Μόλις καταρρεύσει το πολιτικό χάος και η φτώχεια, η Νότια Κορέα εμφανίστηκε ως ασιατικός γίγαντας, η οικονομία του οποίου βρίσκεται ψηλά ανάμεσα σε αρκετούς άλλους ανταγωνιστές. Δεν είναι λοιπόν περίεργο το γεγονός ότι η θεαματική οικονομική ανάπτυξή του έχει ονομαστεί ευρύτατα το "Θαύμα του ποταμού Han"! Τώρα μια οικονομία τριών δισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία κατατάσσεται ως η μεγαλύτερη στον κόσμο, με ακαθάριστο εγχώριο προϊόν ύψους $ 4,4 τρισεκατομμυρίων, η Νότια Κορέα έχει μόνο ένα κομμάτι που βρίσκεται μπροστά της: εκείνο του ήχου με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση θα είναι σε θέση να εφαρμόσει το σχέδιο οικονομικής καινοτομίας. ^{Η Νότια Κορέα, γνωστή και ως Δημοκρατία της Κορέας, υπέστη τεράστιες απώλειες κατά τη διάρκεια του κορεατικού πολέμου που κράτησε από το 1950 έως το 1953. Όταν τελείωσε ο πόλεμος, η οικονομία του έθνους ήταν σε μια καταιγίδα, η υποδομή καταστράφηκε και υπήρξε μεγάλη εξάρτηση από την βοήθεια των ΗΠΑ. Ωστόσο, ο μετασχηματισμός της χώρας από τη φτώχεια στην ευημερία ήταν φαινομενικός. Η Νότια Κορέα έγινε μέρος του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) το 1996. Από τότε δεν έχει υπάρξει καμιά επιστροφή και σήμερα είναι ένα ταχύτατα αναπτυσσόμενο και ιδιαίτερα βιομηχανοποιημένο έθνος που μπορεί να χρησιμεύσει ως πρότυπο για όλα τα αναπτυσσόμενα έθνη. Ένας σημαντικός συντελεστής σε αυτή τη διαδικασία ανάπτυξης είναι η κουλτούρα της καινοτομίας που επικρατεί στη Νότια Κορέα, μια φιλική ατμόσφαιρα για τους επενδυτές και οι εξαιρετικά εγκάρδιες σχέσεις με τις περισσότερες χώρες της ασιατικής αγοράς. (Δείτε επίσης: Γιατί η Βόρεια Κορέα και η Νότια Κορέα είναι χωρισμένες)} Η Νότια Κορέα χαρακτηρίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα ως έθνος υψηλού εισοδήματος του ΟΟΣΑ και υποστηρίζεται σε μεγάλο βαθμό από τον τομέα της βιομηχανίας και των υπηρεσιών, ο οποίος συμβάλλει στο 38,2% και στο 59% 5% στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν του έθνους. Ένα πενιχρό 2,3% προέρχεται από τον πρωτογενή τομέα σύμφωνα με τα στοιχεία για το 2014.

Γεωργία

Τα πρώτα χρόνια μετά τη διαίρεση της Κορεατικής Χερσονήσου, η γεωργία συνέβαλε στο 50% περίπου του ΑΕΠ του έθνους, αλλά η Νότια Κορέα έχει μετατοπίσει γρήγορα τη βάση της στον βιομηχανικό τομέα. Η συμβολή των πρωτογενών τομέων μειώθηκε στο 15% τη δεκαετία του 1980, μειώνοντας κάτω από το 10% στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και παρέμεινε κάτω του 5% από το 1998. Ο γεωργικός τομέας, συμπεριλαμβανομένης της δασοκομίας, της θήρας και της αλιείας, η κτηνοτροφία, απασχολεί σήμερα μόλις το 6% του πληθυσμού και συμβάλλει με μικρό ποσοστό 2,3% στο ΑΕγχΠ.

Η τραχιά τοπογραφία της Νότιας Κορέας αφήνει ελάχιστα περιθώρια για γεωργική καλλιέργεια, καθώς μόνο το 16% της συνολικής γης είναι αρόσιμη. Ως εκ τούτου, η χώρα πρέπει να στηριχθεί σε μεγάλο βαθμό στην εισαγωγή γεωργικών προϊόντων και πρώτων υλών για μεταποίηση. Με την αυξανόμενη αστικοποίηση και το αυξανόμενο κόστος εργασίας, οι άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τον αγροτικό τομέα.Ο μικρός τομέας παραγωγής που παραμένει εξαρτάται ουσιαστικά από κρατικές επιδοτήσεις και προστατευτικές εμπορικές πολιτικές. Η Νότια Κορέα εισάγει τώρα σιτηρά ζωοτροφών, σόγια, βαμβάκι σίτου και ζωικά δέρματα για να εκμεταλλεύεται το ζωικό της κεφάλαιο, την άλεση αλευριού και τις εξαγωγικές βιομηχανίες όπως τα κλωστοϋφαντουργικά και τα δερμάτινα είδη.

Οι κύριοι προμηθευτές στη Νότια Κορέα για τις ανάγκες τους σε τρόφιμα είναι οι ΗΠΑ (καλαμπόκι, κρέας, δέρματα, σόγια, άλευρο και βαμβάκι), Κίνα (υπολείμματα αμύλου και ζυθοποιίας, κατεψυγμένα και διατηρημένα λαχανικά, ρύζι, μεταποιημένα τρόφιμα, σόγια) (Χοιρινό, κρασί, μεταποιημένα τρόφιμα, γαλακτοκομικά προϊόντα), ASEAN (καουτσούκ, φοινικέλαιο, μπανάνες, ελαιούχα κρέατα), Βραζιλία και Αργεντινή (σόγια, σόγια, σόγια πετρέλαιο) και τη Νέα Ζηλανδία (βοδινό κρέας, γαλακτοκομικά προϊόντα, ακτινίδια).

Βιομηχανία

Ο βιομηχανικός τομέας συνέβαλε σταθερά στο ΑΕΠ του έθνους τα τελευταία χρόνια, απορροφώντας περίπου το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού του. Στο πλαίσιο της βιομηχανίας, η οποία αποτελείται από την κατασκευή, την εξόρυξη, τις κατασκευές, την ηλεκτρική ενέργεια και το νερό και το φυσικό αέριο ως υποτομείς της, η μεταποίηση υπήρξε ο κινητήριος μοχλός της οικονομικής προόδου, ιδιαίτερα κατά τη δεκαετία του 1980. Από το μερίδιο 34% που κατέχει η βιομηχανία στο ΑΕγχΠ της Νότιας Κορέας, το 23% συνεισέφερε μόνο η μεταποίηση το 1980. Το μερίδιο αυξήθηκε στο 25% της συμβολής 39% του βιομηχανικού τομέα το 1991 και το 2014, ενώ η μεταποίηση συνεισέφερε το 30% 38% το μερίδιο βιομηχανικού τομέα στο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν.

Εκτός από τη μεταποίηση, η μεταλλευτική δραστηριότητα έχει παρατηρηθεί σταθερή ανάπτυξη, αν και περιορίζεται σε λίγα μέταλλα και ορυκτά. Η Νότια Κορέα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός χάλυβα, καδμίου και ψευδαργύρου. Η χώρα έχει επίσης μικρά αποθέματα χαλκού, χρυσού, σιδηρομεταλλεύματος, μολύβδου, κασσίτερου, αντιμονίου, αργύρου και βολφραμίου. Ωστόσο, οι εγχώριοι πόροι δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στη ζήτηση του βιομηχανικού τομέα. Έτσι, η Νότια Κορέα πρέπει να εισάγει μεταλλικά προϊόντα για να καλύψει το κενό.

Οι μεγαλύτερες βιομηχανίες της Νότιας Κορέας είναι η ηλεκτρονική, τα αυτοκίνητα, οι τηλεπικοινωνίες, η ναυπηγική βιομηχανία, οι χημικές ουσίες και ο χάλυβας. Η χώρα είναι μεταξύ των μεγαλύτερων κατασκευαστών ηλεκτρονικών προϊόντων καθώς και ημιαγωγών, με παγκοσμίως γνωστά εμπορικά σήματα όπως η Samsung Electronics Co. Ltd. και η Hynix Semiconductor (SK Hynix Inc.). Η αυτοκινητοβιομηχανία της χώρας είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένη και διαθέτει τεράστια ικανότητα παραγωγής αυτοκινήτων. Ορισμένες από τις γνωστές κορεατικές μάρκες είναι η Hyundai, η Renault και η Kia. Η κρατική στήριξη της Νότιας Κορέας κατέστησε τη χώρα μία από τις πιο δραστήριες αγορές για τις τηλεπικοινωνίες και την τεχνολογία των πληροφοριών. Πρόκειται για μια αναπτυσσόμενη αγορά κινητής τηλεφωνίας και έχει τον υψηλότερο αριθμό ευρυζωνικών υπηρεσιών ανά κάτοικο στον κόσμο. Η Νότια Κορέα είναι παγκόσμιος ηγέτης στην ναυπηγική βιομηχανία. πέντε από τις δέκα πρώτες επιχειρήσεις (συμπεριλαμβανομένων των κορυφαίων τεσσάρων) είναι εταιρείες της Νότιας Κορέας, ενώ η Hyundai Heavy Industries Co., Ltd. κατέχει το μεγαλύτερο ναυπηγείο στον κόσμο.

Υπηρεσίες

Ο τομέας της τριτοβάθμιας βιομηχανίας ή των υπηρεσιών αυξήθηκε σταδιακά όσον αφορά τη συμβολή του στο ΑΕγχΠ της χώρας. από το 39% περίπου του ΑΕΠ του έθνους από το 1965 σε 50% το 1980 σε 60% την εποχή εκείνη.Ωστόσο, ο τομέας δεν έχει ακόμη επιτύχει το βέλτιστο δυναμικό του, καθώς μεγάλο μέρος της ανάπτυξής του έχει προέλθει από την προσθήκη εργαζομένων και όχι από τη βελτίωση της παραγωγικότητας. Ο τομέας παρέχει απασχόληση στο 70% του κορεατικού εργατικού δυναμικού. Σύμφωνα με μια έκθεση του ΟΟΣΑ, "Μέχρι το 2012, η ​​παραγωγικότητα του τομέα των υπηρεσιών ήταν μόνο 45% εκείνης της μεταποίησης, πολύ κάτω από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ του 86%. "Η Νότια Κορέα, επίσης, υστερεί σε χώρες όπως η Ιαπωνία (73%), το Ηνωμένο Βασίλειο (78%) και το Ηνωμένο Βασίλειο (79%) από την άποψη του μεριδίου του ΑΕγχΠ που υποστηρίζεται από τον τομέα των υπηρεσιών.

Το τριετές σχέδιο του Προέδρου Park για την οικονομική καινοτομία θα δώσει ώθηση στον τομέα των υπηρεσιών, που μπορεί να συμβάλει στη μείωση της εξάρτησης της χώρας από τις εισαγωγές. Σύμφωνα με την πρόταση του Προέδρου, η έρευνα και ανάπτυξη (Ε & Α) στον τομέα των υπηρεσιών θα υποστηριχθεί οικονομικά και θα καταβληθούν προσπάθειες για να προσεγγίσει το επίπεδό του σε επίπεδο παραγωγής. Οι μικρές εταιρείες που κυριαρχούν στον τομέα των υπηρεσιών θα διαθέτουν τις πολύ αναγκαίες επενδύσεις και την Ε & Α. Ο τομέας των υπηρεσιών θα πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο τα επόμενα χρόνια καθώς οι επενδύσεις αυξάνονται σε τομείς όπως η ιατρική περίθαλψη, ο τουρισμός και η εκπαίδευση, οι οποίες με τη σειρά τους θα γίνουν γεννήτριες απασχόλησης για τη νεολαία του έθνους. (Δείτε επίσης: Αποσυρθείτε στη Νότια Κορέα με 200.000 δολάρια αποταμιεύσεων;)

Η κατώτατη γραμμή

Η Νότια Κορέα κινήθηκε με γρήγορους ρυθμούς από τη διχασία της Κορεατικής χερσονήσου. Η υιοθέτηση καπιταλιστικών τρόπων λειτούργησε καλά για το έθνος, το οποίο σήμερα χαρακτηρίζεται από χαμηλή ανεργία, μέτριο πληθωρισμό, πλεόνασμα εξαγωγών και δίκαιη κατανομή του εισοδήματος. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν ορισμένες προκλήσεις υπό τη μορφή της γήρανσης του πληθυσμού, της άκαμπτης αγοράς εργασίας, της έντονης εξάρτησης από τις εισαγωγές και της περιορισμένης εγχώριας αγοράς. (Δείτε επίσης: Βόρεια Κορέα έναντι Νότιας Κορέας οικονομίες)