Οι περισσότεροι επενδυτές γνωρίζουν ότι τα κοινά αποθέματα είναι μία από τις δύο κατηγορίες κεφαλαίων που έχουν αναπτυχθεί ταχύτερα από το ρυθμό πληθωρισμού για μεγάλες χρονικές περιόδους. Αυτό, φυσικά, είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι επενδύουν σε αυτές, είτε άμεσα είτε μέσω αμοιβαίων κεφαλαίων, χρηματιστηρίων που διαπραγματεύονται σε χρηματιστήρια (ETF) ή άλλων οχημάτων. Αλλά τα αποθέματα μπορούν να υποδιαιρεθούν σε δύο κύριες κατηγορίες. Τα αποθέματα ανάπτυξης θεωρούνται αποθέματα που έχουν τη δυνατότητα να ξεπεράσουν τις συνολικές αγορές με την πάροδο του χρόνου λόγω των μελλοντικών τους δυνατοτήτων, ενώ τα αποθέματα αξιών ταξινομούνται ως αποθέματα τα οποία επί του παρόντος διαπραγματεύονται κάτω από αυτά που πραγματικά αξίζουν και συνεπώς θα παρέχουν ανώτερη απόδοση λόγω της προεξοφλημένης τιμή. Αλλά ποια κατηγορία αποθεμάτων είναι καλύτερη; Η συγκριτική ιστορική απόδοση αυτών των δύο υποτομέων αποφέρει μερικά εκπληκτικά αποτελέσματα.

Αύξηση έναντι τιμής

Η έννοια του αναπτυξιακού αποθέματος έναντι ενός που θεωρείται ότι υποτιμάται γενικά προέρχεται από τη βασική ανάλυση των αποθεμάτων. Τα αποθέματα ανάπτυξης θεωρούνται από τους αναλυτές ότι έχουν τη δυνατότητα να ξεπεράσουν τις συνολικές αγορές ή άλλως ένα συγκεκριμένο υπο-τμήμα τους για μια χρονική περίοδο. Τα αποθέματα ανάπτυξης μπορούν να βρεθούν σε τομείς μικρού, μεσαίου και μεγάλου μεγέθους και μπορούν να διατηρήσουν αυτό το καθεστώς μόνο μέχρι οι αναλυτές να αισθάνονται ότι έχουν επιτύχει το δυναμικό τους. Οι εταιρείες ανάπτυξης θεωρούνται ότι έχουν πολλές πιθανότητες να επεκταθούν σημαντικά τα επόμενα χρόνια, είτε επειδή διαθέτουν ένα προϊόν ή μια σειρά προϊόντων που αναμένεται να πωλούν καλά είτε επειδή φαίνεται να τρέχουν καλύτερα από πολλούς από τους ανταγωνιστές τους και έτσι προβλέπεται να κερδίσουν ένα πλεονέκτημα σε αυτά στην αγορά τους. (Για περισσότερες πληροφορίες: Στρατηγικές συλλογής αποθεμάτων: Επένδυση στην ανάπτυξη .)

Τα αποθέματα αξίας είναι συνήθως μεγαλύτερες, πιο εδραιωμένες εταιρείες που διαπραγματεύονται κάτω από την τιμή που οι αναλυτές θεωρούν ότι το απόθεμα αξίζει, ανάλογα με τον οικονομικό δείκτη ή τον δείκτη σύγκρισης με τον οποίο συγκρίνεται. Για παράδειγμα, η λογιστική αξία ενός μετοχικού κεφαλαίου μιας εταιρείας μπορεί να είναι 25 $ ανά μετοχή, με βάση τον αριθμό των μετοχών που εκκρεμούν διαιρούμενοι με την κεφαλαιοποίηση της εταιρείας. Επομένως, εάν διαπραγματεύεται για $ 20 ανά μετοχή αυτή τη στιγμή, τότε πολλοί αναλυτές θα θεωρούν ότι αυτό είναι ένα καλό παιχνίδι αξίας.

Τα αποθέματα μπορούν να υποτιμηθούν για πολλούς λόγους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αντίληψη του κοινού θα ωθήσει την τιμή προς τα κάτω, όπως στην περίπτωση που ένα σημαντικό πρόσωπο στην εταιρεία έχει πιαστεί σε ένα προσωπικό σκάνδαλο ή η εταιρεία έχει πιαστεί κάνει κάτι ανήθικο. Αλλά αν τα οικονομικά της εταιρείας εξακολουθούν να είναι σχετικά σταθερά, τότε οι αιτούντες αξία θα πηδούν συχνά σε αυτό το σημείο, επειδή γνωρίζουν ότι οι πολίτες θα ξεχάσουν σύντομα για ό, τι συνέβη και η τιμή θα αυξηθεί στο σημείο που θα έπρεπε. Τα αποθέματα αξίας συνήθως θα διαπραγματεύονται με έκπτωση είτε στην τιμή των κερδών, είτε στη λογιστική αξία είτε στις αναλογίες των ταμειακών ροών.(

Value Investing: Εισαγωγή .) Φυσικά, ούτε οι προοπτικές είναι πάντα σωστές και ορισμένα αποθέματα μπορούν να ταξινομηθούν ως μείγμα αυτών των δύο κατηγοριών, όπου θεωρούνται ότι είναι υποτιμημένα, αλλά έχουν και ορισμένες δυνατότητες πέραν αυτού. Η Morningstar Inc. (MORN

MORNMorningstar Inc86, 79-0, 90% δημιούργησε με την Highstock 4. 2. 6 ) ταξινομεί όλες τις μετοχές και τα αμοιβαία κεφάλαια που κατατάσσει είτε σε αύξηση, ή ανάμεικτη κατηγορία. Ποιο είναι καλύτερο;

Όσον αφορά τη σύγκριση των ιστορικών αποδόσεων των δύο αντίστοιχων υποτομέων των αποθεμάτων, τα αποτελέσματα που μπορεί να παρατηρηθούν πρέπει να αξιολογηθούν από την άποψη του χρονικού ορίζοντα και του ποσού της μεταβλητότητας και, κατά συνέπεια, του κινδύνου που υπέστη για την επίτευξη αυτών . Τα αποθέματα αξίας θεωρούνται, τουλάχιστον θεωρητικά, ότι έχουν χαμηλότερο επίπεδο κινδύνου και μεταβλητότητας που συνδέονται με αυτά, επειδή βρίσκονται συνήθως σε μεγαλύτερες και πιο εδραιωμένες εταιρείες. Ακόμη και αν δεν επιστρέψουν στην τιμή-στόχο που προβλέπουν οι αναλυτές ή ο επενδυτής, ενδέχεται να προσφέρουν κάποια αύξηση κεφαλαίου, και τα αποθέματα αυτά συχνά πληρώνουν επίσης μερίσματα.

Τα αποθέματα ανάπτυξης, από την άλλη πλευρά, σπάνια πληρώνουν μερίσματα και οι πιθανότητες απώλειας μπορεί να είναι υψηλότερες, ειδικά αν η εταιρεία χτυπήσει ένα πραγματικό κτύπημα την ανάπτυξή της. Παραδείγματος χάριν, μια εταιρεία με έντονη ζήτηση ανάπτυξης με ένα νέο προϊόν που υποτίθεται ότι θα λύσει κάποιο μείζον πρόβλημα μπορεί να δει ότι η τιμή του μετοχικού κεφαλαίου πέφτει σε χαμηλά επίπεδα εάν εντοπιστεί ένα σοβαρό ελάττωμα σε αυτό το προϊόν. Και οι επενδυτές ενδέχεται να υποστούν σοβαρές απώλειες εάν αυτό το ζήτημα δεν είναι δυνατό να καθοριστεί εύκολα. Εντούτοις, τα αποθέματα ανάπτυξης τα οποία εμφανίζονται συνήθως θεωρούνται παραδοσιακά ως έχοντα το υψηλότερο δυναμικό για τις μεγαλύτερες αποδόσεις με την πάροδο του χρόνου. Ιστορική απόδοση Παρόλο που η παραπάνω παράγραφος δείχνει ότι τα αποθέματα ανάπτυξης θα δημοσιεύσουν τους καλύτερους αριθμούς σε μεγαλύτερες χρονικές περιόδους, το αντίθετο ισχύει στην πραγματικότητα. Ο ερευνητικός αναλυτής John Dowdee δημοσίευσε μια αναφορά στην ιστοσελίδα του Seeking Alpha, όπου έσπασε τα αποθέματα σε έξι κατηγορίες που αντανακλούσαν τόσο τον κίνδυνο όσο και την απόδοση των αποθεμάτων ανάπτυξης και αξίας στους τομείς των μικρών, μεσαίων και μεγάλων κεφαλών αντίστοιχα. Η μελέτη αποκαλύπτει ότι από τον Ιούλιο του 2000 έως το 2013, όταν πραγματοποιήθηκε η μελέτη, τα αποθέματα αξίας υπερέβησαν τα αποθέματα ανάπτυξης με βάση την εκτίμηση των κινδύνων και για τα τρία επίπεδα κεφαλαιοποίησης - παρόλο που ήταν σαφώς πιο ασταθείς από τους αντίστοιχους αναπτυξιακούς παράγοντες. Ωστόσο, αυτό δεν συνέβαινε για μικρότερες χρονικές περιόδους. Από το 2007 έως το 2013, τα αποθέματα ανάπτυξης παρουσίασαν υψηλότερες αποδόσεις σε κάθε κατηγορία. Ο συντάκτης αναγκάστηκε τελικά να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η μελέτη δεν παρείχε πραγματική απάντηση για το κατά πόσον ένα είδος αποθέματος ήταν πραγματικά ανώτερο από το άλλο με βάση την εκτίμηση του κινδύνου. Δηλώνει ότι ο νικητής σε κάθε σενάριο κατέληξε στη χρονική περίοδο κατά την οποία κρατήθηκαν.

Ωστόσο, ο Craig Israelsen δημοσίευσε μια διαφορετική μελέτη στο περιοδικό

Οικονομικό σχεδιασμό

το 2015 που έδειξε τις επιδόσεις ανάπτυξης και ανάπτυξης τα αποθέματα αξίας και των τριών μεγεθών σε διάστημα 25 ετών από τις αρχές του 1990 έως τα τέλη του 2014.Οι αποδόσεις σε αυτό το γράφημα δείχνουν ότι τα αποθέματα αξίας μεγάλης κεφαλαιοποίησης παρείχαν μια μέση ετήσια απόδοση που υπερέβαινε εκείνη των μετοχών ανάπτυξης μεγάλης κεφαλαιοποίησης κατά περίπου τρία τέταρτα του ενός τοις εκατό. Η διαφορά ήταν ακόμη μεγαλύτερη για αποθέματα μεσαίας και μικρής κεφαλαιοποίησης, με βάση την απόδοση των αντίστοιχων δεικτών αναφοράς τους, ενώ οι κλάδοι αξίας έρχονταν και πάλι στους νικητές. Αλλά η μελέτη έδειξε επίσης ότι σε κάθε κυλιόμενη πενταετή περίοδο κατά τη διάρκεια αυτού του χρόνου, η ανάπτυξη και η αξία του μεγάλου καπακιού διασκορπίστηκαν σχεδόν ομοιόμορφα σε όρους ανώτερων αποδόσεων. Η τιμή μικρού καπακιού χτύπησε τον αντίστοιχο της ανάπτυξης περίπου τα τρία τέταρτα του χρόνου κατά τις περιόδους αυτές, αλλά όταν επικράτησε η ανάπτυξη, η διαφορά μεταξύ των δύο ήταν συχνά πολύ μεγαλύτερη από ό, τι όταν κέρδισε αξία. Ωστόσο, η αξία μικρής κεφαλαιοποίησης έφθασε στο ρυθμό ανάπτυξης σχεδόν το 90% του χρόνου, σε σχέση με τις κυλιόμενες περιόδους των 10 ετών, ενώ η μέση κεφαλαιοποίηση χτύπησε επίσης το αντίστοιχο της ανάπτυξης. (999) Η κατώτατη γραμμή Δυστυχώς, η απάντηση στη συζήτηση σχετικά με την ανάπτυξη έναντι της αξίας εξαρτάται τελικά από την ανοχή του επενδυτικού κινδύνου, τον επενδυτικό στόχο και τον χρονικό ορίζοντα, καθώς και την τρέχουσα κατάσταση της αγοράς. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι σε μικρότερες χρονικές περιόδους, οι επιδόσεις κάθε υποτομέα θα εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το σημείο του κύκλου στην οποία συμβαίνει η αγορά. Για παράδειγμα, τα αποθέματα αξίας τείνουν να βελτιώνονται κατά τη διάρκεια των περιόδων ύφεσης, ενώ τα αποθέματα ανάπτυξης συχνά υπερέβαιναν κατά τη διάρκεια ισχυρών περιόδων επέκτασης. Ο παράγοντας αυτός θα πρέπει συνεπώς να ληφθεί υπόψη από τους βραχυπρόθεσμους επενδυτές ή όσους επιθυμούν να χρονοτριβούν οι αγορές. (Για περισσότερες πληροφορίες:

Αποθέματα κορυφαίας ανάπτυξης του 2015 .