α:

Οι ενδεχόμενες υποχρεώσεις πρέπει να περάσουν δύο κατώτατα όρια για να μπορούν να καταχωρηθούν στις οικονομικές καταστάσεις. Πρώτον, πρέπει να είναι δυνατή η εκτίμηση της αξίας της ενδεχόμενης υποχρέωσης. Εάν η αξία μπορεί να εκτιμηθεί, η υποχρέωση πρέπει να έχει περισσότερες από 50% πιθανότητες να πραγματοποιηθεί. Οι ενδεχόμενες ενδεχόμενες υποχρεώσεις καταχωρούνται ως έξοδο στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων και μία υποχρέωση στον ισολογισμό.

Αν η ενδεχόμενη ζημία είναι απομακρυσμένη, δηλαδή έχει λιγότερη πιθανότητα εμφάνισης σε λιγότερο από 50%, η υποχρέωση δεν πρέπει να εμφανίζεται στον ισολογισμό. Οι τυχόν ενδεχόμενες υποχρεώσεις που είναι αμφισβητήσιμες πριν από την αξία τους μπορούν να προσδιοριστούν στις υποσημειώσεις των οικονομικών καταστάσεων.

Παραδείγματα ενδεχόμενων υποχρεώσεων

Δύο κλασικά παραδείγματα ενδεχόμενων υποχρεώσεων περιλαμβάνουν εγγύηση εταιρείας και αγωγή εναντίον της εταιρείας. Και οι δύο αντιπροσωπεύουν πιθανές απώλειες στην εταιρεία, αλλά και οι δύο εξαρτώνται από κάποια αβέβαιη μελλοντική εκδήλωση.

- Ας υποθέσουμε ότι μια αγωγή ασκείται εναντίον μιας εταιρείας και ο ενάγων ζητά αποζημίωση μέχρι $ 250.000. Είναι αδύνατο να γνωρίζουμε εάν η εταιρεία θα πρέπει να αναφέρει ενδεχόμενη υποχρέωση ύψους $ 250.000 βασισμένη αποκλειστικά σε αυτές τις πληροφορίες .

Εδώ, η εταιρεία πρέπει να βασίζεται σε προηγούμενο και νομικό σύμβουλο για να διαπιστώσει την πιθανότητα ζημιών. Εάν ένα δικαστήριο ενδέχεται να αποφανθεί υπέρ του ενάγοντος, είτε επειδή υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις παραβίασης ή κάποιου άλλου παράγοντα, η εταιρεία πρέπει να αναφέρει ενδεχόμενη ευθύνη ίση με πιθανή ζημία. Αυτό ισχύει ακόμη και αν η εταιρεία έχει ασφάλιση αστικής ευθύνης.

Εάν η αγωγή είναι επιπόλαιη, ενδέχεται να μην υπάρχει ανάγκη αποκάλυψης. Οποιαδήποτε περίπτωση με ασαφείς πιθανότητες επιτυχίας θα πρέπει να αναφέρεται στις οικονομικές καταστάσεις αλλά δεν χρειάζεται να καταχωρείται ως υποχρέωση στον ισολογισμό.

Κατευθυντήριες γραμμές GAAP

Οι εταιρείες που λειτουργούν στις Ηνωμένες Πολιτείες βασίζονται στις κατευθυντήριες γραμμές που καθορίζονται στις γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές (GAAP). Σύμφωνα με το GAAP, μια ενδεχόμενη υποχρέωση ορίζεται ως κάθε πιθανή μελλοντική ζημία που εξαρτάται από ένα "γεγονός ενεργοποίησης" να μετατραπεί σε πραγματικό έξοδο.

Είναι σημαντικό οι μέτοχοι και οι δανειστές να έχουν προειδοποίηση για πιθανές απώλειες. μια κατά τα άλλα μια υγιής επένδυση μπορεί να φαίνεται ανόητη μετά την πραγματοποίηση μιας μη ανακοινωθείσας ενδεχόμενης υποχρέωσης.

Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ενδεχόμενων υποχρεώσεων που έχουν οριστεί βάσει της GAAP: πιθανή, δυνατή και απομακρυσμένη. Είναι πιθανό να προκύψουν πιθανά ενδεχόμενα και να εκτιμηθούν εύλογα. Οι πιθανές περιστάσεις δεν έχουν περισσότερες πιθανότητες παρά να πραγματοποιηθούν, αλλά δεν θεωρούνται κατ 'ανάγκη απίθανες. Τα απομακρυσμένα περιστατικά δεν είναι πιθανό να συμβούν και δεν είναι λογικά εφικτά.

Η εργασία μέσω των ιδιοτήτων της ενδεχόμενης λογιστικής είναι μερικές φορές δύσκολη και ανακριβής. Η διοίκηση της εταιρείας θα πρέπει να συμβουλεύεται εμπειρογνώμονες ή να διερευνά προκαταρκτικά λογιστικά περιστατικά πριν από τη λήψη αποφάσεων Σε περίπτωση ελέγχου, η εταιρεία πρέπει να είναι σε θέση να εξηγήσει και να υπερασπίσει τις ενδεχόμενες λογιστικές αποφάσεις της.

Οποιοδήποτε πιθανό περιστατικό πρέπει να αντικατοπτρίζεται στις οικονομικές καταστάσεις - χωρίς εξαιρέσεις. Τα απομακρυσμένα περιστατικά δεν πρέπει ποτέ να συμπεριληφθούν. Οι ενδεχόμενες ή απομακρυσμένες ενδεχόμενες υποχρεώσεις θα πρέπει να γνωστοποιούνται στις υποσημειώσεις των οικονομικών καταστάσεων.