Ανεξάρτητα από το αν ένα ζευγάρι που ζει μαζί είναι παντρεμένο ή όχι, το ζήτημα του τι ανήκει σε έναν συνεργάτη ή το άλλο είναι συνήθως άσχετο στην καθημερινή ζωή. Ωστόσο, όταν συμβαίνει θάνατος ή διάλυση, αυτό το θέμα γίνεται ξαφνικά θέμα καύσου ενδιαφέροντος. Μπορεί να προκαλέσει ορισμένες άσχημες εκπλήξεις για τους απροετοίμαστους, ειδικά όταν ο ένας συνεργάτης ανακαλύψει ότι το ήμισυ των περιουσιακών στοιχείων που αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια της σχέσης θεωρείται πλέον ιδιοκτησία του πρώην συνεργάτη του συνεργάτη.
Ο καθοριστικός παράγοντας αυτής της κατάστασης είναι ο τόπος όπου ζει το ζευγάρι. Κάθε κράτος έχει τους δικούς του νόμους ιδιοκτησίας. κάποιες διαιρούν ιδιοκτησία σύμφωνα με το καταστατικό του κοινού νόμου, ενώ άλλοι θεωρούν τα περιουσιακά στοιχεία των ζευγαριών ως κοινοτική περιουσία. Αυτό το άρθρο θα εξετάσει τη φύση του κοινού δικαίου και της κοινοτικής περιουσίας και τι σημαίνουν αυτές οι διαφορές όταν τα ζευγάρια χωρίζονται. (Για να διαβάσετε περισσότερα σχετικά με τις σχέσεις και τα οικονομικά, βλ. Τα φορολογικά οφέλη του γάμου και Ο γάμος, - 2 -> Κοινοτική ιδιοκτησία
Η έννοια της κοινοτικής περιουσίας προέρχεται από το ισπανικό δίκαιο και βρίσκεται κυρίως στις δυτικές πολιτείες. Από το 2008, τα κράτη που τηρούν τους νόμους περί ιδιοκτησίας της κοινότητας είναι η Καλιφόρνια, η Αριζόνα, η Ουάσιγκτον, το Ουισκόνσιν, το Νέο Μεξικό, το Τέξας, η Λουιζιάνα, η Νεβάδα και το Αϊντάχο. Όλα τα άλλα κράτη θεωρούνται κράτη κοινής νομοθεσίας. Τα καταστατικά της κοινοτικής ιδιοκτησίας ορίζουν ότι οποιαδήποτε περιουσία που κάθε εταίρος φέρνει στο γάμο ή τη σχέση είναι δική τους, αλλά οτιδήποτε αποκτηθεί όταν το ζευγάρι ζει μαζί θεωρείται κοινή ιδιοκτησία. Κάθε εταίρος έχει μια νομική απαίτηση για το ήμισυ αυτής της περιουσίας, ανεξάρτητα από το ποιος πραγματικά απέκτησε την ιδιοκτησία ή πώς. Επιπλέον, κάθε περιουσία που ανήκει είτε σε άτομο πριν από τη σχέση ξεκίνησε επίσης να γίνει κοινοτική ιδιοκτησία εάν συγχέεται με άλλη κοινοτική περιουσία κατά τη διάρκεια της σχέσης.
Αυτός ο νόμος αντικαθιστά τον τίτλο των περιουσιακών στοιχείων. ένα περιουσιακό στοιχείο που ονομάζεται αποκλειστικά στο όνομα ενός εταίρου εξακολουθεί να θεωρείται ως κοινοτική περιουσία αν είχε κερδίσει ή άλλως αποκτηθεί κατά τη διάρκεια του γάμου ή της σχέσης. Ωστόσο, ομοσπονδιακές συντάξεις οποιουδήποτε είδους εξαιρούνται γενικά από αυτή τη θεραπεία. Για παράδειγμα, οποιοδήποτε είδος παροχών κοινωνικής ασφάλισης ή συνταξιοδότησης σιδηροδρόμων θεωρείται ως ατομική ιδιοκτησία, ανεξάρτητα από το κράτος διαμονής, αλλά οι ιδιωτικές και στρατιωτικές συντάξεις δεν είναι επιλέξιμες για αυτόν τον αποκλεισμό και επομένως υπόκεινται σε κοινοτικούς κανονισμούς ιδιοκτησίας.
Κοινό δίκαιο ιδιοκτησίαςΤο κοινό δίκαιο στην Αμερική προέρχεται από τους νόμους του Ηνωμένου Βασιλείου, που αναπτύχθηκαν εδώ και αιώνες από χιλιάδες διαφορές και δικαστικές υποθέσεις. Σε ένα κράτος δικαίου, κάθε ιδιοκτησία που ονομάζεται στο όνομα ενός συνεργάτη είναι η περιουσία αυτού του συντρόφου, ανεξάρτητα από το πώς ή πότε αποκτήθηκε το ακίνητο.Όταν πρόκειται για διαζύγιο, κάθε εταίρος έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει δίκαιο μερίδιο της ιδιοκτησίας του κοινού δικαίου. ο υψηλότερος συνεργάτης κερδίζει συνήθως τα δύο τρίτα του ακινήτου, ενώ ο χαμηλότερος σύζυγος κερδίζει το υπόλοιπο τρίτο.
Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένες περιστάσεις υπό τις οποίες τα ακίνητα που ανήκουν σε έναν εταίρο μπορούν να απονεμηθούν στον άλλο. Ένα παράδειγμα είναι μια ειδική εντολή εσωτερικών σχέσεων (QDRO), στην οποία ο ένας σύζυγος πρέπει να διανέμει ολόκληρο ή μέρος ενός ΙΡΑ ή ένα πρόγραμμα συνταξιοδότησης στο άλλο. Τελικά, δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες όσον αφορά τη διαίρεση των περιουσιακών στοιχείων του κοινού δικαίου. τα δικαστήρια συνήθως κατανέμουν περιουσιακά στοιχεία σύμφωνα με διάφορες αρχές, όπως ο σύζυγος που χρειάζεται το ακίνητο περισσότερο, η διάρκεια του γάμου και άλλοι παράγοντες. (Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τα QDRO, βλέπε
Να πάρει ένα διαζύγιο; Κατανοήστε τους κανόνες διαίρεσης περιουσιακών στοιχείων του σχεδίου
.) Ζητήματα φορολογίας και κτημάτων Η φορολογία και η περιουσιακή μεταχείριση των ακινήτων του κοινού δικαίου είναι αρκετά απλή. Όλα τα περιουσιακά στοιχεία και τα εισοδήματα που ανήκουν σε έναν σύζυγο αντιμετωπίζονται ως τέτοια σε περίπτωση θανάτου για φορολογικούς λόγους, αλλά όλα τα εισοδήματα από τους δύο συζύγους αντιμετωπίζονται ως κοινά έσοδα μέχρι τότε, εφόσον το ζεύγος είναι νομίμως παντρεμένο.
Τα έσοδα για τα ζευγάρια που συγκατοικούν αναφέρονται χωριστά. Τα κράτη που ακολουθούν τους νόμους της κοινοτικής ιδιοκτησίας υποχρεώνουν τα περιουσιακά στοιχεία να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο στο θάνατο όπως και στο διαζύγιο, ανεξάρτητα από το αν το ζευγάρι ήταν παντρεμένο. Ως εκ τούτου, όλη η κοινοτική περιουσία χωρίζεται 50-50 με τον επιζώντα σύζυγο ή σύντροφο. Ο επιζών εταίρος διατηρεί το μερίδιό του στο ακίνητο, ενώ το ακίνητο που ανήκει στον αποθανόντα εταίρο περιλαμβάνεται στην περιουσία του και υπόκειται στους όρους διαθήκης, διαθήκης ή εμπιστοσύνης. (Για να μάθετε περισσότερα, ανατρέξτε στο
Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Σχεδιασμού Κτηματολογίου
.) Επιπλέον θέματα που ενδέχεται να συναντήσετε Στις περισσότερες περιπτώσεις, η τρέχουσα κάτοικος ενός ζευγαριού θα καθορίσει την κατανομή της περιουσίας, η ιδιοκτησία αρχικά αποκτήθηκε σε κράτος με διαφορετικούς νόμους. Για παράδειγμα, η περιουσία που αποκτάται από έναν συνεργάτη σε ένα κράτος του κοινού δικαίου θα αντιμετωπίζεται ως κοινοτική ιδιοκτησία αν το ζευγάρι μένει πλέον σε μια κοινοτική περιουσία. Ωστόσο, αυτός ο κανόνας δεν ισχύει για ακίνητα, τα οποία πάντα διέπονται από τους νόμους του κράτους στο οποίο βρίσκεται το ακίνητο.
Τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια μπορεί επίσης να έχουν ιδιαίτερες ανησυχίες για την αντιμετώπιση της κατάτμησης κοινών αγαθών. Από το 2008, τα ζευγάρια του ίδιου φύλου στην Καλιφόρνια που παντρεύονται υπόκεινται στους ίδιους νόμους περί ιδιοκτησίας της κοινότητας όπως οποιοδήποτε άλλο ζευγάρι, αλλά επειδή αυτό το είδος γάμου δεν αναγνωρίζεται σε ομοσπονδιακό επίπεδο, κάθε είδος διανομής σχεδίου συνταξιοδότησης που προκύπτει από διαζύγιο είναι φορολογητέο εισόδημα από το IRS. Το εάν η Καλιφόρνια θα αναγνωρίσει τις συνδικαλιστικές οργανώσεις ίδιων φύλων άλλων κρατών ή χωρών και το αντίστροφο είναι ακόμα ασαφές. Τα ίδια φύλα ζευγάρια που μετακινούνται από ένα κράτος που αναγνωρίζει την ένωσή τους σε ένα κράτος που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει επίσης μια ολόκληρη σειρά ζητημάτων που σχετίζονται με την περιουσία τους.
Τέλος, οι προνομιούχες συμφωνίες μπορούν σε ορισμένες περιπτώσεις να αντικαταστήσουν το καταστατικό κοινής ιδιοκτησίας και την κοινοτική ιδιοκτησία.Τα πιο κοινά κράτη δικαίου θα επιτρέψουν τελικά τα ζευγάρια να κάνουν ό, τι θέλουν με την περιουσία τους, εφ 'όσον είναι δίκαιο και οι δύο εταίροι συμφωνούν με τους όρους. (Συνεχίστε να διαβάζετε σχετικά με αυτό το θέμα σε
Δεν μπορείτε να ζήσετε στην αγάπη
και Δημιουργήστε μια ασυνείδητη επίσημη συμφωνία .) Συμπέρασμα σύνθετες νομικές, φορολογικές και περιουσιακές συνέπειες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον συνδυασμό κοινών περιουσιακών στοιχείων. Τα ζευγάρια που διαζώνουν, χωρίζουν ή απλώς αποκτούν περιουσιακά στοιχεία σε ένα κράτος με διαφορετικούς νόμους από το δικό τους κράτος διαμονής θα πρέπει να ζητούν καθοδήγηση από δικηγόρο ή χρηματοοικονομικό σχεδιαστή.