Τα ταμεία χρηματαγοράς θεωρούνται συχνά ως μετρητά και ασφαλές μέρος για να σταθμεύσουν τα χρήματα που δεν επενδύονται αλλού. Η επένδυση σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο χρηματαγοράς είναι μια επένδυση χαμηλού κινδύνου και χαμηλής απόδοσης σε μια ομάδα πολύ ασφαλών, πολύ υγρών, βραχυπρόθεσμων χρεογράφων. Στην πραγματικότητα, πολλοί χρηματιστηριακοί λογαριασμοί σαρώνουν μετρητά σε αμοιβαία κεφάλαια της χρηματαγοράς ως προεξόφληση επενδύσεων έως ότου τα κεφάλαια μπορούν να επενδυθούν αλλού.

ΔΕΙΤΕ: Χρηματαγορά

Τα αμοιβαία κεφάλαια της αγοράς χρήματος επιδιώκουν τη σταθερότητα και την ασφάλεια, με στόχο να μην χάσουν ποτέ χρήματα και να διατηρήσουν την καθαρή αξία ενεργητικού (NAV) στα $ 1. Αυτή η βασική γραμμή NAV με ένα buck δημιουργεί τη φράση "σπάστε το buck", που σημαίνει ότι αν η αξία πέσει κάτω από το επίπεδο $ 1 NAV, κάποια από την αρχική επένδυση έχει φύγει και οι επενδυτές θα χάσουν χρήματα.

Αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια, αλλά επειδή τα χρήματα της χρηματαγοράς δεν είναι ασφαλισμένα από την FDIC, μπορούν να χάσουν χρήματα. Μάθετε πώς συμβαίνει αυτό και τι μπορείτε να κάνετε για να διατηρήσετε τα περιουσιακά σας στοιχεία «χωρίς κίνδυνο» πραγματικά χωρίς κίνδυνο

Αβεβαιότητα στην αγορά Παρόλο που οι επενδυτές συνήθως γνωρίζουν ότι τα αμοιβαία κεφάλαια της αγοράς χρήματος δεν είναι τόσο ασφαλή όσο ένας λογαριασμός ταμιευτηρίου σε μια τράπεζα, τα αντιμετωπίζουν ως τέτοια επειδή, όπως δείχνει το ιστορικό τους , είναι πολύ κοντά. Ωστόσο, λόγω των βραχυπρόθεσμων γεγονότων της αγοράς του 2008, πολλοί αναρωτιούνται εάν τα κεφάλαια χρηματαγοράς τους θα σπάσουν το buck.

Στην ιστορία της χρηματαγοράς, που χρονολογείται από το 1971, υπήρχε μόνο ένα ταμείο που έσπασε το buck μέχρι την οικονομική κρίση του 2008. Το 1994, ένα μικρό ταμείο χρηματαγοράς που επενδύθηκε σε τίτλους ρυθμιζόμενου επιτοκίου χτυπήθηκε όταν τα επιτόκια αυξήθηκαν και πληρώθηκαν μόνο 96 σεντς για κάθε δολάριο που επενδύθηκε. Όμως, καθώς πρόκειται για ένα θεσμικό ταμείο, κανένας μεμονωμένος επενδυτής δεν έχασε χρήματα και πέρασαν 37 χρόνια χωρίς να χάσει ούτε ένα εκατοστό έναν μεμονωμένο επενδυτή.

Ωστόσο, το 2008, την ημέρα που η Lehman Brothers Holdings Inc. υπέβαλε αίτηση για πτώχευση, ένα ταμείο χρηματαγοράς υποχώρησε σε 97 σεντ μετά την αποχώρηση του χρέους που είχε στην κατοχή της, το οποίο εξέδωσε η Lehman. Αυτό δημιούργησε τη δυνατότητα για μια τράπεζα να τρέξει στις χρηματαγορές καθώς υπήρχε φόβος ότι περισσότερα κεφάλαια θα έσπαζαν το χρηματικό έπαθλο.

Λίγο αργότερα, ένα άλλο ταμείο ανακοίνωσε ότι ρευστοποιείται λόγω εξαγορών, αλλά την επόμενη μέρα το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ένα πρόγραμμα για την ασφάλιση των συμμετοχών σε κεφάλαια χρηματαγοράς που προσφέρονται δημόσια, έτσι ώστε εάν ένα καλυμμένο ταμείο σπάσει το δολάριο, να προστατεύεται σε $ 1 NAV.

Αρχείο παρακολούθησης ασφάλειας

Υπάρχουν τρεις κύριοι λόγοι για τους οποίους τα ταμεία χρηματαγοράς έχουν ασφαλές ιστορικό. Η ληκτότητα του χρέους στο χαρτοφυλάκιο είναι βραχυπρόθεσμη (397 ημέρες ή λιγότερο), με σταθμισμένη μέση ληκτότητα χαρτοφυλακίου 90 ημερών ή μικρότερη. Αυτό επιτρέπει στους διαχειριστές χαρτοφυλακίων να προσαρμόζονται γρήγορα σε ένα μεταβαλλόμενο περιβάλλον επιτοκίου, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο.

1. Η πιστωτική ποιότητα του χρέους περιορίζεται στην υψηλότερη πιστοληπτική ικανότητα, συνήθως χρεωστικό τίτλο «AAA».Τα αμοιβαία κεφάλαια της χρηματαγοράς δεν μπορούν να επενδύσουν περισσότερο από 5% σε οποιονδήποτε εκδότη εκτός από την κυβέρνηση, ώστε να διαφοροποιήσουν τον κίνδυνο υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας στο συνολικό ταμείο.
2. Οι συμμετέχοντες στην αγορά είναι μεγάλα επαγγελματικά ιδρύματα που έχουν τη φήμη τους με την ικανότητα να κρατούν NAV πάνω από $ 1. Με μόνο τη πολύ σπάνια περίπτωση ενός ταμείου που σπάει το buck, καμία επιχείρηση δεν θέλει να ξεχωρίσει για αυτόν τον τύπο απώλειας. Εάν αυτό συνέβαινε, θα ήταν καταστροφικό για τη συνολική επιχείρηση και θα κούνησε την εμπιστοσύνη όλων των επενδυτών της, ακόμη και εκείνων που δεν είχαν επηρεαστεί. Οι επιχειρήσεις θα κάνουν σχεδόν τίποτα για να αποφύγουν να σπάσουν το buck, και αυτό προσθέτει στην ασφάλεια για τους επενδυτές.
3. Ετοιμάστε τον εαυτό σας για τους κινδύνους

Αν και οι κίνδυνοι είναι γενικά πολύ χαμηλοί, τα γεγονότα μπορούν να ασκήσουν πίεση σε ένα ταμείο χρηματαγοράς. Για παράδειγμα, μπορεί να υπάρξουν ξαφνικές μεταβολές των επιτοκίων, σημαντικές υποβαθμίσεις πιστωτικής ποιότητας για πολλές επιχειρήσεις ή / και αυξημένες εξαγορές που δεν είχαν προβλεφθεί. Ένα άλλο ενδεχόμενο ζήτημα θα μπορούσε να προκύψει εάν το επιτόκιο των τρεχούμενων κεφαλαίων μειωθεί κάτω από τον δείκτη εξόδων του ταμείου, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει ζημία στους επενδυτές του αμοιβαίου κεφαλαίου. Για να μειώσουν τους κινδύνους και να προστατεύσουν καλύτερα τους εαυτούς τους, οι επενδυτές πρέπει να εξετάσουν τα εξής:

Ελέγξτε τι κατέχει το ταμείο. Αν δεν καταλαβαίνετε τι εισάγετε, τότε αναζητήστε ένα άλλο ταμείο.

• Λάβετε υπόψη ότι η επιστροφή εξαρτάται από τον κίνδυνο - η υψηλότερη απόδοση είναι συνήθως η πιο επικίνδυνη. Ένας τρόπος για να αυξήσετε την απόδοση χωρίς να αυξήσετε τον κίνδυνο είναι να αναζητήσετε κεφάλαια με χαμηλότερα τέλη. Το χαμηλότερο τέλος θα επιτρέψει μια πιθανώς υψηλότερη απόδοση χωρίς πρόσθετο κίνδυνο.
• Οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι κατά κανόνα καλύτερα χρηματοδοτούμενες και θα είναι σε θέση να αντέξουν τη βραχυπρόθεσμη μεταβλητότητα καλύτερα από τις μικρότερες επιχειρήσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εταιρείες αμοιβαίων κεφαλαίων θα καλύψουν ζημιές σε ένα ταμείο για να βεβαιωθούν ότι δεν θα σπάσει το buck. Όλα τα πράγματα είναι ίσα, μεγαλύτερα είναι ασφαλέστερα.
• Σύγχυση στην αγορά χρήματος

Τα αμοιβαία κεφάλαια της αγοράς χρήματος ονομάζονται μερικές φορές «χρηματικά ταμεία» ή «αμοιβαία κεφάλαια χρηματαγοράς», αλλά δεν πρέπει να συγχέονται με τους παρόμοιους λογαριασμούς καταθέσεων χρηματαγοράς που προσφέρουν οι τράπεζες στις ΗΠΑ > Η κύρια διαφορά είναι ότι τα αμοιβαία κεφάλαια της χρηματαγοράς είναι περιουσιακά στοιχεία που κατέχονται από μεσιτεία ή πιθανώς από τράπεζα, ενώ οι λογαριασμοί καταθέσεων χρηματαγοράς είναι υποχρεώσεις μιας τράπεζας, η οποία μπορεί να επενδύσει τα χρήματα κατά την κρίση της - και ενδεχομένως σε (πιο επικίνδυνες) τίτλους της χρηματαγοράς. Σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο χρηματαγοράς, οι επενδυτές αγοράζουν τίτλους και η χρηματιστηριακή αγορά τις κατέχει. Σε ένα λογαριασμό καταθέσεων χρηματαγοράς, οι επενδυτές καταθέτουν χρήματα στην τράπεζα και η τράπεζα το επενδύει για τον εαυτό της και πληρώνει στον επενδυτή την συμφωνημένη απόδοση.
Αν μια τράπεζα μπορεί να επενδύσει τα κεφάλαια σε υψηλότερα επιτόκια από όσα πληρώνει στον λογαριασμό καταθέσεων χρηματαγοράς, πραγματοποιεί κέρδος. Οι λογαριασμοί καταθέσεων χρηματαγοράς που προσφέρουν οι τράπεζες είναι ασφαλισμένοι από την FDIC, επομένως είναι ασφαλέστεροι από τους πόρους της αγοράς χρήματος. Συχνά προσφέρουν υψηλότερη απόδοση από ένα λογαριασμό αποταμίευσης στο βιβλιάριο και μπορούν να είναι ανταγωνιστικά με τα αμοιβαία κεφάλαια της αγοράς χρήματος, αλλά ενδέχεται να έχουν περιορισμένες συναλλαγές ή ελάχιστες απαιτήσεις υπολοίπου.

Η κατώτατη γραμμή

Πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, μόνο ένα μικρό ταμείο ιδρύματος έσπασε το buck τα προηγούμενα 37 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου παρενέβη και προσφέρθηκε να ασφαλίσει οποιοδήποτε ταμείο χρηματαγοράς, δημιουργώντας την προσδοκία ότι θα το έκανε και πάλι εάν επρόκειτο να συμβεί άλλη μια τέτοια καταστροφή. Είναι εύκολο να συμπεράνουμε ότι τα κεφάλαια της αγοράς χρήματος είναι πολύ ασφαλή και μια καλή επιλογή για έναν επενδυτή που θέλει υψηλότερη απόδοση από έναν τραπεζικό λογαριασμό και ένα εύκολο μέρος για να διαθέσει μετρητά εν αναμονή μελλοντικών επενδύσεων με υψηλό επίπεδο ρευστότητας. Αν και είναι εξαιρετικά απίθανο το ταμείο της χρηματαγοράς να σπάσει το δολάριο, είναι μια πιθανότητα που δεν πρέπει να απορριφθεί όταν προκύψουν οι κατάλληλες συνθήκες.