Για το μεγαλύτερο μέρος των 15 ετών, οι επενδυτές εξέτασαν τα οφέλη από την επένδυση σε βασικά προϊόντα ως τρόπο διαφοροποίησης των χαρτοφυλακίων τους. Σήμερα υπάρχουν περίπου 134 χρηματιστηριακές συναλλαγές (ETF), σύμφωνα με το ETFdb. com, δίνοντας στους επενδυτές "έκθεση σε διάφορα προϊόντα όπως μέταλλα, πετρέλαιο, σιτηρά, κτηνοτροφία, καφέ και ζάχαρη. "Αυτό ήταν πάντα ένα αμφιλεγόμενο βήμα, επειδή τα εμπορεύματα, σε αντίθεση με άλλες επενδύσεις όπως τα αποθέματα ή τα ομόλογα, δεν δημιουργούν ρεύμα εισοδήματος από επενδύσεις ως μέρος της συνολικής τους απόδοσης. Αυτό αφήνει στους επενδυτές αποκλειστικά στο έλεος της δυναμικής της προσφοράς και ζήτησης της αγοράς που υπαγορεύουν την ανατίμηση κεφαλαίου (δηλ. Μια υψηλότερη τιμή) για να επιτύχει απόδοση των επενδύσεων. Προστίθεται σε αυτόν τον κίνδυνο ο εγγενώς ασταθής χαρακτήρας των τιμών των βασικών εμπορευμάτων κατά τη διάρκεια ενός οικονομικού κύκλου.

Οι τιμές των βασικών εμπορευμάτων μπορεί να έχουν κορυφωθεί

Παρά την εγγενή αστάθεια, οι επενδυτές ευχαρίστησαν να αναλάβουν αυτούς τους κινδύνους τα επόμενα χρόνια μετά το 2000, καθώς ο μεγάλος σούπερ κύκλος των βασικών προϊόντων ξεκίνησε με την αυξανόμενη ζήτηση, ειδικά από την Κίνα. Το διάγραμμα που ακολουθεί από την Παγκόσμια Τράπεζα δείχνει ότι τα εμπορεύματα σε ένα ευρύ φάσμα τομέων όπως η γεωργία, η ενέργεια και τα μέταλλα πραγματοποίησαν ωραία απόδοση για τους επενδυτές ενόψει της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, αυξάνοντας κατά 62%, 154% και 107% αντίστοιχα σε οκτώ χρόνια. Ωστόσο, η Παγκόσμια Τράπεζα δεν αναμένει καμία τέτοια επαναλαμβανόμενη απόδοση στις προβλέψεις της μέχρι το 2020. (Δείτε επίσης

Τι είναι η Παγκόσμια Τράπεζα; ) Στην πραγματικότητα, οι τιμές των βασικών προϊόντων ανέκαμψαν πολύ καλά ακόμα και μετά την κρίση των κατοικιών στις ΗΠΑ που προκάλεσε πτώση των τιμών το 2008 και το 2009. Ωστόσο, για βασικά βιομηχανικά προϊόντα - όπως η ενέργεια και τα μέταλλα - κορυφές ρεκόρ, και γύρω στο 2011 άρχισε να αλλάζει κάτι. Αυτό ήταν κάτι που συνειδητοποίησε ότι η κινεζική οικονομική ανάπτυξη δεν θα επέστρεφε στα προ της κρίσης επίπεδα.

Κινέζικη Οικονομική Ανάπτυξη

Το παρακάτω διάγραμμα από την Tradingeconomics. com δείχνει τη σαφή τάση του κινεζικού ΑΕΠ. Κάποια από αυτή την οικονομική επιβράδυνση είναι σκόπιμη, στο πλαίσιο της πολιτικής της κυβέρνησης να στρέψει την Κίνα μακριά από την εξάρτηση από τις εξαγωγές προς την εγχώρια κατανάλωση. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, ο αναπτυξιακός στόχος της Κίνας, δηλαδή 7%, από 10% ετησίως από το 1978, σηματοδοτεί την πρόθεση της κυβέρνησης να επικεντρωθεί στην ποιότητα της ζωής παρά στον ρυθμό ανάπτυξης.

Οι τιμές των βασικών προϊόντων ανταποκρίθηκαν αρνητικά σε αυτή την επιβράδυνση της κυβέρνησης λόγω των ανησυχιών ότι η κινεζική βιομηχανία δεν θα χρειάζεται πλέον τόσο πολλές πρώτες ύλες όπως και από το 2000 έως το 2008. Το διάγραμμα που ακολουθεί από το The Economist δείχνει την εγχώρια ζήτηση της Κίνας χάλυβα, καθώς η κατασκευή επιβραδύνεται.

Σύμφωνα με το περιοδικό, "η κατανάλωση χάλυβα της Κίνας είναι περίπου το ήμισυ του παγκόσμιου συνόλου. Έφτασε στο αποκορύφωμα το 2013 και έχασε το φρενήρη κτίριο της χώρας επιβραδύνθηκε. Ο Daniel Kang της τράπεζας J.P. Morgan προβλέπει ότι η ετήσια ζήτηση χάλυβα της Κίνας θα συνεχίσει να μειώνεται μέχρι το 2017 και θα παραμείνει περίπου 10% χαμηλότερα από το σημάδι της υψηλής πίεσης. "Η Daily Reckoning, μια αυστραλιανή εφημερίδα, αναφέρει ότι" η Goldman Sachs προβλέπει ότι οι τιμές των σιδηρομεταλλεύματος θα μειωθούν κατά 30% έως το 2017. Προβλέπει μια αυξανόμενη προσφορά στην αγορά εκτός από την πτώση της κινεζικής παραγωγής χάλυβα. Με άλλα λόγια, οι τιμές κατευθύνονται προς μία μόνο κατεύθυνση προς τα κάτω. »(

Η Οικονομική Κατάρρευση της Κίνας είναι καλή για την Ουάσιγκτον

) Η κατώτατη γραμμή Ο παγκόσμιος σούπερ κύκλος των αγαθών μπορεί πράγματι να τελειώσει - τουλάχιστον προς το παρόν. Οι αγορές βασικών προϊόντων είχαν κύκλους πριν, αλλά η ανησυχία επικεντρώνεται τώρα στο ρόλο που διαδραματίζει η Κίνα στο τέλος αυτού του συγκεκριμένου κύκλου. Η Κίνα αντιπροσωπεύει το 44% της παγκόσμιας συνολικής κατανάλωσης μετάλλων και σχεδόν το ένα πέμπτο της παγκόσμιας βιομηχανικής παραγωγής, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα. Έτσι, αν η κυβέρνηση σκοπίμως επιβραδύνει τον ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης, υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η εικόνα της ζήτησης βασικών προϊόντων μπορεί να μεταβληθεί μόνιμα. Αυτό σημαίνει ότι οι επενδυτές που εξαρτώνται από τις αυξανόμενες τιμές για να κερδίσουν απόδοση, ενδέχεται να θέλουν να εξετάσουν την ανάπτυξη κεφαλαίων σε πιο παραδοσιακές επενδύσεις που δημιουργούν εισόδημα.