Καθώς η παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη συνεχίζει να χάνει τη δυναμική της, το ζήτημα του οικονομικού αλφαβητισμού γίνεται όλο και πιο διαδεδομένο. Αυτό έχει ήδη ωθήσει τους πολιτικούς ηγέτες στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία να προτείνουν υποχρεωτική χρηματοοικονομική εκπαίδευση για τους φοιτητές, ενώ το Γραφείο Προστασίας Χρηματοοικονομικών Καταναλωτών στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει κάνει πολλές συστάσεις σχετικά με την πρόοδο του δημοσιονομικού γραμματισμού σε ανεξάρτητα κράτη. Η παροχή ολοκληρωμένης χρηματοοικονομικής εκπαίδευσης στους νέους αποτελεί σημαντική ευθύνη. Ωστόσο, είναι καθήκον που δεν μπορεί να μεταφερθεί μόνο από τα σχολεία και τις τοπικές αρχές.

Η σχέση ανάμεσα στον οικονομικό γραμματισμό και την οικονομική ανάπτυξη

Για να κατανοήσουμε τη σημασία του οικονομικού αλφαβητισμού, είναι σημαντικό να εξετάσουμε την πρόσφατη οικονομική κρίση που έπληξε τον κόσμο. Ουσιαστικά το αποτέλεσμα της ανεύθυνης δανειοδότησης και των απερίσκεπτων επενδύσεων, η κρίση κατέδειξε πόσο κακή οικονομική λήψη αποφάσεων επηρεάζει τους πολίτες, τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων και τους πολιτικούς ηγέτες. Ενώ οι τράπεζες και τα δανειοδοτικά ιδρύματα ενδέχεται να έχουν δεχθεί σημαντικές κριτικές για το ρόλο τους στην ενεργοποίηση της ύφεσης, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι εκατομμύρια καταναλωτές ήταν επίσης πρόθυμοι να συνάψουν ανεπαίσθητες και ανεξέλεγκτες οικονομικές συμφωνίες.
Περαιτέρω υποστήριξη για τη σπουδαιότητα του οικονομικού αλφαβητισμού μπορεί να βρεθεί και στα επίπεδα των χρεωστικών ιδίων των νοικοκυριών από την τελευταία δεκαετία. Το σωρευτικό χρέος των καταναλωτών έφτασε στο ανώτατο όριο των 12 δολαρίων. 68 τρισεκατομμύρια στο ύψος της παγκόσμιας ύφεσης κατά το τρίτο τρίμηνο του 2008. Καθώς η οικονομία ανέκαμψε σιγά σιγά, τα επίπεδα του χρέους αρχικά μειώθηκαν, πριν προχωρήσουν, καθώς οι επενδυτές έγιναν πιο σίγουροι και άρχισαν ξανά να ξοδεύουν. Από τον Φεβρουάριο του 2016, σύμφωνα με την Fed της Νέας Υόρκης, το χρέος των καταναλωτών είναι 12 δολάρια. 58 δισ. Ευρώ, πίσω από αυτά τα επίπεδα ύφεσης. Ωστόσο, οι καταναλωτές φαίνεται να έχουν μάθει πώς να διαχειριστούν καλύτερα αυτό το χρέος, με το ποσοστό του χρέους να θεωρείται παραβατικό ή καθυστερημένο σε 4,3% από 8,5% το 2008.

Όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη, είναι σαφές ότι οι δημοσιονομικές αποφάσεις που λαμβάνουμε ως άτομα έχουν απτό αντίκτυπο στη συνολική οικονομία. Τα κοινά ερευνητικά προϊόντα μεταξύ της Σχολής Πανεπιστημίου George Washington και του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας έχουν επιδιώξει να παράσχουν περισσότερο πλαίσιο σε αυτή τη θεωρία αξιολογώντας το πόσο χαμηλά επίπεδα χρηματοοικονομικής παιδείας οδηγούν άμεσα σε αποφάσεις και συναλλαγές που χάνουν χρήματα. Τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν σημαντικά κενά στις γνώσεις των καταναλωτών σχετικά με τους συνταξιοδοτικούς λογαριασμούς, τις συμβάσεις πίστωσης και τον αντίκτυπο των επιτοκίων, τα οποία μπορούν τώρα να μετρηθούν σε δολάρια και σεντ και να αποδώσουν χρηματική αξία στη σημασία του χρηματοοικονομικού αλφαβητισμού.

Ποιος πρέπει να φέρει το βάρος για την παροχή χρηματοοικονομικής εκπαίδευσης;

Καθώς η εκπαίδευση παραμένει ζήτημα για την τοπική αρχή σε κάθε κράτος, είναι απίθανο το Ηνωμένο Βασίλειο να εφαρμόσει υποχρεωτικές μεταρρυθμίσεις σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Παρόλα αυτά, υπάρχει μια κοινή συναίνεση μεταξύ των πολιτικών ηγετών που υπαγορεύει ότι η χρηματοοικονομική εκπαίδευση θα αποτελέσει καθολικό χαρακτηριστικό του προγράμματος σπουδών K-12 μέχρι τα τέλη του 2014. Ενώ αυτό θα καταστήσει τα τοπικά σχολεία και κυβερνητικούς φορείς πρωταρχικά υπεύθυνους για τη διδασκαλία της χρηματοοικονομικής παιδείας σε εθνικό επίπεδο, είναι επίσης σημαντικό να εκτιμηθεί ο ρόλος των γονέων και των καθιερωμένων φορολογικών θεσμών.
Σε γενικές γραμμές, οι γονείς και τα σχολεία πρέπει να συνεργαστούν για την παροχή ολοκληρωμένης εκπαίδευσης στα παιδιά τους. Ενώ οι γονείς είναι επιφορτισμένοι με την καλλιέργεια θετικών δεξιοτήτων συμπεριφοράς και την προσέλκυση θεμελιωδών αξιών, ο ρόλος των εκπαιδευτικών αρχών είναι να διδάσκουν ακαδημαϊκές δεξιότητες και αντικείμενα. Υπάρχει μια ανισορροπία όσον αφορά το οικονομικό αλφάβητο, καθώς η τρέχουσα γενιά των ενηλίκων εμποδίζεται από μια ξεχωριστή έλλειψη δεξιοτήτων διαχείρισης χρημάτων. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2017 Bankrate, μόνο το 41% ​​των ερωτηθέντων ενηλίκων είχε αρκετές αποταμιεύσεις για να καλύψει έκτακτη ανάγκη ύψους 500 ή 1000 $.
Αυτό το χάσμα δεξιοτήτων είναι ένα τεράστιο και προφανές γεγονός και ώθησε τις τοπικές αρχές και τους τραπεζικούς οργανισμούς να αναλάβουν οι ίδιοι την οικονομική τους γνώση. Στην πραγματικότητα, η Αμερικανική Ένωση Αλλοδαπών είναι ένας ένθερμος υποστηρικτής της οικονομικής εκπαίδευσης από το 1997, όταν εισήγαγε το καινοτόμο πρόγραμμα "Teach Children to Save" ως τρόπο υπογράμμισης της σημασίας της εξοικονόμησης χρημάτων. Ενώ αυτές οι προσπάθειες και οι πρόσφατες εργασίες του CFPB έχουν αντισταθμίσει εν μέρει την έλλειψη γονικής γνώσης, οι φύλακες δεν μπορούν να αγνοήσουν τη σημασία του χρηματοοικονομικού αλφαβητισμού και πρέπει να ενθαρρυνθούν να υποστηρίξουν ένα λεπτομερές πρόγραμμα εκπαίδευσης.

Η κατώτατη γραμμή

Η ανάγκη για ένα συντονισμένο πρόγραμμα χρηματοοικονομικής εκπαίδευσης δεν μπορεί να αγνοηθεί και παρόλο που πολλοί γονείς δεν είναι καλά εξοπλισμένοι για να οδηγήσουν την κατηγορία, μπορούν τουλάχιστον να στηρίξουν τις προσπάθειες κρατικών σχολείων και τραπεζικών ιδρυμάτων. Με την κατανόηση των δικών τους ελλείψεων όσον αφορά την χρηματοοικονομική παιδεία και την υποδοχή των προσπαθειών των τοπικών κυβερνήσεων για αποκατάσταση αυτής της σημαντικής ανισορροπίας, οι γονείς μπορούν ακόμα να διαδραματίσουν ενεργό ρόλο στη δημιουργία μιας ολόκληρης γενιάς υπεύθυνων ενηλίκων.
Ανατρέξτε στη σειρά οδηγών μας που έχουν σχεδιαστεί για να σας βοηθήσουν να διδάξετε χρηματοοικονομική παιδεία σε παιδιά όλων των ηλικιών.