α:

Ο John Maynard Keynes δημιούργησε τα θεωρητικά επιχειρήματα για ένα νέο τύπο οικονομικής στρατηγικής: η κυβερνητική παρέμβαση χρησιμοποιείται για την εξομάλυνση του επιχειρηματικού κύκλου. Ο Κέινς πέθανε το 1946, αλλά οι ιδέες του δημιούργησαν την κεϊνσιανή σχολή οικονομικών και οδήγησαν στην ανάπτυξη της μακροοικονομίας. Η ιδεολογία του Κέινς κυριάρχησε στο οικονομικό παράδειγμα από το 1945 έως τα τέλη της δεκαετίας του '70. Σύμφωνα με τον Keynes, οι ελεύθερες αγορές δεν περιλαμβάνουν πάντα μηχανισμούς αυτοσυσχέτισης. μερικές φορές η κυβερνητική παρέμβαση είναι απαραίτητη για την ελαχιστοποίηση των περιόδων ύφεσης και την προώθηση της ανάπτυξης. Πίστευε ότι χωρίς κρατική βοήθεια, οι βραχίονες και οι προτομές στον επιχειρηματικό κύκλο θα μπορούσαν να ξεφύγουν από τον έλεγχο.

Μακροοικονομική και επιχειρηματικός κύκλος

Οι συγκεκριμένες ερμηνείες του Κέινς ήταν σπάνια νέες. οι περισσότερες από τις έννοιές του ήταν γνωστές σε άλλους στοχαστές τότε, αλλά η γενική του πρόταση ήταν ριζική. Ο Κέινς συνδύασε τρεις βασικές αρχές. Ο πρώτος ήταν ότι η συνολική ζήτηση θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με προβλέψεις από διάφορους παράγοντες. Το δεύτερο ήταν ότι οι τιμές είναι κολλώδεις και οι οικονομικές προσαρμογές δεν είναι πάντοτε αποτελεσματικές. Ήταν η τρίτη δόση που ήταν σημαντική: βραχυπρόθεσμα, οι μεταβολές στη συνολική ζήτηση επηρεάζουν την πραγματική παραγωγή και την απασχόληση περισσότερο από τις τιμές. Με άλλα λόγια, οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να χειραγωγήσουν την κατανάλωση και τις επενδύσεις χωρίς αλλαγές τιμών, δημιουργώντας αρνητικά αποτελέσματα.

Ο Κέινς πίστευε επίσης ότι οι μεμονωμένοι πράκτορες ενεργούν σωστά σύμφωνα με τα μικροοικονομικά κίνητρα, αλλά μερικές φορές το σύνολο των μεμονωμένων αποφάσεων οδηγεί σε αρνητικά συνολικά αποτελέσματα. Οι κυρίαρχοι οικονομολόγοι τότε δεν μπόρεσαν να αντικρούσουν τις επιθέσεις του Κέινς. Έχει αναπτυχθεί μια εντελώς νέα μελέτη οικονομικών, η οποία εστιάστηκε στις συνολικές επιπτώσεις.

Κυβερνητική Διοίκηση Οικονομίας

Οι σύγχρονες έννοιες της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής απορρέουν από τις έννοιες του Κέινς. Μια κοινή κεϊνσιανή αναλογία συγκρίνει την οικονομία με ένα αυτοκίνητο. Αν η οικονομία πάει πάρα πολύ γρήγορα, η κυβερνητική πολιτική μπορεί να φτάσει στα φρένα. Αντίθετα, μπορεί να χτυπήσει το αέριο όταν η οικονομία είναι πολύ αργή.

Οι μεταγενέστεροι οικονομολόγοι όπως ο Φ. Α. Χαϊέκ, ο Μίλτον Φρίντμαν, ο Μουράι Ρότμπαρντ και ο Τζόζεφ Σούμπετερ αμφισβήτησαν την ιδέα της κυβέρνησης του Κέινς. Παρόλα αυτά, οι πολιτικές του Κέινς παραμένουν πολύ δημοφιλείς με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), την Παγκόσμια Τράπεζα και τις περισσότερες κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο.

Οι πολιτικοί αγαπούσαν τις ιδέες του Keynes. Ο Keynes όχι μόνο προσέφερε την πρώτη εύλογη εξήγηση της Μεγάλης Ύφεσης, αλλά οι θεωρίες του δημιούργησαν επιστημονική αιτιολόγηση για τεράστιες δαπάνες χωρίς αύξηση των φόρων. Κατά τη διάρκεια των επακόλουθων επιχειρηματικών κύκλων και των περιόδων ύφεσης, οι πολιτικοί θα μπορούσαν να προσφέρουν μια πρόταση διαφορετική από την "αφήστε την αγορά να το λύσει."

Αξίζει να σημειωθεί ότι ορισμένες κυβερνήσεις κατέληξαν σε αντικυκλικές πολιτικές αποφάσεις πριν ο Keynes δημοσίευσε μια γενική θεωρία το 1936. Ο Herbert Hoover ξεκίνησε τις πρώτες παρεμβάσεις κατά της κατάθλιψης στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1930. Οι θεωρίες του Keynes δεν το 944> Ο Κέυνς ήταν ο πιο διάσημος οικονομολόγος στον κόσμο μέχρι το 1944. Κατέφυγε μια βρετανική πρόταση για τη δημιουργία υπερεθνικών οικονομικών οντοτήτων και ένα παγκόσμιο σχέδιο για την αντιμετώπιση μακροοικονομικών ζητημάτων Δεν υιοθετήθηκαν όλα τα σχέδια του Κέινς · αντιμετώπισε σημαντική ώθηση από τις ΗΠΑ ειδικότερα, αλλά οι γενικές του αρχές κατέστησαν κυρίαρχοι