Ο κίνδυνος και η απόδοση είναι δύο βασικοί παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την ανάλυση οποιασδήποτε επένδυσης. Όλοι οι επενδυτές θέλουν να κάνουν την υψηλότερη δυνατή απόδοση από τις επενδύσεις τους. Ωστόσο, η πιθανή απόδοση πρέπει πάντοτε να εξισορροπείται με τον πιθανό κίνδυνο. Για την σωστή ανάλυση των επενδύσεων για μεμονωμένους πελάτες, ένας οικονομικός σύμβουλος ή διαχειριστής χρημάτων πρέπει να δημιουργήσει μια ακριβή εκτίμηση κινδύνου ή ένα προφίλ κινδύνου για κάθε πελάτη. Αυτή η αξιολόγηση κινδύνου επιτρέπει σε έναν σύμβουλο να καθορίσει τις καταλληλότερες επενδύσεις για κάθε πελάτη που πρέπει να εξετάσει.

Τα οικονομικά στοιχεία μιας εκτίμησης κινδύνου

Κάθε εκτίμηση κινδύνου περιλαμβάνει διάφορα βασικά στοιχεία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από κοινού για να σχηματίσουν μια συνολική ανάλυση του κινδύνου που αντιμετωπίζει ένας πελάτης και των επενδύσεων που ελαχιστοποιούν καλύτερα να κινδυνεύει ή να καθιστά τον κίνδυνο σημαντικό.

Το πρώτο στοιχείο της εκτίμησης κινδύνου είναι η ικανότητα κινδύνου, το μέγιστο επίπεδο κινδύνου που μπορεί να λάβει ένας ιδιώτης με βάση τις οικονομικές του συνθήκες. Αυτό το τμήμα της εκτίμησης κινδύνου είναι μια ποσοτικοποίηση της συνολικής ικανότητας του πελάτη να απορροφήσει μια απώλεια, είτε η απώλεια είναι μικρή, μέτρια ή μεγάλη. Η ικανότητα για τον κίνδυνο παρέχει επίσης στον σύμβουλο κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του χαρτοφυλακίου του πελάτη και του ποσοστού οικονομικής μεταβολής εάν μια συγκεκριμένη επένδυση έχει ως αποτέλεσμα είτε απώλεια είτε κέρδος.

Το δεύτερο στοιχείο της εκτίμησης κινδύνου είναι η απαίτηση κινδύνου. Κάθε πελάτης συζητά τους επενδυτικούς στόχους του με τον σύμβουλο και κάθε σύμβουλος κατανοεί ότι απαιτείται ένας ορισμένος βαθμός κινδύνου για την επίτευξη των στόχων επιστροφής επενδύσεων που έχει ο πελάτης κατά νου. Ο σύμβουλος πρέπει να καθορίσει ποιοι υπολογιζόμενοι επενδυτικοί κίνδυνοι πρέπει να ληφθούν για να βοηθήσουν τον πελάτη να επιτύχει επιτυχώς τους επενδυτικούς του στόχους.

Οι ψυχολογικές συνιστώσες της εκτίμησης κινδύνου

Υπάρχουν δύο βασικά στοιχεία μιας εκτίμησης κινδύνου που δεν είναι αυστηρά οικονομικές έννοιες αλλά είναι περισσότερο στο πεδίο των ψυχολογικών εννοιών. Μια τέτοια ιδέα είναι η στάση απέναντι στον κίνδυνο. Ουσιαστικά, η στάση απέναντι στον κίνδυνο είναι η κατανόηση του κινδύνου από τον πελάτη ως προς το τι συνεπάγεται και πώς θα επηρεάσει τη ζωή και τα οικονομικά του πελάτη. Συνήθως, ένας οικονομικός σύμβουλος αναπτύσσει περαιτέρω μια αξιολόγηση κινδύνου προσδιορίζοντας εξαρχής την στάση του πελάτη απέναντι στον κίνδυνο και στη συνέχεια επαναξιολογώντας τη στάση του πελάτη ως προς τον κίνδυνο, αφού προσδιορίσει την ικανότητα κινδύνου και τις απαιτήσεις κινδύνου του πελάτη.

Η ανοχή κινδύνου αποτελεί επίσης βασικό ψυχολογικό στοιχείο κάθε αξιολόγησης κινδύνου. Μερικές φορές μπερδεμένη με την ικανότητα κινδύνου, η ανοχή κινδύνου διαφέρει επειδή είναι η ψυχική και συναισθηματική ικανότητα του πελάτη να ανεχτεί τις πιθανότητες για επενδύσεις, δεδομένου του βαθμού κινδύνου και του τρόπου ψυχολογικής ικανότητας του πελάτη να χειρίζεται τις απώλειες ή τη συνολική μεταβλητότητα τόσο βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.Συχνά, η ανοχή για τον κίνδυνο συσχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με προηγούμενες επενδυτικές εμπειρίες. Μερικοί πελάτες έχουν μηδενική ανοχή κινδύνου. Δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν καμία απώλεια επενδύσεων, ούτε καν προσωρινή, ανεξάρτητα από το ποια είναι η πιθανή απόδοση της επένδυσης. Για τους πελάτες αυτούς, οι μόνες κατάλληλες επενδύσεις είναι επενδύσεις σταθερού εισοδήματος που παρέχουν εγγυημένο ποσοστό απόδοσης και ουσιαστικά δεν υπάρχει κίνδυνος, όπως τα ομόλογα του δημοσίου ΗΠΑ.

Η κατώτατη γραμμή

Για να έχει ένας οικονομικός σύμβουλος να αναπτύξει μια ακριβή και αποτελεσματική εκτίμηση ή προφίλ κινδύνου, πρέπει να καθορίσει και να αξιολογήσει ανεξάρτητα τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά προκειμένου να τα συγκρίνει μεταξύ τους και στη συνέχεια να συνδυάσει αυτά σε ένα λογικό επίπεδο επενδυτικού κινδύνου για έναν συγκεκριμένο πελάτη. Η ολοκλήρωση της εκτίμησης κινδύνου δίνει τη δυνατότητα στον οικονομικό σύμβουλο να καθορίζει γενικές κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων και συγκεκριμένους τύπους επενδύσεων που είναι οι πλέον κατάλληλοι για έναν συγκεκριμένο πελάτη. Τόσο η ανοχή κινδύνου όσο και η ικανότητα κινδύνου αποτελούν περιορισμούς για τις πιθανές αποδόσεις των επενδύσεων και οι σύμβουλοι πρέπει να διασφαλίζουν ότι οι πελάτες τους κατανοούν αυτό το γεγονός.