περιουσιακών στοιχείων σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν χαρτοφυλάκια με το υψηλότερο δυναμικό για θετικές αποδόσεις, αρκεί οι αποδόσεις αυτές να μην συσχετίζονται πολύ στενά.

Συσχέτιση και διαφοροποίηση

Η συσχέτιση είναι μια μέτρηση που χρησιμοποιείται στα στατιστικά στοιχεία για τη μέτρηση της σχέσης μεταξύ δύο μεταβλητών. Ένας ισχυρός θετικός συσχετισμός δείχνει ότι δύο μεταβλητές τείνουν να αυξάνονται και να πέφτουν μαζί την ίδια στιγμή. Οι ισχυροί αρνητικοί συσχετισμοί δείχνουν ότι οι δύο μεταβλητές τείνουν να κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις.

Αυτή η απλή ιδέα είναι το βασικό εργαλείο για τη διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου. Ένα διαφοροποιημένο χαρτοφυλάκιο συνδυάζει διάφορες επενδύσεις για τη μείωση του συνολικού κινδύνου, βρίσκοντας αποδόσεις που δεν συσχετίζονται στενά. Το πιο συνηθισμένο παράδειγμα περιουσιακών στοιχείων με χαμηλή συσχέτιση είναι τα αποθέματα και τα ομόλογα. Παρά το γεγονός ότι τα αποθέματα και τα ομόλογα έχουν περάσει από περιόδους κατά τις οποίες αυξάνονται και πέφτουν ταυτόχρονα, τα ομόλογα έχουν συνήθως επιδόσεις πολύ καλύτερα στις κάτω αγορές και πολύ χειρότερα σε περιόδους υψηλής ανάπτυξης.

Συσχετισμός και χαρτοφυλάκια επενδύσεων

Γιατί οι διαχειριστές κεφαλαίων προσπαθούν να μειώσουν τη θετική συσχέτιση μεταξύ των περιουσιακών στοιχείων στα χαρτοφυλάκιά τους; Η υπόθεση είναι ότι ένας υψηλός θετικός συντελεστής συσχέτισης δείχνει ότι και οι δύο τιμές των περιουσιακών στοιχείων οδηγούνται από τις ίδιες δυνάμεις της αγοράς. Θα ήταν επικίνδυνο να επενδύσουμε εξ ολοκλήρου σε περιουσιακά στοιχεία που κινούνται ταυτόχρονα. φαινομενικά, ένα μόνο οικονομικό γεγονός θα μπορούσε να προκαλέσει την απώλεια πολλών αξιών ταυτόχρονα όλων των περιουσιακών στοιχείων.

Υπάρχουν αρκετές τεχνικές που οι διαχειριστές χρημάτων χρησιμοποιούν για να υπολογίσουν πιθανή συσχέτιση στο μέλλον. Ορισμένοι χρησιμοποιούν πίνακες συσχετισμού, ο οποίος παρουσιάζει τη συσχέτιση μεταξύ διαφόρων στοιχείων ενεργητικού σε μορφή πίνακα. Άλλοι βασίζονται στα εργαλεία του MPT, όπως το beta και το R-τετράγωνο. Κάποιοι χρησιμοποιούν πιο σύνθετη ανάλυση οικονομετρικής παλινδρόμησης για να δουν τόσο τη συνδιακύμανση όσο και πιθανώς την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ των ευρέων δεικτών. Ο τελικός στόχος είναι πάντα ο ίδιος: μείωση του συσχετισμού για να μειωθεί ο κίνδυνος υποβάθμισης.