α:

Στην επένδυση, ένα ταμείο δείκτη είναι ένα αμοιβαίο κεφάλαιο που προορίζεται να παρακολουθεί τις αποδόσεις ενός συγκεκριμένου δείκτη αγοράς ή δείκτη αναφοράς όσο το δυνατόν πιο στενά. Δεν έχει μια ομάδα διαχείρισης να λαμβάνει επενδυτικές αποφάσεις. Ένα ταμείο δεικτών μπορεί να διαρθρωθεί ως χρηματιστήριο αξιών (ETF), ένα αμοιβαίο κεφάλαιο ή ένα επενδυτικό trust. Τα αμοιβαία κεφάλαια του δείκτη χαρακτηρίζονται ως παθητικά διαχειριζόμενα επειδή κάθε ένας έχει έναν διαχειριστή χαρτοφυλακίου που αναπαράγει τον δείκτη αντί να διαπραγματεύεται τίτλους με βάση τις γνώσεις του σχετικά με τα χαρακτηριστικά κινδύνου και ανταμοιβής των διαφόρων τίτλων. Από την άλλη πλευρά, ένα επενδυτικό ταμείο με ενεργή διαχείριση έχει έναν μεμονωμένο διαχειριστή, συν-διευθυντές ή μια ομάδα διαχειριστών που λαμβάνουν ενεργά επενδυτικές αποφάσεις για το ταμείο. Η στρατηγική επιτυχίας ενός ενεργού διαχειριζόμενου ταμείου περιλαμβάνει συνδυασμό έρευνας, πρόβλεψης της αγοράς και της εμπειρίας και της εμπειρίας του διαχειριστή χαρτοφυλακίου ή της ομάδας διαχείρισης. Ο διαχειριστής πραγματοποιεί μια εις βάθος ανάλυση πολλών επενδύσεων σε μια προσπάθεια να ξεπεράσει τον δείκτη της αγοράς - όπως ο δείκτης Standard & Poor's 500.

Ο δείκτης αμοιβαίων κεφαλαίων είναι εύκολο να κατανοηθεί και ως εκ τούτου προσφέρει μια σχετικά ασφαλή προσέγγιση στην επένδυση σε ευρείς τομείς της αγοράς. Χρησιμοποιούνται τόσο από τους λιγότερο έμπειρους επενδυτές όσο και από τους εξελιγμένους θεσμικούς επενδυτές με μεγάλα χαρτοφυλάκια. Τα ενεργά διαχειριζόμενα κεφάλαια προσφέρουν πλεονέκτημα σε σχέση με τα αμοιβαία κεφάλαια του χαρτοφυλακίου σε αυτό το χαρτοφυλάκιο οι επιλογές γίνονται με βάση την προσδοκία για απόδοση παρά με βάση έναν κατάλογο εταιρειών που αποτελούν ένα δείκτη. Κάθε χρόνο, ορισμένα ταμεία που διαχειρίζονται ενεργά ξεπερνούν τους διάφορους ευρείς δείκτες της αγοράς, πέραν των άλλων χρηματιστηριακών δεικτών.

Δεδομένου ότι ο στόχος του διαχειριστή κεφαλαίων σε ένα ενεργό ταμείο διαχείρισης είναι να κερδίσει την αγορά, αυτός ή αυτή πρέπει να αναλάβει πρόσθετο κίνδυνο αγοράς για να επιτύχει τις αποδόσεις που απαιτούνται για την επίτευξη αυτού του στόχου. Η ευρετηρίαση εξαλείφει αυτό, καθώς δεν υπάρχει κίνδυνος ανθρώπινου σφάλματος όσον αφορά την επιλογή των αποθεμάτων. Τα χρηματιστήρια του δείκτη διαπραγματεύονται επίσης λιγότερο συχνά, γεγονός που σημαίνει ότι έχουν χαμηλότερους δείκτες δαπανών και είναι πιο φορολογικά αποδοτικοί από τα ενεργά διαχειριζόμενα κεφάλαια.