α:

Ο σχεδιασμός των ανθρώπινων πόρων χρησιμοποιεί προβλέψεις σχετικά με τη ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών και πληροφορίες σχετικά με τις εσωτερικές διακυμάνσεις της εργασίας για να μετρήσει την κατάλληλη προσφορά εργασίας για τις επιχειρήσεις. Η δυνατότητα σωστής προσέγγισης της διαθεσιμότητας και των αναγκών είναι ζωτικής σημασίας. Το πλεόνασμα ή η έλλειψη εργατικού δυναμικού μπορεί να πραγματοποιηθεί αν το εργατικό δυναμικό δεν ταιριάζει με τις υπάρχουσες υποδομές και ανάγκες.

Τα περισσότερα τμήματα ανθρωπίνων πόρων βασίζονται σε εξωτερικές μετρήσεις για να μετρήσουν τη ζήτηση εργασίας, αφού η τελική αιτία της ζήτησης προέρχεται από τις προτιμήσεις των καταναλωτών. Όταν οι καταναλωτές ζητούν περισσότερα από ένα προϊόν ή μια υπηρεσία, οι επιχειρήσεις έχουν κίνητρο να αυξήσουν την παραγωγή τους για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην πρόσληψη περισσότερων εργαζομένων και στην καινοτομία για την πραγματοποίηση οικονομιών κλίμακας.

Η προσφορά εργασίας, από την άλλη πλευρά, προέρχεται από εσωτερικές κινήσεις και εξωγενείς παράγοντες. Μεταβατικές μήτρες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εντοπίσουν τις κινήσεις των εργαζομένων με την πάροδο του χρόνου. Οι επιχειρήσεις πρέπει να παρακολουθούν τον κύκλο εργασιών - όχι μόνο όταν συμβαίνει, αλλά όταν μπορεί να συμβεί.

Η αποτελεσματική προσφορά εργασίας δεν εξαρτάται μόνο από την ύπαρξη υγιών σωμάτων. Απαιτεί επίσης τις απαραίτητες δεξιότητες για τη δημιουργία και την παράδοση των προϊόντων και υπηρεσιών της επιχείρησης στους πελάτες. Όταν οι δεξιότητες δεν είναι διαθέσιμες εσωτερικά, πρέπει να αναζητούνται εξωτερικά. Εδώ, οι επιλογές περιορίζονται από το σχετικό κόστος απόκτησης νέων δεξιοτήτων. Όταν η νέα εργασία είναι δαπανηρή και οι ειδικευμένοι εργαζόμενοι είναι σε υψηλή ζήτηση, οι εταιρείες μπορούν να εξετάσουν εναλλακτικές λύσεις για την πρόσληψη. Το οριακό κόστος πρόσληψης και κατάρτισης ενός εργαζομένου πρέπει να αντισταθμίζεται από το προστιθέμενο προϊόν οριακών εσόδων.

Ο σχεδιασμός των ανθρώπινων πόρων περιλαμβάνει στρατηγικές για την αντιμετώπιση των ανισορροπιών στην προσφορά και ζήτηση εργασίας. Ενόψει πρόσθετων εργασιακών αναγκών, οι εταιρείες μπορούν να ενθαρρύνουν την υπερωριακή εργασία, να προσλάβουν προσωρινούς υπαλλήλους, να αναθέσουν σε τρίτους, να συμμετάσχουν σε νέα προγράμματα επανεκπαίδευσης ή να βρουν άλλους τρόπους βελτίωσης της παραγωγικότητας. Για να μειωθεί το αναμενόμενο πλεόνασμα του εργατικού δυναμικού, μια εταιρεία μπορεί να μειώσει το μέγεθος, να εφαρμόσει πάγωμα μισθώσεων, να μειώσει την αμοιβή ή τις ώρες ή να αυξήσει την παραγωγή.