α:

Τα πιστοποιητικά καταθέσεων (CDs) είναι δημοφιλή αποταμιευτικά οχήματα για επενδυτές που επιδιώκουν μια σταθερή απόδοση που δεν συνδέεται με την απόδοση των χρηματιστηριακών αγορών. Ένα CD τυπικά εκδίδεται από μια τράπεζα ή πιστωτική ένωση και προσφέρει ένα επιτόκιο σε καταθεμένα κεφάλαια σε αντάλλαγμα για να αφήσει τα χρήματα στον λογαριασμό για ένα συγκεκριμένο όρο, συνήθως ένα, τρία ή πέντε χρόνια. Αν και ένα CD θεωρείται ασφαλής επένδυση, τα άτομα πρέπει να γνωρίζουν πώς οι φόροι μπορούν να επηρεάσουν τη συνολική απόδοση.

Οι τόκοι που κερδίζονται σε ένα CD μπορούν να καταβληθούν σε άλλο λογαριασμό ή να επανεπενδυθούν στο συνολικό υπόλοιπο. Ανεξάρτητα από το πώς το ενδιαφέρον πιστώνεται πίσω στον επενδυτή, θεωρείται ότι υπόκειται σε φορολογία τόσο για κρατικούς όσο και για ομοσπονδιακούς φορολογικούς σκοπούς. Η τράπεζα ή η πιστωτική ένωση που εξέδωσε το CD παρέχει στον ιδιοκτήτη του λογαριασμού μια δήλωση 1099-INT στο τέλος κάθε έτους όπου αναγράφεται το ύψος του τόκου που κερδίζεται και το ποσό αυτό φορολογείται ως εισόδημα από τόκους και όχι στα χαμηλότερα κεφαλαιακά κέρδη. Εάν ένας επενδυτής είναι σε φορολογική κλίμακα 25% και έχει κερδίσει 300 δολάρια σε CD τόκους για το έτος, αυτός ή αυτή οφείλει $ 75 σε φόρους για τους τόκους που κέρδισε εκείνο το έτος.

Ορισμένα άτομα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα CD ως μέσο αποταμίευσης με αποταμίευση καταθέτοντας χρήματα σε πιστοποιητικό IRA. Στην περίπτωση αυτή, οι ίδιοι κανόνες αναβολής φόρου που ισχύουν για έναν IRA εφαρμόζονται στο CD. Αν και κερδίζονται τόκοι, δεν εκδίδεται αριθ. 1099-INT έως ότου ληφθούν οι κατανομές από τον ΙΡΑ κατά τη συνταξιοδότηση.

Ένα CD μπορεί να είναι μια κατάλληλη επένδυση για τα άτομα που αναζητούν σταθερότητα και σταθερή ανάπτυξη των κεφαλαίων, αλλά είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς οι φόροι που εφαρμόζονται στους επιτόκους που κερδίζονται μπορούν να μειώσουν τη συνολική απόδοση.