α:

Τα δημοτικά ομόλογα είναι συνήθως αφορολόγητα σε ομοσπονδιακό επίπεδο αλλά μπορούν να φορολογηθούν σε επίπεδο κρατικού ή τοπικού φόρου εισοδήματος ή υπό ορισμένες συνθήκες.

Δημοτικά Ομόλογα

Ένα δημοτικό ομόλογο, γνωστό και ως muni, είναι μια ασφάλεια χρέους που χρησιμοποιείται για την χρηματοδότηση κεφαλαιουχικών δαπανών για ένα νομό, έναν δήμο ή ένα κράτος. Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της munis είναι ότι συνήθως απαλλάσσονται από τον ομοσπονδιακό φόρο εισοδήματος. Συχνά απαλλάσσονται από τον τοπικό και κρατικό φόρο, ιδίως όταν ο επενδυτής του ομολόγου ζει στην κατάσταση στην οποία εκδόθηκε το ομολογιακό δάνειο. Ουσιαστικά, όταν ένας επενδυτής αγοράζει δημοτικό ομόλογο, δανείζει χρήματα στον εκδότη του ομολόγου σε αντάλλαγμα για έναν συγκεκριμένο αριθμό πληρωμών τόκων για μια καθορισμένη χρονική περίοδο. Το τέλος αυτής της χρονικής περιόδου είναι η ημερομηνία λήξης του ομολόγου, όταν του επιστραφεί το πλήρες επενδυτικό κεφάλαιο του επενδυτή. Τα δημοτικά ομόλογα, επειδή είναι απαλλαγμένα από τον φόρο, είναι δημοφιλή μεταξύ των ατόμων σε υψηλότερα επίπεδα φόρου εισοδήματος.

- 999 Φόροι και Εναλλακτικός Ελάχιστος Φόρος

Μολονότι η munis θεωρείται γενικά ότι είναι αφορολόγητη, μπορεί να είναι ή όχι φορολογητέα και οι επενδυτές θα πρέπει να καθορίσουν τις φορολογικές συνέπειες ενός ομολόγου πριν επενδύσουν σε αυτόν. Εάν ένα άτομο επενδύσει σε μια ομολογία που εκδίδεται από έναν οργανισμό του κράτους καταγωγής του, υπάρχει σπάνια κρατικός φόρος που χρεώνεται. Ωστόσο, αν αγοράσει τα ομόλογα ενός άλλου κράτους, το κράτος καταγωγής του μπορεί να φορολογήσει τα έσοδά του από τόκο.

Όταν τα έσοδα από τόκους είναι συνήθως απαλλαγμένα από φόρο για δημοτικά ομόλογα, τα κέρδη κεφαλαίου συνήθως δεν φορολογούνται. Τα κεφαλαιακά κέρδη που πραγματοποιούνται από την πώληση ενός ομολόγου υπόκεινται σε ομοσπονδιακούς και κρατικούς φόρους. Το βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο κεφαλαιακό κέρδος ή ζημία από πώληση ομολόγων είναι απλώς η διαφορά μεταξύ της τιμής για την οποία ο επενδυτής πωλεί το ομολογιακό δάνειο και της τιμής στην οποία αγόρασε αρχικά το ομολογιακό δάνειο.

Μερικοί επενδυτές υπόκεινται στον εναλλακτικό ελάχιστο φόρο, ή AMT, ο οποίος χρησιμοποιεί μια διαφορετική ομάδα κανόνων για τον υπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματος. Αυτοί οι επενδυτές υπόκεινται στη φορολόγηση των εσόδων από τόκους από ορισμένες επιχειρήσεις.