α:

Η διαδικασία για την ανάκτηση περιουσίας που δεν έχει ζητηθεί ή διαφυλάσσεται ποικίλλει ανάλογα με το κράτος, καθώς η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν διαθέτει κεντρικό ιστότοπο για την αναζήτηση περιουσίας που δεν έχει ζητηθεί. Οι περισσότερες ιστοσελίδες του κράτους είναι παρόμοιες σε μορφή και συνήθως αρκετά απλή στην πλοήγηση. Το γραφείο του ελεγκτή είναι συνήθως ο επίσημος φορέας που έχει την εντολή να διαχειρίζεται τον κατάλογο των μη ζητηθέντων περιουσιακών στοιχείων. Τα κεφάλαια που συνδέονται με μη ζητηθέντα περιουσιακά στοιχεία μπορούν να απορροφηθούν και να χρησιμοποιηθούν στα κρατικά λειτουργικά έξοδα, αλλά τα μη ζητηθέντα κεφάλαια περιουσίας σχεδόν συνεχώς παρακολουθούνται ως χρέος προς τον ιδιοκτήτη της περιουσίας. Τα ερωτήματα για τους λογαριασμούς ακινήτων που δεν έχουν ζητηθεί μπορούν να περιλαμβάνουν κριτήρια όπως το όνομα και το επώνυμο, το όνομα της επιχείρησης, τον ταχυδρομικό κώδικα και την πόλη που σχετίζεται με την ιδιοκτησία.

Περίοδος αδράνειας

Η αζήτητη ιδιοκτησία είναι ουσιαστικά ιδιοκτησία που έχει ανακληθεί πέρα ​​από την περίοδο της αδράνειας. Η περίοδος νάρκης είναι ο χρόνος μεταξύ του χρόνου κατά τον οποίο ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα αναφέρει ένα λογαριασμό ή ένα περιουσιακό στοιχείο ως μη ζητηθέντα και όταν η κυβέρνηση θεωρεί ότι ο λογαριασμός ή το περιουσιακό στοιχείο θα εγκαταλειφθεί.

Για τα περισσότερα κράτη, η περίοδος νάρκης είναι πέντε χρόνια. Όταν η ιδιοκτησία χαρακτηρίζεται επισήμως από το κράτος ως εγκαταλελειμμένη ή απαγορευμένη, υφίσταται μια διαδικασία γνωστή ως καταδίωξη, όπου το κράτος αναλαμβάνει την κυριότητα αυτού του περιουσιακού στοιχείου μέχρις ότου ο νόμιμος ιδιοκτήτης καταθέσει αξίωση.

Ανάλογα με το κράτος, το γραφείο του ελεγκτή ή το δημόσιο ταμείο μπορεί να κάνει προσπάθειες εντοπισμού του νόμιμου κατόχου της μη ζητηθείσας περιουσίας. Οι μέθοδοι ενδέχεται να περιλαμβάνουν ειδοποιήσεις αλληλογραφίας στην τελευταία αναφερόμενη διεύθυνση διαμονής ή απασχόλησης. Η ιδιοκτησία μπορεί συχνά να μη ζητηθεί όταν ο ιδιοκτήτης δεν αναφέρει μια νέα διεύθυνση αλληλογραφίας, ώστε αυτή η μέθοδος να είναι λιγότερο επιτυχημένη. Τα κράτη μπορούν επίσης να εγγραφούν σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων επαφών που θα μπορούσαν να έχουν πιο ενημερωμένες πληροφορίες.

Είδη μη ζητηθέντων περιουσιακών στοιχείων

Τα είδη των μη ζητηθέντων περιουσιακών στοιχείων περιλαμβάνουν τους μη πραγματοποιημένους ελέγχους μισθοδοσίας, τα ανενεργά αποθέματα, τα δικαστικά κεφάλαια, τα μερίσματα, τους λογαριασμούς ελέγχου και αποταμίευσης και τα έσοδα από ακίνητα. Όταν οι λογαριασμοί ιδιοκτησίας δεν έχουν ζητηθεί, μεταβιβάζονται στο κράτος για λόγους που μπορεί να περιλαμβάνουν το θάνατο του κατόχου του λογαριασμού, την αποτυχία εγγραφής μιας διεύθυνσης προώθησης μετά την αλλαγή κατοικίας ή απλά να ξεχάσουμε έναν λογαριασμό.

Το κράτος της Νέας Υόρκης εισέπραξε 700 εκατομμύρια δολάρια σε έσοδα από ακίνητα που δεν ζητήθηκαν το 2013. Ενώ ο αριθμός αυτός είναι υψηλότερος από τον μέσο όρο, το ποσό των εσόδων που προέρχονται από κράτη από άδικους λογαριασμούς ανέρχεται σε περισσότερα από 62 δισεκατομμύρια δολάρια σε εθνικό επίπεδο. Τα δεδομένα δείχνουν ότι το 50% των μη απαιτημένων λογαριασμών κατέχει λιγότερα από $ 100, αλλά δεν υπάρχει όριο στο μέγεθος του λογαριασμού.

Το 2014, το Τέξας επέστρεψε περισσότερα από 200 εκατομμύρια δολάρια σε ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν είχαν ζητηθεί προηγουμένως, με μέσο ποσό απαίτησης $ 1, 000.Πολλοί ισχυρισμοί είναι πολύ υψηλότεροι, αλλά κανένας δεν αξίζει κοντά στα $ 12. 5 εκατομμύρια αποζημιώσεων από αποθεματικό που εγκαταλείφθηκε το 2015.

Η απαίτηση για ακίνητη περιουσία δεν φορολογείται ενώ κατατίθεται ως απαίτηση. Ωστόσο, όταν ανακτηθεί, το ακίνητο μπορεί να αναγνωριστεί επισήμως ως φορολογητέο εισόδημα. Ορισμένα αζήτητα κονδύλια, όπως οι επενδύσεις από ένα 401 (k) ή ένα IRA, μπορούν να ανακτηθούν αφορολόγητα.