Όταν οι καταναλωτές συνάπτουν ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής, είναι με την πεποίθηση ότι οι αγαπημένοι τους κερδίζουν ένα σημαντικό χρηματοοικονομικό δίχτυ ασφαλείας. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Γιατί πρέπει να αγοράσετε ασφάλεια ζωής .) Ωστόσο, σύμφωνα με τις ρυθμιστικές αρχές σε διάφορα κράτη, οι ασφαλιστικοί μεταφορείς δεν ανταποκρίνονται πάντοτε στην υπόσχεσή τους να προσφέρουν αυτή την προστασία.

Μη ανεκμετάλλευτα οφέλη

Οι περισσότεροι από τους ασφαλιστές των ασφαλιστικών εταιρειών εξαρτώνται από τους δικαιούχους να επικοινωνούν μαζί τους σχετικά με το θάνατο του ασφαλισμένου πριν να κόψουν μια επιταγή. Αυτό σημαίνει ότι σε περιπτώσεις όπου τα μέλη της οικογένειας ή οι φίλοι δεν συνειδητοποιούν ότι είναι δικαιούχοι, τα χρήματά τους μπορούν να μην ζητηθούν. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα περισσότερα κράτη δεν απαιτούν από τους ασφαλιστές να συγκρίνουν τις πολιτικές τους με το βασικό αρχείο θανάτου της διοίκησης κοινωνικής ασφάλισης, το οποίο θεωρείται ως το πιο πλήρες αρχείο των θανάτων στη χώρα.

Ως αποτέλεσμα, ορισμένοι Αμερικανοί δεν λαμβάνουν ποτέ τα κεφάλαια που οφείλονται. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, η αξία των μη καταβληθέντων απαιτήσεων, ενώ ένα σχετικά μικρό κομμάτι των πληρωμών της βιομηχανίας, ανέρχεται σε αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια.

Τα περισσότερα κράτη συλλέγουν απλήρωτα οφέλη θανάτου από την ασφαλιστική εταιρεία μετά από μια καθορισμένη χρονική περίοδο, αλλά εν τω μεταξύ οι εταιρείες διατηρούν συχνά τα κεφάλαια που συνεχίζουν να παράγουν επενδυτικές αποδόσεις. Σύμφωνα με μια έκθεση της Wall Street Journal, οι 22 μεγαλύτεροι πάροχοι ασφάλισης ζωής του έθνους έχουν ήδη συμφωνήσει να ελέγχουν τακτικά την κυβέρνηση βάση δεδομένων, ως μέρος μιας συνεχούς αναζήτησης για παραλήπτες.

Ωστόσο, οι μικρότεροι ασφαλιστές προσέφεραν μεγαλύτερη αντίσταση. Ένα από τα επιχειρήματά τους είναι ότι οι έρευνες αυτές θα ήταν πολύ πιο δαπανηρές από ό, τι για τα μεγάλα ονόματα του κλάδου. Ορισμένες από αυτές τις εταιρείες δεν άρχισαν να συλλέγουν τους αριθμούς ασφαλισμένων των αντισυμβαλλομένων μέχρι τη δεκαετία του 1980. Για να ερευνήσουν τις παλαιότερες πολιτικές, θα έπρεπε να υποβληθούν στο χρονοβόρο έργο της ταξινόμησης μέσω χαρτογραφικών αρχείων για να καθορίσουν ποιος έβγαλε ασφάλεια. Ωστόσο, οι νομοθέτες επισημαίνουν ότι ορισμένες από αυτές τις εταιρείες ελέγχουν ήδη το Death Master File για να σταματήσουν να καταβάλλουν πληρωμές σε συνταξιούχους που πέθαναν στη συνέχεια. Εάν οι εταιρείες διαθέτουν τους πόρους για να εξετάσουν τη βάση δεδομένων όταν είναι προς το οικονομικό τους συμφέρον, δεν πρέπει και οι ασφαλιστές να το πράξουν όταν είναι προς όφελος μελών της οικογένειας;

->

Πολιτικές παρακολούθησης

Περίπου 20 κράτη έχουν ήδη θεσπίσει νόμους που απαιτούν από τους ασφαλιστές να ελέγχουν τον κατάλογο κοινωνικής ασφάλισης για τα ονόματα, αλλά μόνο τα μισά από αυτά επεκτείνονται σε πολιτικές που υπήρχαν πριν από την έναρξη ισχύος του νόμου αποτέλεσμα. Λοιπόν, πώς μπορείτε να πείτε εάν είστε ο αποδέκτης μιας σύμβασης ασφάλισης ζωής εάν ζείτε σε ένα από τα κράτη με λιγότερο αυστηρούς κανόνες; Εδώ είναι μερικά βήματα που μπορείτε να εξετάσετε εάν ένας αγαπημένος έχει πεθάνει τα τελευταία χρόνια.

• Ελέγξτε την αλληλογραφία - Εάν το μέλος της οικογένειάς σας είχε πολιτική, υπάρχει μια καλή πιθανότητα η εταιρεία να αποστέλλει τακτικά δηλώσεις με την τρέχουσα χρηματική αξία του λογαριασμού.
• Δείτε τα παλιά αρχεία - Μερικές φορές αξίζει να ρίξετε μια ματιά στα αρχεία του ατόμου. Εάν το εν λόγω πρόσωπο είχε ασφάλιση ζωής, υπάρχει μια καλή πιθανότητα ότι θα βρείτε γραφική εργασία με το όνομα του ασφαλιστή και τον αριθμό πολιτικής.
• Ρωτήστε έναν πρώην εργοδότη - Πολλές εταιρείες συνεργάζονται με μεταφορείς για να προσφέρουν ασφάλεια ζωής στους υπαλλήλους τους. Το τμήμα παροχών του εργοδότη του αγαπημένου σας προσώπου πρέπει να είναι σε θέση να παρέχει τα ονόματα των ασφαλιστών με τους οποίους είχε σχέση.
• Επικοινωνήστε με την Πολιτεία - Κάθε κράτος έχει ένα τμήμα που συλλέγει μη αξιώσιμη ιδιότητα. Για να ελέγξετε το τμήμα σε μια συγκεκριμένη κατάσταση, επισκεφθείτε τον ιστότοπο της Εθνικής Ένωσης Ανεξάρτητων Ιδιοκτητών Ακινήτων, ο οποίος διαθέτει ένα διαδραστικό χάρτη. Μπορεί επίσης να βρείτε άλλα μη αξιόγραφα περιουσιακά στοιχεία, όπως τα πιστοποιητικά μετοχών ή το περιεχόμενο θυρίδας ασφαλείας.

Η κατώτατη γραμμή

Αρκετά κράτη έχουν θεσπίσει νόμους για να εξασφαλίσουν ότι οι δικαιούχοι παίρνουν τα χρήματα που είναι δικαίως δικά τους. Ωστόσο, εάν δεν είστε σίγουροι αν ο αποθανών σας αγαπούσε κάποιον είχε μια πολιτική ή όχι, εξακολουθεί να μην βλάπτει να κάνει λίγο σκάψιμο. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ. Πολιτικές ασφάλισης ζωής: Πώς λειτουργούν οι πληρωμές .)