Οι διεθνείς επενδύσεις προσφέρουν πραγματικά διαφοροποίηση σε έναν επενδυτή που βασίζεται στο U. S.; Υπάρχει σίγουρα αρκετή πληροφόρηση για το επενδυτικό κοινό για να το προτείνει και οι θεσμικοί επενδυτές έχουν επιβιώσει για περισσότερα από 20 χρόνια. Η προϋπόθεση για επένδυση σε διεθνή περιουσιακά στοιχεία καθοδηγείται συνήθως από τα οφέλη που προσφέρει η διαφοροποίηση σε επενδυτή με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο. Λαμβάνοντας μια ματιά στις μακροπρόθεσμες συσχετίσεις μεταξύ μη-U. Τα περιουσιακά στοιχεία και τα περιουσιακά στοιχεία της Σλοβενίας, είναι προφανές ότι ισχύει η θεωρία, δεδομένου ότι η προσθήκη χαμηλού συσχετισμένου ενεργητικού σε οποιοδήποτε χαρτοφυλάκιο μπορεί να μειώσει τον συνολικό κίνδυνο. Παρόλο που αυτό φαίνεται να είναι γενικά αποδεκτό στην επενδυτική θεωρία, μια πιο εμπεριστατωμένη αξιολόγηση παρέχει ορισμένες αξιόλογες αποδείξεις ότι αυτό δεν συμβαίνει πάντοτε - ειδικά βραχυπρόθεσμα και σε περιόδους δραματικών αλλαγών στις παγκόσμιες αγορές.

Διεθνείς αγορές
ρίχνοντας μια ματιά σε μη-U. Όσον αφορά τις αγορές, υπάρχουν δύο διαφορετικές κατηγορίες τόσο για τις μετοχές όσο και για τα ομόλογα: αναπτυγμένες και αναδυόμενες αγορές. Οι αναδυόμενες αγορές κατανέμονται περαιτέρω σε υποκατηγορίες. Ενώ υπάρχουν κάποιες διαφορές ως προς τον τρόπο με τον οποίο αυτές οι ταξινομήσεις αποφασίζονται, μια καλή πηγή για την προέλευσή τους έχει οριστεί από τους Financial Times και το Χρηματιστήριο του Λονδίνου (FTSE).

Οι αναπτυγμένες χώρες, από την ταξινόμηση FTSE του Σεπτεμβρίου 2008, είναι: Αυστραλία, Αυστρία, Βέλγιο, Καναδάς, Δανία, Φινλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Ελλάδα, Χονγκ Κονγκ, Λουξεμβούργο, Κάτω Χώρες, Νέα Ζηλανδία, Νορβηγία, Πορτογαλία, Σιγκαπούρη, Νότια Κορέα, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο και Ηνωμένες Πολιτείες

Οι αναπτυγμένες αγορές θεωρούνται γενικά μεγαλύτερες και περισσότερο εδραιωμένες και θεωρούνται λιγότερο επικίνδυνες επενδύσεις. Οι υπόλοιπες χώρες κατανέμονται σε αναδυόμενες αγορές και στη συνέχεια υποδιαιρούνται ως αναδυόμενες αγορές προηγμένων, δευτερογενών και μεθοριακών αγορών με διαφορετικά επίπεδα μεγέθους, ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ), ρευστότητα και πληθυσμούς. Περιλαμβάνουν χώρες όπως η Βραζιλία, το Βιετνάμ και η Ινδία. Οι αγορές αυτές θεωρούνται λιγότερο ρευστές, λιγότερο ανεπτυγμένες και περισσότερο επικίνδυνες. Όπως και οι χρηματιστηριακές αγορές, υπάρχουν αγορές ομολόγων σε ορισμένες αλλά όχι σε όλες αυτές τις χώρες. Κυριαρχούν τα θέματα που σχετίζονται με την κυβέρνηση, καθώς τα εταιρικά ομόλογα εκδίδονται πολύ λιγότερο συχνά εκτός των ΗΠΑ (Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε το

Κίνδυνος Χωράς Αξιολόγησης για Διεθνή Επενδύσεις .) Τα οφέλη από τη διεθνή επένδυση > Υπάρχουν δύο σημαντικά οφέλη από την προσθήκη διεθνών κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων σε ένα χαρτοφυλάκιο επενδύσεων στις ΗΠΑ: το δυναμικό αύξησης της συνολικής απόδοσης και το δυναμικό διαφοροποίησης του συνολικού χαρτοφυλακίου. Το δυναμικό αύξησης των συνολικών αποδόσεων είναι προφανές, διότι οι μετοχές των ΗΠΑ υποφέρουν από τις διεθνείς αγορές στις περισσότερες περιόδους.

Σχήμα 1: Οι περιφερειακές αποδόσεις είναι κυκλικές: ΗΠΑ έναντι διεθνών αποδόσεων.

Πηγή: Κέντρο Έρευνας Επενδύσεων της Schwab με τα στοιχεία της Ibbotson Associates.

Το σχήμα 1 δείχνει πώς οι διεθνείς μετοχές υπερέβησαν τα αποθέματα του U. S. σε διάφορες χρονικές περιόδους. Ενώ η τάση αυτή έχει αντιστρέψει ή αλλάξει κατεύθυνση κατά τη διάρκεια των κινήσεων της αγοράς, η μακροπρόθεσμη διαφορά είναι προφανής.

Αυτό μας φέρνει στη δεύτερη έννοια της διαφοροποίησης: προσθέτοντας χαμηλά συσχετισμένα περιουσιακά στοιχεία για τη μείωση του συνολικού κινδύνου.

Σχήμα 2: Τριετής κυλιόμενος συσχετισμός των μηνιαίων αποδόσεων: U. S. και διεθνή αποθέματα.

Πηγή: Κέντρο Έρευνας Επενδύσεων της Schwab με τα στοιχεία της Ibbotson Associates.

Το σχήμα 2 αντιπροσωπεύει τη μακροπρόθεσμη συσχέτιση των μη-U. S. στοιχεία ενεργητικού προς τα στοιχεία ενεργητικού του Σ.Σ. Παρόλο που τα στοιχεία είναι σαφή, οι περισσότεροι άνθρωποι που ασκούν την έννοια της διαφοροποίησης με διεθνή περιουσιακά στοιχεία δεν γνωρίζουν πιθανώς τις πρόσφατες αλλαγές στη συσχέτιση. Η κατασκευή ενός χαρτοφυλακίου συνδυάζοντας τα διεθνή περιουσιακά στοιχεία και τα περιουσιακά στοιχεία του Ηνωμένου Βασιλείου έχει παράγει ιστορικά μοντέλα επιστροφής που μοιάζουν με χαμηλότερο κίνδυνο όπως ορίζεται από την τυπική απόκλιση. Ιστορικά, προσθέτοντας μόλις 10% σε μη-U. S. σε ένα χαρτοφυλάκιο βασισμένο σε U. S. μπορεί να μειώσει την τυπική απόκλιση του συνολικού χαρτοφυλακίου κατά 0,7-1. 1% σε περίοδο πέντε ετών. Με την πρώτη ματιά, αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ουσιαστικό, αλλά όταν εξετάζεται σε μεγάλες χρονικές περιόδους, υπάρχουν αναμφισβήτητα στοιχεία που υποδεικνύουν μια μακροπρόθεσμη δέσμευση για μη-U. S. περιουσιακά στοιχεία.

Το μειονέκτημα της διεθνούς επένδυσης

Οι περισσότεροι αναγνώστες μπορεί να θέλουν να σταματήσουν εδώ ή να καλύψουν τα μάτια τους και να παραμείνουν στη στρατηγική που έχουν ήδη στη διάθεσή τους . Ακούγεται καλό, έχει νόημα και έχει δουλέψει στο παρελθόν, οπότε γιατί να διαβάσετε; Η απάντηση βρίσκεται στην άκρα δεξιά πλευρά του Σχήματος 2 και οι αλλαγές στη συσχέτιση με την πάροδο του χρόνου. Ο Yesim Tokat, Ph. D., αναλυτής της ομάδας συμβουλευτικών & ερευνητικών συμβουλών της Vanguard, συντάσσει ένα έγγραφο με τίτλο "Διεθνής κεφαλαιακή επένδυση από την ευρωπαϊκή προοπτική: μακροπρόθεσμες προσδοκίες και βραχυπρόθεσμες αναχωρήσεις" (Οκτώβριος 2004). Η έρευνά του θέτει υπό αμφισβήτηση τα οφέλη της διαφοροποίησης με τις διεθνείς επενδύσεις. Η στόχευση των μικρών χρονικών περιόδων και των πρόσφατων τάσεων αποτελεί ένα αξιοπρεπές επιχείρημα για την εξαίρεση αυτών των περιουσιακών στοιχείων εκτός εάν προσθέτουν υψηλότερες αποδόσεις χωρίς σημαντική αύξηση του κινδύνου. Η έρευνα αυτή μπορεί εύκολα να διακριθεί, επικριτώντας τη βραχυπρόθεσμη εστίαση των χρονικών πλαισίων. Αυτό που είναι πραγματικά επιτακτική για την έρευνα αυτή είναι ότι κατά τη διάρκεια των bear market, η διεθνής επένδυση έχει αποδώσει υψηλότερες αποδόσεις και δεν κατάφερε να μειώσει τη μεταβλητότητα. Κατά τη διάρκεια των αγορών των ταύρων, η διεθνής επένδυση έχει αυξήσει τη διαφοροποίηση και όχι να οδηγήσει σε υψηλότερες αποδόσεις, όπως φαίνεται στο σχήμα 3.

Διάγραμμα 3: Ετήσια απόδοση των διεθνών μετοχών στις ευρωπαϊκές αγορές αρκούδων και ταύρων.

Σημείωση: Όλες οι αποδόσεις είναι σε συνθετικά ευρώ Πηγή: Thomson Financial Datastream Αυτό συνδέεται άμεσα με την αύξηση της συσχέτισης των κατηγοριών περιουσιακών στοιχείων, αλλά δεν μας εξηγεί γιατί. Οι θεωρίες είναι ποικίλες και οι περισσότερες αναφορές για την παγκοσμιοποίηση και την ενσωμάτωση των διεθνών αγορών.

Συμπέρασμα Η σύγχρονη θεωρία χαρτοφυλακίων έχει καθορίσει επενδυτικές στρατηγικές τόσο για τα ιδρύματα όσο και για τα άτομα από τότε που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά. Κατασκευή χαρτοφυλακίου μη-U. Τα στοιχεία του ενεργητικού που βασίζονται στη μετοχή, ιδίως στις ανεπτυγμένες χρηματιστηριακές αγορές, έχουν αυξημένες συνολικές αποδόσεις και μειωμένη μεταβλητότητα. Υπάρχει, ωστόσο, μια τάση αυξημένης συσχέτισης μεταξύ του Η.Π. και του μη-U. S. αγορές. Αυτή η αύξηση της συσχέτισης έχει θέσει υπό αμφισβήτηση την έννοια της διαφοροποίησης. Οι έρευνες που επικεντρώνονται σε σύντομες χρονικές περιόδους και στις αγορές ταύρων και αρκούδων έχουν προκαλέσει μια χνούδι στην πανοπλία. Μπορεί να υποστηριχθεί ότι σύντομες χρονικές περίοδοι υπάρχουν μόνο για τώρα και οι ιστορικές τάσεις θα επικρατήσουν. Είναι σημαντικό να σημειωθεί η αύξηση των συσχετισμών, που μπορεί να οφείλεται στην παγκοσμιοποίηση και την ολοκλήρωση ως μια μακροπρόθεσμη τάση. Αν συνεχίσει, ίσως πρέπει να ξαναγραφεί το ιστορικό. (Για να μάθετε περισσότερα, διαβάστε την

Σύγχρονη θεωρία χαρτοφυλακίου: Μια επισκόπηση

.)