α:

Μια οικονομία διοίκησης είναι μία οικονομία στην οποία μια κεντρική κυβέρνηση ελέγχει τα μέσα παραγωγής. Η κυβέρνηση καθορίζει τι παράγεται, πώς παράγεται και πώς διανέμεται. Η ιδιωτική επιχείρηση δεν υπάρχει σε οικονομία διοίκησης. Η κυβέρνηση απασχολεί όλους τους εργαζόμενους και καθορίζει μονομερώς τους μισθούς και τα καθήκοντά τους. Υπάρχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα των δομών της οικονομίας της διοίκησης. Τα πλεονεκτήματα της οικονομίας της διοίκησης περιλαμβάνουν τα χαμηλά επίπεδα ανισότητας και ανεργίας και το κοινό αγαθό αντικαθιστώντας το κέρδος ως κύριο κίνητρο παραγωγής. Τα μειονεκτήματα της οικονομίας της διοίκησης περιλαμβάνουν έλλειψη ανταγωνισμού και έλλειψη αποτελεσματικότητας.

Επειδή η κυβέρνηση ελέγχει τα μέσα παραγωγής σε μια οικονομία διοίκησης, καθορίζει ποιος εργάζεται πού και για το πόσο πληρώνει. Αυτή η δομή εξουσίας έρχεται σε απόλυτη αντίθεση με μια ελεύθερη οικονομία της αγοράς, στην οποία οι ιδιωτικές εταιρείες ελέγχουν τα μέσα παραγωγής και μισθώνουν εργαζόμενους με βάση τις επιχειρηματικές ανάγκες, καταβάλλοντάς τους μισθούς που ορίζονται από αόρατες δυνάμεις της αγοράς. Σε μια ελεύθερη οικονομία της αγοράς, ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης υπαγορεύει ότι οι εργαζόμενοι που έχουν μοναδικές δεξιότητες σε τομείς υψηλής ζήτησης λαμβάνουν υψηλούς μισθούς για τις υπηρεσίες τους, ενώ άτομα με χαμηλή ειδίκευση σε πεδία που είναι κορεσμένα με εργαζόμενους εγκαταλείπουν πενιχρούς μισθούς, μπορεί να βρει δουλειά καθόλου.

Μια οικονομία διοίκησης μετριάζει μεγάλο μέρος αυτής της ανεργίας και της ανισότητας. Σε αντίθεση με το αόρατο χέρι της ελεύθερης αγοράς, που δεν μπορεί να χειραγωγηθεί από μια μόνο εταιρεία ή άτομο, μια κυβερνητική οικονομία μπορεί να θέσει μισθούς και θέσεις εργασίας για να δημιουργήσει ποσοστό ανεργίας και διανομή μισθών που κρίνει κατάλληλο.

Ενώ το κίνητρο για το κέρδος οδηγεί τις περισσότερες επιχειρηματικές αποφάσεις σε μια ελεύθερη οικονομία της αγοράς, είναι ένας μη παράγοντας σε μια οικονομία διοίκησης. Επομένως, μια κυβέρνηση οικονομίας διοίκησης μπορεί να προσαρμόσει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες προς όφελος του κοινού καλού χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα κέρδη και τις απώλειες. Για παράδειγμα, οι πιο αληθινοί κυβερνήσεις της οικονομίας της διοίκησης, όπως η Κούβα, προσφέρουν ελεύθερη, καθολική κάλυψη της υγειονομικής περίθαλψης στους πολίτες τους.

Οι οικονομίες διοίκησης βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, καθώς η εγγενής έλλειψη ανταγωνισμού εμποδίζει την καινοτομία και διατηρεί τις τιμές σε ένα βέλτιστο επίπεδο για τους καταναλωτές. Αν και όσοι ευνοούν τον κυβερνητικό έλεγχο επικρίνουν τις ιδιωτικές επιχειρήσεις που εκτιμούν το κέρδος πάνω από όλα, είναι αναμφισβήτητο ότι το κέρδος είναι ένα μεγάλο κίνητρο και οδηγεί στην καινοτομία. Για το λόγο αυτό, οι περισσότερες εξελίξεις στην ιατρική και την τεχνολογία προέρχονται από χώρες με ελεύθερες οικονομίες της αγοράς, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ιαπωνία.

Η αποδοτικότητα διακυβεύεται επίσης όταν η κυβέρνηση ενεργεί ως μονόλιθος, ελέγχοντας κάθε πτυχή της οικονομίας μιας χώρας. Η φύση του ανταγωνισμού αναγκάζει τις ιδιωτικές εταιρείες σε ελεύθερη οικονομία της αγοράς να ελαχιστοποιήσουν τη γραφειοκρατία και να περιορίσουν το λειτουργικό και διοικητικό κόστος στο ελάχιστο.Εάν πληγούν υπερβολικά με αυτές τις δαπάνες, θα επιτύχουν χαμηλότερα κέρδη ή θα πρέπει να αυξήσουν τις τιμές για να καλύψουν τα έξοδα. τελικά, εξωθούνται από την αγορά από ανταγωνιστές που μπορούν να λειτουργούν πιο αποτελεσματικά. Η παραγωγή σε οικονομίες διοίκησης είναι φημισμένη αναποτελεσματική, καθώς η κυβέρνηση δεν αισθάνεται πίεση από τους ανταγωνιστές ή τους καταναλωτές με γνώμονα τις τιμές για να μειώσει το κόστος ή να εξορθολογίσει τις επιχειρήσεις.