α:

Της δεκαετίας του 1790, σχεδόν αμέσως καθιστώντας τους βασικούς θεσμούς της οικονομίας. Αν και οι εταιρίες υπήρχαν έξω από τις Ηνωμένες Πολιτείες στις αρχές του 19ου αιώνα, ιδιαίτερα στη Μεγάλη Βρετανία και τις Κάτω Χώρες, καμία χώρα δεν πήγε στην εταιρική ανάπτυξη όπως η Αμερική. Η εταιρική ανάπτυξη δέχθηκε ένα χτύπημα προς τη στροφή του 20ού αιώνα με την εισαγωγή αντιμονοπωλιακών κινήσεων και νομοθεσίας. Το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου δημιούργησε μια περίοδο πρωτοφανούς αμερικανικής εταιρικής ηγεμονίας μέχρι την άνοδο του ιαπωνικού ανταγωνισμού στις παγκόσμιες αγορές.

AD:

Οι εταιρείες έχουν διαδραματίσει έναν κρίσιμο, αν όχι αμφιλεγόμενο, ρόλο στην οικονομική, πολιτική και πολιτιστική ταυτότητα των Ηνωμένων Πολιτειών. Η εύκολη πρόσβαση στα κεφάλαια και η επιχειρηματική ανάπτυξη που παρέχεται από την εταιρική δομή ήταν η κινητήρια δύναμη πίσω από την αμερικανική βιομηχανική επανάσταση. Η Αμερική έγινε η μεγαλύτερη καινοτόμος και ηγετική οικονομική δύναμη στον κόσμο κατά τη διάρκεια της χρυσής εποχής των λεγόμενων "Barons Barber".

AD:

Η δομή των εταιρειών έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Μέρος αυτού αποδίδεται στη νέα κατανόηση των επιτυχημένων μοντέλων εταιρικής διακυβέρνησης με την πάροδο του χρόνου. Άλλες αλλαγές μπορούν να αποδοθούν στην επιβολή κυβερνητικών ρυθμίσεων. Ακόμη περισσότερο προέκυψαν από ικανοποιητικές απαιτήσεις των μετόχων και ξένο ανταγωνισμό. Ο ακαδημαϊκός αντίκτυπος της εταιρικής θεωρίας και ο ρόλος της υπεύθυνης διακυβέρνησης έχει εξελιχθεί σε μεγάλη ιστορία των εταιρειών.

AD:

Οι πρώτες εταιρείες

Μικρές τραπεζικές εταιρείες υπήρχαν τα πρώτα χρόνια μετά την αμερικανική επανάσταση. Ωστόσο, οι περισσότεροι ιστορικοί σημειώνουν ότι η πρώτη σημαντική βιομηχανική εταιρεία ήταν η Boston Manufacturing Co. το 1813. Το επιχειρηματικό της μοντέλο εισήχθη από τη Μεγάλη Βρετανία, όπου οι κλωστοϋφαντουργικές εταιρείες βοήθησαν να προκαλέσουν την πρώτη Βιομηχανική Επανάσταση περίπου τέσσερις δεκαετίες νωρίτερα.

Οι εταιρείες θα μπορούσαν να αντλήσουν κεφάλαια από διαφορετικές πηγές, παρέχοντας έναν σημαντικό μηχανισμό για τους αποταμιευτές και τους παραγωγούς. Τα δικαιώματα ψήφου ήταν πολύ λιγότερο προστατευμένα τα πρώτα χρόνια μέσω διαδικασιών "αποφοίτησης" ορισμένων μετόχων, αλλά οι εταιρείες εξακολουθούσαν να ενσωματώνουν ένα νέο είδος επένδυσης.

Η χρυσή εποχή

Η χρυσή εποχή ήταν το όνομα που έδωσε ο Mark Twain στις δεκαετίες μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Την περίοδο αυτή κυριαρχούσε το πολιτικό σκάνδαλο, η ανάπτυξη των πρώτων μεγάλων εταιριών της Αμερικής, οι σιδηρόδρομοι και η εξοικονόμηση πετρελαίου και ηλεκτρισμού.

Οι εταιρείες αποχώρησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες εν μέρει επειδή ήταν τόσο εύκολο να οργανωθούν και να ξεκινήσουν. Οι περισσότερες πολιτείες επέτρεψαν την δωρεάν ενσωμάτωση και απαιτούσαν απλή εγγραφή.

Ορισμένες πλούσιες εταιρείες σύντομα έγιναν αιτητές ενοικίου, ενισχύοντας την ιδέα του Henry Clay για εκβιομηχάνιση με κρατική ενίσχυση.Ο ιστορικός Charles A. Beard έγραψε ότι τα δώρα της κυβέρνησης τείνουν να πηγαίνουν στις μεγαλύτερες επενδύσεις. Κατά ειρωνικό τρόπο, τα δύο μεγαλύτερα ονόματα στην αμερικανική εταιρική ιστορία, John Rockefeller και Andrew Carnegie, ήταν αξιοσημείωτα για την καταπολέμηση κυβερνητικών ευνοιών και επιδοτούμενων ανταγωνιστών.

Η μεταπολεμική περίοδος

Η αμερικανική άποψη των εταιρειών βυθίστηκε μετά την έναρξη της Μεγάλης Ύφεσης, εν μέρει χάρη σε ένα βιβλίο που γράφτηκε από τον Berle and Means με τίτλο «Η σύγχρονη εταιρία και η ιδιωτική ιδιοκτησία». Η εταιρική αντίληψη ανέκαμψε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μετά το 1945, η Αμερική ήταν η μόνη μεγάλη βιομηχανική δύναμη για να μην καταστραφεί από τον πόλεμο. Οι αμερικανικές εταιρείες μεγάλωσαν χωρίς μεγάλη πρόκληση εδώ και δεκαετίες. Αυτό το υψηλό καθεστώς αμφισβητήθηκε τελικά από τις πολυεθνικές ιαπωνικές και γερμανικές εταιρείες στη δεκαετία του 1980 και του '90.