Εκτός από παράγοντες όπως τα επιτόκια και ο πληθωρισμός, η συναλλαγματική ισοτιμία είναι ένας από τους σημαντικότερους καθοριστικούς παράγοντες του σχετικού επιπέδου οικονομικής υγείας μιας χώρας. Οι συναλλαγματικές ισοτιμίες διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στο επίπεδο εμπορίου μιας χώρας, το οποίο είναι κρίσιμο για την περισσότερη ελεύθερη οικονομία της αγοράς στον κόσμο. Για το λόγο αυτό, οι συναλλαγματικές ισοτιμίες συγκαταλέγονται στα πιο οικονομικά μέτρα που παρακολουθήθηκαν, αναλύθηκαν και χειραγωγούνται από το κράτος. Αλλά οι συναλλαγματικές ισοτιμίες έχουν και μικρότερη σημασία: επηρεάζουν την πραγματική απόδοση του χαρτοφυλακίου ενός επενδυτή. Εδώ εξετάζουμε μερικές από τις μεγάλες δυνάμεις των κινήσεων των συναλλαγματικών ισοτιμιών.

- <->

Επισκόπηση

Πριν εξετάσουμε αυτές τις δυνάμεις, θα πρέπει να σκιαγραφήσουμε πώς οι κινήσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών επηρεάζουν τις εμπορικές σχέσεις ενός έθνους με άλλα έθνη. Ένα υψηλότερο νόμισμα καθιστά τις εξαγωγές μιας χώρας ακριβότερες και τις εισαγωγές φθηνότερες στις ξένες αγορές. Ένα χαμηλότερο νόμισμα κάνει τις εξαγωγές μιας χώρας φθηνότερες και οι εισαγωγές της πιο ακριβές στις ξένες αγορές. Μια υψηλότερη συναλλαγματική ισοτιμία μπορεί να αναμένεται να μειώσει το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας, ενώ μια χαμηλότερη συναλλαγματική ισοτιμία θα την αυξήσει.

Οι καθοριστικοί παράγοντες των συναλλαγματικών ισοτιμιών

Πολλοί παράγοντες καθορίζουν τις συναλλαγματικές ισοτιμίες και όλες σχετίζονται με τις εμπορικές σχέσεις μεταξύ δύο χωρών. Να θυμάστε ότι οι συναλλαγματικές ισοτιμίες είναι σχετικές και εκφράζονται ως σύγκριση των νομισμάτων δύο χωρών. Ακολουθούν ορισμένοι από τους κύριους καθοριστικούς παράγοντες της συναλλαγματικής ισοτιμίας μεταξύ δύο χωρών. Σημειώστε ότι αυτοί οι παράγοντες δεν είναι σε συγκεκριμένη σειρά. όπως πολλές πτυχές της οικονομίας, η σχετική σημασία αυτών των παραγόντων υπόκειται σε πολλή συζήτηση.

[Υπάρχουν πολλοί θεμελιώδεις παράγοντες, όπως αυτοί που συζητούνται παρακάτω, που καθορίζουν τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Οι επιτυχημένοι έμποροι συχνά προσπαθούν να συνδυάσουν τα βασικά στοιχεία με τεχνικούς παράγοντες, όπως τα μοτίβα των χαρτών, οι δείκτες και η ψυχολογία συναλλαγών κατά την τοποθέτηση ενός εμπορίου. Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα από έναν από τους πιο ευρέως διαδεδομένους αναλυτές στον κόσμο, ανατρέξτε στην τεχνική ανάλυση της Investopedia Academy.]

1. Διαφοροποιήσεις στον πληθωρισμό

Κατά γενικό κανόνα, μια χώρα με σταθερά χαμηλότερο ποσοστό πληθωρισμού εμφανίζει μια αυξανόμενη νομισματική αξία, καθώς η αγοραστική της δύναμη αυξάνεται σε σχέση με άλλα νομίσματα. Κατά το τελευταίο ήμισυ του 20ού αιώνα, οι χώρες με χαμηλό πληθωρισμό περιελάμβαναν την Ιαπωνία, τη Γερμανία και την Ελβετία, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο και ο Καναδάς πέτυχαν χαμηλό πληθωρισμό μόνο αργότερα. Οι χώρες με υψηλότερο πληθωρισμό εμφανίζουν συνήθως αποσβέσεις στο νόμισμά τους σε σχέση με τα νομίσματα των εμπορικών εταίρων τους. Αυτό συνήθως συνοδεύεται από υψηλότερα επιτόκια.

2. Διαφορές στα επιτόκια

Τα επιτόκια, ο πληθωρισμός και οι συναλλαγματικές ισοτιμίες συσχετίζονται σε μεγάλο βαθμό.Με το χειρισμό των επιτοκίων, οι κεντρικές τράπεζες ασκούν επιρροή τόσο στον πληθωρισμό όσο και στις συναλλαγματικές ισοτιμίες, ενώ η μεταβολή των επιτοκίων επηρεάζει τον πληθωρισμό και τις τιμές συναλλάγματος. Τα υψηλότερα επιτόκια προσφέρουν στους δανειστές σε μια οικονομία υψηλότερη απόδοση σε σχέση με άλλες χώρες. Επομένως, τα υψηλότερα επιτόκια προσελκύουν ξένα κεφάλαια και προκαλούν αύξηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Ωστόσο, ο αντίκτυπος των υψηλότερων επιτοκίων μετριάζεται, εάν ο πληθωρισμός στη χώρα είναι πολύ υψηλότερος από ό, τι σε άλλους, ή αν επιπρόσθετοι παράγοντες συμβάλλουν στη μείωση του νομίσματος. Η αντίθετη σχέση υπάρχει για τη μείωση των επιτοκίων - δηλαδή, τα χαμηλότερα επιτόκια τείνουν να μειώνουν τις συναλλαγματικές ισοτιμίες.

3. Τρεχούμενος λογαριασμός

Ο τρεχούμενος λογαριασμός είναι το εμπορικό ισοζύγιο μεταξύ μιας χώρας και των εμπορικών της εταίρων, αντανακλώντας όλες τις πληρωμές μεταξύ χωρών για αγαθά, υπηρεσίες, τόκους και μερίσματα. Το έλλειμμα στον τρεχούμενο λογαριασμό δείχνει ότι η χώρα ξοδεύει περισσότερο στο εξωτερικό εμπόριο από ό, τι κερδίζει και ότι δανείζει κεφάλαια από ξένες πηγές για να καλύψει το έλλειμμα. Με άλλα λόγια, η χώρα απαιτεί περισσότερο ξένο νόμισμα από αυτό που λαμβάνει μέσω των εξαγωγών και προμηθεύει περισσότερο από το δικό της νόμισμα από ό, τι οι αλλοδαποί ζητούν τα προϊόντα της. Η υπερβάλλουσα ζήτηση για ξένο νόμισμα μειώνει τη συναλλαγματική ισοτιμία της χώρας, μέχρις ότου τα εγχώρια αγαθά και υπηρεσίες είναι αρκετά φτηνά για τους αλλοδαπούς και τα ξένα περιουσιακά στοιχεία είναι πολύ ακριβά για να παράγουν πωλήσεις για τα εγχώρια συμφέροντα

4. Δημόσιο χρέος

Οι χώρες θα συμμετάσχουν σε μεγάλης κλίμακας χρηματοδότηση ελλειμμάτων για να πληρώσουν για έργα του δημόσιου τομέα και κυβερνητική χρηματοδότηση. Παρόλο που μια τέτοια δραστηριότητα διεγείρει την εγχώρια οικονομία, τα έθνη με μεγάλα δημόσια ελλείμματα και χρέη είναι λιγότερο ελκυστικά για τους ξένους επενδυτές. Ο λόγος? Ένα μεγάλο χρέος ενθαρρύνει τον πληθωρισμό, και αν ο πληθωρισμός είναι υψηλός, το χρέος θα εξυπηρετηθεί και τελικά θα αποπληρωθεί με φθηνότερα πραγματικά δολάρια στο μέλλον.

Στη χειρότερη περίπτωση, μια κυβέρνηση μπορεί να εκτυπώσει χρήματα για να πληρώσει μέρος ενός μεγάλου χρέους, αλλά η αύξηση του χρηματικού εφοδιασμού προκαλεί αναπόφευκτα τον πληθωρισμό. Επιπλέον, εάν μια κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσει το έλλειμμα της μέσω εγχώριων μέσων (πώληση εγχώριων ομολόγων, αύξηση της προσφοράς χρήματος), τότε πρέπει να αυξήσει την προσφορά κινητών αξιών προς πώληση σε αλλοδαπούς, μειώνοντας έτσι τις τιμές τους. Τέλος, ένα μεγάλο χρέος μπορεί να αποδειχθεί ανησυχητικό για τους αλλοδαπούς, αν πιστεύουν ότι η χώρα κινδυνεύει να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Οι αλλοδαποί θα είναι λιγότερο πρόθυμοι να κατέχουν τίτλους που εκφράζονται σε αυτό το νόμισμα, εάν ο κίνδυνος αθέτησης είναι μεγάλος. Για το λόγο αυτό, ο δείκτης χρέους της χώρας (όπως προσδιορίζεται από την Moody's ή την Standard & Poor's, για παράδειγμα) είναι καθοριστικός παράγοντας της συναλλαγματικής της ισοτιμίας.

5. Όροι Εμπορίου

Ο λόγος που συγκρίνει τις τιμές εξαγωγής με τις τιμές εισαγωγής, οι όροι συναλλαγών σχετίζονται με τους τρεχούμενους λογαριασμούς και το ισοζύγιο πληρωμών. Αν η τιμή των εξαγωγών μιας χώρας αυξάνεται κατά ένα υψηλότερο ποσοστό από εκείνο των εισαγωγών της, οι όροι εμπορίου της έχουν βελτιωθεί ευνοϊκά. Η άνοδος των εμπορικών συναλλαγών δείχνει μεγαλύτερη ζήτηση για τις εξαγωγές της χώρας.Αυτό, με τη σειρά του, έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των εσόδων από εξαγωγές, γεγονός που παρέχει αυξημένη ζήτηση για το νόμισμα της χώρας (και αύξηση της αξίας του νομίσματος). Εάν η τιμή των εξαγωγών αυξηθεί κατά μικρότερο ποσοστό από εκείνο των εισαγωγών της, η αξία του νομίσματος θα μειωθεί σε σχέση με τους εμπορικούς της εταίρους.

6. Πολιτική Σταθερότητα και Οικονομική Απόδοση

Οι ξένοι επενδυτές αναζητούν αναπόφευκτα σταθερές χώρες με ισχυρές οικονομικές επιδόσεις στις οποίες θα επενδύσουν το κεφάλαιό τους. Μια χώρα με τόσο θετικές ιδιότητες θα αντλήσει επενδυτικά κεφάλαια από άλλες χώρες που θεωρούνται ότι έχουν μεγαλύτερο πολιτικό και οικονομικό κίνδυνο. Η πολιτική αναταραχή, για παράδειγμα, μπορεί να προκαλέσει απώλεια εμπιστοσύνης σε ένα νόμισμα και κίνηση κεφαλαίων στα νομίσματα πιο σταθερών χωρών.

Η κατώτατη γραμμή

Η συναλλαγματική ισοτιμία του νομίσματος στο οποίο ένα χαρτοφυλάκιο κατέχει το μεγαλύτερο μέρος των επενδύσεών του καθορίζει την πραγματική απόδοση του χαρτοφυλακίου. Μία φθίνουσα συναλλαγματική ισοτιμία μειώνει προφανώς την αγοραστική δύναμη του εισοδήματος και των κεφαλαιακών κερδών που προκύπτουν από τυχόν αποδόσεις. Επιπλέον, η συναλλαγματική ισοτιμία επηρεάζει άλλους παράγοντες εισοδήματος όπως τα επιτόκια, ο πληθωρισμός και ακόμη και τα κεφαλαιακά κέρδη από εγχώριους τίτλους. Ενώ οι συναλλαγματικές ισοτιμίες καθορίζονται από πολυάριθμους πολύπλοκους παράγοντες που αφήνουν συχνά και τους πιο έμπειρους οικονομολόγους, οι επενδυτές θα πρέπει να έχουν κάποια κατανόηση για το πώς οι τιμές συναλλάγματος και οι συναλλαγματικές ισοτιμίες παίζουν σημαντικό ρόλο στο ρυθμό απόδοσης των επενδύσεών τους.