Το κολοσσιαίο μέγεθος της παγκόσμιας αγοράς συναλλάγματος ("forex") είναι μεγαλύτερο από κάθε άλλο, με εκτιμώμενο ημερήσιο κύκλο εργασιών 5 δολαρίων. 35 τρισεκατομμύρια, σύμφωνα με την τριετή έρευνα της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών του 2013. Η κερδοσκοπική διαπραγμάτευση κυριαρχεί στις εμπορικές συναλλαγές στην αγορά συναλλάγματος, καθώς η συνεχής διακύμανση των συναλλαγματικών ισοτιμιών καθιστά ιδανικό χώρο για θεσμικούς παίκτες με βαθιές τσέπες - όπως οι μεγάλες τράπεζες και τα αμοιβαία κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου - για τη δημιουργία κερδών μέσω κερδοσκοπικών συναλλαγών νομισμάτων. Ενώ το ίδιο το μέγεθος της αγοράς συναλλάγματος θα έπρεπε να αποκλείει τη δυνατότητα οποιασδήποτε διορθώσεως ή τεχνητής καθορισμού των συναλλαγματικών ισοτιμιών, ένα αυξανόμενο σκάνδαλο υποδηλώνει διαφορετικά. (Δείτε επίσης "Forex Trading: Οδηγός για αρχάριους")

Η ρίζα του προβλήματος: Το νόμισμα "Fix"

Το νόμισμα κλεισίματος "fix" αναφέρεται στις τιμές συναλλάγματος που καθορίζονται στο Λονδίνο σε 4 p. m. καθημερινά. Γνωστά ως επιτόκια αναφοράς WM / Reuters, καθορίζονται με βάση τις πραγματικές συναλλαγές αγοράς και πώλησης που πραγματοποιούνται από εμπόρους forex στη διατραπεζική αγορά σε παράθυρο 60 δευτερολέπτων (30 δευτερόλεπτα εκατέρωθεν των 4 τετραγωνικών μέτρων). Οι τιμές αναφοράς για 21 βασικά νομίσματα βασίζονται στο μέσο επίπεδο όλων των συναλλαγών που διέρχονται σε αυτό το χρονικό διάστημα ενός λεπτού.

Η σημασία των επιτοκίων αναφοράς WM / Reuters έγκειται στο γεγονός ότι χρησιμοποιούνται για την αξία τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε επενδύσεις που κατέχουν τα συνταξιοδοτικά ταμεία και οι διαχειριστές χρημάτων παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από $ 3. 6 τρισεκατομμύρια κεφαλαίων δείκτη. Η συμπαιγνία μεταξύ των forex εμπόρων για να καθορίσουν αυτά τα ποσοστά σε τεχνητά επίπεδα σημαίνει ότι τα κέρδη που κερδίζουν μέσω των ενεργειών τους τελικά έρχεται απευθείας από τις τσέπες των επενδυτών.

->

Συμφωνία IM και "χτυπώντας το κλείσιμο"

Οι τρέχοντες ισχυρισμοί εναντίον των εμπόρων που εμπλέκονται στο σκάνδαλο επικεντρώνονται σε δύο βασικούς τομείς:

Συμφωνία με την ανταλλαγή αποκλειστικών πληροφοριών σχετικά με εκκρεμείς εντολές πελατών το 4 σ. m. διορθώσετε. Αυτή η ανταλλαγή πληροφοριών φέρεται να πραγματοποιείται μέσω ομάδων άμεσων μηνυμάτων - με συναρπαστικά ονόματα, όπως το "The Cartel", "Η μαφία" και "The Club Bandits" - τα οποία ήταν προσβάσιμα μόνο σε λίγους ανώτερους εμπόρους σε τράπεζες που είναι οι πλέον ενεργό στην αγορά συναλλάγματος.

Το "Banging the Close", το οποίο αναφέρεται στην επιθετική αγορά ή πώληση νομισμάτων στο παράθυρο "fix" των 60 δευτερολέπτων, χρησιμοποιώντας παραγγελίες πελάτη που έχουν αποθηκευτεί από τους εμπόρους κατά την περίοδο μέχρι 4 π. m.

• Αυτές οι πρακτικές είναι ανάλογες με την εμπρόσθια λειτουργία και το υψηλό κλείσιμο στις χρηματιστηριακές αγορές, οι οποίες προσελκύουν αυστηρές κυρώσεις σε περίπτωση που ένας συμμετέχων στην αγορά συλληφθεί στην πράξη. Αυτό δεν συμβαίνει στην αγορά που είναι σε μεγάλο βαθμό μη ρυθμιζόμενη αγορά συναλλάγματος, ειδικά στην αγορά spot forex των 2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων την ημέρα. Η αγορά και πώληση νομισμάτων για άμεση παράδοση δεν θεωρείται επενδυτικό προϊόν και ως εκ τούτου δεν υπόκειται στους κανόνες και κανονισμούς που διέπουν τα περισσότερα χρηματοπιστωτικά προϊόντα.
• Ένα παράδειγμα

Ας υποθέσουμε ότι ένας έμπορος στο υποκατάστημα μιας μεγάλης τράπεζας του Λονδίνου λαμβάνει εντολή στις 3:45 μ.μ. από μια πολυεθνική του Ηνωμένου Βασιλείου να πουλήσει 1 δισεκατομμύριο ευρώ σε αντάλλαγμα για δολάρια στις 4 μ.μ. Η συναλλαγματική ισοτιμία σε 3: 45 p. m. είναι 1 ευρώ = 1.000 ευρώ.

Καθώς μια παραγγελία αυτού του μεγέθους μπορεί να κινήσει καλά την αγορά και να ασκήσει πιέσεις προς τα κάτω στο ευρώ, ο έμπορος μπορεί να «προωθήσει» αυτό το εμπόριο και να χρησιμοποιήσει τις πληροφορίες προς όφελός του. Δημιουργεί επομένως μια σημαντική εμπορική θέση ύψους 250 εκατομμυρίων ευρώ, την οποία πωλεί με συναλλαγματική ισοτιμία 1 ευρώ = 1.995 δολάρια ΗΠΑ.

Δεδομένου ότι ο έμπορος έχει τώρα μια μικρή θέση σε ευρώ, μακρά δολάριο, είναι προς το συμφέρον του βεβαιωθείτε ότι το ευρώ κινείται χαμηλότερα, έτσι ώστε να μπορεί να κλείσει τη μικρή θέση του σε φθηνότερη τιμή και να τσακίσει τη διαφορά. Ως εκ τούτου, εξαπλώνεται η λέξη μεταξύ των άλλων εμπόρων ότι έχει μεγάλη εντολή πελάτη να πουλήσει ευρώ, με αποτέλεσμα να προσπαθήσει να αναγκάσει το ευρώ να μειωθεί.

Σε 30 δευτερόλεπτα έως 4 π. m. , ο έμπορος και οι ομολόγοι του σε άλλες τράπεζες - οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα έχουν επίσης αποθηκεύσει τις παραγγελίες πελατών τους "πωλούν ευρώ" - αποδεσμεύουν κύμα πωλήσεων στο ευρώ, με αποτέλεσμα το επιτόκιο αναφοράς να είναι 1 ευρώ. Ο έμπορος κλείνει τη συναλλακτική του θέση αγοράζοντας πίσω το ευρώ στο 1. 3975, συμψηφίζοντας ένα δροσερό $ 500, 000 στη διαδικασία. Δεν είναι κακό για λίγα λεπτά!

Η πολυεθνική του Ηνωμένου Βασιλείου που είχε θέσει την αρχική εντολή χάσει, κερδίζοντας χαμηλότερη τιμή για τα ευρώ της από ό, τι θα είχε αν δεν υπήρχε συμπαιγνία. Ας υποθέσουμε για το επιχείρημα ότι το "διορθωτικό μέτρο" - εάν έχει οριστεί δίκαια και όχι τεχνητά - θα ήταν στο επίπεδο του 1 ευρώ = USD1. 3990. Καθώς κάθε κίνηση ενός "pip" μεταφράζεται σε $ 100, 000 για μια παραγγελία αυτού του μεγέθους, η 15-pip αρνητική κίνηση στο ευρώ (δηλ. 1. 3975, αντί 1. 3990), κατέληξε να κοστίζει η αμερικανική εταιρεία $ 1. 5 εκατομμύρια.

Αξίζει τους κινδύνους

Μοναδικό, αν και μπορεί να φανεί, το "μπροστινό τρέξιμο" που παρουσιάστηκε σε αυτό το παράδειγμα δεν είναι παράνομο στις αγορές συναλλάγματος. Το σκεπτικό αυτής της επιτρεπτότητας βασίζεται στο μέγεθος των χρηματιστηριακών αγορών, το οποίο είναι τόσο μεγάλο που είναι σχεδόν αδύνατο για έναν έμπορο ή μια ομάδα εμπόρων να μεταφέρουν τις συναλλαγματικές ισοτιμίες σε μια επιθυμητή κατεύθυνση. Αλλά αυτό που οι αρχές κλέβουν είναι η συμπαιγνία και η προφανής χειραγώγηση των τιμών.

Αν ο έμπορος δεν καταφύγει σε αθέμιτη σύμπραξη, διακινδυνεύει να κινήσει μερικά ρίσκα όταν ξεκινά την 250-εκατομμυρή σύντομη θέση του ευρώ, και συγκεκριμένα την πιθανότητα ότι το ευρώ μπορεί να φτάσει στα 15 λεπτά που απομένουν πριν από τις 4 π. m. να σταθεροποιηθούν ή να καθοριστούν σε σημαντικά υψηλότερο επίπεδο. Το πρώτο θα μπορούσε να συμβεί εάν υπάρξει μια υλική εξέλιξη που ωθεί το ευρώ υψηλότερα (για παράδειγμα, μια έκθεση που δείχνει δραματική βελτίωση στην ελληνική οικονομία ή καλύτερη από την αναμενόμενη ανάπτυξη στην Ευρώπη). το τελευταίο θα συνέβαινε εάν οι έμποροι έχουν εντολές πελατών να αγοράζουν ευρώ που είναι συλλογικά πολύ μεγαλύτερες από την εντολή του πωλητή για 1 δισεκατομμύριο πελάτες να πουλήσει ευρώ.

Οι κίνδυνοι αυτοί μετριάζονται σε μεγάλο βαθμό από την ανταλλαγή πληροφοριών από τους εμπόρους πριν από την επιδιόρθωση και συνωμοτούν για να ενεργήσουν με προκαθορισμένο τρόπο για να οδηγήσουν τις συναλλαγματικές ισοτιμίες προς μία κατεύθυνση ή σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, αντί να αφήσουν τις κανονικές δυνάμεις η ζήτηση καθορίζει αυτά τα ποσοστά.

Το σκάνδαλο του Forex, που έρχεται μόλις δύο χρόνια μετά την τεράστια ντροπή που καθόρισε το Libor, οδήγησε σε αυξημένη ανησυχία για το γεγονός ότι οι ρυθμιστικές αρχές έχουν πιάσει τον διακόπτη για άλλη μια φορά.

Το σκάνδαλο καθορισμού του Libor ανακαλύφθηκε αφού ορισμένοι δημοσιογράφοι ανίχνευσαν ασυνήθιστες ομοιότητες στα ποσοστά που προσέφεραν οι τράπεζες κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008. Το ζήτημα του επιτοκίου αναφοράς του δείκτη forex τέθηκε για πρώτη φορά στο προσκήνιο τον Ιούνιο του 2013, μετά το Bloomberg News ανέφερε ύποπτες αυξήσεις των τιμών γύρω από τα 4 p. m. διορθώσετε. Οι δημοσιογράφοι του Bloomberg ανέλυσαν δεδομένα για μια περίοδο δύο ετών και ανακάλυψαν ότι την τελευταία ημέρα συναλλαγών του μήνα σημειώθηκε ξαφνική αύξηση (τουλάχιστον 0,2%) πριν από τις 4 π.μ. m. όσο και στο 31% του χρόνου, ακολουθούμενη από μια γρήγορη αναστροφή. Ενώ αυτό το φαινόμενο παρατηρήθηκε για 14 ζεύγη νομισμάτων, η ανωμαλία συνέβη περίπου στο ήμισυ του χρόνου για τα πιο κοινά ζεύγη νομισμάτων όπως το ευρώ-δολαρίου. Σημειώστε ότι οι συναλλαγματικές ισοτιμίες στο τέλος του μήνα έχουν προσθέσει σημασία επειδή αποτελούν τη βάση για τον προσδιορισμό των καθαρών περιουσιακών στοιχείων για τα αμοιβαία κεφάλαια και άλλα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία.

Η ειρωνεία του σκανδάλου forex είναι ότι οι υπάλληλοι της Τράπεζας της Αγγλίας γνώριζαν τις ανησυχίες για τη χειραγώγηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας ήδη από το 2006. Χρόνια αργότερα, το 2012, οι υπάλληλοι της Bank of England ανέφεραν στους εμπόρους νομίσματος ότι η ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με εκκρεμείς εντολές πελατών δεν είναι ακατάλληλη επειδή θα συμβάλει στη μείωση της μεταβλητότητας της αγοράς.

Αυξανόμενες επιπτώσεις

Τουλάχιστον δώδεκα ρυθμιστικές αρχές - συμπεριλαμβανομένης της Αρχής Χρηματοοικονομικής Συμπεριφοράς του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ και της Ελβετικής Επιτροπής Ανταγωνισμού - διερευνούν αυτούς τους ισχυρισμούς περί συμπαιγνίας και ποσοστού των εμπόρων forex χειρισμός. Περισσότεροι από 20 έμποροι, μερικοί από τους οποίους απασχολούνταν από τις μεγαλύτερες τράπεζες που εμπλέκονται σε forex, όπως η Deutsche Bank (NYSE: DB

DBDeutsche Bank AG16, 83 + 0, 06%

Δημιουργήθηκε με Highstock 4. 2. 6 >), Η Citigroup και η Barclays έχουν ανασταλεί ή απολυθεί ως αποτέλεσμα εσωτερικών ερευνών.

Η Τράπεζα της Αγγλίας βρέθηκε σε ένα δεύτερο σκάνδαλο χειραγώγησης των επιτοκίων, το ζήτημα θεωρείται αυστηρότερος έλεγχος της ηγεσίας του κυβερνήτη της Τράπεζας της Αγγλίας Mark Carney. Ο Carney πήρε το τιμόνι στο BOE τον Ιούλιο του 2013, αφού κέρδισε παγκοσμίως την αναγνώριση για την κακή καθοδήγηση της καναδικής οικονομίας ως κυβερνήτης της Τράπεζας του Καναδά από το 2008 έως τα μέσα του 2013. Η κατώτατη γραμμή Το σκάνδαλο χειραγώγησης των επιτοκίων υπογραμμίζει το γεγονός ότι παρά το μέγεθος και τη σημασία της, η αγορά συναλλάγματος παραμένει η λιγότερο ρυθμισμένη και πιο αδιαφανής από όλες τις χρηματοπιστωτικές αγορές. Όπως και το σκάνδαλο Libor, θέτει επίσης υπό αμφισβήτηση τη σοφία της επιτρεπτότητας των επιτοκίων που επηρεάζουν την αξία των τρισεκατομμυρίων δολαρίων των περιουσιακών στοιχείων και των επενδύσεων να καθορίζονται από ένα ζεστό coterie μερικών ατόμων. Πιθανές λύσεις όπως η πρόταση της Γερμανίας να μετατοπιστεί το forex trading στις ρυθμιζόμενες ανταλλαγές έρχονται με τις δικές τους προκλήσεις.Παρόλο που κανένας από τους εμπόρους ή τους εργοδότες τους δεν κατηγορήθηκε για αδίκημα στο σκάνδαλο forex μέχρι σήμερα, μπορεί να υπάρχουν δύσκολες κυρώσεις για τους χειρότερους παραβάτες. Ενώ οι ισολογισμοί των μεγαλύτερων εταιρειών forex στη διατραπεζική αγορά θα είναι σε θέση να απορροφήσουν εύκολα αυτά τα πρόστιμα, οι ζημίες που προκαλούνται από αυτά τα σκάνδαλα στην εμπιστοσύνη των επενδυτών σε δίκαιες και διαφανείς αγορές ενδέχεται να διαρκέσουν περισσότερο.