Το ρυθμιστικό σύννεφο έχει ανυψωθεί για τον Kenneth D. Lewis. Την περασμένη εβδομάδα, ο πρώην επικεφαλής της Τράπεζας της Αμερικής (NYSE: BAC BACBank της Αμερικής Corp.25-0.025% δημιουργήθηκε με την Highstock 4. 2. 6 ) μια μικρή ποινή, που καταβλήθηκε από τον πρώην εργοδότη του, και μια προσωρινή απαγόρευση από μια βιομηχανία στην οποία δεν ανήκει πλέον.

AD:

Σε αυτή τη βασική έρευνα χρηματοπιστωτικής κρίσης, οι ρυθμιστικές αρχές ανέθεσαν μια κυρίαρχη τάξη για να πάρουν μια ισχυρή υπόθεση και να την καταστήσουν αδύναμη.

Αξίζει να ξεχωρίσετε την ιστορία από την αρχή της.

Η Τράπεζα της Αμερικής, με έδρα το Charlotte, N.C., ήταν μια δυσκίνητη συστοιχία δεκάδων τραπεζών που είχαν κολλήσει μαζί με τα spreadsheets του Spit και Excel. Καθώς η παγκόσμια οικονομία κατέρρευσε στα μέσα Σεπτεμβρίου 2008, η τράπεζα έσπεσε σε μια ακόμη εξαγορά, αναλαμβάνοντας τη Merrill Lynch. Η Merrill αποτυγχάνει, αντιμετωπίζοντας την ίδια βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση, η οποία θα κατέρρευσε όλες τις επενδυτικές τράπεζες αν δεν υπήρχε η παρέμβαση της κυβέρνησης.

AD:

Σε αυτό που τώρα διαβάζει ως αθέλητη κωμωδία, ο κ. Lewis το χαρακτήρισε ως "στρατηγική ευκαιρία μιας ζωής". Αχ, και είπε ότι «δεν υπήρχε καμία πίεση» από την Federal Reserve για να αναλάβει το Merrill. Θα παραδεχόταν αργότερα ότι αυτό ήταν αναληθές.

Η χειρότερη διαπραγμάτευση στην ιστορία

Γνωρίζουμε τώρα βεβαίως ότι η εξαγορά της Merrill από την Bank of America ήταν μια από τις χειρότερες συμφωνίες στην εταιρική ιστορία. Καθώς οι δύο τράπεζες κινήθηκαν για να ολοκληρώσουν τη συγχώνευση το τέταρτο τρίμηνο του 2008, η Merrill αφαίρεσε δισεκατομμύρια, ενώ παράλληλα πλήρωσε τεράστια μπόνους στα στελέχη της. Η τράπεζα της Αμερικής κατέληξε να χρειαζόταν δύο δάνεια από το Υπουργείο Οικονομικών, καθώς και έκτακτα δάνεια από την Federal Reserve.

Στις 4 Φεβρουαρίου 2010, ο Andrew M. Cuomo, τότε Γενικός Εισαγγελέας της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, κατηγόρησε την Bank of America ότι παραπλανήσει τους μετόχους της και το κοινό σχετικά με τις απώλειες και τα επιδόματα παραλείποντας να τις αποκαλύψει πριν οι μέτοχοι υπερψήφισαν τη συγχώνευση στις 5 Δεκεμβρίου 2008.

Σύμφωνα με την καταγγελία, τα στελέχη της Bank of America αγωνίστηκαν για το αν θα ενημερώσουν τους επενδυτές για τις αυξανόμενες απώλειες του Merrill. Στις 13 Νοεμβρίου 2008, ο γενικός σύμβουλος της Τράπεζας της Αμερικής, Timothy J. Mayopoulos, και οι εξωτερικοί δικηγόροι της τράπεζας Wachtell, Lipton, Rosen & Katz αποφάσισαν ότι οι αριθμοί θα πρέπει να γνωστοποιούνται σε μια κατάθεση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς στην καταγγελία. Στη συνέχεια, συμβουλεύτηκαν τον Joe Price, τον οικονομικό διευθυντή της τράπεζας, και αποφάσισαν να αναστρέψουν την απόφασή τους.

Στις 4 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με την καταγγελία, ο κ. Price ήξερε ότι οι απώλειες είχαν παραβιάσει το κατώτατο όριο που είχε ο κ. Μαγιόπουλος ως σημείο αναφοράς για την απαίτηση δημοσιοποίησης.Η ψηφοφορία των μετόχων προχώρησε χωρίς καμία κατάθεση.

Στις 9 Δεκεμβρίου, σύμφωνα με την καταγγελία του κ. Cuomo, ο κ. Μαγιόπουλος άκουσε ενώ ο κ. Price είπε στο διοικητικό συμβούλιο ότι η Merrill θα χάσει 9 δισεκατομμύρια δολάρια το τέταρτο τρίμηνο. Αυτό δεν ήταν ακριβές. Στην πραγματικότητα, η Merrill είχε ήδη χάσει 9 δισεκατομμύρια δολάρια και αναμένεται να χάσει δισεκατομμύρια περισσότερα πριν τελειώσει το τρίμηνο. Μετά τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, ο κ. Μαγιόπουλος προσπάθησε να συζητήσει τις απώλειες με τον κ. Price, ο οποίος δεν ήταν διαθέσιμος.

Ο γενικός σύμβουλος απολύθηκε

Το επόμενο πρωί ο κ. Μαγιόπουλος απολύθηκε και βγήκε από το κτίριο, σύμφωνα με τους ανθρώπους που ενημερώθηκαν για το θέμα.

Η Τράπεζα της Αμερικής εγκατέστησε τον Brian T. Moynihan ως γενικό σύμβουλο μιας από τις μεγαλύτερες τράπεζες του έθνους. Ο κ. Moynihan δεν είχε ασκήσει το δίκαιο σε 15 χρόνια. Η νομική του σταδιοδρομία ήταν μια τέτοια σκέψη, που είχε αφήσει να σταματήσει η ιδιότητα μέλους του. Επρόκειτο να γίνει ο διευθύνων σύμβουλος της τράπεζας.

κ. Ο Μαγιόπουλος δεν ήταν μόνος του. Οι ελεγκτές της Merrill, η Deloitte & Touche, δήλωσαν στην Bank of America ότι «θα ήθελε να εξετάσει το ενδεχόμενο να ενημερώσει τους μετόχους για τις απώλειες», σύμφωνα με την καταγγελία. Τράπεζα της εταιρικής ταμία της Αμερικής, προτρέποντας την τράπεζα να αποκαλύψει, είπε σε μια συνομιλία με τον κ τιμή που δεν ήθελε να μιλάμε για τις ζημίες της Merrill «μέσα από ένα γυάλινο τοίχο πάνω από ένα τηλέφωνο.»

τέταρτο τρίμηνο ζημίες της Merrill θα τελικά να είναι πάνω από $ 15. 8 δισεκατομμύρια ευρώ και η Merrill κατέβαλε περισσότερα από 3 δολάρια. 6 δισεκατομμύρια σε μπόνους.

Είναι έγκλημα να εξαπατήσετε εν γνώσει τους μετόχους για την οικονομική κατάσταση της εταιρείας σας. Οι ανώτεροι υπάλληλοι της Τράπεζας της Αμερικής γνώριζαν γιγαντιαίες, εκπληκτικές απώλειες της Merrill, αλλά δεν τις αποκάλυψαν άμεσα ή με ακρίβεια στο συμβούλιο ή τους μετόχους. Έλαβαν μέτρα για να αποτρέψουν τους ανθρώπους που υποστήριζαν την αποκάλυψη των πληροφοριών. Αυτό σίγουρα φαίνεται σαν πολύ καπνός.

Τουλάχιστον ένας ρυθμιστής πιστεύει ότι αξίζει μια ποινική έρευνα. Το Γραφείο του Ειδικού Επιθεωρητή του Προγράμματος Ανακούφισης Παθητικού ανέφερε την υπόθεση για ποινική έρευνα στο γραφείο των Ηνωμένων Πολιτειών στο Μανχάταν.

Ο Raymond J. Lohier, ο οποίος ήταν ο επικεφαλής της επιχειρησιακής ομάδας για την καταπολέμηση της απάτης σε θέματα κινητών αξιών και βασικών εμπορευμάτων, ανέλαβε την έρευνα. Αλλά φάνηκε να το βλέπει με σκεπτικισμό, σύμφωνα με ένα πρόσωπο κοντά στην έρευνα. Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, τόσο ρυθμιστής όσο και ένα από τα δυνητικά θύματα επειδή δανείστηκε στην Τράπεζα της Αμερικής, ισχυρίστηκε ότι δεν θεωρούσε τις υλικές απώλειες. Η έρευνα δεν πήγε οπουδήποτε.

Τραβήχτηκε για χρήματα αποπληρωμής

κ. Ο Lohier, το γραφείο του Fed και του αμερικανικού εισαγγελέα αρνήθηκαν να σχολιάσουν.

Οι ποινικές υποθέσεις των περιστατικών είναι πάντα δύσκολες, και αυτό θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο. Ένα μεγάλο πρόβλημα: Ο κύριος Μαγιόπουλος, ο γενικός σύμβουλος ο οποίος εκτοξεύθηκε συνολικά, ποτέ δεν έσπρωξε τους πρώην αφεντικά του.

Επιπλέον, ο ρόλος της κυβέρνησης στη συναλλαγή μπορεί τελικά να απολυθεί. Αν και η τράπεζά του δεν είχε αποκαλύψει δημόσια τις απώλειες του Merrill, κ.Ο Lewis τα χρησιμοποίησε ως σκασίλα για να πιέσει για δεύτερο γύρο χρημάτων διάσωσης από το Υπουργείο Οικονομικών. Μέσα από τις διάφορες έρευνες, τα στελέχη της Bank of America ανέφεραν τη συμμετοχή της κυβέρνησης στην υπεράσπιση των ενεργειών τους.

Το Υπουργείο Δικαιοσύνης, φυσικά, δεν είναι ο μοναδικός νομοθέτης που ασχολείται με την ασφάλιση τίτλων. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς έφερε τη δική της υπόθεση. Ωστόσο, στο εσωτερικό της, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς θεώρησε ότι η καταγγελία της Πολιτείας της Νέας Υόρκης ήταν υπερβολική, που δεν πείστηκε, για παράδειγμα, ότι ο κ. Μαγιόπουλος εκτοξεύτηκε για το κατά πόσον θα αποκαλύψει τις απώλειες. Ο οργανισμός τελικά διευθετήθηκε με την τράπεζα τον Αύγουστο του 2009 για ένα ασήμαντο 33 εκατομμύρια δολάρια.

Ο δικαστής Jed S. Rakoff του Αμερικανικού Επαρχιακού Δικαστηρίου στο Μανχάταν διαπίστωσε ότι το ποσό είναι εξαιρετικά χαμηλό. Αρκετοί μήνες αργότερα, ο οργανισμός τον έριξε μέχρι τα 150 εκατομμύρια δολάρια και ο δικαστής Rakoff απέρριψε διστακτικά, γράφοντας με προφανή μανία ότι αυτή ήταν «η μισή ψημένη δικαιοσύνη στην καλύτερη περίπτωση».

Lewis απέκλεισε από δημόσιες εταιρείες

Η υπόθεση της Νέας Υόρκης διευθετήθηκε την περασμένη εβδομάδα. Ο κ. Lewis συμφώνησε να πληρώσει 10 εκατομμύρια δολάρια, τα οποία παρείχε η Bank of America, η οποία έφθασε επίσης σε συμφωνία με το κράτος για $ 15 εκατομμύρια. Δεν αναγνώρισε ούτε αρνήθηκε καμία από τις κατηγορίες. Του απαγορεύεται να είναι εκτελεστικό μέλος ή διευθυντής δημόσιας επιχείρησης. Δεν το θεωρώ εξ ολοκλήρου ανόητο. βλάπτει τη θέση του στην κοινωνία. Αλλά δεν είναι πολύ σοβαρό.

Την Παρασκευή, το γραφείο του κ. Schneiderman σκοπεύει να επιδιώξει να εμποδίσει οριστικά τον κ. Price, ο οποίος δεν εγκαταστάθηκε, να υπηρετεί ως διευθυντής, αξιωματικός ή με οποιαδήποτε ιδιότητα στον κλάδο των κινητών αξιών, σύμφωνα με ένα πρόσωπο κοντά στην έρευνα. Αν συμβεί αυτό, θα ήταν ένα σοβαρό επίτευγμα.

κ. Ο δικηγόρος της Price δεν απάντησε σε ένα αίτημα για σχολιασμό.

Ο γενικός εισαγγελέας της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, Eric T. Schneiderman, κινήθηκε τόσο αργά ώστε μια αγωγή κατηγορίας-δράσης, στηριζόμενη στα γεγονότα που περιγράφονται στην αρχική καταγγελία, να εγκατασταθεί για $ 2. 4 δισεκατομμύρια το Σεπτέμβριο του 2012. Μια περίεργη νομική απόφαση της Νέας Υόρκης απέκλειε το κράτος από το να επιτύχει μεγαλύτερη αποζημίωση για τους φορολογούμενους, διότι το αγωγό κατηγορίας είχε ήδη διευθετηθεί. Με την ευκαιρία αυτή, ο γενικός εισαγγελέας πήρε πρόστιμο από τον κ. Lewis.

Πού είναι τώρα

Εδώ είναι ένα "Πού είναι τώρα;" κατάλογος ονομάτων. Ο κ. Lohier διορίστηκε από τον Πρόεδρο Ομπάμα ως δικαστής του Εφετείου των ΗΠΑ για το δεύτερο κύκλωμα. Ο κ. Μαγιόπουλος έγινε διευθύνων σύμβουλος της Fannie Mae. Ο κ. Cuomo έγινε κυβερνήτης της Νέας Υόρκης.

Έπειτα υπάρχει ο υψηλόβαθμος δικηγόρος του κ. Lewis. Ο δικηγόρος εξέδωσε αρχικά μια σαφή αξιολόγηση της υπόθεσης. Η απόφαση του κ. Cuomo να μηνύσει ήταν "μια άσχημη απόφαση χωρίς υποστήριξη στα γεγονότα ή στον νόμο", δήλωσε ο δικηγόρος. Δεν υπάρχει "τεμάχιο αντικειμενικών στοιχείων" για την υποστήριξη της υπόθεσης.

Ποιος ήταν αυτός ο ζήλος; Μία Mary Jo White. Μπορεί να την υπενθυμίσετε από τέτοιους ρόλους όπως η σημερινή πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.

Και το κοινό; Έχουμε τόσο μεγάλη δικαιοσύνη όσο έχουμε περιμένει.