α:

Η βάση κόστους μιας επένδυσης ή ενός περιουσιακού στοιχείου αποτελεί σημαντικό στοιχείο στο φορολογικό σχεδιασμό για μεμονωμένους επενδυτές, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και κληρονόμους που λαμβάνουν κληρονομιά. Ως βάση κόστους επένδυσης ή περιουσιακού στοιχείου ορίζεται το ποσό της αρχικής επένδυσης ή η αρχική τιμή αγοράς. Είναι καθοριστικός ο βαθμός στον οποίο ο φόρος κεφαλαιουχικών κερδών αποτιμάται και καταβάλλεται όταν πωληθεί η επένδυση ή το περιουσιακό στοιχείο. Για τα υψηλής αξίας περιουσιακά στοιχεία όπως τα ακίνητα ή μεμονωμένα αποθέματα που διατηρούνται για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, η βάση χαμηλότερου κόστους συνεπάγεται πολύ μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση κατά την πώληση του περιουσιακού στοιχείου. Ωστόσο, το IRS επιτρέπει την αναπροσαρμογή των περιουσιακών στοιχείων και των επενδύσεων προς τα πάνω ή προς τα κάτω για διάφορους λόγους, με αποτέλεσμα την προσαρμοσμένη βάση κόστους και τη μείωση του οφειλόμενου φόρου κεφαλαιουχικών κερδών. Αυτός ο υπολογισμός μπορεί να είναι πολύπλοκος ανάλογα με τον τύπο του περιουσιακού στοιχείου και τον βαθμό στον οποίο επιτρέπονται προσθήκες ή εκπτώσεις.

Υπολογισμός των προσθηκών σε βάση κόστους

Η βάση κόστους ενός περιουσιακού στοιχείου ή μιας επένδυσης μπορεί να αναπροσαρμόζεται προσθέτοντας την αρχική βάση μετρητών που χρησιμοποιήθηκε για την αγορά του στοιχείου στο κόστος που σχετίζεται με την αύξηση της αξίας του περιουσιακό στοιχείο. Αυτά τα έξοδα μπορεί να περιλαμβάνουν κεφαλαιουχικά έξοδα μιας επιχείρησης, όπως σημαντικά έξοδα επισκευής ή αποκατάστασης εξοπλισμού ή εγκαταστάσεων. Μια ανακαίνιση ή προσθήκη χώρου μπορεί να προστεθεί στην αρχική βάση κόστους για έναν ιδιοκτήτη σπιτιού για να ρυθμίσετε το ποσό επάνω. Τα νομικά έξοδα που σχετίζονται με την αγορά ή την πώληση του περιουσιακού στοιχείου, τα δικαιώματα προμήθειας τίτλου και μεσεγγύησης, τα τέλη μεταβίβασης και ο φόρος επί των πωλήσεων μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την προσαρμογή της βάσης του κόστους.

Ο ιδιοκτήτης του περιουσιακού στοιχείου μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει το κόστος που σχετίζεται με την πώληση του περιουσιακού στοιχείου για να φτάσει σε μια προσαρμοσμένη βάση κόστους. Τα κοινά έξοδα που σχετίζονται με την πώληση ενός περιουσιακού στοιχείου περιλαμβάνουν τέλη μεσίτη, προμήθεια πωλητή ή έξοδα αποστολής του στοιχείου σε έναν αγοραστή. Η προσθήκη αυτών των εξόδων στην αρχική τιμή αγοράς του περιουσιακού στοιχείου οδηγεί σε υψηλότερη προσαρμοσμένη βάση κόστους, μειώνοντας το ποσό των φόρων κεφαλαιουχικών κερδών που οφείλονταν κατά τη στιγμή της πώλησης.

Υπολογισμός των εκπτώσεων σε βάση κόστους

Η βάση κόστους μπορεί επίσης να αναπροσαρμοστεί μειώνοντας αφαιρώντας τυχόν κεφαλαιοποιημένο κόστος που σχετίζεται άμεσα με το περιουσιακό στοιχείο. Τα κοινά έξοδα που μειώνουν τη βάση κόστους ενός περιουσιακού στοιχείου περιλαμβάνουν την απόσβεση, τη ζημία στο περιουσιακό στοιχείο ή την κλοπή. Η εξάντληση ή η απόσβεση μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να προσαρμόσει τη βάση κόστους ενός περιουσιακού στοιχείου προς τα κάτω. Οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων έχουν τη δυνατότητα να λάβουν το φορολογικό πλεονέκτημα αυτών των εκπτώσεων κατά τη στιγμή της αγοράς ή κατά τη στιγμή της πώλησης. Η προσαρμοσμένη βάση κόστους που περιλαμβάνει εκπτώσεις στην αξία ενός περιουσιακού στοιχείου μπορεί να είναι επωφελής για τους επενδυτές ή τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων όταν υπάρχει απώλεια επί της αξίας της συνολικής επένδυσης μετά την πραγματοποίηση της πώλησης.Αυτές οι απώλειες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση του φορολογητέου εισοδήματος μέχρι ένα ορισμένο ποσό κάθε χρόνο και οι υπερβολικές ζημίες μπορούν να μεταφερθούν μέχρι τρία χρόνια.