Εταιρικά Ομόλογα και η Σημασία των Συμφωνιών

Σε κάθε εταιρικό ομόλογο ή σε άλλη σύμβαση ασφάλειας, θα υπάρχουν πάντοτε ρήτρες, συμφωνίες, καθώς και επικουρικές συμφωνίες που προβλέπονται ως νομικές και οικονομικές διασφαλίσεις για τη σύμβαση δανείου που συνάπτουν τα δύο μέρη, ειδικά συσταθεί για την προστασία των δανειστών επενδύσει κεφάλαια. Αυτές οι συμφωνίες είναι δευτερεύουσες υποχρεώσεις πέραν της αποπληρωμής και των τόκων που συνήθως τοποθετούνται στον εκδότη του εταιρικού ομολόγου. Είναι πολύ σημαντικό ένας ιδιώτης ή θεσμικός επενδυτής να γνωρίζει τις συγκεκριμένες ρητρές δια τάξεων όταν επενδύει σε αυτό το είδος σταθερού εισοδήματος. Αυτές οι ρήτρες καθορίζονται συνήθως για να προκαθορίσουν ποια θα είναι η παραβίαση τέτοιων συμβολαίων εκ μέρους του δανειολήπτη / εκδότη, καθώς και τι θα χορηγούσε ειδικά ο πιστωτικός φορέας για να αντισταθμίσει μια τέτοια παραβίαση. Υπάρχουν συνήθως δύο διαφορετικοί τύποι διακανονισμών, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών δεσμεύσεων (οι συγκεκριμένοι τύποι διασφαλίσεων αφορούν προκαθορισμένες χρηματοοικονομικές μετρήσεις, αριθμούς ή / και δείκτες) καθώς και μη οικονομικές δεσμεύσεις (αυτές συνδέονται με συγκεκριμένες ενέργειες, τι μπορεί να εκδώσει και δεν μπορεί να κάνει, αντί των αριθμών και των οικονομικών).

Οι πιο συνηθισμένοι τύποι συμβολαίων που περιλαμβάνονται στους όρους και τις προϋποθέσεις των εταιρικών ομολόγων περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, ρήτρες pari passu και αρνητικές δεσμεύσεις, αλλαγές ελέγχου, περιορισμούς μερίσματος και περιορισμούς πληρωμών και αθετήσεις πληρωμών και διασταυρώσεις -εμφανιζόμενες ρήτρες. Χωρίς να δίνουμε μεγάλη λεπτομέρεια, εξετάζουμε εν συντομία τι συμπεριλαμβάνουν μερικές από τις κοινές ρήτρες δια τάξεων.

Η ρήτρα pari passu

- Αυτό σημαίνει ότι κατά τη διάρκεια του μη εξασφαλισμένου χρέους, οι πληρωμές για τυχόν μελλοντικές μη εξασφαλισμένες κινητές αξίες δεν μπορούν να λάβουν προτεραιότητα αυτού του υπάρχοντος χρέους. Ο εκδότης, με την παρούσα ρήτρα, υποχρεούται ρητά να προβεί σε ανάλογες πληρωμές για τα υπάρχοντα χρέη -

Η αρνητική δέσμευση

- Όταν εκδίδεται αρνητική δέσμευση, ο εκδότης συμφωνεί να μην παραχωρήσει οποιουσδήποτε τίτλους σε μελλοντικούς επενδυτές κατά τη διάρκεια ενός μη εξασφαλισμένου εταιρικού ομολόγου. Μια εξαίρεση από αυτό μπορεί να γίνει αν ο εκδότης μπορεί να παράσχει εγγύηση ίση με την αξία της μη εξασφαλισμένης ομολογίας προς όφελος και του πιστωτή. Μια αποκαλούμενη αλλαγή ελέγχου

- Περιγράφει μια κατάσταση όπου συμβαίνει η οικονομική ή νομική αρχή / ιδιοκτησία ενός εκδότη. Για παράδειγμα, όταν ένα νέο συμβαλλόμενο μέρος αποκτά περισσότερο από το 50% των μετοχών.

Περιορισμοί πληρωμής και περιορισμοί μερισμάτων -

Μπορεί να υπάρχουν περιορισμοί στις πληρωμές που μπορεί να κάνει ο εκδότης για όλη τη διάρκεια ζωής του ομολόγου. Προκαθορισμένα ποσά μπορούν να καθορίζονται στους ισολογισμούς των γραφείων. οι δείκτες πρέπει να διατηρηθούν (για παράδειγμα, ο δείκτης κεφαλαιακής απαίτησης μπορεί να απαιτείται να παραμείνει πάνω από ένα ορισμένο ποσοστό) ή άλλους παρόμοιους περιορισμούς.Επιπλέον, ενδέχεται να υπάρχουν και άλλοι περιορισμοί ως προς το ποσό που δεν πρέπει να υπερβαίνει τις πληρωμές. Για παράδειγμα, μπορεί να περιορίζονται σε συνολικά μισά ετήσια κέρδη του εκδότη. Η ρήτρα πολλαπλής αθέτησης -

Εάν περιλαμβάνεται, αυτή η ρήτρα υποχρεώνει τον εκδότη να συμμορφώνεται με τυχόν υποχρεώσεις που ενδέχεται να προκύψουν από συμβάσεις τρίτων μερών που εμπλέκονται στην ασφάλεια. Στην ουσία, θα απαιτούσε από θυγατρικές και θυγατρικές του εκδότη να συμμορφωθούν με τις υποχρεώσεις της σύμβασης σαν να ήταν εκδότης. Σκοπός και νομικές συνέπειες

Υπάρχουν τυπικές ρήτρες που περιλαμβάνονται σε ένα δάνειο που αποσκοπεί στη διαφύλαξη του δανειστή, σε περίπτωση δυσμενούς οικονομικής εξέλιξης για τον οφειλέτη / εκδότη εγγύησης εταιρικού ομολόγου. Αυτά λειτουργούν ως έγκαιρες προειδοποιήσεις ενός εκδότη ίσως να μην είναι σε θέση να κάνει τις οικονομικές του υποχρεώσεις. Τέτοιες ρήτρες ορίζουν συνήθως ότι σε περίπτωση που ο εκδότης παραβεί τη συμφωνία εξαιτίας τέτοιων αρνητικών οικονομικών εξελίξεων, ο δανειστής έχει το δικαίωμα να ζητήσει την τροποποίηση των όρων της σύμβασης δανείου είτε για να προσθέσει περισσότερους τίτλους είτε για να προσαρμόσει το επιτόκιο για να αντισταθμίσει τον πρόσθετο κίνδυνο που έχει αναπτυχθεί. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τέτοιες ρήτρες περιλαμβάνουν διατάξεις για την καταγγελία του ομολόγου εάν το επιθυμεί ο δανειστής / πιστωτής.

Η κατώτατη γραμμή

Είναι αναμφισβήτητα πρωταρχικής σημασίας οι ιδιωτικοί ή θεσμικοί επενδυτές να είναι εξοικειωμένοι με τις συμβατικές ρήτρες που υφίστανται στη σύμβαση εταιρικών ομολόγων για να γνωρίζουν εάν και πότε θα διεξαχθούν ορισμένες δραστηριότητες ή το αντίθετο δεν θα διεξαχθεί. Αυτές οι δευτερεύουσες υποχρεώσεις και οι δεσμευτικές εγγυήσεις εκ μέρους του εκδότη δανειολήπτη / εταιρικού χρεογράφου μπορούν να έχουν μεγάλη σημασία για τους πιστωτές, εφόσον οι ρήτρες παραβιάζονται από τον εκδότη κατά τη διάρκεια της θητείας τους, τότε η κατάσταση αυτή προκαλεί την εισαγωγή συγκεκριμένου προκαθορισμένου γεγονότος. Στην πιθανή περίπτωση ενός δανειολήπτη που αθετεί υποχρεώσεις, όπως οι πληρωμές τοκομεριδίων, οι δανειστές / επενδυτές ενδέχεται να μην προστατεύονται ή να μην προστατεύονται σε κάποιο βαθμό. Όπως περιγράφηκε παραπάνω, υπάρχουν δύο τύποι διακηρύξεων, οικονομικών και μη οικονομικών συμφωνιών. Σαφώς, στο σύμπαν των εταιρικών ομολόγων, οι περισσότερες από τις συμφωνίες των συμφωνιών αφορούν τους όρους της χρηματοοικονομικής σύμβασης.