α:

Η γρήγορη και απλή απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι ναι.

Η μεγάλη διαφορά μεταξύ της εντολής stop-loss που χρησιμοποιείται από έναν επενδυτή που κατέχει μια μικρή θέση και από έναν επενδυτή με μακρά θέση είναι η θέση στην οποία τοποθετείται. Το άτομο με τη μακρά θέση επιθυμεί να δει την τιμή του ενεργητικού να αυξάνεται, ενώ το άτομο με τη βραχεία θέση θέλει να μειωθεί η τιμή του περιουσιακού στοιχείου και να επηρεαστεί αρνητικά από μια απότομη αύξηση. Για να προστατευθεί από μια μεγάλη αύξηση των τιμών, ο σύντομος πωλητής μπορεί να χρησιμοποιήσει μια εντολή buy-stop, η οποία είναι μια εντολή που θα μετατραπεί σε εντολή αγοράς μόλις επιτευχθεί η ανώτερη τιμή. Αντίθετα, το άτομο που κατέχει τη μακρά θέση μπορεί να θέσει μια στάση-απώλεια που θα ενεργοποιηθεί όταν η τιμή πέσει κάτω από ένα ορισμένο επίπεδο.

Για παράδειγμα, εάν ένας έμπορος πωλεί 100 μετοχές της ABC Company σε $ 50, μπορεί να θέσει μια εντολή buy-stop στα $ 55 για να προστατεύσει από μια κίνηση πέρα ​​από αυτή την τιμή. Εάν η τιμή συμβεί να ανέλθει στα 55 δολάρια. 25, η εντολή του βραχυπρόθεσμου πωλητή θα ενεργοποιηθεί, με αποτέλεσμα ο έμπορος να αγοράσει τις 100 μετοχές πίσω κοντά στα 55 δολάρια. Μια λέξη της προσοχής: σε μια εξαιρετικά μεγάλη αύξηση της τιμής, η εντολή αγοράς buy-stop θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί σε πολύ υψηλότερη τιμή από τα $ 55.

Ένας διαφορετικός τρόπος με τον οποίο ένας σύντομος πωλητής μπορεί να προστατεύσει από μια μεγάλη αύξηση, όπως αυτή που αναφέρθηκε παραπάνω, αγοράζει μια επιλογή κλήσης εκτός χρημάτων. Αν η τιμή παρουσιάσει μια ανοδική κίνηση, ο έμπορος μπορεί να ασκήσει το δικαίωμά του να αγοράσει τις μετοχές με την τιμή προειδοποίησης και στη συνέχεια να τις παράσχει στον δανειστή των μετοχών που χρησιμοποιήθηκαν για τη σύντομη πώληση.

(Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τις μικρές πωλήσεις, ανατρέξτε στο

Short Selling utorial . .)