Τα τελευταία χρόνια τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια (μαζί με τα καλύτερα εξαγγελθέντα αδελφοποιημένα κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου) εμφανίστηκαν ως ένας από τους ταχύτερους και αποτελεσματικότερους τρόπους μετακίνησης και ενίσχυσης κεφαλαίου. Επιτρέπει στους επενδυτές να επηρεάζουν ή να ελέγχουν μια εταιρεία, χωρίς να ανησυχούν για τέτοιες ενοχλητικές ανησυχίες, όπως οι μεταβολές των τιμών των μετοχών και οι αγανακτισμένοι μετόχοι που κατέχουν πληρεξούσιο.

Αυτό είναι το ανάποδα. Το μειονέκτημα είναι ότι τα ιδιωτικά κεφάλαια είναι ένα παιχνίδι μόνο για τους πλουσιότερους επενδυτές. Εάν δεν είστε διαπιστευμένοι, ευχαριστίες για το ενδιαφέρον σας, αλλά δεν χρειάζεται να κάνετε αίτηση. Δοκιμάστε ξανά μόλις οι μηνιαίες 401 (k) συνεισφορές σας φθάσουν σε επτά ψηφία. (Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε: Τι είναι η Ιδιωτική Εταιρεία; )

Το Rich Get Richter

Τα ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια συνήθως διαρθρώνονται ως περιορισμένη εταιρική σχέση. ένας συνδυασμός των καλύτερων χαρακτηριστικών των εταιρειών και της ατομικής ιδιοκτησίας και μία από τις πιο επωφελείς εφευρέσεις στην ιστορία των οικονομικών. Στο πιο εύκολο επίπεδο, η συνηθισμένη κριτική των εταιρειών και άλλων φορέων ειδικού σκοπού είναι ότι εξομοιώνονται με τους "ανθρώπους", μια απλοποίηση που προκαλεί περισσότερη παρεξήγηση από ό, τι η φώτιση.

Οι εταιρείες και οι ετερόρρυθμες εταιρείες είναι "τεχνητά πρόσωπα" υπό την έννοια ότι πληρώνουν φόρους, ιδιοκτησίες και μπορούν να καταθέτουν αγωγές (και να έχουν μήνυση εναντίον τους), μεταξύ άλλων δικαιωμάτων και ευθυνών. Το κρίσιμο σημείο εδώ είναι ότι οι οντότητες ειδικού σκοπού έχουν αυτά τα δικαιώματα και ευθύνες πέραν εκείνων των ατόμων, του κυριολεκτικού λαού, που κατέχουν τις εν λόγω οντότητες. Με άλλα λόγια, ένα τέτοιο τεχνητό πρόσωπο μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο για υποχρεώσεις που υπερβαίνουν σε μεγάλο βαθμό τις υποχρεώσεις των ιδιοκτητών ως ιδιώτες. Αυτό δεν είναι μόνο χρήσιμο για την τόνωση της ανάπτυξης, είναι απαραίτητο. Εάν ένας επιχειρηματίας που κινδυνεύει να διακινδυνεύσει να βρεθεί στο γάντζο για περισσότερο από την επένδυσή του, κανείς δεν θα ξεκίνησε ποτέ μια επιχείρηση. Η προσφορά τεχνητής προσωπικότητας στις εταιρείες δίνει στους ιδιοκτήτες τους τη δυνατότητα να μεγαλώνουν χωρίς φόβο για πτώχευση. Οι κυβερνήσεις επιτρέπουν τη δημιουργία τέτοιων οντοτήτων σε όλο τον κόσμο, πράγμα που σημαίνει ότι το κίνητρο για κάτι τέτοιο είναι κατανοητό. (Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε:

Πώς να επενδύσετε σε ιδιωτικά κεφάλαια .)

Φιλική δομή

Υπάρχει και ένα άλλο κίνητρο: μια πιο ελκυστική φορολογική δομή. Οποιοσδήποτε ανεξάρτητος επιχειρηματίας που έχει προχωρήσει από την καταβολή φόρων επί του μισθού ή των μισθών στην πληρωμή φόρων επί κεφαλαιακών κερδών μπορεί να επιβεβαιώσει την αλήθεια για το ακόλουθο αξίωμα: Ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία ζείτε, το φορολογικό σύστημα κατασκευάζεται για να φιλοξενήσει ιδιοκτήτες επιχειρήσεων σε βάρος του ρολογιού Δονητές. Μπορείτε να διαμαρτυρηθείτε για αυτή την κατάσταση, ή να την χρησιμοποιήσετε προς όφελός σας.

Οι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης φορολογούνται με μέτρια επιτόκια. Στην πραγματικότητα, δεν είναι πραγματικά φορολογημένες καθόλου.Τα κέρδη που αποκομίζονται και οι ζημίες που προκύπτουν από την εταιρεία περιορισμένης ευθύνης εισρέουν απευθείας στους ίδιους τους εταίρους, ανεξάρτητα από το αν είναι ιδιώτες ή όχι (εμπιστοσύνη κ.λπ.). Η ετερόρρυθμη εταιρεία είναι απλώς ένας αγωγός, αντίθετα από μια εταιρία ή μια εταιρική σχέση που καταβάλλει τους ίδιους τους φόρους επιπλέον των ιδιοκτητών που πληρώνουν φόρους. (Για περισσότερες πληροφορίες:

Τι είδους επενδύσεις ιδιωτικών κεφαλαίων υπάρχουν; ) Ας περάσουμε από αυτό. Οι εταιρείες καταβάλλουν ομοσπονδιακούς φόρους, στις περισσότερες περιπτώσεις κρατικούς φόρους και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και δημοτικούς φόρους, προτού διανείμουν κέρδη στους μετόχους. Καθώς όποιος κατέχει μετοχές γνωρίζει, πρέπει να πληρώσετε φόρους και για αυτές τις διανομές. Αυτή είναι η διπλή φορολογία, η οποία είναι δύο ακόμη επίπεδα φορολογίας από ό, τι τα περισσότερα μέλη μιας ετερόρρυθμης εταιρείας θα ήθελαν να πληρώσουν αν μπορούν να τα βοηθήσουν.

Κεφαλές που κερδίζεις, Τα αυτιά δεν χάνεις

Αλλά τι γίνεται αν η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης χάνει χρήματα; Αυτό δεν είναι απαραίτητα αρνητικό. Και πάλι, οι απώλειες περνούν στους εταίρους. Οι εταίροι, λόγω της ύπαρξης διαπιστευμένων επενδυτών (και επομένως όχι φτωχών), σχεδόν σίγουρα έχουν τα δάχτυλά τους σε άλλες επενδυτικές πίτες. Ως εκ τούτου, μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις απώλειες με περιορισμένη εταιρική σχέση για να αντισταθμίσουν κέρδη αλλού. Ο χειρισμός απαιτεί τις υπηρεσίες ενός επαγγελματικού φορολογικού λογιστή, αλλά για τους περισσότερους ανειδίκευτους εταίρους αξίζει τον κόπο. (

Οι επιστροφές ιδιωτικών κεφαλαίων υποβαθμίζονται από τους κινδύνους . Οι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης παρουσιάζουν την έντονη διαφορά μεταξύ ενεργητικού και παθητικού εισοδήματος, αυστηρά από τους νομικούς ορισμούς αυτών των όρων. Εκτός αν εκτελείτε σωματική εργασία για να ζήσετε, το ενεργό εισόδημά σας πιθανώς κερδίζεται υπό παθητικές συνθήκες, πίσω από ένα γραφείο σε ένα κλιματιζόμενο γραφείο, για παράδειγμα.

Δεν γίνεστε πλούσιοι, τουλάχιστον όχι αρκετά πλούσιοι για να είστε γενικός συνεργάτης σε ένα ταμείο ιδιωτικών κεφαλαίων, χωρίς να έχετε τη δυνατότητα να κάνετε ελιγμούς γύρω από τον γοργό και συνεχώς μεταβαλλόμενο φορολογικό κώδικα. Τέτοια κεφάλαια μπορούν να πληρώσουν ένα de facto μέρισμα, να το καταστήσουν διαχειριστικό τέλος και στη συνέχεια να το ταξινομήσουν ως μη φορολογητέα επιχειρηματική δαπάνη. Ακόμη καλύτερα, τα νόμιμα τέλη διαχείρισης - τα οποία νομίζετε ότι θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως μισθωτές εργασίες - αντί να δίνουν στους διαχειριστές μια περικοπή των κερδών. Αυτό σημαίνει ότι το εισόδημα αυτό φορολογείται με τα ποσοστά κεφαλαιουχικών κερδών, σε αντίθεση με τα σημαντικά υψηλότερα ποσοστά απλών εισοδημάτων. Παρά τις πολλαπλές προσπάθειες που κατέβαλαν οι ομοσπονδιακοί νομοθέτες και των δύο μερών για να επαναταξινομήσουν τέτοιους τόκους ως συνηθισμένο εισόδημα, δεν έχει αλλάξει πολλά σε αυτό το μέτωπο. (

>

Αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου

Η φορολόγηση των αμοιβαίων κεφαλαίων κινδύνου είναι παρόμοια με εκείνη των ιδιωτικών μετοχών, τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένα hedge fund είναι μια άλλη μορφή οντότητας pass-through, επιτρέποντας στο ίδιο το ταμείο να λειτουργεί χωρίς φορολογία. Αντίθετα, όταν τα κεφάλαια διανέμονται στους εταίρους, τα κέρδη (και οι ζημίες) φορολογούνται σε ατομικό επίπεδο. Εκεί, θα μπορούσαν να φορολογούνται με μακροπρόθεσμα επιτόκια κεφαλαιουχικών κερδών, ή θα μπορούσαν να φορολογούνται με βραχυπρόθεσμα επιτόκια κεφαλαιουχικών κερδών. Το σημαντικότερο είναι ότι δεν θα φορολογηθούν και δεν θα φορολογηθούν ως κανονικό εισόδημα.

Η κατώτατη γραμμή

Εάν οι πλούσιοι γίνουν πλουσιότεροι, οι περιορισμένες συνεργασίες είναι ένας από τους λόγους. Και πάλι, η πραγματικότητα είναι ότι οι φόροι είναι τόσο αυθεντικοί και φαινομενικά αντίθετοι με τους σχεδιασμούς. Το σύστημα είναι χτισμένο για να ανταμείβει τους αποδέκτες ριψοκίνδυνων κεφαλαίων, παρόλο που απαιτεί από αυτούς που απολαμβάνουν κινδύνους να χρησιμοποιούν ανθρώπινο δυναμικό και αμέτρητες ώρες για να προετοιμάσουν και έτσι να ελαχιστοποιήσουν τις φορολογικές υποχρεώσεις τους. Όλα είναι νόμιμα και αν νομίζετε ότι είναι άδικο ότι ο Κώδικας Εσωτερικού Εισοδήματος ωφελεί τους ανθρώπους που μπορούν να αντέξουν οικονομικά να προβούν αρχικά σε επενδύσεις $ 250.000, να έχετε κατά νου ότι οι φορολογικοί νόμοι γράφονται από (ή υπό την εξουσία) νομοθέτες και στελέχη . (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.: 5 Περιουσιακά στοιχεία Μόνο τα εξαιρετικά πλούσια μπορούν να προσφέρουν .)