Η Βόρεια Κορέα, επίσημα γνωστή ως Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας (ΛΔΚ), θεωρείται ως μη αναμορφωμένη, απομονωμένη , αυστηρά ελεγχόμενη, δικτατορική οικονομία διοίκησης. Η κορεατική χερσόνησος ήταν ιαπωνική αποικία από το 1910-1945. Καθώς ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος έφτασε στο τέλος, οι ιαπωνικές δυνάμεις στη βόρεια περιοχή της Κορέας παραδόθηκαν στα σοβιετικά στρατεύματα ενώ τα αμερικανικά στρατεύματα ανέλαβαν τη νότια περιοχή. Η υποτιθέμενη επανένωση μέσω εκλογών δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ στην κορεατική χερσόνησο και οι δύο περιφέρειες όρισε τους αντίστοιχους ηγέτες τους. Το 1950, ο Kim II Sung, υποστηριζόμενος από τους Σοβιετικούς, προσπάθησε να συλλάβει την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ νότια περιοχή (Δημοκρατία της Κορέας), με αποτέλεσμα τον καταστροφικό πόλεμο της Κορέας (1950-53).

AD:

Η φιλοδοξία του Kim II Sung να φέρει ολόκληρη τη χερσόνησο υπό την κομμουνιστική του κυριαρχία απέτυχε. Λίγο αργότερα, η Βόρεια Κορέα (ΛΔΚ) καθιερώθηκε ως μια κεντρικά προγραμματισμένη οικονομία, αλλά με διαδοχή δυναστείας και όχι μόνο υπεροχή ενός κόμματος. Η Πιονγκγιάνγκ υιοθέτησε τρεις κατευθυντήριες πολιτικές: "μια αυτάρκη εθνική οικονομία", "την πρώτη βιομηχανική ανάπτυξη" και "την παράλληλη ανάπτυξη της στρατιωτικής οικονομίας". Οι εμπειρογνώμονες του εξωτερικού πιστεύουν ότι αυτές οι πολιτικές αποτελούσαν εμπόδιο στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Οι ελλείψεις των πολιτικών ενισχύθηκαν από την επικέντρωση του καθεστώτος στην songun (στρατιωτική-πρώτη πολιτική) που προσγειώθηκε στη Βόρεια Κορέα σε κατάσταση χρόνιων οικονομικών προβλημάτων. Υπάρχει στασιμότητα στη βιομηχανική παραγωγή και στην παραγωγή ενέργειας, καθώς και σε έλλειψη τροφίμων λόγω των συστημικών προβλημάτων. Σύμφωνα με το World Factbook της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA), «το απόθεμα βιομηχανικών κεφαλαίων είναι σχεδόν αναντικατάστατο ως αποτέλεσμα των ετών υποεπενδύσεων, ελλείψεων ανταλλακτικών και κακής συντήρησης. Οι στρατιωτικές δαπάνες μεγάλης κλίμακας αντλούν πόρους που απαιτούνται για επενδύσεις και για κατανάλωση από τον πολίτη. "

AD:

Οικονομικές φάσεις του Βορρά

Η αρχική φάση οικονομικής ανάπτυξης του Βορρά κυριαρχείται από την εκβιομηχάνιση, η οποία ήταν εντυπωσιακή λαμβάνοντας υπόψη τις καταστροφές που προκάλεσε ο πόλεμος της Κορέας. Η χώρα κινήθηκε στο σοβιετικό μοντέλο μαζί με την ιδεολογία της juche (αυτοπεποίθηση). Τόνισε την ανάπτυξη της βαριάς βιομηχανίας όπως ορίζεται στις πολιτικές της, ως αποτέλεσμα, οι τομείς της βαριάς βιομηχανίας - σιδήρου, χάλυβα, τσιμέντου και εργαλειομηχανών πήραν ώθηση. Υπήρξε μια σταθερή αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής στη δεκαετία του 1960, αλλά το πρόβλημα άρχισε να ετοιμάζεται στη δεκαετία του 1970.

Η χώρα πραγματοποίησε ξένα δάνεια και αποχώρησε σε μεγάλες εισαγωγές μηχανημάτων και εγκαταστάσεων από προηγμένες χώρες όπως η Ιαπωνία, η Γερμανία, η Γαλλία και η Βρετανία στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Η δεκαετία αυτή σημείωσε μετατόπιση του δανεισμού της Βόρειας Κορέας. σχεδόν όλα τα δάνεια στη δεκαετία του 1960 ελήφθησαν από σοσιαλιστικά κράτη, ενώ εκείνα της δεκαετίας του 1970 περιελάμβαναν ένα τεράστιο ποσό από τα καπιταλιστικά κράτη.

Εξωτερικά Δάνεια & Επιχορηγήσεις ($ εκατ.)

Πρώην Σοβιετική Ένωση

Κίνα	Άλλα Σοσιαλιστικά Κράτη	Μέλη του ΟΟΣΑ	Μερικό σύνολο	Πριν από το 1948
53. 0	-	-	-	53. 0	1953-60
609. 0	459. 6	364. 1, 883. 5	(Επιχορηγήσεις)	(325.0)	(287.1)
(977,0)	1961-70	558. 3	157. 4	159. 0	9
883. 7	1971-80	682. 1	300. 0	-	1, 292. 2
2, 274. 1	1981-90	508. 4	500. 0	-	-
1, 008. 4	Σύνολο	2, 409. 8	1, 417. 0	523. 9	1, 301. 0
6, 102. 7	Πηγή: Εξωτερικά Χρέη της Βόρειας Κορέας: Τάσεις και Χαρακτηριστικά, Κορέα Εστίαση Ινστιτούτο)	Η Βόρεια Κορέα, η οποία ήταν μόλις σε θέση να διαχειριστεί το χρέος της, έπληξε το πετρελαϊκό σοκ που αύξησε γρήγορα τις τιμές πετρελαίου. Οι τιμές των κυριότερων εξαγωγών της Βόρειας Κορέας έφθασαν ενώ έπρεπε να πληρώσουν περισσότερα για τις εισαγωγές τους. Το πρόβλημα του ελλείμματος του εμπορικού ισοζυγίου εμφανίστηκε, γεγονός που εξασθένησε τις δυνατότητες αποπληρωμής του, επιδεινώνοντας περαιτέρω το ζήτημα του εξωτερικού χρέους. Η οικονομία άρχισε να επιβραδύνεται.	Η οικονομία του Βορρά τη δεκαετία του 1980 παρουσιάζει συμπτώματα δυσλειτουργίας στο συγκεντρωτικό προγραμματισμένο σύστημα της, με τη μορφή ελλείψεων εφοδιασμού, συστημική αναποτελεσματικότητα, μηχανική απαξίωση και υποβάθμιση των υποδομών. Ο Βορράς προσπάθησε να επιλύσει τα προβλήματά του μέσω των ιδιαίτερα συγκεντρωτικών τρόπων λειτουργίας του, αρνούμενος να ανοίξει την οικονομία ή να ελευθερώσει την οικονομική του διαχείριση. Η δυσκαμψία στην προσέγγιση έφερε την περιοχή προς τη στασιμότητα.	Η οικονομία της Βόρειας Κορέας εισήλθε σε μία από τις χειρότερες φάσεις της, σχεδόν κατάρρευση στη δεκαετία του 1990. Η αποδιοργάνωση της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία ακολούθησε σοβαρή επισιτιστική κρίση εξαιτίας μιας σειράς φυσικών καταστροφών (χτύπησε το 1994, πλημμύρες το 1995-1996 και ξηρασία το 1997) ώθησε τη Βόρεια Κορέα σε κρίση. Η περιοχή γνώρισε μία από τις πιο δύσκολες στιγμές της. Η χώρα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη διεθνή βοήθεια για να αποφευχθεί η γενικευμένη πείνα από τα μέσα της δεκαετίας του '90, η εξάρτηση τόσο μεγάλη ώστε η βοήθεια να συνεχιστεί και σήμερα. Ο παρακάτω πίνακας (πηγή: Υπουργείο Ενοποίησης) αποκαλύπτει ορισμένα στοιχεία σχετικά με την έλλειψη τροφίμων που αντιμετωπίζει η χώρα.	Έτος

Ποσό έλλειψης (Μονάδα: 10 000 τόνων)

1995

121

1996

184	1997
161	1998
	1999
115	2000
96	2001
165	2002
> 2005	106
2006	106
2007	95
2008	139
2009
109	Σύμφωνα με το World Factbook της CIA, "Η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας υπογραμμίζει συχνά το στόχο της να καταστεί ένα" ισχυρό και ευημερούν "έθνος και να προσελκύσει ξένες επενδύσεις, βασικό παράγοντα βελτίωσης του γενικού επιπέδου διαβίωσης. Από την άποψη αυτή, το 2013 το καθεστώς εξέλιξε 14 νέες Ειδικές Οικονομικές Ζώνες που δημιουργήθηκαν για ξένους επενδυτές, αν και η πρωτοβουλία παραμένει σε νηπιακό στάδιο. "Κατά τη δεκαετία του 2000, η ​​Λ.Δ.Κ. προσπάθησε επιτέλους να ανακτήσει την προβληματική οικονομία της και μείωσε τους περιορισμούς, επιτρέποντας έτσι σε μερικώς ιδιωτικές αγορές να τροποποιήσουν μερικώς το κεντρικό σύστημα σχεδιασμού.Αυτό έγινε με την εισαγωγή των μέτρων βελτίωσης της οικονομικής διαχείρισης του Ιουλίου του 2002. Η οικονομική ανάπτυξη αυξήθηκε για λίγα χρόνια πριν βυθιστεί ξανά, αλλά η περίοδος ήταν μια βελτίωση σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία.
Ωστόσο, η «στρατιωτική» φιλοδοξία της χώρας όχι μόνο έχει προτεραιότητα έναντι της οικονομίας της, αλλά στην πραγματικότητα έρχεται σε βάρος της οικονομικής της ανάπτυξης. Σύμφωνα με μια έκθεση του Υπουργείου Ενοποίησης, "Μέχρι το 1966, ο αμυντικός τομέας περιλάμβανε περίπου το 10% των συνολικών δαπανών, αλλά αυτό αυξήθηκε σε πάνω από 30% την περίοδο 1967-1971. Από τη δεκαετία του '70, ο επίσημος προϋπολογισμός που διατέθηκε για την άμυνα στη Βόρειο Κορέα ήταν 14 έως 17 τοις εκατό, αλλά πολλοί ειδικοί υποθέτουν ότι το καθεστώς ξοδεύει περίπου το 30 με 50 τοις εκατό του συνόλου των κρατικών κεφαλαίων για την αμυντική βιομηχανία. "	Δεν υπάρχει αξιόπιστη πηγή
Η Βόρεια Κορέα είναι γνωστό ότι είναι μυστική και δεν δίνει ακριβή οικονομικά δεδομένα. Η περιοχή δεν έχει δημοσιεύσει επίσημους δείκτες ή στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις μακροοικονομικές της συνθήκες από το 1965. Το καθεστώς έχει αναδείξει ορισμένα στοιχεία και αριθμούς σε διεθνείς πλατφόρμες που έχουν δείξει ασυνέπειες και επομένως δεν θεωρούνται αξιόπιστες. Λίγες πηγές βασικών στατιστικών για τη βορειοκορεατική οικονομία είναι: η Τράπεζα της Κορέας (Νότια Κορέα), το Υπουργείο Ενοποίησης και ο Οργανισμός Προώθησης Εμπορίου της Κορέας (KOTRA) για το εμπόριο της Βόρειας Κορέας.	Τάσεις
Η οικονομία της Βόρειας Κορέας χτυπήθηκε έντονα από την πτώση του σοβιετικού μπλοκ το 1991, ο αντίκτυπος του οποίου είναι σαφής στον μέσο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης -4. 1 τοις εκατό από το 1990 έως το 1998. Αυτό οδήγησε σε μείωση κατά περισσότερο από 50 τοις εκατό της συνολικής παραγωγής του από αυτό που ήταν στα τέλη της δεκαετίας του '80. Υπήρξε μια αλλαγή ρυθμού το 1999, όταν η οικονομία παρουσίασε σημάδια ανάκαμψης. Κατά την περίοδο 2000-2005, ο Βορράς αυξήθηκε με μέσο ρυθμό ανάπτυξης 2,2%. Υπήρξε μια πτώση για άλλη μια φορά το 2006, και κατά την πενταετία 2006-2010, μόνο το 2008 σημειώθηκε θετική ανάπτυξη. Η ΛΔΚ έχει ξεκινήσει από το 2011.	Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) της Βόρειας Κορέας εκτιμάται σε 33 δολάρια. 3 δισεκατομμύρια ευρώ (2013), αύξηση 1,1% σε σχέση με το 2012. Όσον αφορά το κατά κεφαλήν ΑΕγχΠ, η Βόρεια Κορέα κατατάσσεται στο σημείο 194 με κατά κεφαλήν ΑΕΠ 1, 800 δολάρια, σύμφωνα με το CIA Factbook. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις για το 2012, το 23,4% του ΑΕΠ συνεισφέρει η γεωργία, 47,2% από τη βιομηχανία και 29,4% από τις υπηρεσίες. Ο γεωργικός τομέας απασχολεί περίπου το 35% του 12,6 εκατομμυρίου εργατικού δυναμικού. Οι κύριες βιομηχανίες στη χώρα είναι τα στρατιωτικά προϊόντα. μηχανημάτων, ηλεκτρικής ενέργειας, χημικών ουσιών · εξόρυξη (άνθρακας, σιδηρομετάλλευμα, ασβεστόλιθος, γραφίτης, χαλκός, ψευδάργυρος, μόλυβδος και πολύτιμα μέταλλα), μεταλλουργία. υφάσματα, επεξεργασία τροφίμων τουρισμού σύμφωνα με το CIA Factbook.
Όσον αφορά το εμπόριο, η Κίνα και η Νότια Κορέα είναι οι κύριοι εμπορικοί εταίροι του Βορρά. Οι εκτιμήσεις της CIA για το 2012 από το Factbook αποκαλύπτουν ότι το 63% των εξαγωγών από το Βορρά κατευθύνεται στην Κίνα, ενώ το 27% στη Νότια Κορέα. οι κύριες εξαγωγές είναι τα μεταλλουργικά προϊόντα, τα ορυκτά, οι κατασκευές (συμπεριλαμβανομένων των εξοπλισμών), τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα, τα γεωργικά και τα αλιευτικά προϊόντα.Τα βασικά στοιχεία εισαγωγής για τη Βόρεια Κορέα είναι το πετρέλαιο, ο μαγειρεύοντας άνθρακας, τα μηχανήματα και ο εξοπλισμός, τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και τα σιτηρά, το 73% των συνολικών εισαγωγών προέρχεται από την Κίνα ενώ το 19% προέρχεται από τη Νότια Κορέα. Σήμερα, η Κίνα όχι μόνο αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 60 τοις εκατό του εμπορίου της Βόρειας Κορέας, αλλά και την παρέχει με ευνοϊκή βοήθεια και υποστήριξη. Το οικονομικό ιστορικό της Βόρειας Κορέας απεικονίζει την επιβράδυνση, τη στασιμότητα και την κρίση με διαλείπουσες φάσεις ανάκαμψης και υποτονική οικονομική ανάπτυξη.	Η κατώτατη γραμμή
Η προτεραιότητα του καθεστώτος να καταστεί η Κορέα μια αμυντική οικονομία έχει επισκιάσει τα ζητήματα της ανάπτυξης, της τροφής, του βιοτικού επιπέδου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Βόρεια Κορέα ζει σε απομόνωση και δυσκολίες με την οικονομία της παρουσιάζοντας μια διχοτομημένη εικόνα με πυρηνικά όπλα από τη μια πλευρά και την πείνα (αλλά για την βοήθεια) από την άλλη. (Για περισσότερες δείτε: Σοσιαλιστικές οικονομίες: Πώς η Κίνα, η Κούβα και η Βόρεια Κορέα εργάζονται)