Όσοι έχουν ταξιδέψει στη Νέα Υόρκη γνωρίζουν ότι οι δρόμοι γεμίζουν με κίτρινες καμπίνες. Αυτά τα πανταχού παρόντα οχήματα περιπολούν συνεχώς αναζητώντας αυτούς που χρειάζονται βόλτα. Στον περιστασιακό παρατηρητή φαίνεται ότι αυτά τα οχήματα μπορούν να ανήκουν σε οποιονδήποτε, κινούνται από οποιονδήποτε και πρέπει να γκρεμίζουν με πολλά χρήματα (όχι για τον οδηγό, αλλά για την εταιρεία ταξί). Αλλά πάρτε μερικά λεπτά για να βουτήξετε λίγο βαθύτερα. υπάρχει πολύ περισσότερο από ό, τι συναντά το μάτι όταν πρόκειται να κερδίσετε χρήματα με μια καμπίνα στη Νέα Υόρκη.

Για να κατανοήσουμε πλήρως τη σύγχρονη λειτουργία της βιομηχανίας ταξί της Νέας Υόρκης, πρέπει να ρίξουμε μια ματιά στο πώς εξελίχθηκε. Είναι ένας ενδιαφέροντας συντονισμός της προσφοράς και της ζήτησης που εποπτεύεται από κυβερνητικούς κανονισμούς.

Πίσω κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης, η οποία διήρκεσε από το 1929 μέχρι τις περισσότερες δεκαετίες του 1930, οι εργαζόμενοι απολύθηκαν καθημερινά από τις χιλιάδες. Με βασικά πουθενά αλλού να στραφούν, χιλιάδες από αυτούς τους άνδρες έγιναν οι οδηγοί ταξί της Νέας Υόρκης. Σχεδόν μια νύχτα ο αριθμός των καμπίνων στο δρόμο εξερράγη, και ξαφνικά η προσφορά ήταν πολύ μεγαλύτερη από τη ζήτηση. Η βιομηχανία των καμπίνων προοριζόταν για καταστροφή, οπότε η κυβέρνηση προχώρησε στη ρύθμισή της. Το 1937, η Νέα Υόρκη δημιούργησε το σύστημα μενταγιόν ταξί.

Τα βασικά του πώς η κυβέρνηση ρυθμίζει τις καμπίνες στη Νέα Υόρκη

Ένα μετάλλιο, γενικά, είναι ένα μέταλλο που σηματοδοτεί ένα επίτευγμα, ένα βραβείο ή μια πιστοποίηση. Το μετάλλιο καμπίνας της Νέας Υόρκης είναι ένα μέταλλο που είναι τοποθετημένο στην κουκούλα του αυτοκινήτου που σημαίνει ότι το όχημα είναι νόμιμα ικανό να λειτουργεί ως καμπίνα στη Νέα Υόρκη. Ο αριθμός που συσχετίζεται εμφανίζεται επίσης στο γενικό σηματοδότη της καμπίνας και στη γραφική παραχώρηση άδειας.

Σήμερα υπάρχουν περίπου 13,500 καμπίνες μενταγιόν στη Νέα Υόρκη. Αυτός ο αριθμός ρυθμίζεται στενά από την κυβέρνηση της πόλης και οι περισσότερες «νέες» καμπίνες είναι αποτέλεσμα ενός μενταγιόν που αγοράζεται και πωλείται στην ιδιωτική αγορά. Δηλαδή, η πόλη σπάνια δημιουργεί νέα. Αυτός ο κανονισμός συμβάλλει στη διατήρηση της προσφοράς καμπίναρων και των επιχειρήσεων ταξί στην επιχείρηση.

Αλλά αυτό δεν είναι όλη η κυβέρνηση κάνει για να κρατήσει τον κλάδο ταξί υπό έλεγχο. Η Επιτροπή Ταξί και Λιμουζίνες (TLC) ρυθμίζει πόσο μπορεί να χρεώνει ένα ταξί ανά μίλι ή ανά λεπτό, καθορίζει τα τέλη μίσθωσης εταιρειών καμπίνας για τους οδηγούς, παρακολουθεί τα δρομολόγια των οδηγών (για να μην φουσκώνει τεχνητά την τιμή) περισσότερο. Στην ουσία, μια εταιρεία ταξί (ή ένας οδηγός καμπίνας) μπορεί να κάνει μόνο τα χρήματα που τους επιτρέπει η κυβέρνηση.

Αλλά παίρνετε χρήματα για να κερδίσετε χρήματα όταν έχετε μια καμπίνα στη Νέα Υόρκη.

Ο ρυθμός μετακίνησης για ένα μετάλλιο ταξί καμπίνας NYC

Όπως και σε οποιοδήποτε άλλο εμπόρευμα, τα μενταγιόν κυμαίνονται σχεδόν καθημερινά.Έτσι, για να βάλουμε μια τιμή σε αυτά είναι πραγματικά απλά λέγοντας, "Αυτό είναι το πόσο πρόσφατα πωλήθηκαν για. "Από τον Μάρτιο του 2015, τα μενταγιόν έτρεχαν $ 900, 000. Και έπρεπε να αγοραστούν σε ζεύγη.

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν ακούσει για την εταιρεία αυτοκινήτων κατά παραγγελία Uber Technologies Inc. Είναι καινούργιο, καινοτόμο, είναι συχνά πιο εύκολο στη χρήση από μια καμπίνα και από κάποιους λογαριασμούς φαίνεται ότι σκοτώνει τη βιομηχανία καμπίνας στη Νέα Υόρκη : Είναι το μέλλον της βιομηχανίας ταξί;). Δεν πρόκειται και δεν μπορεί, αλλά αυτό είναι ένα θέμα για άλλη μια φορά. Αλλά η Uber βάζει μια βαθούλωμα στην αξία των μενταγιόν. Μόλις ένα χρόνο νωρίτερα, τον Απρίλιο του 2014, τα εν λόγω μετάλλια τρέχουν $ 1. 3 εκατομμύρια το καθένα.

Γιατί τα Medallions κοστίζουν τόσο πολύ;

Αν θέλετε να μπεις στη βιομηχανία των καμπίνων στη Νέα Υόρκη, πρέπει να πεθάνεις περίπου ένα εκατομμύριο δολάρια μόνο για τα δικαιώματα χρήσης του οχήματος. Αυτό δεν περιλαμβάνει κανένα από τα λειτουργικά σας έξοδα. Γιατί λοιπόν κάποιος θα αγοράσει ένα μετάλλιο; Φαίνεται σαν σπατάλη χρημάτων στην επιφάνεια. Αλλά αν σκάψουμε μπορούμε να δούμε ότι υπάρχουν κάποιες πολύ καλές αιτίες.

Ο πρωταρχικός λόγος που κοστίζουν πολύ τα μενταγιόν είναι απλά η σπανιότητά τους. Οι άνθρωποι θέλουν τους, είναι δύσκολο να έρθουν κοντά, και οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν τόσο πολύ γι 'αυτούς. Ακριβώς όπως ένα σπάνιο έργο τέχνης, ένα πολύτιμο κόσμημα ή μια ουγκιά χρυσού: αυτό που οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να πληρώσουν υπαγορεύει το μεγαλύτερο μέρος της τιμής. Υπάρχει όμως και ένας επιπλέον υποκείμενος λόγος. Και αυτός ο λόγος είναι τα χαμηλά επιτόκια.

Αν κοιτάξουμε την αξία ενός μενταγιόν μόλις πριν από 10 χρόνια, μπορούμε να δούμε ότι πωλούσαν για λίγο κάτω από $ 400, 000. Όταν η οικονομία πήγε νότια το 2007, η τιμή ενός μενταγιού χαλκούσε την τάση και άρχισε να αυξάνεται γρήγορα . Μέχρι το 2010, η αξία ενός είχε διπλασιαστεί. Έως το 2013, η αξία τριπλασιάστηκε από την τιμή του 2005. Ο μεγαλύτερος λόγος: πτώση των επιτοκίων.

Όσοι εργάζονται στην επιχείρηση ταξί εξετάζουν την τιμή ενός μενταγιόν όχι ως κόστος, αλλά ως επένδυση. Είναι μια πολύ ασφαλής επένδυση (εφ 'όσον είστε καλός ιδιοκτήτης επιχείρησης) με πολύ χαμηλό κίνδυνο. Για να αποκτήσετε τον ίδιο χαμηλό κίνδυνο, θα πρέπει να επενδύσετε σε ομολογιακό δάνειο. Τα τρέχοντα επιτόκια, για 30ετή ομόλογα, έχουν δίκιο γύρω στο 3%. Κρατήστε τον αριθμό αυτό υπόψη, είναι σημαντικό.

Πώς η συναλλαγή λειτουργεί πραγματικά

Μπορεί να αναρωτιέστε πώς ένας οδηγός καμπίνας και εταιρεία καμπίνας κάνει χρήματα. Διαφέρει ανάλογα με το ποιος κατέχει το όχημα, τον τρόπο με τον οποίο έχει δημιουργηθεί η επιχείρησή του και ποικίλους παράγοντες. Αλλά, ως επί το πλείστον, μια εταιρεία ταξί κατέχει το όχημα. Το μισθώνουν στους οδηγούς τους που με τη σειρά τους κατέχουν το 100% των ναύλων και των συμβουλών (ορισμένες εταιρείες χρεώνουν λιγότερα για τη μίσθωση, αλλά διατηρούν μέρος των ναύλων). Να θυμάστε ότι οι ναύλοι αυτοί καθορίζονται από το TLC και το ποσό που μια εταιρεία ταξί μπορεί να μισθώσει το όχημα στον οδηγό έχει επίσης ρυθμιστεί.

Ας υποθέσουμε ότι ένας οδηγός περνάει τον κατάλληλο έλεγχο στο παρασκήνιο, την αδειοδότηση και είναι σε θέση να πάρει άδεια οδήγησης ταξί NYC. Ο οδηγός τότε θα πάει στην εταιρεία ταξί ως ανεξάρτητο ανάδοχο και θα μισθώσει ένα όχημα για περίπου $ 150 ανά βάρδια (10-12 ώρες).Αυτό το ποσό μίσθωσης ποικίλλει ανάλογα με την ημέρα της εβδομάδας και κατά πόσο είναι ή όχι ημερήσια ή ολονύκτια βάρδια. Κατά τη διάρκεια της βάρδιας του οδηγού, αυτός ή αυτή συγκεντρώνει το 100% των ναύλων και των συμβουλών. Η διαφορά μεταξύ του τι φέρνουν και του τι πληρώνουν για τη μίσθωση του οχήματος είναι το πόσο κάνουν με τους μισθούς (συνήθως περίπου $ 25, 000 - $ 40, 000 ετησίως ανάλογα με διάφορους παράγοντες). Θυμηθείτε, οι οδηγοί θεωρούνται ανεξάρτητοι εργολάβοι, συνεπώς όλα τα έξοδα είναι σε αυτούς και όχι ο ιδιοκτήτης της καμπίνας.

Ο πραγματικός νικητής εδώ, βέβαια, είναι η εταιρεία καμπίνας. Αν έχουν ενοικιάσει την καμπίνα τους κάθε μέρα του έτους, μπορούν να φέρουν περίπου $ 80, 000 ετησίως. Αυτό είναι ένα σημαντικό ποσό για ένα όχημα, αλλά αυτό δεν περιλαμβάνει τους φόρους, την ασφάλιση, τη συντήρηση και το γεγονός ότι τα οχήματα πρέπει να αντικαθίστανται κάθε τρία χρόνια. Ακόμα κι αν αυτό μειώνει τις αποδόσεις κατά $ 25.000 ανά έτος, το όχημα εξακολουθεί να κερδίζει $ 55.000 κάθε χρόνο.

Ας υποθέσουμε ότι η εταιρεία καμπίνας αγόρασε ένα μετάλλιο για 1 εκατομμύριο δολάρια, κάνουν τώρα $ 55, 000 ανά έτος από το εν λόγω μετάλλιο. Αυτό είναι μια πραγματική απόδοση 5,5% στην επένδυσή τους. Θυμηθείτε το 3% που θα μπορούσατε να κατεβάσετε από ένα τριετές ομόλογο; Οι ιδιοκτήτες αυτών των οχημάτων και των μεταλλαγών λαμβάνουν 2, 5% περισσότερο με ελάχιστο επιπλέον κίνδυνο.

Η κατώτατη γραμμή

Ο κίνδυνος όμως συμβαδίζει με το γεγονός ότι άλλες εταιρείες, όπως η Uber, μπορούν να καταστρέψουν την αξία αυτού του μενταγιού ταξί. Και ενώ η τελευταία δεκαετία ήταν μεγάλη για εκείνους που κατέχουν τα medallions (έχουν δει εκθετική αύξηση της αξίας του μετάλλου, ενώ το εισόδημα τους έχει παραμείνει σταθερό), το μέλλον μπορεί να μην είναι τόσο ευγενικό. (Βλέπε σχετικά: Θα αντικατασταθούν τα ταξί αεροδρομίων;)