Έγινε μια συντονισμένη προσπάθεια σύγκλισης μεταξύ των Γενικώς Αποδεκτών Λογιστικών Αρχών (GAAP) και των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης (IFRS) προκειμένου να αποφευχθούν συγκρούσεις και σύγχυση, να προωθηθεί η απλότητα, ο εξορθολογισμός, , και να αποφευχθούν τυχόν μελλοντικές οικονομικές κρίσεις ή κατακρήμνιση.
Παρά τα στοιχεία που υποδεικνύει η έρευνα για υψηλότερη λογιστική ποιότητα που αντιμετωπίζουν εταιρείες που είτε εφαρμόζουν τα πρότυπα IFRS είτε έχουν στραφεί σε αυτά από τα GAAP, η διαδικασία σύγκλισης δεν αποδείχθηκε εύκολη υπόθεση, κυρίως λόγω των διαφορών στην προσέγγιση μεταξύ των δύο λογιστικών οργάνων.
Το GAAP είναι μια μεθοδολογία βασισμένη σε κανόνες, ενώ το ΔΠΧΠ ακολουθεί μια προσέγγιση βασισμένη στις αρχές. Η προσέγγιση που βασίζεται σε κανόνες αποτελείται από ένα σύνθετο σύνολο οδηγιών που καθορίζει κριτήρια για κάθε πιθανό περιστατικό και παρέχει τους κανόνες που απαιτούνται για συγκεκριμένες συναλλαγές, προάγοντας έτσι την ομοιομορφία. Η βασισμένη στις αρχές μεθοδολογία καθορίζει τους βασικούς στόχους της ορθής υποβολής εκθέσεων σε κάθε θεματικό πεδίο και στη συνέχεια παρέχει καθοδήγηση, εξηγώντας τον στόχο και συνδέεται με κοινά παραδείγματα, προάγοντας έτσι τη διαφάνεια.
Εάν δεν μπορούν να επιλυθούν αυτές οι μεθοδολογικές διαφορές μεταξύ των δύο προσεγγίσεων, μπορεί να παραταθεί η διαδικασία σύνταξης ενός αληθινού συνόλου διεθνών λογιστικών προτύπων και να αυξηθεί το κόστος που απαιτείται για τη διατήρηση δύο ομάδων βιβλίων.
Οι προσπάθειες γενικής σύγκλισης
Μια από τις κύριες ανησυχίες στον επιχειρηματικό κόσμο των Ηνωμένων Πολιτειών είναι πώς η διαδικασία σύγκλισης και τα αποτελέσματά της θα επηρεάσουν τη μελλοντική εξέλιξη του επαγγέλματος της λογιστικής. Αυτή η συγκεκριμένη ανησυχία, όπως αναφέρεται απλώς, αφορά την ομοιομορφία και τη διαφάνεια, και έχει σοβαρό αντίκτυπο στη διαδικασία ανάπτυξης των προτύπων. Θα μπορούσαν οι στόχοι ομοιομορφίας και διαφάνειας να επιτευχθούν; Είναι ασυμβίβαστες ή αμοιβαία αποκλειόμενες;
Αυτή η ασυμβατότητα - πραγματική ή αντιληπτή - βασίζεται στις υπάρχουσες συγκρούσεις μεταξύ των δομών βασισμένων σε κανόνες και βασισμένων σε αρχές βασικών αρχών των μετόχων και των εμπλεκόμενων φορέων, οι οποίες αναγνωρίζονται από το Συμβούλιο Χρηματοοικονομικών Λογιστικών Προτύπων (FASB), τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα (IASB) και τα Συμβούλια Λογιστικών Προτύπων για την Ευρώπη και την Ασία, τα οποία έχουν αντίκτυπο στη μεθοδολογία ανάπτυξης των προτύπων. Η διαφάνεια έχει άμεσο αντίκτυπο στους τομείς των συνενώσεων επιχειρήσεων (φάση Ι και ΙΙ), την αναγνώριση εσόδων και την οικονομική απόδοση των επιχειρήσεων που υποβάλλουν εκθέσεις.
Προσπάθειες σύγκλισης για την επίτευξη των στόχων σύγκλισης των Γενικών Λογιστικών Προτύπων (GAAP) και των ΔΠΧΠ για το Έργο Φάσεων I και II των Επιχειρηματικών Συνδυασμών.
Ο στόχος αυτού του διετούς συνεργατικού σχεδίου μεταξύ του αμερικανικού FASB και των ΔΠΧΠ ήταν να αναπτυχθεί ένα ενιαίο υψηλού επιπέδου πρότυπο λογιστικής για επιχειρηματικούς συνδυασμούς που θα διασφάλιζε την ομοιομορφία και θα προωθούσε τη διαφάνεια στις δραστηριότητες συγχωνεύσεων και εξαγορών τις μεγάλες κεφαλαιαγορές του κόσμου. Η φάση Ι του Συντονισμού Επιχειρηματικών Συνδυασμών απέλυσε την ενοποίηση με το FASB 14. Τα θέματα που εξαιρέθηκαν από τη Φάση I ήταν συνδυασμοί επιχειρήσεων που περιλαμβάνουν δύο ή περισσότερες αμοιβαίες οντότητες και συνενώσεις επιχειρήσεων όπου συγκεντρώνονταν ξεχωριστές οντότητες ως αναφέρουσα οντότητα χωρίς να διεκδικούν δικαίωμα συμμετοχής.
Η φάση ΙΙ του έργου εστιάστηκε στην αναθεώρηση του ΔΠΧΑ 3 (Συνενώσεις Επιχειρήσεων). τροποποίησε μια έκδοση του Διεθνούς Λογιστικού Προτύπου 27 (ΔΛΠ 27 - Ενοποιημένες και Ιδιαίτερες Οικονομικές Καταστάσεις). διασαφήνιση και αλλαγή της διατύπωσης, ευθυγράμμιση των ΓΑΛΑ με τα ΔΠΧΠ · και αναθεώρησε την έκδοση FASB της SFAS 141 (R) σχετικά με τις Συνενώσεις Επιχειρήσεων και της SFAS 160 σχετικά με τα μη ελέγχοντα συμφέροντα στις Ενοποιημένες Οικονομικές Καταστάσεις. (SFAS 141 R) μείωσε την πολυπλοκότητα των Γενικών Λογιστικών Προτύπων, βελτίωσε και δημιούργησε μεγαλύτερη συνέπεια στη λογιστική και τη χρηματοοικονομική πληροφόρηση των επιχειρηματικών συνδυασμών, γεγονός που ωφελήθηκε από τους επενδυτές και τους άλλους χρήστες των οικονομικών καταστάσεων παρέχοντάς τους πληρέστερη, συγκρίσιμες και σχετικές πληροφορίες.
Το νέο αυτό πρότυπο πέτυχε αυτόν τον στόχο απαιτώντας από την αποκτώσα επιχείρηση σε μια συνένωση επιχειρήσεων να αναγνωρίσει όλα και μόνο τα περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν και τις υποχρεώσεις που αναλήφθηκαν στη συναλλαγή. Επίσης, καθόρισε την εύλογη αξία της ημερομηνίας απόκτησης ως στόχο μέτρησης για τα αποκτηθέντα περιουσιακά στοιχεία και για όλες τις υποχρεώσεις, απαιτούσε από τον αποκτώντα να γνωστοποιήσει σε όλους τους επενδυτές και άλλους χρήστες όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται για την κατανόηση και την αξιολόγηση, καθώς και τη φύση και τις οικονομικές επιπτώσεις του επιχειρηματικό συνδυασμό.
Περιλάμβανε τόσο βασικές αρχές όσο και σχετικές κατευθυντήριες οδηγίες εφαρμογής, εξαλείφοντας έτσι την ανάγκη για πολλά θέματα ΕΑΤF (Emerging Task Force) και άλλες ερμηνευτικές οδηγίες. Η SFAS 160 βελτίωσε επίσης τη συνάφεια, τη συμβατότητα και τη διαφάνεια των χρηματοοικονομικών πληροφοριών που παρέχονται στους επενδυτές, απαιτώντας από όλες τις οντότητες να αναφέρουν τα μειοψηφικά μειοψηφικά συμφέροντα των θυγατρικών με τον ίδιο τρόπο όπως στις ενοποιημένες οικονομικές καταστάσεις. Το αποτέλεσμα εξαλείφει την ποικιλομορφία στις λογιστικές συναλλαγές μεταξύ μιας οντότητας και των μη ελέγχων συμφερόντων, αντιμετωπίζοντας τα ως συναλλαγές μετοχών.
Από την πλευρά της Διεθνούς Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης, το ΔΠΧΑ 3 και το ΔΛΠ 27 αναθεωρήθηκαν και τροποποιήθηκαν στους τομείς μερικών εξαγορών, εξαγορών, κόστους απόκτησης, ενδεχόμενου ανταλλάγματος και συναλλαγών με μη ελέγχοντα συμφέροντα. Σε μερικές εξαγορές, τα μη ελέγχοντα συμφέροντα αποτιμώνται είτε στην εύλογη αξία τους, τηρώντας τη νέα απαίτηση GAAP είτε βάσει του αναλογικού τους συμφέροντος στα καθαρά αναγνωρίσιμα περιουσιακά στοιχεία που βασίζονται στην αρχική απαίτηση των ΔΠΧΑ.
Στις εξαγορές, η υπεραξία μετριέται ως η διαφορά κατά την ημερομηνία απόκτησης μεταξύ της εύλογης αξίας οποιασδήποτε επένδυσης στην επιχείρηση πριν από την απόκτηση και της μεταβίβασης ανταλλάγματος και της απόκτησης του καθαρού ενεργητικού, ενώ η προηγούμενη απαίτηση μέτρησης κάθε στοιχείο ενεργητικού και υποχρέωση σε κάθε στάδιο της διαδικασίας κατά τον υπολογισμό ενός μέρους της υπεραξίας έχει αφαιρεθεί.
Τα κόστη που σχετίζονται με την απόκτηση αναγνωρίζονται πλέον ως έξοδα αντί να συμπεριλαμβάνονται στην υπεραξία και η ενδεχόμενη αντιπαροχή πρέπει να αναγνωρίζεται και να αποτιμάται στην εύλογη αξία κατά την ημερομηνία της απόκτησης. Για τυχόν μεταγενέστερες αλλαγές στην εύλογη αξία, θα ισχύουν τα πρότυπα IFRS. Όσον αφορά τις συναλλαγές με δικαιώματα μειοψηφίας, καμία απώλεια ελέγχου δεν θα προκύψει από μεταβολές του ποσοστού συμμετοχής μιας μητρικής εταιρείας σε θυγατρική δεδομένου ότι καταχωρούνται ως συναλλαγές μετοχών.
Οι αλλαγές που έκανε το FASB στις Γ.Π.Α. των ΗΠΑ ήταν πιο θεμελιώδεις από εκείνες που έγιναν στα ΔΠΧΑ. Ορισμένες από τις σημαντικότερες ήταν: μη ελέγχουσες συμμετοχές που ταξινομούνται ως ίδια κεφάλαια. μεταβολές αναδιάρθρωσης που πρέπει να λογιστικοποιούνται καθώς πραγματοποιούνται, αντί να αναμένονται κατά τη στιγμή της συνένωση επιχειρήσεων. την έρευνα και την ανάπτυξη κατά τη διάρκεια της διαδικασίας που αναγνωρίζονται ως ξεχωριστά άυλα περιουσιακά στοιχεία, αντί να διαγράφονται ως έξοδα · ευθυγράμμιση της ημερομηνίας απόκτησης με την ημερομηνία που ορίζεται στο Δ.Π.Χ.Α. 3, αντί να χρησιμοποιεί την ημερομηνία συμφωνίας (GSSP). και το κέρδος από τις αγορές εσόδων αναγνωρίζεται αντί να διατίθεται στα απαιτούμενα στοιχεία του ενεργητικού.
Προσπάθειες σύγκλισης που πραγματοποιήθηκαν προς την κατεύθυνση της σύγκλισης των προτύπων GAAP και των προτύπων IFRS για τη χρηματοοικονομική απόδοση των επιχειρήσεων.
Το FASB έχει λάβει μέτρα για: την άμεση εξέταση τυχόν σημαντικών τομέων ανεπάρκειας της χρηματοοικονομικής πληροφόρησης που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν μέσω της διαδικασίας καθορισμού προτύπων. να προωθήσει τη διεθνή σύγκλιση των λογιστικών προτύπων ταυτόχρονα με τη βελτίωση της ποιότητας της χρηματοοικονομικής πληροφόρησης · και να βελτιώσει την κοινή κατανόηση της φύσης και των σκοπών των πληροφοριών που περιέχονται στις οικονομικές εκθέσεις.
Η SFAS CON 1 αναφέρει ότι η χρηματοοικονομική πληροφόρηση πρέπει να παρέχει χρήσιμες πληροφορίες στους σημερινούς και δυνητικούς επενδυτές και τους πιστωτές ή σε οποιονδήποτε άλλο χρήστη στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων σχετικά με τις επενδύσεις και τις πιστώσεις , συμπεριλαμβανομένης της εκτίμησης των ποσών, του χρόνου και της αβεβαιότητας των μελλοντικών ταμειακών εισπράξεων ή των ταμειακών εισροών από μερίσματα ή τόκους, τα έσοδα από πώληση ή εξαγορά ή λήξη δανείων ή χρεογράφων. Οι εκθέσεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν πληροφορίες σχετικά με τους οικονομικούς πόρους μιας επιχείρησης, απαιτήσεις σχετικά με αυτούς τους πόρους και τις επιπτώσεις αυτών των συναλλαγών, γεγονότων και περιστάσεων που επηρεάζουν τους πόρους και τυχόν αξιώσεις τους και θα πρέπει να είναι κατανοητές σε όσους έχουν λογική κατανόηση των επιχειρηματικών και οικονομικών δραστηριότητες και ποιος χρειάζεται να εξετάσει ή να μελετήσει τις πληροφορίες με εύλογη επιμέλεια.
Η έρευνα που διεξήχθη από το FASB σχετικά με τις οικονομικές επιδόσεις, που αναφέρθηκε από τις επιχειρήσεις και τους χρήστες τους, διαπίστωσε ότι οι χρήστες έχουν έντονο ενδιαφέρον για μια κατάσταση ταμειακών ροών που αναφέρει ταμειακές ροές με την άμεση μέθοδο. Οι χρήστες προτιμούν επίσης οικονομικές καταστάσεις που παρέχουν μεγαλύτερη αποκάλυψη πληροφοριών με προγνωστική αξία. Η έρευνα δείχνει ότι δεν υπάρχει διαδεδομένη δυσαρέσκεια ή απαίτηση για σαρωτική αλλαγή στον τρόπο εμφάνισης των οικονομικών καταστάσεων. Οι χρήστες θεωρούν επίσης ότι τα βασικά, κοινώς χρησιμοποιούμενα μέτρα δεν έχουν σαφήνεια στον ορισμό όρων όπως η «ελεύθερη ταμειακή ροή λειτουργίας», η απόδοση του επενδεδυμένου κεφαλαίου »και τα προσαρμοσμένα, κανονικοποιημένα ή λειτουργικά κέρδη .. Αν και το καθαρό εισόδημα χρησιμοποιείται συχνά ως σημείο εκκίνησης για ανάλυση , δεν είναι στα τρία πιο σημαντικά μέτρα που προσδιορίζονται από τους χρήστες.Υπάρχει επίσης χαμηλή ζήτηση για παρουσίαση συνολικού εισοδήματος σε μια ενιαία δήλωση, ωστόσο, δεν υπήρξε διαφανής αντίθεση για την παροχή στοιχείων συνολικού εισοδήματος με μια άλλη μορφή
Μια ξένη η εταιρεία που είναι εγγεγραμμένη στην SEC και ασκεί επιχειρηματικές δραστηριότητες στις ΗΠΑ μπορεί να υποβάλει οικονομικές καταστάσεις είτε στα ΔΠΧΑ είτε στις Γ.Π.Λ.Α., ωστόσο οι Γ.Ο.Λ.Α. απαιτούν εναρμόνιση των κερδών και των καθαρών περιουσιακών στοιχείων, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα τη διατήρηση δύο ομάδων βιβλίων (τα οποία μπορεί να είναι αντιπαραγωγικά). Επιπλέον, λίγες εταιρείες αρχειοθετούν τις οικονομικές καταστάσεις των ΔΠΧΠ με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και συμφωνούν με τις ΓΑΛΑ. Οι τομείς αναφοράς συνολικού συνολικού εισοδήματος και συγκριτικής προηγούμενης Οι οικονομικές καταστάσεις έχουν επίσης λάβει κάποια προσοχή. Το ΔΠΧΠ επιτρέπει, ωστόσο, να μην απαιτείται η αναφορά του συνολικού συνολικού εισοδήματος σε σύγκριση με την απαίτηση της GAAP. Αυτό θα μπορούσε να συμβάλει στο σχέδιο υποβολής εκθέσεων απόδοσης του IASB, ώστε να καταλήξει σε μια κατάσταση απόδοσης πολλαπλών στηλών που θα διαχωρίζει τις ροές του τρέχοντος εισοδήματος από τις επανεκτιμήσεις προηγουμένως αναγνωρισμένων στοιχείων. Επιπλέον, το συνολικό ποσό, αν και χαρακτηρίζεται ως "καθαρό εισόδημα" από το ΣΔΛΠ, θα ήταν παρόμοιο με το συνολικό συνολικό εισόδημα της FASB. Όσον αφορά τις συγκριτικές οικονομικές καταστάσεις του προηγούμενου οικονομικού έτους, το ΔΠΧΠ απαιτεί ένα έτος πληροφόρησης, σε σύγκριση με τα δύο έτη που απαιτούνται από τις ΓΑΛΑ και την SEC.
Οι προσπάθειες σύγκλισης που πραγματοποιήθηκαν προς τα πρότυπα GAAP και τα ΔΠΧΠ Στόχος σύγκλισης στην περιοχή αναγνώρισης εσόδων
Τα λογιστικά πρότυπα που έχουν σχεδιαστεί για δημόσιες κεφαλαιαγορές είναι επαχθείς όχι μόνο λόγω του πολύπλοκου χαρακτήρα τους αλλά και λόγω της υιοθέτησης των προτύπων IFRS . Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές όταν εφαρμόζεται σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, καθώς ακολουθούν απλές λογιστικές αρχές που δεν έχουν σχεδιαστεί για την πολυπλοκότητα των συναλλαγών που συνάπτουν μερικές μικρές εταιρείες, όπως τα παράγωγα, αντιστάθμιση, ξένες δραστηριότητες, συνενώσεις επιχειρήσεων, συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις ή έσοδα με πολλαπλά παραδοτέα. Αυτό υποχρέωσε το IASB - το οποίο αναπτύσσει τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης - να επεξεργαστεί ένα ξεχωριστό πρότυπο για ιδιωτικές οντότητες με τίτλο , ΔΠΧΑ για Μικρές και Μεσαίες Οικονομικές Οντότητες .Το νέο πρότυπο θα αποτελείται από ένα σύνολο απλουστευμένων και αυτοτελών λογιστικών αρχών που θα καλύπτουν τις ανάγκες των μικρότερων, μη εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών στις δημόσιες κεφαλαιαγορές.
Το FASB και το IASB, έχοντας αναγνωρίσει την πολυπλοκότητα και την ευρεία διάδοση της περιοχής αναγνώρισης εσόδων στη χρηματοοικονομική παρουσίαση, συνεργάζονται για την ανάπτυξη ενός νέου προτύπου αναγνώρισης των εσόδων τόσο για τις GAAP των ΗΠΑ όσο και για τα ΔΠΧΠ, και να διορθώσει τυχόν τρέχουσες ασυνέπειες στα πρότυπα και τις πρακτικές. Το νέο πρότυπο θα απαιτήσει επίσης από τις επιχειρήσεις να αποκαλύψουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα έσοδα και θα προτείνει καθοδήγηση για να αποσαφηνιστεί η λογιστική καταμέτρηση του κόστους των συμβάσεων.
Η βασική αρχή του νέου προτύπου θα αναγνωρίζει τα έσοδα όταν μια εταιρεία μεταφέρει αγαθά και υπηρεσίες σε έναν πελάτη ίση με το ποσό της αντιπαροχής που η εταιρεία αναμένει να λάβει από τον πελάτη. Ορισμένες από τις σημαντικότερες διαφορές μεταξύ των τρεχουσών πρακτικών και του νέου προτύπου είναι ότι τα έσοδα θα αναγνωρίζονται μόνο από τη μεταφορά αγαθών ή υπηρεσιών σε έναν πελάτη. Η αλλαγή αυτή θα επηρεάσει ορισμένες μακροπρόθεσμες συμβάσεις, δήλωσαν οι πρότυποι ρυθμιστές. Το παράδειγμα που προσφέρεται είναι ότι επιτρέπεται η αναγνώριση εσόδων ποσοστού ολοκλήρωσης, αλλά μόνο εάν ο πελάτης είναι κύριος του έργου που βρίσκεται σε εξέλιξη καθώς χτίζεται ή αναπτύσσεται. Επιπλέον, μια εταιρεία θα πρέπει να λογοδοτεί για όλα τα διακριτά αγαθά ή υπηρεσίες, τα οποία θα μπορούσαν να απαιτήσουν να διαχωρίσει μια σύμβαση σε διαφορετικές λογιστικές μονάδες από εκείνες που προσδιορίζονται στην τρέχουσα πρακτική.
Μια άλλη αλλαγή θα ήταν ότι η δυνατότητα συλλογής θα επηρεάσει το ποσό των αναγνωρισμένων εσόδων και όχι αν τα έσοδα αναγνωρίζονται ή όχι. Επίσης, θα απαιτηθεί μεγαλύτερη χρήση εκτιμήσεων για τον προσδιορισμό τόσο του ποσού που θα διατεθεί όσο και της βάσης για την κατανομή, η οποία θα αντανακλούσε καλύτερα τα οικονομικά μιας συναλλαγής. Μια εταιρεία θα ακολουθήσει πέντε βήματα για να εφαρμόσει το πρότυπο αναγνώρισης εσόδων: να προσδιορίσει τις συμβάσεις με τον πελάτη. προσδιορίσει τις χωριστές υποχρεώσεις απόδοσης · προσδιορίσει την τιμή συναλλαγής · να κατανείμει την τιμή συναλλαγής στις υποχρεώσεις εκτέλεσης · και αναγνωρίζουν τα έσοδα όταν πληρούται μια υποχρέωση απόδοσης.
Το πρότυπο θα εφαρμόζεται σε όλες τις συμβάσεις παροχής αγαθών ή υπηρεσιών σε πελάτες, εκτός από μισθώσεις, ασφαλιστήρια συμβόλαια και χρηματοοικονομικά μέσα. Σύμφωνα με το πρότυπο, οι εταιρείες θα πρέπει να γνωστοποιούν ποιοτικές και ποσοτικές πληροφορίες σχετικά με τις συμβάσεις με τους πελάτες, συμπεριλαμβανομένης ανάλυσης ληκτότητας για συμβάσεις που υπερβαίνουν ένα έτος, καθώς και σημαντικές κρίσεις και αλλαγές στις αποφάσεις που ελήφθησαν κατά την εφαρμογή του προτεινόμενου προτύπου στις συμβάσεις αυτές.
Η κατώτατη γραμμή
Παρά τις φιλοσοφικά και πολιτισμικά βασιζόμενες μεθοδολογικές διαφορές μεταξύ των Γενικών Λογιστικών Προτύπων και των ΔΠΧΠ, έχουν ληφθεί ορισμένα μέτρα στη διαδικασία σύγκλισης των προτύπων και έχουν αποδειχθεί επιτυχημένα μέχρι σήμερα, παρά τις συνεχιζόμενες προκλήσεις. Τόσο το FASB όσο και τα Δ.Π.Χ.Α. συνεχίζουν να συνεργάζονται για την ανάπτυξη νέων και τη σύγκλιση των υφιστάμενων προτύπων, συμπεριλαμβανομένου του τομέα των επιχειρηματικών συνδυασμών, το οποίο αποτελεί σημαντικό χαρακτηριστικό και συστατικό στοιχείο των κεφαλαιαγορών, καθώς και τους τομείς της αναγνώρισης των εσόδων και των οικονομικών τις επιδόσεις των επιχειρήσεων.
Κατά την τελευταία δεκαετία, η μέση ετήσια αξία των εταιρικών εξαγορών παγκοσμίως αντιστοιχεί στο 8 με 10% της συνολικής χρηματιστηριακής αξίας των εισηγμένων τίτλων. Η FASB δημοσίευσε τα ισοδύναμά της με το ΔΠΧΠ 3 και το ΔΛΠ 27 και έκανε τις θεμελιώδεις αλλαγές στον λογιστικό χειρισμό των συνενώσεων επιχειρήσεων, οι περισσότεροι από τους οποίους φέρνουν τη λογιστική των ΗΠΑ σε συμφωνία με το ισχύον Δ.Π.Χ.Α. 3 και ΔΛΠ 27.
Φαίνεται ότι υπάρχουν πολλές ομοιότητες στις αρχές της αναγνώρισης των εσόδων σύμφωνα με τα ΔΠΧΑ και των Λογιστικών Προτύπων, γεγονός που συχνά οδηγεί στην ίδια λογιστική αντιμετώπιση. Άλλες βελτιώσεις θα επιφέρουν αλλαγές στα πρότυπα τόσο για τα ΔΠΧΠ όσο και για τα Λογιστικά Πρότυπα (GAAP), γεγονός που θα διευκολύνει τη σύγκριση των οικονομικών καταστάσεων μεταξύ επενδυτών και άλλων ενδιαφερομένων μερών, όπως οι σύμβουλοι, οι αγοραστές κ.λπ., σχετικά με τον τρόπο που συνδυάζονται οι εξαγορασθείσες επιχειρήσεις.