α:

Σε λογιστικούς και φορολογικούς όρους, η βάση κόστους αναφέρεται στην τιμή που καταβάλλεται για ένα περιουσιακό στοιχείο. Είναι ένας σημαντικός υπολογισμός για όλες τις επιχειρήσεις και τους επενδυτές για τον προσδιορισμό οποιωνδήποτε κερδών ή ζημιών για τους σκοπούς της υποβολής εκθέσεων της υπηρεσίας εσωτερικών εσόδων. Οι κάτοχοι όλων των φορολογητέων απαιτήσεων κεφαλαίου πρέπει να χρησιμοποιούν τις προσαρμοσμένες βάσεις κόστους στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Θα ήταν αδύνατο να καλύψουμε εδώ όλους τους κανονισμούς υποβολής εκθέσεων σχετικά με το κόστος IRS. Περισσότερες πληροφορίες είναι διαθέσιμες στο IRS. ή από οικονομικό επαγγελματία.

Μέθοδοι βάσης κόστους

Το IRS επιτρέπει στα άτομα να επιλέγουν από διαφορετικές μεθόδους υπολογισμού του κόστους. Για αμοιβαία κεφάλαια και άλλες μετοχές, υπάρχουν μέχρι οκτώ διαφορετικά είδη μεθόδων λογιστικής βάσει κόστους. Τα πιο συνηθισμένα στοιχεία είναι τα πρώτα σε πρώτο στάδιο (όπου πρώτα πωλούνται οι παλαιότερες μετοχές), το τελευταίο στην αρχή (όπου πρώτα πωλούνται οι νεώτερες μετοχές), το υψηλό κόστος πρώτα, το χαμηλό κόστος πρώτα και η μέθοδος μέσου κόστους.

Οι περαιτέρω κανονισμοί του IRS απαιτούν από εκείνους που επιλέγουν τη μέθοδο του μέσου κόστους να καθορίσουν την επιλογή τους μέσω μιας συγκεκριμένης εκλογικής φόρμας. Οι περισσότεροι φοροτεχνικοί συνιστούν τη συμπλήρωση αυτής της φόρμας ανεξάρτητα από τη μέθοδο που επιλέξατε.

Αναφορά Βάσης Κόστος, Κέρδη και Ζημιές

Η πώληση περιουσιακών στοιχείων καταγράφεται μέσω του Έντυπου 1040, του Παραρτήματος Δ, στις ατομικές δηλώσεις φόρου εισοδήματος. Πριν από το 2011, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έπρεπε μόνο να υπολογίζουν και να αναφέρουν τα έσοδα από πωλήσεις κεφαλαίου. Νέοι κανονισμοί επιβλήθηκαν το 2011 που απαιτούσαν από τις εταιρείες κεφαλαίων και τους μεσίτες να αναφέρουν κέρδη και ζημίες και στην IRS.

Τα αναφερόμενα κέρδη και ζημίες θα πρέπει να εμφανίζονται στο έντυπο 1099-B. Αυτό θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες κόστους βάσης, οι οποίες κατανέμονται σε βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες επενδύσεις. Το IRS θα πρέπει επίσης να λάβει ένα αντίγραφο του 1099-B.

Καλυμμένοι τίτλοι

Στο έντυπο 1099-B, ορισμένοι τίτλοι θεωρούνται ότι καλύπτονται. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι τίτλοι αυτοί είναι μετοχές μετοχών που αγοράστηκαν ή δόθηκαν ως δώρα μετά το 2010. Το IRS διαφοροποιεί μεταξύ καλυμμένων και μη καλυμμένων τίτλων από αυτούς που πρέπει να συμμορφώνονται με τους νεώτερους κανόνες και κανονισμούς.

Για παράδειγμα, από τον Ιανουάριο του 2012, καλύφθηκαν όλα τα μελλοντικά εξαχθέντα αμοιβαία κεφάλαια, αμοιβαία κεφάλαια που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο και σχέδια επανεπένδυσης μερισμάτων. Οποιοσδήποτε επενδυτής, ο οποίος απέκτησε έναν από αυτούς τους τίτλους μετά την ημερομηνία αυτή και έπειτα τον πώλησε, πρέπει να συμμορφωθεί με τους νέους κανόνες υπολογισμού του κόστους.

Αυτό μπορεί να είναι ιδιαίτερα δύσκολο όταν αντιμετωπίζετε χρεόγραφα που υπόκεινται σε συχνές αλλαγές κανόνων. Ευτυχώς για τους περισσότερους επενδυτές, οι μεσίτες απαιτούνται για τον υπολογισμό των ασφαλίστρων, των αποσβέσεων, των εκπτώσεων στην αγορά και των συμφερόντων για τους πελάτες τους.

Έκθεση πωλήσεων έκπλυσης

Ένας από τους σημαντικότερους κανόνες IRS για κατανόηση σχετίζεται με πωλήσεις πλυσίματος. Κανονικά, τα αποθέματα που πωλούνται με ζημία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αντισταθμίσουν τους φόρους κεφαλαιουχικών κερδών. Οι ακραίες ζημίες μπορούν να αντισταθμίσουν τους φόρους στα συνήθη έσοδα μέχρι ένα ορισμένο επίπεδο.

Οι απώλειες συμψηφισμού δεν ισχύουν πλέον μετά από πώληση πλύσης. Ένας επενδυτής πραγματοποιεί πωλήσεις πλυσίματος αν αγοράζει το ίδιο (ή κατά τα άλλα πανομοιότυπο) απόθεμα εντός 30 ημερών πριν ή μετά την πώληση με αποτέλεσμα την απώλεια.