Ο σημερινός Πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Πόροσενκο κατέστησε σαφές ότι η χώρα του δεσμεύεται να προσχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σχεδιάζει να υποβάλει αίτηση για ένταξη στην ΕΕ το 2020. Η προσχώρηση στην ΕΕ προσφέρει έναν αριθμό των παροχών και της ένταξης εξαρτάται από την εκπλήρωση ορισμένων πολιτικών και οικονομικών κριτηρίων για την επιτυχή ενσωμάτωση με τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ. Η εν λόγω ενσωμάτωση, ωστόσο, είναι ασυμβίβαστη με τους σημερινούς δεσμούς της Ουκρανίας με τη Ρωσία και, κατά συνέπεια, τροφοδοτεί μια σύγκρουση μεταξύ των ανατολικών και των δυτικών δυνάμεων. Το εάν η Ουκρανία θα προσχωρήσει ποτέ στην ΕΕ ή όχι θα εξαρτηθεί τελικά από την επίλυση αυτής της σύγκρουσης.

Η ένταξη στην ΕΕ εξαρτάται από την επιτυχή τήρηση ενός συνόλου οικονομικών και πολιτικών κριτηρίων που καθορίστηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Κοπεγχάγης το 1993 και είναι γνωστά ως κριτήρια της Κοπεγχάγης. Τα πολιτικά κριτήρια περιλαμβάνουν την επίτευξη σταθερών δημοκρατικών θεσμών, την τήρηση του κράτους δικαίου, την προσήλωση στα ανθρώπινα δικαιώματα και το σεβασμό των μειονοτήτων καθώς και την προστασία τους. Στα οικονομικά κριτήρια περιλαμβάνεται η διατήρηση μιας ομαλά λειτουργούσας οικονομίας αγοράς ικανής να στηρίξει τις ανταγωνιστικές πιέσεις των δυνάμεων της αγοράς της ΕΕ.

-

Στο πλαίσιο αυτών των κριτηρίων για την ένταξη στην ΕΕ, η Ουκρανία αποτελεί χώρα προτεραιότητας για την ΕΕ στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας και της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης (ΕΑΠ) της Ένωσης. Ενώ η ΕΠΓ περιλαμβάνει τους πλησιέστερους γείτονες της ΕΕ και η ΑΕΣ προσανατολίζεται ειδικά προς τους ανατολικούς γείτονες, και οι δύο παρακινούνται από τον στόχο της ΕΕ για στενότερη οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση με τα γύρω έθνη. Επιπλέον, τόσο η ΕΠΓ όσο και η Ανατολική Ευρώπη αντικατοπτρίζουν την ολοκλήρωση που εξαρτάται από τις αξίες των κριτηρίων της Κοπεγχάγης.

Η υπογραφή των τελικών τμημάτων της Συμφωνίας Σύνδεσης ΕΕ-Ουκρανίας στις 27 Ιουνίου 2014, μολονότι δεν εξασφάλισε την πλήρη συμμετοχή της Ουκρανίας, σηματοδοτεί τη δέσμευση της Ουκρανίας για στενότερη οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση με την ΕΕ. Η συμφωνία περιλαμβάνει ένα ειδικό οικονομικό πρόγραμμα που περιγράφεται στη βαθιά και συνολική ζώνη ελευθέρων συναλλαγών (DCFTA), η οποία θα παράσχει στην Ουκρανία ένα πλαίσιο για την επίτευξη των οικονομικών στόχων της ΕΕ για πιο ελεύθερες και πιο εναρμονισμένες εμπορικές σχέσεις. Η υπογραφή της συμφωνίας από την Ουκρανία οφείλεται στην ελπίδα για πιο βιώσιμη και ευημερούσα οικονομική ανάπτυξη. (999)>

Τα οφέλη της ένταξης στην ΕΕ

Με το ΑΕΠ 13, 920, 541 εκατομμύρια ευρώ το 2014, οι 28 χώρες της ΕΕ περιλαμβάνουν ένα η ΕΕ παραμένει ο κύριος εμπορικός εταίρος της Ουκρανίας, η στενότερη οικονομική ολοκλήρωση, η οποία μειώνει το εμπορικό κόστος με τη μεγαλύτερη αγορά στον κόσμο, θα μπορούσε να αποτελέσει τη μεγαλύτερη οικονομική ζώνη στον κόσμο, ακόμη μεγαλύτερη από τις ΗΠΑ. έχουν σημαντικά οικονομικά οφέλη για την Ουκρανία.

Αυτά τα οικονομικά οφέλη περιλαμβάνουν την κατάργηση των τιμολογίων, που οδηγούν σε μειωμένο κόστος και αύξηση της εμπορικής δραστηριότητας, η οποία θα πρέπει να αντισταθμίσει τα τυχόν απώλεια δασμολογικών εσόδων. Επιπλέον, το άνοιγμα στο ελεύθερο εμπόριο θα πρέπει να επιφέρει μεγαλύτερο ανταγωνισμό με τις δυνατότητες βελτίωσης της αποτελεσματικότητας των ουκρανικών βιομηχανιών. Τελικά, η μεγαλύτερη εναρμόνιση με τις άλλες χώρες μέλη της ΕΕ θα πρέπει να προσφέρει ένα βελτιωμένο επιχειρηματικό περιβάλλον. Ενώ τα παραπάνω οφέλη είναι κυρίως οικονομικού χαρακτήρα, πολλοί θεωρούν ότι η ένταξη στην ΕΕ έχει επίσης σημαντικά πολιτικά οφέλη. Για τους περισσότερους Ουκρανούς, η προσέγγιση προς την ΕΕ αντιπροσωπεύει βήματα προς την εθνική ανεξαρτησία και μεγαλύτερες δημοκρατικές ελευθερίες. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι Ουκρανοί που εξακολουθούν να αισθάνονται σπουδαίους δεσμούς με τη Ρωσία και η Ρωσία απέχει πολύ από την αδιαφορία για τις ενέργειες της Ουκρανίας. Οι δεσμοί της Ουκρανίας με τη Ρωσία

Η ένταξη στην ΕΕ δεν είναι τόσο απλή όσο η υπογραφή μιας συμφωνίας, επειδή η Ουκρανία έχει έναν αριθμό δεσμών με τον ανατολικό γείτονά της που έχει σημαντική ιστορική προέλευση. Η σχέση μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας μπορεί να συγκριθεί με τη σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι δεσμοί της Ουκρανίας με τη Ρωσία χρονολογούνται από την αρχή της ρωσικής αυτοκρατορίας τον 18ο αιώνα και πολλοί θεωρούν την Ουκρανία ως τον τόπο προέλευσης των ορθόδοξων χριστιανικών ριζών της περιοχής.

Οι περισσότεροι Ουκρανοί μιλούν τόσο ουκρανικά όσο και ρωσικά, αν και είναι κυρίως στα ανατολικά και νότια μέρη της χώρας όπου μιλιούνται ρωσικά και όπου η ρωσική επιρροή είναι ισχυρότερη. Άλλοι δεσμοί περιλαμβάνουν τη δημοτικότητα των ρωσικών μέσων ενημέρωσης στην Ουκρανία, τους οικογενειακούς δεσμούς και το γεγονός ότι πολλοί Ουκρανοί εργάζονται στη Ρωσία.

Το γεωγραφικό μέγεθος και η θέση της Ουκρανίας το καθιστούν επίσης στρατηγικό στρατιωτικό ενδιαφέρον για τη Ρωσία, καθώς αποτελεί μια περιοχή απομόνωσης που χωρίζει τη Ρωσία από τη Δύση. Η περιοχή της Κριμαίας της Ουκρανίας φιλοξενεί επίσης τον στόλο της Μαύρης Θάλασσας, η ναυτική βάση της οποίας βρίσκεται στη λιμενική πόλη της Σεβαστούπολης.

Η Ουκρανία έχει επίσης πολλούς σημαντικούς οικονομικούς δεσμούς με τη Ρωσία. Ενώ μεγάλο μέρος της βιομηχανίας της σοβιετικής εποχής της Ουκρανίας είναι στενά συνδεδεμένο με τη Ρωσία και αγωνίζεται να ανταγωνιστεί στις ευρωπαϊκές αγορές, ίσως η μεγαλύτερη οικονομική της σχέση είναι στον ενεργειακό τομέα. Περίπου το 80% των εξαγωγών φυσικού αερίου της ρωσικής Gazprom εξαρτάται από τις ευρωπαϊκές αγορές και το ήμισυ της προσφοράς διαχέεται μέσω της Ουκρανίας. Η ίδια η Ουκρανία είναι υπεύθυνη για την κατανάλωση περίπου 16% των εξαγωγών φυσικού αερίου της Gazprom. Ως σημαντικότερη εξαγωγή της Ρωσίας και σημαντική πηγή εσόδων, είναι ζωτικής σημασίας να μην χάσει την επιρροή της στην Ουκρανία.

Οι δεσμοί αυτοί έχουν δώσει στη Ρωσία λόγο να ενθαρρύνει την Ουκρανία να ενταχθεί στην οικονομική της τελωνειακή ένωση της Ευρασίας, η οποία περιλαμβάνει το Καζακστάν, τη Λευκορωσία και την Αρμενία. Έτσι, η Ουκρανία συλληφθεί σε έναν αγώνα ανάμεσα στα ανατολικά και δυτικά συμφέροντα. Η στενότερη οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση με την ΕΕ λαμβάνεται εις βάρος της προσβολής της Ρωσίας. (Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε:

Γιατί η Ουκρανία σε πόλεμο; Μια ρωσική αντιπαλότητα με τη Δύση ^.) Η Ουκρανία παρασύρεται σε ρυμούλκηση

Τα συμφέροντα της Ρωσίας στην Ουκρανία διευκολύνουν την κατανόηση της αντίδρασης της Ρωσίας στις διαπραγματεύσεις της Ουκρανίας με την ΕΕ τα τελευταία δύο χρόνια.Ενώ ο πρώην Πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτορ Γιανουκόβιτς επέμενε να υπογράψει εμπορική συμφωνία με την ΕΕ τον Νοέμβριο του 2013, αποθαρρύνθηκε να ακολουθήσει τις ρωσικές απειλές εμπορικών κυρώσεων και υψηλότερων τιμών αερίου. Η απόφαση του Γιανουκόβιτς οδήγησε σε μαζικές διαμαρτυρίες και αυξημένες εντάσεις μεταξύ ανατολικών και δυτικών συμφερόντων.

Μήνες μετά την απόφαση του Γιανουκόβιτς, ψηφίστηκε έξω από το κοινοβούλιο, προκαλώντας ρωσικό στρατιωτικό κίνημα στην Κριμαία. Εβδομάδες αργότερα, στις αρχές Μαρτίου, το κοινοβούλιο της Κριμαίας ψήφισε ομόφωνα υπέρ της προσάρτησης από τη Ρωσία. Η προσάρτηση οδήγησε τόσο την ΕΕ όσο και τις Ηνωμένες Πολιτείες να επιβάλουν κυρώσεις σε συγκεκριμένα ρώσικα άτομα και επιχειρήσεις και αργότερα αυτό το μήνα υπογράφηκαν τα αρχικά τμήματα της Συμφωνίας Σύνδεσης ΕΕ-Ουκρανίας στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στις Βρυξέλλες. Ενώ η συμφωνία αναμένει πλήρη επικύρωση από τις χώρες μέλη της ΕΕ, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν προειδοποίησε την Ουκρανία να μην εφαρμόσει πλήρως τη συμφωνία, καθώς είναι ασυμβίβαστη με τις τρέχουσες οικονομικές και εμπορικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.

Η κατώτατη γραμμή

Η Ουκρανία, μακριά από το να είναι σε θέση να καθορίσει τη μοίρα της, είναι ένα έθνος που έχει αλιευθεί στη μέση των αντιμαχόμενων συμφερόντων μεταξύ πολύ ισχυρότερων δυνάμεων. Παρά τα ελκυστικά μακροπρόθεσμα οφέλη που προσφέρει η ένταξη στην ΕΕ, οι πολιτιστικοί, πολιτικοί και οικονομικοί δεσμοί της Ουκρανίας με τη Ρωσία δεν θα αποκολληθούν εύκολα. Ενώ ο σημερινός πρόεδρος της Ουκρανίας Πέτρο Πόροσνενκο επανέλαβε ότι η Ουκρανία θα πραγματοποιήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να υποβάλει αίτηση ένταξης στην ΕΕ έως το 2020, το τελικό εμπόδιο στην ένταξη δεν είναι η δέσμευση της ουκρανικής κυβέρνησης για διαρθρωτικές αλλαγές. Το πραγματικό εμπόδιο είναι μια σύγκρουση Ανατολής-Δύσης που προηγείται των διαπραγματεύσεων ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ. Οι διαπραγματεύσεις απλώς εξυπηρετούν την εντατικοποίηση αυτής της σύγκρουσης καθιστώντας την μία από τις πιο επικίνδυνες πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις στον κόσμο από τον Ψυχρό Πόλεμο, σύμφωνα με πολλούς ειδικούς. Η τύχη της Ουκρανίας και η ένταξη στην ΕΕ θα εξαρτηθούν τελικά από την επιτυχή επίλυση αυτής της σύγκρουσης.