Το χάσμα των αποταμιεύσεων μεταξύ του μέσου όρου του ωαρίου και του ποσού που θα χρειαστεί κατά τη συνταξιοδότηση είναι η πηγή σημαντικών συζητήσεων και ανησυχιών στον οικονομικό χώρο εδώ και δεκαετίες. Μία από τις ιδέες για την επίλυση αυτού που τώρα εφαρμόζεται από πολλούς εργοδότες είναι η αυτόματη εγγραφή των υπαλλήλων σε ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα συνταξιοδότησης.

Αλλά κάποιοι υποστηρίζουν ότι ακόμη και αυτό δεν αρκεί και ότι οι αποταμιεύσεις για συνταξιοδότηση πρέπει να γίνουν υποχρεωτικές για όλους τους εργαζομένους σε εθνικό επίπεδο. Αλλά τι τελικά θα έχει το μέτρο αυτό; Δεν υπάρχουν ξεκάθαρες απαντήσεις, αλλά όλοι συμφωνούν ότι πρέπει να γίνει κάτι για να βοηθήσουμε να ξεκινήσουμε το ρυθμό αποταμίευσης των νέων επαγγελματιών που αντιμετωπίζουν τα ορεινά χρέη του κολλεγίου, τα χαμηλά εισοδήματα επιπέδου εισόδου και τη συνταξιοδότηση που μπορεί να μην έχουν οφέλη κοινωνικής ασφάλισης. Εκτός αυτού, στην Αμερική υπάρχουν περίπου 70 εκατομμύρια εργαζόμενοι που δεν έχουν πρόσβαση σε οποιοδήποτε πρόγραμμα συνταξιοδότησης που χρηματοδοτείται από εργοδότες.

AD:

Ακολουθούν μερικοί τρόποι για να διορθώσετε το πρόβλημα προγραμματισμού της αποχώρησης. (999)> Μια πιθανή ιδέα Η ιδέα ενός πρόσθετου υποχρεωτικού σχεδίου αποταμίευσης συνταξιοδότησης έχει περιπλανηθεί για χρόνια από πολιτικούς και οικονομολόγους . Μία από τις τελευταίες προτάσεις προέρχεται από την Teresa Ghilarducci, καθηγητή Οικονομικών στη Νέα Σχολή Κοινωνικών Ερευνών και διευθυντή του Κέντρου Ανάλυσης Οικονομικής Πολιτικής του Schwartz, και τον "Τόνι" James Hamilton, Πρόεδρο του Blackstone Group, ο οποίος είναι ένας από τους μεγαλύτερους εταιρείες ιδιωτικών κεφαλαίων στην αγορά.

Η ιδέα τους θα αντικαταστήσει την τρέχουσα χρήση των σχεδίων 401 (k) με ένα κυβερνητικό σύστημα αποταμίευσης γνωστό ως Σχέδιο Αποταμιευτικών Αποταμιεύσεων. Αυτό το σχέδιο θα περιλαμβάνει φορητούς λογαριασμούς για όλα τα άτομα που εργάζονται είτε μερικής ή πλήρους απασχόλησης. Όλοι οι εργαζόμενοι θα πρέπει να καταβάλλουν ελάχιστη εισφορά ύψους 1,5% της αμοιβής τους σε αυτούς τους λογαριασμούς και οι εργοδότες θα πρέπει να καταβάλλουν αντίστοιχες εισφορές του ίδιου ποσού. Τα χρήματα σε αυτούς τους λογαριασμούς θα χρησιμοποιηθούν για την αγορά μιας πρόσοδος κατά τη συνταξιοδότηση, η οποία θα καταβάλει εγγυημένο εισόδημα στον εργαζόμενο πάνω από την Κοινωνική Ασφάλιση.

AD:

Οι συνεισφορές θα τοποθετηθούν σε ένα συγκεντρωτικό ταμείο που επενδύεται και διαχειρίζεται ο διαχειριστής χρημάτων της επιλογής τους. Οι εργαζόμενοι θα λαμβάνουν μηδενική για το εισόδημα επιστροφή φόρου ύψους έως και 600 $ για τις υποχρεωτικές συνεισφορές τους, πράγμα που θα κάλυπτε αποτελεσματικά το κόστος αυτών των εισφορών για οικογένειες χαμηλότερης κατηγορίας. Τα χρήματα για την πληρωμή αυτής της πίστωσης θα προέκυπταν από τη σταδιακή κατάργηση του καθεστώτος 401 (k) από άλλους φορολογούμενους. Το κόστος του σχεδίου για τους εργοδότες θα καλύπτεται από την απαλλαγή τους από την υποχρέωση να καταβάλλουν εισφορές που αντιστοιχούν ή να διαχειρίζονται οποιοδήποτε άλλο σχέδιο συνταξιοδότησης.Οι συνταξιοδοτικές παροχές κατά τη συνταξιοδότηση θα γίνονται από τη Διοίκηση Κοινωνικής Ασφάλισης και θα βασίζονται σε μια ελάχιστη αξία λογαριασμού ίση με όλες τις εισφορές που πραγματοποιούνται με αύξηση 2% σε περίπτωση που το πραγματικό συγκεντρωτικό χαρτοφυλάκιο υποφέρει από το επίπεδο αυτό. (999)

Οι κριτικοί αυτού του σχεδίου έχουν χρεώσει ότι ουσιαστικά παίρνει περισσότερα κίνητρα αποταμίευσης από τα χέρια ιδιωτικών επιχειρήσεων και τα τοποθετεί σε άλλο κυβερνητικό σύστημα που θα είναι άχρηστο και αναποτελεσματικό. Το σχέδιο θα στρώσει αποτελεσματικά ένα άλλο ομοσπονδιακά χρηματοδοτούμενο σχέδιο πάνω στην Κοινωνική Ασφάλιση σε βάρος του σημερινού μας συστήματος εθελοντικών αποταμιευτικών σχεδίων. Αλλά ο Ghilarducci και ο James υποστηρίζουν ότι αυτό ακριβώς χρειάζεται. Ο Ghilarducci υπήρξε σοβαρός επικριτής των 401 (k) σχεδίων για χρόνια, και ο James ελπίζει ότι η πρότασή τους θα ξεκινήσει τουλάχιστον ένα διάλογο.

Μια διαφορετική πρόταση

Ο γερουσιαστής Jeff Merkley (D-Ore.) Εισήγαγε μια ξεχωριστή πρόταση στο Κογκρέσο το 2016 με τίτλο The American Savings Act. Αυτό θα προσέφερε στους εργαζόμενους που δεν έχουν πρόσβαση σε σχέδιο συνταξιοδότησης μέσω των εργοδοτών τους ένα φορητό λογαριασμό που θα απολέσει τουλάχιστον το 3% των αποδοχών τους. Οι συνεισφορές θα μπορούσαν να γίνουν με βάση είτε πριν είτε ως Roth. Οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να συμβάλουν έως και 18.000 δολάρια στο σχέδιο αν επιλέξουν και οι επενδυτικές επιλογές θα αντικατοπτρίζουν πιθανώς εκείνες που βρέθηκαν στο Thrift Savings Plan, το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα των κυβερνητικών εργαζομένων. Εάν το σύστημα αυτό εφαρμοστεί σύμφωνα με την παρούσα πρόταση, θα εξαλείψει την ανάγκη των εργοδοτών να πληρώνουν και να χορηγούν τα δικά τους προγράμματα συνταξιοδότησης. Ο πρόεδρος Ομπάμα έχει επίσης ενταχθεί σε αυτόν τον τομέα με το MyRA, το οποίο επιτρέπει στους εργοδότες να προσφέρουν στους εργαζόμενους με χαμηλό εισόδημα την ευκαιρία να εξοικονομήσουν χρήματα για συνταξιοδότηση με τη χρήση κρατικούς λογαριασμούς που μπορούν να μεταφερθούν από έναν εργοδότη στον άλλο. Αυτοί οι λογαριασμοί δεν έχουν ακόμη χρησιμοποιηθεί ευρέως και ο χρόνος θα δείξει πόσο δημοφιλείς γίνονται. Η κατώτατη γραμμή Παρόλο που όλοι συμφωνούν ότι η αποταμίευση αποταμιεύσεων στην Αμερική χρειάζεται μια πλήρη αναθεώρηση, υπάρχει μεγάλη συζήτηση για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να καθοριστεί. Οι δημοκράτες τείνουν να προτιμούν περισσότερες κυβερνητικές λύσεις σε αυτό το πρόβλημα, ενώ οι Ρεπουμπλικανοί θεωρούν ότι αυτό είναι μια δουλειά για τον ιδιωτικό τομέα. Ο τρόπος που παίζει είναι να υποθέσει κανείς τώρα. (Για σχετική ανάγνωση, δείτε:

myRA: Πώς θα λειτουργήσει, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα

)