Ο καθένας έχει καλές και κακές μέρες στη δουλειά, αλλά όταν ένας υπάλληλος έχει πάρα πολλές κακές μέρες, μπορεί να ξεκινήσει στρατηγική για να αφήσει εκείνη τη δουλειά πίσω.

Εάν έχετε δουλέψει σκληρά για να αποκτήσετε τους καλύτερους δυνατούς ανθρώπους στο προσωπικό σας - τους πιο επιθυμητούς για τους ανταγωνιστές σας, είναι περιττό να πείτε - δεν θέλετε να τις χάσετε εξαιτίας καταστάσεων που θα μπορούσατε να αποτρέψετε.

Υπάρχουν οκτώ κορυφαίοι λόγοι για τους οποίους οι υπάλληλοι εγκαταλείπουν τη δουλειά τους. Ρίξτε μια σκληρή ματιά στο αν η επιχείρησή σας διακινδυνεύει την απώλεια βασικών στελεχών.

AD:

1. Έλλειψη Εργασίας / Ισορροπίας Ζωής

Η συμβολή της Washington Post, Libby Hoppe, ήξερε τη δεύτερη μέρα μιας νέας δουλειάς την οποία θα εγκατέλειπε - και το έκανε, μόλις δύο μήνες αργότερα. Αυτό που οδήγησε την Hoppe να παραιτηθεί ήταν οι αυστηροί κανόνες χρονομέτρησης στο γραφείο της, που δεν της επέτρεψαν την ευελιξία να χειριστεί τις οικογενειακές ευθύνες της.

Όταν έπρεπε να βγει από το γραφείο της για να φροντίσει ένα άρρωστο παιδί, διαπίστωσε ότι τιμωρήθηκε χάνοντας χρόνο διακοπών. Οι οικογενειακές ή άλλες ευθύνες μπορούν να απαιτήσουν ευελιξία που ο εργοδότης δεν είναι σε θέση ή δεν επιθυμεί να παράσχει.

AD:

Στις περιπτώσεις αυτές, οι εργαζόμενοι μερικές φορές βρίσκουν ευκολότερο να εγκαταλείψουν παρά να αναδιοργανώσουν τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις.

2. Πολύ (ή πολύ μικρό) Εργασία

Οι καλοί υπάλληλοι είναι συχνά ικανοί να κάνουν περισσότερα από ό, τι αρχικά έχουν επιτελέσει, κάτι που μπορεί να είναι ένα δύσκολο πρόβλημα. Αυτό το επίπεδο ικανότητας μπορεί να οδηγήσει σε έναν υπάλληλο που καλείται να κάνει περισσότερη δουλειά από ό, τι μπορεί να χειριστεί, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πολλές ώρες, απογοήτευση που συμβάλλει περισσότερο από την υπόλοιπη ομάδα και, τελικά, εξάντληση.

- Εναλλακτικά, οι ικανές εργαζόμενοι μπορούν να ολοκληρώσουν τα καθήκοντά τους και να χτυπήσουν οδοφράγματα όταν ζητήσουν περισσότερες εργασίες. η προκύπτουσα πλήξη και η έλλειψη εκπλήρωσης στην εργασία μπορεί να είναι εξίσου τοξική με την υπερβολική εργασία.

3. Προβλήματα προώθησης

Πολλοί εργαζόμενοι εγκαταλείπουν την εργασία τους όταν δεν υπάρχει κινητικότητα προς τα πάνω. Ανεξάρτητα από το πόσο σκληρά δουλεύουν ή πόσο καλά πετυχαίνουν, δεν υπάρχουν ευκαιρίες για προαγωγή σε θέσεις υψηλότερης αμοιβής και πιο απαιτητικές.

Εναλλακτικά, εάν ένα μέλος της ομάδας που έχει λιγότερα προσόντα ή ικανά λάβει μια προσφορά, οι εργαζόμενοι υψηλής απόδοσης μπορούν να κοιτάξουν αλλού - ειδικά εάν ένας πρώην συμπαίκτης γίνει διαχειριστής.

4. Κακή διαχείριση

Δυστυχώς, σε πολλές εταιρείες που είναι διαχειριστές θεωρείται ένα βήμα σε μια τυπική σταδιοδρομία, ανεξάρτητα από τις δεξιότητες ενός υπαλλήλου. Οι διαχειριστές απαιτούν επικοινωνία εμπειρογνωμόνων και διαπροσωπικές δεξιότητες, αλλά δεν έχουν όλοι οι διαχειριστές αυτές τις δεξιότητες ή τους δίνεται η κατάρτιση για να τους αποκτήσουν.

«Πολλοί διευθυντές δεν έχουν προπονηθεί ποτέ καλά» λέει ο Leigh Branham, ιδρυτής της συμβουλευτικής εταιρίας Keeping the People, Inc. «Η έλλειψη ενός καλού προτύπου, είτε δεν δίνουν κανένα σχόλιο και προπόνηση καθόλου, επιστρέψτε στο μοντέλο "YST" - φωνάζοντας, φωνάζοντας και απειλώντας.Οι περισσότεροι διαχειριστές φοβούνται ότι θα δώσουν ειλικρινή ανατροφοδότηση, κυρίως επειδή δεν έχουν εκπαιδευτεί να το κάνουν καλά. "

Η ασαφής επικοινωνία των προσδοκιών από έναν διαχειριστή μπορεί να αφήσει τον εργαζόμενο και τον εργοδότη απογοητευμένοι και δυσαρεστημένοι στο περιβάλλον εργασίας.

5. Ένα τοξικό περιβάλλον εργασίας

Ενώ ο ιδανικός χώρος εργασίας θα περιλάμβανε επαγγελματίες που συμπεριφέρονται με επαγγελματίες, δεν είναι όλες οι προσωπικότητες τόσο εύκολα. Οι διαπροσωπικές συγκρούσεις, τα κουτσομπολίσματα γραφείων, η αναγνώριση-άρνηση ή η υποτίμηση των συναδέλφων μπορούν να οδηγήσουν σε ένα τοξικό περιβάλλον εργασίας, το οποίο μπορεί να κάνει έναν ικανό υπάλληλο να εξετάσει το ενδεχόμενο εγκατάλειψης.

Ακόμη και όταν οι ευέλικτες ώρες και ο χρόνος διακοπών είναι γενναιόδωροι, ένας ανταγωνιστικός χώρος εργασίας μπορεί να εμποδίσει τους εργαζόμενους να αισθάνονται ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα οφέλη τους ή τις ευέλικτες επιλογές εργασίας χωρίς να τιμωρηθούν. Η δυσκολία του προγραμματισμού των διακοπών ή η αποθάρρυνσή του μπορεί επίσης να οδηγήσει σε δυσαρέσκεια των εργαζομένων.

Η έρευνα έχει δείξει ότι η πλήρης αξιοποίηση του χρόνου των διακοπών βελτιώνει την παραγωγή, ενθαρρύνοντας έτσι μια κουλτούρα στο χώρο εργασίας όπου οι άνθρωποι μπορούν να αποσυνδέσουν και να χαλαρώσουν, θα ωφελήσουν όλους. (Δείτε

Τι κάνει ένα σπουδαίο χώρο εργασίας; για λεπτομέρειες σχετικά με το τι προσελκύει τους υπαλλήλους.) 6. Ανεπαρκές σύστημα ανταμοιβών

Οι αυξήσεις είναι άθλια, η αναγνώριση είναι σπάνια - κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά της εταιρείας δεν πρόκειται να προωθήσει την αφοσίωση των εργαζομένων στους εργαζομένους ή να τους ενθαρρύνει να βάλουν επιπλέον ώρες στο Σαββατοκύριακο.

Όταν οι εργαζόμενοι εργάζονται καλά, πρέπει να αναγνωρίζονται οικονομικά και δημοσίως. Διαφορετικά, κάποιος άλλος θα!

7. Απαράδεκτα οφέλη

Ένα γενναιόδωρο πακέτο παροχών μπορεί συχνά να είναι τόσο λαμπρό για τους εργαζόμενους όσο ένας γενναιόδωρος μισθός. Η χρηματοδότηση επαγγελματικής εξέλιξης ή εκπαίδευσης, η καλή ασφάλιση υγείας, οι γενναιόδωρες ημέρες ασθενείας, οι ευέλικτες ώρες, οι δυνατότητες τηλεργασίας, οι περιόδους άδειας μητρότητας και πατρότητας, οι άφθονες διακοπές - αυτά είναι τα οφέλη που μπορούν να βοηθήσουν μια εταιρεία να διατηρήσει εργαζόμενοι ή, όταν δεν παρέχονται, οδηγούν έναν υπάλληλο να αναζητήσει ένα καλύτερο πακέτο αλλού.

Τα οφέλη δεν πρέπει καν να είναι μεγάλα για να εκτιμηθούν - κάτι σαν φαινομενικά μικρό, καθώς τα σνακ στις συναντήσεις μπορούν να κάνουν μεγάλη διαφορά ("καμία συνάντηση χωρίς φαγητό" θα κρατήσει ζάχαρη στο αίμα σταθερή και οι εργαζόμενοι ευτυχείς). Οι προγραμματισμένες κοινωνικές εκδηλώσεις μπορούν επίσης να φτάσουν πολύ για να κερδίσουν την αφοσίωση των εργαζομένων και να αποτρέψουν ένα τοξικό εργασιακό περιβάλλον.

8. Αλλαγή στόχων καριέρας

Η αλλαγή θέσεων εργασίας πολλές φορές κατά τη διάρκεια μιας ζωής έχει γίνει ο κανόνας: Οι περισσότεροι άνθρωποι που γεννήθηκαν αργά το baby boom (1957-1964) είχαν 11. 7 διαφορετικές θέσεις εργασίας μεταξύ των ηλικιών 18 και 48. < Αν ένας τομέας σταδιοδρομίας δεν εκπληρώνει, είναι πλέον αρκετά κοινό για τους εργαζόμενους όλων των ηλικιών να ξεκινούν νέες επαγγελματικές σταδιοδρομίες που δεν σχετίζονται με το μονοπάτι που ξεκίνησαν αρχικά. (Εάν σκέφτεστε να συνταξιοδοτηθείτε λόγω έλλειψης ικανοποίησης από την εργασία, βλέπε

Μην συνταξιοδοτήσετε νωρίς - Αλλαγή θέσεων εργασίας αντί

.) Μιλώντας με τους υπαλλήλους για τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να παραμείνουν στη δουλειά τους να μάθουν και να αναπτυχθούν μπορούν να βοηθήσουν τις εταιρείες να διατηρήσουν άτομα με υψηλές επιδόσεις. Η κατώτατη γραμμή

Όπως ο δισεκατομμυριούχος χρηματοδότης Σερ Τζέιμς Γκόλντσμιθ δήλωσε περίφημα: "Αν πληρώνετε φιστίκια, παίρνετε πιθήκους. "

Ενώ υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους ένας εργαζόμενος μπορεί να εγκαταλείψει, η επιβράβευση της καλής εργασίας με τις κατάλληλες αμοιβές, οφέλη και αναγνώριση δημιουργεί ένα περιβάλλον που επιτρέπει στους υπαλλήλους να γνωρίζουν ότι αποτιμώνται.

Ο καλύτερος τρόπος για να διατηρήσετε τους υπαλλήλους σας; Ρωτήστε τους τι θέλουν και εργάζονται μαζί τους για να βεβαιωθείτε ότι ο καθένας παίρνει αυτό που χρειάζονται. Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στην ενότητα

Top 5 τρόποι διατήρησης των καλύτερων υπαλλήλων σας

.