α:

Οι μεγάλες διαφορές μεταξύ αγορών μετοχών και σταθερού εισοδήματος είναι ο τρόπος με τον οποίο πραγματοποιούν κέρδη για τους επενδυτές, τον τρόπο με τον οποίο διαπραγματεύονται, την εκπροσώπηση των οικονομικών τους συμφερόντων και το επίπεδο κινδύνου τους.

Αγορές μετοχών

Οι αγορές μετοχών αφορούσαν την αγορά και την πώληση μετοχών, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν σε τακτά χρηματιστήρια. Όλα τα χρηματιστήρια, ανεξάρτητα από τον τύπο, μπορεί να είναι ευμετάβλητα και να βιώνουν σημαντικά υψηλά και χαμηλά επίπεδα τιμών μετοχών. Η λειτουργία σε αγορές μετοχών συνεπάγεται τη λήψη σημαντικών ποσών κινδύνου με την πεποίθηση ότι θα επιτευχθούν πολύ μεγαλύτερες αποδόσεις. Η επιτυχία με επενδύσεις σε μετοχές συνεπάγεται μεγαλύτερα ποσά έρευνας και παρακολούθησης των επενδύσεων από ό, τι απαιτείται για επενδύσεις σταθερού εισοδήματος. Σε σύγκριση με τα χαρτοφυλάκια ομολόγων, τα χαρτοφυλάκια μετοχών έχουν σημαντικά υψηλότερο ποσοστό κύκλου εργασιών.

Οι επενδύσεις σε μετοχές συμβολίζουν το ενδιαφέρον ιδιοκτησίας σε μια εταιρεία, ενώ τα ομόλογα είναι μόνο μια χρηματοοικονομική επένδυση με ενδιαφέρον.

Αγορές σταθερού εισοδήματος

Η αγορά σταθερού εισοδήματος, που συνήθως αναφέρεται ως αγορά χρεογράφων ή στην αγορά ομολόγων, αποτελείται από ομόλογα που εκδίδονται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση, εταιρικά ομόλογα, δημοτικά ομόλογα και χρεωστικά χρεόγραφα. Η αγορά ομολόγων αναφέρεται ως κεφαλαιαγορά δεδομένου ότι παρέχει την κεφαλαιακή χρηματοδότηση για μακροπρόθεσμες επενδύσεις.

Οι επενδύσεις σε χρεόγραφα είναι γενικά λιγότερο επικίνδυνες από τις επενδύσεις σε μετοχές. Αντίστοιχα, συνήθως προσφέρουν χαμηλότερες πιθανές αποδόσεις. Οι επενδύσεις σε τίτλους χρεογράφων διαπραγματεύονται εκτός ισοτιμίας αντί να διαπραγματεύονται κεντρικά σε χρηματιστήρια, όπως τα αποθέματα.

Τα ομόλογα αποτελούν τη συνηθέστερη μορφή εγγύησης του χρέους. Τα ενυπόθηκα δάνεια αποτελούν επίσης μέρος αυτής της κατηγορίας.