Συχνά η περιοχή της Καραϊβικής αναφέρεται ως χωνευτήρι λόγω της υψηλής πολιτιστικής, γλωσσικής και εθνοτικής πολυμορφίας μεταξύ των νησιών της. Τουλάχιστον 40 εκατομμύρια άτομα διαμένουν σε σύνολο 28 διαφορετικών νησιωτικών χωρών στις Δυτικές Ινδίες, καθένα από τα οποία διαθέτει τα δικά τους μοναδικά οικονομικά χαρακτηριστικά.

Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, ένα πολιτικά σταθερό περιβάλλον μπορεί να βρεθεί σε ολόκληρη την Καραϊβική. Τα μισά από τα νησιά που αποτελούν την περιοχή, για παράδειγμα, είναι υπερπόντια εδάφη είτε του Ηνωμένου Βασιλείου, των Ηνωμένων Πολιτειών, των Κάτω Χωρών ή της Γαλλίας, ενώ το άλλο μισό είναι κυρίαρχα έθνη. Επιπλέον, ορισμένα νησιά είναι πολύ πιο ανεπτυγμένα από άλλα. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η Αϊτή, το δεύτερο μεγαλύτερο έθνος της Καραϊβικής από τον πληθυσμό, είναι η φτωχότερη χώρα σε όλο το δυτικό ημισφαίριο. Από την άλλη πλευρά, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης θεωρεί το δίδυμο νησί του Τρινιδάδ και Τομπάγκο οικονομικό έθνος.

Μολονότι κάθε νησί της Καραϊβικής έχει τα δικά της οικονομικά χαρακτηριστικά, υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά μεταξύ των διαφόρων οικονομιών της περιοχής. Μερικά από αυτά τα χαρακτηριστικά εξετάζονται παρακάτω.

Εμπορική διαφάνεια

Οι οικονομίες της Καραϊβικής έχουν επωφεληθεί εξαιρετικά από τις ισχυρές περιφερειακές και διεθνείς εμπορικές σχέσεις. Το μικρό φυσικό μέγεθος των περισσότερων νησιών έχει καταστήσει πρακτικά αδύνατο για κάθε έθνος της Καραϊβικής να παράγει όλα τα αγαθά που χρειάζονται οι ίδιοι οι πολίτες και οι επιχειρήσεις του. Για παράδειγμα, το υπερπόντιο βρετανικό έδαφος του Montserrat έχει αφθονία κατασκευής, ωστόσο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές από τη Δομινίτσα, ένα γειτονικό νησί, προκειμένου να ανταποκριθεί στην τοπική ζήτηση για φρούτα και λαχανικά.

Το εμπόριο είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση των οικονομιών της Καραϊβικής ότι έχουν δημιουργηθεί στην περιοχή πολλές ομάδες εμπορικών συναλλαγών, οι οποίες αποσκοπούν στην άρση των εμπορικών φραγμών, όπως οι δασμοί και οι ποσοστώσεις, μεταξύ των κρατών-μελών. Η Κοινότητα της Καραϊβικής και η Κοινή Αγορά (CARICOM) και ο Οργανισμός των χωρών της Ανατολικής Καραϊβικής (OECS) είναι οι δύο δημοφιλέστερες εμπορικές συμμαχίες στις Δυτικές Ινδίες. Επιπλέον, πολλά νησιά έχουν καθιερώσει προτιμησιακές εμπορικές συμφωνίες με τον Καναδά και μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό βοηθά να εκθέσουν αυτές τις μικρές οικονομίες σε ευρύτερες αγορές.

Περιορισμένοι Φυσικοί Πόροι

Όπως προαναφέρθηκε, το εμπόριο διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των οικονομιών της Καραϊβικής. Αν και ορισμένα νησιά όπως η Ανγκουίλα, οι Βερμούδες και οι νήσοι Καίμαν εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τον τουρισμό και τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες για να κερδίσουν ξένο νόμισμα, η πλειοψηφία των χωρών της Καραϊβικής κερδίζει χρήματα από την εξαγωγή πρώτων υλών και μεταποιημένων προϊόντων στις διεθνείς αγορές.Μακροπρόθεσμα, αυτό μπορεί να είναι ένα πρόβλημα λόγω του περιορισμένου αριθμού πόρων που διαθέτουν αυτά τα έθνη.

Η απόκτηση συναλλάγματος είναι μια κρίσιμη δραστηριότητα για κάθε έθνος. Μια κυβέρνηση που διαθέτει σημαντικά συναλλαγματικά αποθέματα είναι σε θέση να αναπτύξει περαιτέρω τις τοπικές οικονομίες της με την απόκτηση υπερσύγχρονης δημόσιας υποδομής από το εξωτερικό, βελτιώνοντας έτσι τις εγχώριες κοινωνικές της υπηρεσίες. Σε μια προσπάθεια να αυξήσουν το βιοτικό τους επίπεδο, τα κράτη της Καραϊβικής ενδέχεται να προσπαθήσουν να αυξήσουν περισσότερο το ξένο νόμισμα εξάγοντας και κατά συνέπεια επιβαρύνοντας σημαντικά τους περιορισμένους φυσικούς τους πόρους. Αυτό θα οδηγούσε σε πλήρη εξάντληση των ελάχιστων πόρων που διαθέτουν.

Ευάλωτες σε φυσικές καταστροφές

Σε πολλές περιπτώσεις, οι φυσικές καταστροφές εμπόδισαν την οικονομική πρόοδο στην Καραϊβική. Ως αποτέλεσμα της γεωγραφικής θέσης της περιοχής, σχεδόν όλες οι οικονομίες της Καραϊβικής είναι ευαίσθητες στις επικίνδυνες δυνάμεις της φύσης. Μεταξύ των μηνών Ιουνίου και Νοεμβρίου, οι τυφώνες απειλούν αυτά τα μικρά έθνη. Επιπλέον, υπάρχει πάντα η πιθανότητα να υπάρξει ηφαιστειακή έκρηξη ή σεισμός χωρίς πολύ προειδοποίηση. Με άλλα λόγια, τόσο οι επιχειρήσεις όσο και οι κυβερνήσεις πρέπει να είναι διαρκώς προετοιμασμένες για απροσδόκητα γεγονότα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ξαφνική απώλεια της απαιτούμενης υποδομής, πολύτιμου κεφαλαίου και αναντικατάστατης ζωής.

Όταν ένα νησί της Καραϊβικής πλήττεται από μια φυσική καταστροφή, η κυβέρνησή της αναγκάζεται να διαθέσει τους περιορισμένους οικονομικούς της πόρους για την ανοικοδόμηση της οικονομίας επιδιορθώνοντας τις ζημίες. Έτσι, πολλά περιστατικά φυσικών καταστροφών θα οδηγήσουν στην αναποτελεσματική χρήση του κεφαλαίου και θα παρεμποδίσουν τη μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη. Επιπλέον, μια σημαντική πράξη του Θεού θα οδηγήσει στη μείωση των πόρων που διατίθενται για κοινωνικές υπηρεσίες, όπως η υγειονομική περίθαλψη και η εκπαίδευση, και συνεπώς θα μειώσει το βιοτικό επίπεδο της χώρας.

Για παράδειγμα, το 2004, ο τυφώνας Ιβάνι προκάλεσε ζημιές σε περιουσιακά στοιχεία και υποδομές αξίας μόνο 360 εκατομμυρίων δολαρίων στη Τζαμάικα και μόνο. Αντί να εξυπηρετεί το χρέος ή να επενδύει αυτά τα χρήματα στην αύξηση της παραγωγικής ικανότητας του νησιού, τα κονδύλια έπρεπε να χρησιμοποιηθούν μόνο για να φέρουν το νησί πίσω στο κράτος που βρισκόταν στον προ-τυφώνα Ιβάν.

Η κατώτατη γραμμή

Όπως η κουλτούρα των νησιών της Καραϊβικής, η οικονομία κάθε έθνους είναι διαφορετική. Ορισμένα νησιά είναι πολύ πιο διαφορετικά από άλλα, ενώ άλλα βασίζονται σε ξένη βοήθεια για να διατηρήσουν τη ζωή τους. Ωστόσο, πολλά κράτη της Καραϊβικής έχουν παρόμοια οικονομικά χαρακτηριστικά και προκλήσεις. Σε γενικές γραμμές, συμμετέχουν στην ελευθέρωση του εμπορίου και περιορίζονται στην εξαγωγή περιορισμένου αριθμού φυσικών πόρων για την απόκτηση συναλλάγματος.