α:

Ο λογιστής αποστέλλει ένα απομειωμένο περιουσιακό στοιχείο μειώνοντας τη λογιστική αξία αυτού του περιουσιακού στοιχείου στον ισολογισμό της εταιρείας από το καταγραφόμενο κόστος στην εύλογη αξία του, υποθέτοντας ότι η εύλογη αξία του περιουσιακού στοιχείου μειώθηκε κάτω από το εγγεγραμμένο κόστος.

Ένα απομειωμένο περιουσιακό στοιχείο εμφανίζεται όταν σημειώνεται ξαφνική και μη αναστρέψιμη πτώση της εύλογης αξίας ενός περιουσιακού στοιχείου κάτω από το αρχικά καταγεγραμμένο κόστος. Η απομείωση ενός περιουσιακού στοιχείου προκύπτει μόνο εάν η λογιστική αξία του περιουσιακού στοιχείου είναι μεγαλύτερη από το άθροισμα των μελλοντικών ταμιακών ροών που δημιουργούνται από το περιουσιακό στοιχείο κατά τη διάρκεια της εναπομένουσας ωφέλιμης ζωής του και ότι η αξία δεν είναι ανακτήσιμη.

Όταν συμβεί αυτό, το περιουσιακό στοιχείο θεωρείται απομειωμένο και πρέπει να καταγραφεί. Για το σκοπό αυτό, ο λογιστής λαμβάνει την ζημία απομείωσης, η οποία είναι η διαφορά μεταξύ της λογιστικής αξίας και της πρόσφατα μειωμένης εύλογης αγοραίας αξίας, και την αφαιρεί από τη λογιστική αξία αυτού του περιουσιακού στοιχείου. Η προκύπτουσα αξία του περιουσιακού στοιχείου στον ισολογισμό της εταιρείας είναι ίση με την έντονα μειωμένη εύλογη αγοραία αξία αυτού του περιουσιακού στοιχείου.

Για τον υπολογισμό της εύλογης αγοραίας αξίας του περιουσιακού στοιχείου, ο λογιστής πρέπει να συγκεντρώσει τις μη προεξοφλημένες μελλοντικές ταμειακές ροές που παραμένουν κατά τη διάρκεια ζωής του περιουσιακού στοιχείου. Αυτή η μείωση της αξίας του περιουσιακού στοιχείου δουλεύει για να μειώσει τα έξοδα περιοδικής απόσβεσης που πραγματοποιεί μια επιχείρηση και συνεπώς και τη σωρευμένη απόσβεση. Αυτό στην πραγματικότητα δημιουργεί ελαφρά αύξηση των καθαρών εσόδων της εταιρείας και αυξάνει επίσης τους φόρους της.