Τα αποθέματα χτύπησαν τα ομόλογα μακροπρόθεσμα, αλλά είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ποιες κατηγορίες ενεργητικού αποδίδουν καλύτερα όταν προσαρμόζετε τον κίνδυνο. Αφού εξέτασε τις ανταγωνιστικές επενδύσεις τα τελευταία 25 χρόνια, οι κορυφαίοι καλλιτέχνες μπορεί να φαντάζουν έκπληκτοι.

Ο καθένας έχει το δικό του επίπεδο άνεσης με κίνδυνο ή πολυπλοκότητα και τα παρακάτω στοιχεία κάνουν κάποιες απλουστευμένες προσαρμογές στις αποδόσεις που δεν συμφωνούν με όλους τους αναλυτές. Επιπλέον, αυτές οι κατηγορίες στοιχείων αποτυγχάνουν να διακρίνουν μεταξύ υποκατηγοριών. για παράδειγμα, αμοιβαία κεφάλαια με βάση την αξία και αποθέματα μετοχών αξίας θεωρούνται αμφότερες ως μετοχές αξίας, παρόλο που τα χαρακτηριστικά κινδύνου και απόδοσης τους μπορεί να είναι αρκετά διαφορετικά.

AD:

Καθορισμός μακροπρόθεσμων

Τα μακροπρόθεσμα δεδομένα σχετικά με την απόδοση της κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων δεν είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθούν, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες για τις χρηματιστηριακές αγορές που εκτείνονται εδώ και πάνω από 100 χρόνια και οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων επιστρέφουν ακόμη πιο μακριά.

Τα παγκόσμια δεδομένα είναι πιο δύσκολα, ιδίως στις αναδυόμενες οικονομίες. Η Κίνα διέθετε λειτουργική χρηματιστηριακή αγορά από τη δεκαετία του 1990 και μάλιστα ήταν εξαιρετικά ανεπαρκώς αναπτυγμένη και δύσκολη μέχρι πρόσφατα. Μια ασθενέστερη παγκόσμια αγορά υποστήριζε τεχνητά τις αμερικανικές μετοχές και τα Treasurys εδώ και δεκαετίες μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε υπάρχει ένας πολύ μικρός σύγχρονος επενδυτής που μπορεί να μάθει από την εξέταση των παραδόσεων της κατηγορίας περιουσιακών στοιχείων στη δεκαετία του 1960 ή ακόμα και στις αρχές της δεκαετίας του 1970.

Η επιλογή μιας καλής μακροπρόθεσμης ημερομηνίας έναρξης είναι δύσκολη, αλλά η εισαγωγή του Χρηματιστηρίου της Σαγκάης το 1990 είναι τόσο καλή θέση όσο και οποιαδήποτε άλλη. Για ένα, το 26ετές παράθυρο μεταξύ 1990 και 2015 χάνει τα απίστευτα υψηλά επιτόκια της δεκαετίας του 1980, τα οποία οι σύγχρονοι επενδυτές είναι πολύ απίθανο να δουν σε οποιοδήποτε σημείο στο εγγύς μέλλον. Επιπλέον, η εποχή μετά το Ψυχρό Πόλεμο ανέδειξε ένα πρωτοφανές επίπεδο τεχνολογικής καινοτομίας και οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Τα δεδομένα από το 1990 και μετά είναι πολύ πιο πιθανό να μοιάζουν με μελλοντικές συνθήκες από ό, τι προηγείται.

AD:

Απόδοση μέτρησης

Είναι πιθανόν πάρα πολύ απλοϊκή η απλή εξέταση των απόλυτων αποδόσεων ή των μέσων ετήσιων αποδόσεων για μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι τυπικές μετρήσεις απόδοσης δεν λαμβάνουν υπόψη τους κινδύνους, τον πληθωρισμό, την τυπική απόκλιση ή τους φόρους. Επίσης, αγνοούν κρίσιμους παράγοντες της αγοράς, όπως τα επιτόκια και την οικονομική ανάπτυξη.

Οι αναλυτές της αγοράς έχουν μερικές αποτελεσματικές (αν και ατελείς) μεθόδους λογιστικής για διάφορους παράγοντες κινδύνου. Ένα από τα καλύτερα και απλούστερα εργαλεία είναι ο δείκτης Sharpe, ο οποίος μετρά πόση υπερβάλλουσα απόδοση παράγει μια επένδυση για κάθε επιπλέον μονάδα κινδύνου που αναλαμβάνει. Ο λόγος Sharpe είναι εξαιρετικά καλός όταν είναι προς τα πίσω, αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ περιορισμένος όσον αφορά την πρόβλεψη μελλοντικών επιδόσεων.

Παρόλα αυτά, ο λόγος Sharpe είναι χρήσιμος για να εξηγήσει τις διαφορές στις απόλυτες ή μέσες αποδόσεις σύνθετων. Τα δεδομένα που προσαρμόζονται σε Sharpe τείνουν να κάνουν τις μετοχές να φαίνονται λίγο χειρότερες και να κάνουν τους ομολόγους υψηλής ποιότητας (ειδικά τα Treasurys) να φαίνονται καλύτερα. Αυτό ήταν ιδιαίτερα αληθινό πριν η Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Αμερικής προχώρησε στην υπερβολικά χαμηλή πτώση του επιτοκίου μετά το 2007, μετά την οποία οι μετοχές εμφανίζονται πάλι καλύτερα.

1. Τα Αμοιβαία Κεφάλαια Ανθρώπινου Κεφαλαίου και τα Ιδιωτικά Μερίδια

Σύμφωνα με τα στοιχεία του AIMA και της Perpetual White Paper, καμία κατηγορία περιουσιακών στοιχείων δεν διαθέτει ισχυρότερες αποδόσεις σε σχέση με τον κίνδυνο, σε σχέση με τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου και τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια. Αυτές οι κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων έχουν κερδίσει εύκολα περισσότερες παραδοσιακές επενδύσεις από το 1990 και γίνονται ισχυρότερες.

Από το 1990 έως το 2009, τόσο τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου όσο και οι επενδύσεις ιδιωτικών κεφαλαίων στις ΗΠΑ είχαν δείκτες Sharpe μεταξύ 0,88 και 1,9. Μεταξύ του 2010 και του 2015, τα στοιχεία αυτά ανέβηκαν γύρω στο 1. 3. Από το 2012 έως το 2015, τα κεφάλαια και τα κεφάλαια ιδιωτικών συμμετοχών έχουν δείκτες Sharpe πιο κοντά στην περιοχή των 1.85-1.9.

2. Μελέτες Russell Investments από το 1987 έως το 2013 εξέτασαν τις σχετικές επιδόσεις των μεικτών χαρτοφυλακίων και τις συνέκριναν με τις επιδόσεις των μετοχών του Russell 1000 Growth Index, του Russell 1000 Value Index και του δείκτη Russell 1000. Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι μετοχές αξίας έχουν υψηλότερες συνολικές αποδόσεις, χαμηλότερες τυποποιημένες αποκλίσεις, υψηλότερες αναλογίες Sharpe και πολύ λιγότερη υποβάθμιση από τις άλλες κατηγορίες.

Ακόμη και μετά την προσαρμογή των δεδομένων ώστε να ταιριάζουν στο χρονικό πλαίσιο 1990-1-2015, οι εγχώριες μετοχές αξίας εξακολουθούν να εμφανίζονται στην κορυφή. Ο δείκτης Russell 1000 επιστρέφει σχεδόν 11% ετησίως και φέρει υψηλότερο δείκτη Sharpe από τις μετοχές των αναδυόμενων αγορών, τις παγκόσμιες μετοχές, τις παγκόσμιες πρώην U. Μετοχές S. ή μετοχές ανάπτυξης.

3. Ομόλογα επενδυτικής κατηγορίας

Χρησιμοποιώντας τον δείκτη Barclays Capital Aggregate Bond ως δείκτη πληρεξουσίου, τα επενδυτικά ομόλογα πραγματοποιήθηκαν εκπληκτικά καλά κατά την περίοδο 1990-2015. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα μεταξύ του 1990 και του 2010, όταν ένα χαρτοφυλάκιο επανεπενδυμένων ομολόγων παρήγαγε σύνθετη μέση ετήσια απόδοση 8,4%, απλώς ακολουθώντας μια υποθετική επανεπένδυση του S & P 500 στο 9,1% - και αυτό χωρίς να ληφθούν υπόψη οι παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τις μετοχές.

Ο συνολικός δείκτης Barclays Aggregate Bond Index έχει δείκτη Sharpe 0,91 μεταξύ 1990 και 2015, υπερβαίνοντας εύκολα το 0,44 που δημοσιεύτηκε από το S & P 500. Ωστόσο, τα εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια και η πτήση στην ασφάλεια μετά τη Μεγάλη Η ύφεση επιβραδύνει τις προοπτικές των ομολόγων επενδυτικής ποιότητας. Εάν το μειώσετε στο διάστημα μεταξύ 2010 και 2015, το S & P 500 είχε δείκτη Sharpe 0,95 και ετήσια απόδοση 4,4%, ενώ το Barclays Aggregate Bond επέστρεψε λιγότερο από 4% και είχε δείκτη Sharpe 0,38. δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι το S & P 500 πέτυχε την υψηλότερη τριετή απόδοση Sharpe από το 2013 έως το 2015.