α:

Ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα συνταξιοδότησης είναι απλώς ένα σχέδιο που πληροί τις απαιτήσεις που ορίζονται στην Ενότητα 401 (α) του φορολογικού κώδικα των ΗΠΑ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλοι τύποι σχεδίων, αλλά η πλειοψηφία των προγραμμάτων αποταμίευσης που προσφέρονται από τους εργοδότες είναι ειδικά σχέδια, δεδομένου ότι οι εισφορές είναι φοροαπαλλασσόμενες. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ειδικευμένων σχεδίων, αν και ορισμένα είναι πιο κοινά από άλλα.

Το πιο συνηθισμένο είδος είναι το πρόγραμμα καθορισμένων εισφορών, το οποίο σημαίνει ότι ο εργοδότης και / ή ο εργαζόμενος συνεισφέρει ένα καθορισμένο ποσό στον προσωπικό λογαριασμό του εργαζομένου και το συνολικό υπόλοιπο του λογαριασμού εξαρτάται από το ποσό των εισφορών αυτών και το ρυθμό με τον οποίο ο λογαριασμός συγκεντρώνει τόκο. Ανάλογα με το σχέδιο, ο εργοδότης δεν μπορεί να υποχρεωθεί να συμβάλει καθόλου και η απόκτηση κεφαλαίων εξαρτάται από το ποσό που επιλέγει ο εργαζόμενος να συνεισφέρει. Για πολλά σχέδια, ωστόσο, ο εργοδότης συνεισφέρει ένα καθορισμένο ποσό ή ταιριάζει με τη συμβολή του υπαλλήλου σε ένα ορισμένο ποσοστό του μισθού του. Ως επί το πλείστον, τα σχέδια αυτά είναι αναβαλλόμενα από φόρο, δηλαδή οι εισφορές πραγματοποιούνται με δολάρια προ φόρων και ο εργαζόμενος καταβάλλει φόρους εισοδήματος επί των κεφαλαίων κατά το έτος που αποσύρονται.

Οι περισσότεροι εργοδότες που προσφέρουν πρόγραμμα καθορισμένων εισφορών προσφέρουν ένα 401 (k) ή ένα 403 (β) εάν είναι μη κερδοσκοπικός, όπου ένας εργαζόμενος συνεισφέρει ένα ποσοστό της αποζημίωσής του κάθε χρόνο και οι εργοδότες έχουν την ευελιξία να επιλέξουν το είδος της συμβολής που κάνουν. Σε αντίθεση με άλλα προγράμματα συνταξιοδότησης, το 401 (k) επιτρέπει στον εργαζόμενο τη δυνατότητα να αποσύρει τα κεφάλαια πριν από τη συνταξιοδότησή του, ενώ οι πρόωρες αποσύρσεις υπόκεινται σε ορισμένες απαιτήσεις. Από την άλλη πλευρά του φάσματος, τα σχέδια συμμετοχής στα κέρδη βασίζονται αποκλειστικά στις εισφορές του εργοδότη, κατά την κρίση του. Αυτό επιτρέπει στους εργοδότες να συνεισφέρουν περισσότερο κατά τη διάρκεια των ετών, όταν η επιχείρηση κάνει καλά, αλλά επίσης τους επιτρέπει να συνεισφέρουν ελάχιστα ή τίποτα σε χρόνια όταν δεν είναι. Ένα υποσύνολο αυτού του τύπου σχεδίου είναι ένα σχέδιο αποθεμάτων-μπόνους στο οποίο οι εργοδοτικές εισφορές πραγματοποιούνται με τη μορφή εταιρικού αποθέματος. Και πάλι, αυτό μπορεί να είναι σπουδαίο εάν η εταιρεία κάνει καλά όταν είστε έτοιμοι να συνταξιοδοτηθείτε, αλλά μπορεί επίσης να σημαίνει ότι πρέπει να αρχίσετε να συνεισφέρετε σε ένα μεμονωμένο σχέδιο για να βεβαιωθείτε ότι έχετε φροντίσει σε περίπτωση αποτυχίας της επιχείρησης.

AD:

Ο άλλος τύπος εξειδικευμένου σχεδίου ονομάζεται καθορισμένο όφελος και αυτό το σχέδιο γίνεται όλο και λιγότερο κοινό. Το καθορισμένο όφελος σημαίνει ότι το σχέδιο προβλέπει ένα ορισμένο ποσό που οφείλεται στον κάτοχο του λογαριασμού κατά τη συνταξιοδότηση ανεξάρτητα από τις εισφορές εργοδότη ή εργαζομένων ή την ευημερία της επιχείρησης. Αυτά τα σχέδια είναι συνήθως συντάξεις ή προσόδους. Σε ένα συνταξιοδοτικό πρόγραμμα, ο εργαζόμενος λαμβάνει ένα συγκεκριμένο ποσό ετησίως μετά τη συνταξιοδότηση βάσει του μισθού, των ετών υπηρεσίας του και ενός προκαθορισμένου ποσοστού.Η επιβάρυνση βαρύνει τον εργοδότη να υπολογίσει τις εισφορές του σχεδίου ώστε να συγκεντρωθούν στο αναγκαίο ποσό μέχρι τη συνταξιοδότηση των εργαζομένων. Με ένα σχέδιο προσόδου, ο κάτοχος λογαριασμού λαμβάνει ένα σταθερό ποσό για κάθε έτος μετά τη συνταξιοδότηση, γενικά μέχρι το θάνατο. Ορισμένα σχέδια έχουν μικρότερη περίοδο παροχών και ορισμένα περιλαμβάνουν παροχές για τον επιζώντα σύζυγο μετά το θάνατο του κατόχου του λογαριασμού. Και πάλι, είναι ευθύνη του εργοδότη να προβεί σε συνεισφορές στο σχέδιο που προβλέπουν την πληρωμή αυτών των παροχών στο δρόμο.