Δεν γίνετε διευθύνων σύμβουλος ενός έθνους χωρίς να σπάσετε μερικά αυγά, ή περιστασιακά κεφάλια. Η εξερχόμενη και ανοιχτή κουλτούρα της Αμερικής απαιτεί από τους προέδρους της να καμουφλάρουν την αδυσώπησή τους, αλλά σε πολλές άλλες χώρες δεν είναι τόσο απαραίτητη. Στην περίπτωση μιας πρώην υπερδύναμης όπως η Ρωσία, που επιδιώκει να ανακτήσει τη δόξα της με κάθε δυνατό μέσο, ​​ο ηγέτης της πρέπει να ξεπεράσει τη γραμμή μεταξύ εκφοβιστικών αντιπάλων και να προσφέρει ένα εμφανές πρόσωπο στη Δύση. Εξ ου και η άνοδος ενός από τους πιο συναρπαστικούς ανθρώπους στην παγκόσμια πολιτική, ο Βλαντιμίρ Πούτιν.

Ο Πούτιν έχει μεταφερθεί μεταξύ της προεδρίας της Ρωσίας (και αυτή την περίοδο κατέχει σήμερα) και του πρωθυπουργού του αρκετές φορές από την ανάληψη καθηκόντων του το 1999. Για να απεικονίσει τη μακροζωία του Πούτιν, άλλοι παγκόσμιοι ηγέτες στο αξίωμα του 1999 περιλαμβάνουν τον Μπιλ Κλίντον, Τον Jean Chretien, τον Ερνέστο Ζεντίλο και τον Ζακ Σιράκ.

Πρόωρη ζωή και παιδεία

Ο Πούτιν έχει ένα μέτριο, μπλε κολάρο γενεαλογία. Η μητέρα του ήταν ένας αυτοεξυπηρετούμενος και ο πατέρας του στρατολογημένος ναυτικός στο ναυτικό. Ο Πούτιν μελέτησε το δίκαιο στο σημερινό κρατικό πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης και αμέσως μετά την αποφοίτησή του έγινε μέλος της KGB.

AD:

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή αντίληψη, η KGB δεν ήταν σοβιετικό αναλογικό του FBI ή της CIA. Μάλλον ήταν περισσότερο σαν ένα υβρίδιο και των δύο, καθώς και μια στρατιωτική δύναμη, και η εσωτερική αστυνομική πτέρυγα της ΕΣΣΔ. Ως 23χρονος στρατιώτης, ο Πούτιν προφανώς είχε ελάχιστη επιρροή στην πολιτική. Οι προϊστάμενοί του τον έστειλαν αρχικά στην Ανατολική Γερμανία για να στρατολογήσουν κατασκόπους με προορισμό τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Πούτιν παρέμεινε στην KGB για 16 χρόνια, αναπτύσσοντας πολλαπλές πολιτικές σχέσεις στην πορεία. Ο σημαντικότερος από αυτούς ήταν ο Anatoly Sobchak, τότε δήμαρχος της Αγίας Πετρούπολης (τότε γνωστός ως Λένινγκραντ), ο οποίος το 1991 ορίστηκε ο Πούτιν ως σύμβουλος διεθνών υποθέσεων του.

Από μια αμερικανική προοπτική, μια θέση συμβούλου πόλης φαίνεται να είναι απίθανο μέρος για έναν άνθρωπο που πιέζει 40 να ξεκινήσει μια πολιτική καριέρα με εθνικές φιλοδοξίες. Θα ήταν δύσκολο να φανταστούμε κάποιον υψηλόβαθμο αξιωματούχο, για παράδειγμα, στην κυβέρνηση του Λος Άντζελες που χρησιμοποίησε τη δουλειά αυτή ως σκαλοπάτι στην Προεδρία. Ωστόσο, στη Ρωσία, οι πόλεις της Αγίας Πετρούπολης και της Μόσχας λειτουργούν περισσότερο ως κρατικές οντότητες με σημαντική ανεξάρτητη εξουσία και επιρροή.

Ο Πούτιν συνέχισε να εργάζεται από το ένα δημόσιο γραφείο στο επόμενο και βρισκόταν στη δεξιά πλευρά της ιστορίας όταν η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε το 1991. Το αφεντικό του ηγέτης της Αγίας Πετρούπολης, Ανατόλι Σόμπακ, είχε συνυπάρξει την πρώτη νομική πολιτική αντιπολίτευση της Σοβιετικής Ένωσης. Ο σύντροφος του Sobchak; Κανένας άλλος από τον Μπόρις Γέλτσιν, τον πρώτο πρόεδρο της Ρωσίας και τον άνθρωπο που θα επέλεγε τελικά τον Πούτιν να τον διαδεχθεί. Όταν ο Σομπάκ ψηφίστηκε ως δήμαρχος το 1996, ο Πούτιν μετακόμισε στη Μόσχα και άρχισε να υπηρετεί ως αναπληρωτής στον αρχηγό μιας κρατικής υπηρεσίας που ονομάζεται Τμήμα Διαχείρισης Προεδρικής Περιουσίας.Ο σκοπός του οργανισμού αυτού ήταν να μεταφέρει τα περιουσιακά στοιχεία της ανίσχυρης Σοβιετικής Ένωσης και του Κομμουνιστικού Κόμματος στη νεοσυσταθείσα Ρωσική Ομοσπονδία. Λάβετε υπόψη ότι σε ένα κομμουνιστικό κράτος χωρίς ιδιωτική ιδιοκτησία, τα περιουσιακά στοιχεία του κόμματος και του κράτους είναι συνώνυμα με κάθε βιομηχανία, φυσικούς πόρους και ιδιοκτησία αξίας σε ολόκληρη τη χώρα.

Συσσώρευση προσωπικής περιουσίας

Η θέση ήταν μια πρόσκληση για διαφθορά. Επιτρεπόταν στους υπεύθυνους αξιωματούχους να απονέμουν μισθώσεις πετρελαίου, εξοπλισμό και άλλα πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία σε όποιον ολιγαρχικό προσέφερε το μεγαλύτερο μέρος σε αντάλλαγμα. Πιστεύεται ότι αυτό είναι όπου ο Πούτιν άρχισε να κατασκευάζει μια προσωπική περιουσία που εκτιμάται ότι είναι στα δεκάδες δισεκατομμύρια.

Ο πλούτος του Πούτιν δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί επισήμως. Αλλά αν οι πιο φιλελεύθερες εκτιμήσεις είναι αληθινές, είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους στον κόσμο που θα μπορούσαν να κάθονται στο τραπέζι του πόκερ με τον Bill Gates, τον Warren Buffett και τον Carlos Slim και να καλέσουν κάθε αύξηση. Ακόμη και αν η προσωπική τύχη του Πούτιν είναι πιο κοντά σε αυτό που θα περίμενε ένας άνθρωπος του οποίου ο επίσημος ετήσιος μισθός είναι περίπου 101.000 δολάρια, έχει στη διάθεσή του όλες τις παγίδες της προεδρίας, συμπεριλαμβανομένων ιδιωτικών αεριωθούμενων αεροσκαφών και πολυτελών κατοικιών πολυτελείας. Όπως έγραψε ο συγγραφέας Bloomberg Leonid Bershidsky σε μια στήλη του 2013, όταν είστε τόσο ισχυρός, η καθαρή σας αξία είναι άσχετη. Γιατί να νοικιάσετε αν μπορείτε να είστε κύριος, αλλά γιατί να είστε ιδιοκτήτης; Εξασφαλίζει επίσης γραφειοκρατία.

Τα αεροπλάνα και οι κατοικίες που ο Πούτιν απολαμβάνει τη χρήση αριθμού στις δεκάδες, και η δεξιοτεχνία του Πούτιν για παγίδες, όπως εξαιρετικά ακριβό ρολόι (για να μην πούμε τίποτα για κλεμμένα $ 25.000 δαχτυλίδια του Super Bowl) είναι καλά τεκμηριωμένα. Ο γραμματέας Τύπου του Πούτιν δεν αμφισβητεί ούτε κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς, λέγοντας ότι «Όλα αυτά είναι ιδιοκτησία του κράτους και όπως ο εκλεγμένος πρόεδρος Πούτιν το χρησιμοποιεί σύμφωνα με το νόμο. Επιπλέον, είναι υποχρεωμένος σε πολλές περιπτώσεις. "

Άνοδος στην προεδρία

Η επόμενη ομοσπονδιακή θέση του Πούτιν ήταν προεδρικός προϊστάμενος του προσωπικού, στον οποίο διορίστηκε το 1997. Στη συνέχεια κέρδισε το αντίστοιχο πτυχίο μεταπτυχιακού στα οικονομικά και μέσα σε ένα έτος ονομάστηκε επικεφαλής της FSB, το πρακτορείο πληροφοριών που χρησιμεύει ως ένας από τους διαδόχους της KGB. Σε αυτό το σημείο, η καριέρα του ήταν σε μια απότομη ανοδική τροχιά. Ένα χρόνο αργότερα, ο Πούτιν ονομάστηκε αναπληρωτής πρωθυπουργός (να έχετε κατά νου, δεν είχε ακόμη τρέξει για ένα ενιαίο γραφείο) και τελικά πρωθυπουργός. Έλαβε και τα δύο γραφεία με προεδρικό διορισμό. Ο απερχόμενος πρόεδρος Γέλτσιν ανακοίνωσε δημοσίως ότι επιθυμούσε να τον πετύχει ο Πούτιν και 16 χρόνια αργότερα, ο προστατευόμενος δεν έχει ακόμη παραχωρήσει ισχύ.

Το 2008, τα όρια όρων ανάγκασαν τον Πούτιν να μεταβεί από τον πρόεδρο στον πρωθυπουργό. Μετά από μια προσωρινή θητεία ως πρωθυπουργός, επέστρεψε στην προεδρία και έχει παραμείνει στη θέση αυτή από τότε. Ενώ ο Πούτιν κάποτε διάλεξε τον κομμουνισμό ως τυφλό δρομέα, οι ενέργειές του, ενώ ήταν στην εξουσία, έμοιαζαν με εκείνες πολλών Γενικού Γραμματέα της ΕΣΣΔ - έχει προσαρτήσει τμήματα γειτονικών χωρών, περιορίζει τον Τύπο και σφυρηλατεί συμμαχίες με χώρες εχθρικές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες Βενεζουέλα, Κούβα).

Η κατώτατη γραμμή

Για ένα συνδυασμό εχθρότητας, εγώ και υπεραντιστάθμισης, είναι δύσκολο να βρεθεί ένας παγκόσμιος ηγέτης που να συγκρίνει τον Πούτιν. Στο βιβλίο του

Σημεία Απόφασης

, ο πρώην πρόεδρος Τζορτζ Μπους συσχετίζει ένα κλασικό ανέκδοτο που απεικονίζει τον χαρακτήρα του Πούτιν. Ο Πρόεδρος Μπους κάλεσε τον Πούτιν στο οικογενειακό ράντσο του Τέξας και παρατήρησε ότι ο ρώσος ηγέτης ήταν βαθιά εντυπωσιασμένος με το σκυλί του Cocker spaniel του Μπους. Όταν ο Πούτιν επέστρεψε την εύνοια λίγους μήνες αργότερα, εισήγαγε τον Μπους στον πανίσχυρο μαύρο λαβράδορ retriever του και γύρισε για τη δύναμη, τη δύναμη και τη ζωτικότητα του σκυλιού του. Όταν ο Μπους μοιράστηκε αργότερα αυτό το ανέκδοτο με τον Stephen Harper, ο καναδός πρωθυπουργός απάντησε: "Είσαι τυχερός που σου έδειξε μόνο το σκυλί του. "