α:

Ένα υψηλό ποσοστό ομοσπονδιακών κεφαλαίων αποθαρρύνει τις τράπεζες από το να δανείζονται το ένα από το άλλο, γεγονός που σφίγγει την προσφορά χρήματος. Η αύξηση του ποσοστού των ομοσπονδιακών κεφαλαίων είναι ένα από τα πιο κοινά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση για την καταπολέμηση του υψηλού πληθωρισμού.

Το επιτόκιο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων είναι το επιτόκιο στο οποίο τα τραπεζικά ιδρύματα δανείζουν χρήματα μεταξύ τους κατά τη διάρκεια της νύχτας, έτσι ώστε να πληρούνται οι ελάχιστες υποχρεώσεις. Το Ομοσπονδιακό Αποθεματικό απαιτεί από όλες τις τράπεζες και τα ιδρύματα αποταμίευσης να αρχίζουν και να τελειώνουν καθημερινά με ένα ελάχιστο επίπεδο αποθεματικών. Αυτά τα αποθεματικά μπορούν να κρατηθούν ως μετρητά σε θόλους ή στο Fed. Η υποχρέωση τήρησης ελάχιστων αποθεματικών είναι συνήθως το 10% των συνολικών καταθέσεων μιας τράπεζας και υπάρχει για να αποφευχθεί η τράπεζα, η οποία κατέστρεψε σχεδόν ολόκληρη την οικονομία των ΗΠΑ μετά τη συντριβή του χρηματιστηρίου του 1929. Επειδή οι τράπεζες πρέπει να διατηρούν ένα ποσοστό των συνολικών καταθέσεων άμεσα διαθέσιμο, δεν μπορούν να δανείζουν κάθε δολάριο που έχουν, μειώνοντας τη δυνατότητα εξάντλησης των μετρητών για τους πελάτες που ζητούν αποσύρσεις.

Όταν μια τράπεζα δανείζει παραγωγικά και βρίσκει τα απαιτούμενα αποθεματικά της σε σύντομο χρονικό διάστημα, έχει δύο επιλογές. Η τράπεζα μπορεί να δανειστεί τα χρήματα από την ίδια την Federal Reserve στο παράθυρο έκπτωσης ή μπορεί να δανειστεί τα χρήματα από άλλη τράπεζα. Εάν δανείζεται από την Federal Reserve, το επιτόκιο που χρεώνεται είναι το προεξοφλητικό επιτόκιο. Η Fed έχει πλήρη αυτονομία έναντι του καθορισμού αυτού του επιτοκίου, το οποίο είναι συνήθως υψηλότερο από το ποσοστό των ομοσπονδιακών κεφαλαίων. Εάν δανείζεται από άλλη τράπεζα, το επιτόκιο που χρεώνεται καθορίζεται από την άλλη τράπεζα. Το ποσοστό των ομοσπονδιακών κεφαλαίων είναι το κυρίαρχο επιτόκιο της αγοράς που οι τράπεζες χρεώνουν το ένα στο άλλο σε αυτό το σενάριο

Το υψηλό ποσοστό των ομοσπονδιακών κεφαλαίων δημιουργεί ένα κίνητρο για τις τράπεζες να αποφύγουν το δανεισμό τόσο πολύ ώστε τα αποθεματικά τους να πέσουν κάτω από το ελάχιστο απαιτούμενο, αναγκάζοντάς τους να δανειστούν από άλλες τράπεζες για να καλύψουν το έλλειμμα. Παρόλο που πρόκειται για δάνεια διάρκειας μίας ημέρας και τα χρήματα συνήθως εξοφλούνται εντός μιας ημέρας, τα δολάρια τους φθάνουν συχνά στα εκατομμύρια και το υψηλό επιτόκιο πάνω από το ποσό αυτό μειώνεται στα κέρδη μιας τράπεζας. Τα χαμηλότερα επίπεδα δανεισμού από τις τράπεζες μεταφράζονται σε λιγότερα χρήματα που διακινούνται μέσω της οικονομίας. Οι επιχειρήσεις δυσκολεύονται να αποκτήσουν κεφάλαια και τα άτομα έχουν πιο δύσκολο χρόνο να αποκτήσουν πίστωση.

Ο περιορισμός της προσφοράς χρήματος μέσω υψηλότερου επιτοκίου των ομοσπονδιακών κεφαλαίων είναι μια αποτελεσματική νομισματική πολιτική για την εξουδετέρωση του υψηλού πληθωρισμού. Ο πρώην Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, Paul Volcker, προώθησε τα επιτόκια μέχρι και 20% στις αρχές της δεκαετίας του '80 για να μειώσει τον πληθωρισμό που είχε φτάσει σχεδόν στο ίδιο επίπεδο. Μια βασική αρχή της μακροοικονομίας αναφέρει ότι όταν η προσφορά χρήματος συρρικνώνεται, το ίδιο το χρήμα γίνεται πιο πολύτιμο. Η ισχύς του δολαρίου ΗΠΑ κατά τη δεκαετία του 1980 οφειλόταν εν μέρει στις ενέργειες του Volcker.