Το μονοπώλιο, ή ο αποκλειστικός έλεγχος ενός αγαθού, μιας αγοράς ή ενός μέσου παραγωγής, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ιστορίας. Σε ένα μονοπώλιο, όλη η δύναμη είναι συγκεντρωμένη στα χέρια μερικών εκλεκτών. Τα μονοπώλια, σε πολλές περιπτώσεις, έχουν ζωτική σημασία για την πραγματοποίηση μεγάλων εργασιών. Δυστυχώς, είναι επίσης γνωστοί για την κατάχρηση της ίδιας δύναμης που τους κάνει τόσο αποτελεσματικούς. Σε αυτό το άρθρο, θα κάνουμε μια βόλτα στην ιστορία για να αποκαλύψουμε τις ρίζες αυτού του ενιαίου οράματος. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το θέμα, ανατρέξτε στην ενότητα Καθορισμένο με βάση την αντιμονοπωλιακή νομοθεσία .)

Όταν το σύνολο των επιχειρήσεων ήταν Μικρές Επιχειρήσεις

Μέσα από το μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, η δημιουργία επιχειρηματικών μονοπωλίων ή ακόμη και ισχυρών μοναρχιών παρεμποδίστηκε από τους περιορισμούς της μεταφοράς και επικοινωνία. Οποιοσδήποτε μπορεί να διεκδικήσει να κυβερνήσει ένα βασίλειο, αλλά δεν συμβαίνει εάν δεν μπορείτε να παραγγείλετε τους υποκειμένους σας ή να στείλετε τους στρατιώτες σας για να τους πειθαρχήσετε. Με τον ίδιο τρόπο, οι επιχειρήσεις περιορίζονταν στις περισσότερες περιπτώσεις στο χωριό ή ακόμα και στη γειτονιά στην οποία βρίσκονταν φυσικά. Η ναυτιλία με άλογο, βάρκα ή με τα πόδια ήταν δυνατή, αλλά αυτό το πρόσθετο κόστος έκανε τα μεταφερόμενα αγαθά ακριβότερα από τα τοπικά παραγόμενα προϊόντα.

Με αυτή την έννοια, πολλές από αυτές τις μικρές επιχειρήσεις απολάμβαναν μονοπώλια μέσα στις πόλεις τους, αλλά ο βαθμός στον οποίο μπορούσαν να καθορίσουν τις τιμές περιοριζόταν από το γεγονός ότι τα αγαθά μπορούσαν να αγοραστούν από την επόμενη πόλη αν οι τιμές ήταν πολύ υψηλές. Επίσης, αυτές οι μικρές επιχειρήσεις ήταν ως επί το πλείστον οικογενειακές ή συντεχνιακές επιχειρήσεις που δίνουν έμφαση στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα, επομένως δεν υπήρχε πίεση για μαζική παραγωγή και επέκταση της αγοράς σε άλλες πόλεις. Τα εργαλεία για τη μαζική παραγωγή δεν ήταν διαθέσιμα μέχρι τη βιομηχανική επανάσταση, όταν οι επιχειρήσεις εξοχικών κατοικιών χάθηκαν από εργοστάσια και εργοστάσια. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το
Μια εξερεύνηση της ανάπτυξης της αγοράς

και

Ο οικονομικός καπιταλισμός ανοίγει τις πόρτες στην προσωπική περιουσία .)

Ρόμα Η βασιλεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας εισήγαγε τον κόσμο στην καλύτερη και χειρότερη συγκέντρωση της εξουσίας. Την εποχή του Τιβέριου, ο δεύτερος Ρωμαίος αυτοκράτορας και ο άνθρωπος που έβαλαν τον τόνο για την ακολασία που έλαβαν οι διάδοχοί του Καλιγούλα και αργότερα ο Νέρωνας, δόθηκαν μονοπώλια (ή μονοπώλιο) σε γερουσιαστές και ευγενείς από την αυτοκρατορία. Αυτές περιλαμβάνουν τη ναυτιλία, την εξόρυξη άλατος και μαρμάρου, τις καλλιέργειες σιτηρών, τη δημόσια κατασκευή και πολλές άλλες πτυχές της ρωμαϊκής βιομηχανίας. Οι γερουσιαστές που παρείχαν μονοπώλια ήταν υπεύθυνοι για την αναφορά των εσόδων και τη διασφάλιση σταθερής προσφοράς, αλλά δεν ασχολούνταν ιδιαίτερα με την επιχείρηση παρά μόνο με τα κέρδη. Σε πολλές περιπτώσεις, η εργασία και η διοίκηση προμηθεύονταν μέσω της δουλείας, με τους πολύ μορφωμένους σκλάβους να κάνουν το μεγαλύτερο μέρος της διοίκησης. Αυτά τα μονοπώλια που υποστηρίχθηκαν από τους δούλους βοήθησαν τη Ρώμη να επεκτείνει την υποδομή της με εκπληκτική ταχύτητα.(

)

Προς το τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η αυξημένη υποδομή είχε τεθεί στη διάθεση όλων των διαδοχικών ασταθών και διεφθαρμένων αυτοκράτορες που χρησιμοποίησαν τους άριστους δρόμους τους για να αποστραγγίσουν τους κατακτημένους εχθρούς μέσω της φορολογίας μέχρι να επαναστατηθούν. Τα μονοπώλια προκάλεσαν επίσης προβλήματα, δεδομένου ότι χορήγησαν πάρα πολλή εξουσία στους πολίτες που χρησιμοποίησαν τα έσοδα για να δωροδοκήσουν το δρόμο τους προς τη σκάλα.
Μονοπώλιο και Μοναρχία Τα πρώτα σύγχρονα μονοπώλια δημιουργήθηκαν από τις διάφορες μοναρχίες στην Ευρώπη. Χάρτες γραμμένες από φεουδαρχικούς άρχοντες που χορήγησαν εκτάσεις γης και τα συνοδευτικά έσοδα σε πιστούς υποκειμένους κατά τον Μεσαίωνα έγιναν οι τίτλοι και οι πράξεις που προσγειώθηκαν ευγενείς που εμφανίστηκαν για να τσιμεντώσουν την κατάστασή τους από το δικαίωμα της γενεαλογίας. Στα τέλη της δεκαετίας του 1500, όμως, οι βασιλικοί ναύλοι επεκτάθηκαν σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ορισμένοι μονάρχες χορήγησαν βασιλικούς ναύλους που έδιναν αποκλειστικά δικαιώματα ναυτιλίας σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Η πλειοψηφία αυτών των επιχειρήσεων είχε κάποιον στο διοικητικό συμβούλιο με δεσμούς με την ευγενή ή κάποιες άλλες συνδέσεις με το στέμμα, αλλά οι επενδυτές και οι επιχειρηματικοί επενδυτές που χρηματοδότησαν τις επιχειρήσεις ήταν κατά κύριο λόγο από τις νέες πλούσιες κατηγορίες εμπόρων (τραπεζίτες, χρηματιστές, πλοιοκτήτες, μάστορες των συντεχνιών κ.λπ.). ( )

Britannia

Royal charters επέτρεψε στην Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικής Ινδίας να ανοίξει την αγορά μπαχαρικών καθώς αργότερα επέτρεψε στους Βρετανούς Της Ανατολικής Ινδίας να κάνει το ίδιο εκτός από την παροχή σημαντικής εξουσίας σε σχέση με τις ναυτιλιακές και εμπορικές ρυθμίσεις. Τα μονοπώλια που δημιουργήθηκαν με χάρτες ήταν, με εξαίρεση τη Βρετανική Εταιρεία Ανατολικής Ινδίας, πολύ εύθραυστα. Όταν έληξαν οι βασιλικοί ναύλοι, οι ανταγωνίστριες εταιρείες υποχωρούν γρήγορα από την καθιερωμένη εταιρεία. Αυτοί οι πόλεμοι τιμών συχνά περικοπούν πάρα πολύ βαθιά για όλους τους εμπλεκόμενους, καταθλιπτικά σε ολόκληρη τη βιομηχανία μέχρις ότου οι επιχειρηματίες κεφαλαίων επενδύσουν τα χρήματα για να αποκτήσουν νέες εταιρείες στην αποδεσμευμένη αγορά.
Κυβέρνηση και Επιχειρήσεις Η Βρετανική Εταιρεία Ανατολικής Ινδίας ήταν μια εξαίρεση επειδή συνδέθηκε με την ανερχόμενη βρετανική κυβέρνηση και ενήργησε σαν έθνος , έχοντας έναν στρατό στον εαυτό του. Όταν η Κίνα προσπάθησε να σταματήσει τη βρετανική παράνομη εισαγωγή οπιού στη χώρα, ο στρατός της Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικής Ινδίας χτύπησε τη χώρα σε υποβολή, διατηρώντας έτσι τα κανάλια οπίου ανοιχτά και εξασφαλίζοντας πιο ελεύθερα εμπορικά λιμάνια. Ακόμη και όταν έληξε η ναύλωση, η υπερ-πλούσια εταιρεία εξαγόρασε τα συμφέροντα ελέγχου σε κάθε εταιρεία που επιδίωξε κεφάλαια για να ανταγωνιστεί με αυτήν. Η εταιρεία και η βρετανική κυβέρνηση αυξήθηκαν σχεδόν αδιακρίτως μεταξύ τους, καθώς πολλοί από τους επενδυτές της ήταν επίσης οι επιχειρηματικοί και πολιτικοί πυλώνες της Βρετανίας. Αλλά η εταιρεία, όπως και η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, υπέφερε από τη δική της επιτυχία. Παρά τα χρόνια των τεράστιων εσόδων, έπεσε στην άκρη της χρεοκοπίας όταν η κακοδιαχείριση της χώρας υπό την αυτοκρατορική της κυβέρνηση προκάλεσε λιμούς και ελλείψεις εργατικού δυναμικού που η εταιρεία δεν διέθετε κεφάλαια για να καλύψει.Η διαφθορά στην εταιρεία την οδήγησε να προσπαθήσει να καλύψει τη διαφορά, ενισχύοντας το μονοπώλιό της στο ινδικό τσάι και αυξάνοντας τις τιμές. Αυτό συνέβαλε στο Κόμμα Τσάι της Βοστώνης και πρόσθεσε στο θάρρος που οδήγησε στην Αμερικανική Επανάσταση. ( )

Ο θάνατος ενός Διπλού Κέντρου Ενηλίκων
Η βρετανική κυβέρνηση διακήρυξε τότε τη σχέση της με τη Βρετανική Εταιρεία Ανατολικής Ινδίας, παίρνοντας την σε μια σειρά πράξεων και κανονισμών. Η κυβέρνηση ανέλαβε τη διοίκηση των αποικιών της εταιρείας, αλλά διαμορφώνει τη δημόσια διοίκησή της με τον ίδιο τρόπο και, σε πολλές περιπτώσεις, με τους ίδιους ανθρώπους. Η κύρια διαφορά ήταν ότι οι αποικίες ήταν τώρα μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου και τα έσοδά τους έπεφταν σε κυβερνητικά ταμεία αντί για την εταιρεία. Η εταιρεία διατήρησε μερικά από τα προνόμιά της διαχειρίζοντας το εμπόριο τσαγιού για μερικές ακόμη δεκαετίες, αλλά έγινε ένα ανόητο λιοντάρι που χαλαρώνει στα τακούνια του βρετανικού κοινοβουλίου, το οποίο άρχισε να απαλλάσσει την εταιρεία από όλες τις χάρτες, άδειες και προνόμια από το 1833 έως το 1873 . Το 1874, η Βρετανική Εταιρεία Ανατολικής Ινδίας τελικά διαλύθηκε. Μεγάλο μέρος της οικονομικής ευημερίας που απολάμβανε η Αγγλία από το 1600 μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1900 οφείλεται στα μονόδρομα συστήματα συναλλαγών που επέβαλε η Βρετανική Εταιρεία Ανατολικής Ινδίας στις αποικίες. Τα προϊόντα από τις αμερικανικές αποικίες, για παράδειγμα, ήταν σε ακατέργαστες μορφές που υποβλήθηκαν σε επεξεργασία στα αγγλικά εργοστάσια και πωλούνταν με πριμ. Είναι δύσκολο να πούμε ότι το μονοπώλιο δημιούργησε τη Βρετανική Αυτοκρατορία, αλλά σίγουρα το στήριξε. Και, αν και υποστηρίχτηκε ότι ο ήλιος δεν έφτασε ποτέ στη βρετανική αυτοκρατορία, το έκανε. Οι αποικίες αποδείχθηκαν ότι ήταν τα σύννεφα που κάλυπταν τον βρετανικό ήλιο, καθώς αυτοί - οι μακροχρόνιοι πάσχοντες κάτω από τα ιμπεριαλιστικά μονοπώλια - εμφανίστηκαν για να δημιουργήσουν μονοπώλια μιας κλίμακας που αποτρόπαιαν και τους Βρετανούς.